Πώς μπορεί να γράφεται π.χ. για το πρόσωπο του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, επειδή έχει καλέσει σε πειθαρχικό έλεγχο Ανθυπασπιστή της ΠΑ-συνδικαλιστή στρατιωτικό, επί τη βάσει «πληροφοριών» (…), ότι «επιδιώκει να τον εξοντώσει και να τού προκαλέσει ζήτημα επιβίωσης» και αμέσως μετά να ακολουθεί η διατύπωση «ελπίζουμε ότι οι πληροφορίες θα είναι λανθασμένες και δεν θα αποδειχτεί λίγος ο Α/ΓΕΕΘΑ»...

ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΕΧΡΙΣ ΟΡΙΟΥ ΕΜΠΑΘΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ 

ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΓΕΕΘΑ…

Τείνω να θεωρήσω-αν όχι και να βεβαιωθώ τελικώς-ότι ορισμένοι εις τα ΜΜΕ και δη ειδικευόμενοι περί τα θέματα αμύνης και ασφαλείας έχουν παρεξηγήσει το ρόλο τους πέραν του καλόπιστου κριτή σε έλεγχο επί των πραγμάτων, επιχειρώντας να υπερβούν εσκαμμένα και να υπαγορεύσουν καταστάσεις, ενδεχομένως και να υπονομεύσουν πρόσωπα σε θέσεις κορυφαίας ευθύνης.

Ας το πούμε λοιπόν καθαρά: Κανένας θεμιτός ρόλος και αποστολή διά των ΜΜΕ δεν νοείται και σε υπαγόρευση πραγμάτων ή/και καταστάσεων, όπως βεβαίως και σε οιονεί «έγκριση» στην επιλογή Αρχηγών Γενικών Επιτελείων. Βεβαίως να γίνεται κριτική, βεβαίως να ζητούνται διευκρινίσεις, αρκεί να μην εμπίπτουν σε διαβαθμισμένα θέματα ως προς τη λειτουργία των ΕΔ που δεν αφορούν παρά μόνον τους άμεσα εμπλεκόμενους.

Πώς μπορεί να γράφεται π.χ. για το πρόσωπο του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, επειδή έχει καλέσει σε πειθαρχικό έλεγχο Ανθυπασπιστή της ΠΑ-συνδικαλιστή στρατιωτικό, επί τη βάσει «πληροφοριών» (…), ότι «επιδιώκει να τον εξοντώσει και να τού προκαλέσει ζήτημα επιβίωσης» και αμέσως μετά να ακολουθεί η διατύπωση «ελπίζουμε ότι οι πληροφορίες θα είναι λανθασμένες και δεν θα αποδειχτεί λίγος ο Α/ΓΕΕΘΑ»

Και ακόμη, επειδή αναφέρονται στο ίδιο θέμα, ότι:

• «Ειδικά στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις ,μετά και από την έναρξη της οικονομικής κρίσης το μεγαλύτερο προσόν για ένα Α/ΓΕΕΘΑ είναι ενσυναίσθηση. Η ικανότητα να καταλαβαίνει τι συμβαίνει στο προσωπικό που διοικεί και να προσπαθεί να διαχειριστεί το αίσθημα αδικίας, οργής και απαξίωσης που αισθάνονται τα στελέχη και το προσωπικό. Ο κ.Χούπης δεν έχει καμία δικαιολογία να επικαλεστεί για να δηλώσει άγνοια…Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι πάσχει από το σύνδρομο του «γυάλινου πύργου», που πλήττει πολλούς Αρχηγούς, είναι γνωστό πως έχει δικούς του ανθρώπους στις Ένοπλες Δυνάμεις…»
•  «Επίσης ο Αρχηγός πρέπει να έχει το θάρρος να μιλάει κι όχι να στέκεται απλά δίπλα στον ΥΕΘΑ για να “γεμίζει“ φωτογραφίες και τηλεοπτικά πλάνα. Προχθές ο κ.Δένδιας σε συνομιλία του με δημοσιογράφους είπε πως οι εξοπλισμοί δεν κρίνονται απ΄ότι θέλουν οι Αρχηγοί. Και από ποιον κρίνονται ; Από τους στενούς του συνεργάτες προερχόμενους από τον ιδιωτικό τομέα; Ο κ.Αρχηγός το άκουσε κι αυτό…»,
•  «Πολύ συχνά το περιβάλλον του Α/ΓΕΕΘΑ -και ο ίδιος απ΄ ότι μας λένε- επικαλούνται τα μεταπτυχιακά που έχει ο κ.Χούπης. Πολλά συγχαρητήρια αλλά οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν διοικούνται μόνο με μεταπτυχιακά»

τότε αφεύκτως προκύπτουν αμείλικτα ερωτήματα, όπως:

1.  Με πόση ευκολία είναι ανεκτό να εκτοξεύονται μειωτικοί χαρακτηρισμοί για δημόσια πρόσωπα, με την «άνεση» του ελέγχοντος την εξουσία, δίχως ενσυναίσθηση-εδώ δικαίως μπορεί να γίνει επίκληση του συνήθους όρου των ημερών-η οποία θα μπορούσε να ισοδυναμεί με δυσφήμιση,
2. Είχε εκπροσωπηθεί ο ιστότοπος, ο οποίος επικαλείται τα προηγούμενα ως ακριβή-αντικειμενικά γεγονότα στην εν λόγω συνάντηση του ΥΕΘΑ με τους στρατιωτικούς συντάκτες, εξ ιδίας αντιλήψεως; Εάν όχι, αλλά, παρ’ όλα αυτά «σηκώνεται θέμα», τότε η αξιοπιστία του μέσου ελέγχεται από την σπουδή υιοθεσίας, για κάτι το οποίο δεν γνωρίζει άμεσα, αλλά από «σπασμένο τηλέφωνο»
3. Πώς με περισσή ευκολία «σνομπάρονται» οι μεταπτυχιακοί τίτλοι που κέκτηται ο Α/ΓΕΕΘΑ, την ίδια ώρα που, από πλευράς του στρατιωτικού συνδικαλισμού, προβάλλεται ως αίτημα η απόδοση πρόσθετου βαθμού σε ΕΜΘ που έχουν αποκτήσει πανεπιστημιακό τίτλο σπουδών, με δική τους πρωτοβουλία…

Είναι πρόδηλο ότι η αίσθηση του μέτρου και της ακρίβειας των πραγμάτων δεν νοείται να αποτελεί πολυτέλεια εις τη δημόσια σφαίρα, όπου πρέπει να πρυτανεύουν η αίσθηση της ευθύνης και της πραγματικής ενσυναίσθησης για τα κατά περίπτωση διακυβεύματα…

Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης