οι κηπουροι τησ αυγησ

Παρασκευή 28 Αυγούστου 2020

Εφόσον στόχος μας είναι η διαπραγμάτευση με την Τουρκία για τη μόνη νομική διαφορά που αναγνωρίζει η Ελλάδα, δηλαδή την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ στο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία ή από κοινού προσφυγή στη Χάγη, πρέπει να εντάσσουμε όλες τις «μερικές» κινήσεις σε ένα σχεδιασμό που διατηρεί και ενισχύει τη βασική μας επιχειρηματολογία. Υπό τις παρούσες συνεπώς συνθήκες και εφόσον η κυβέρνηση επιλέγει αυτές τις «μερικές» κινήσεις, θεωρώ αναγκαίο να προβεί στη ρητή δήλωση ότι η επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο δεν συνιστά αντιδιαστολή προς το Αιγαίο...


Τετάρτη 26 Αυγούστου 2020

 

Ανάρτηση Ευάγγελου Βενιζέλου σχετικά με την επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο

 

Όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είχε εξαγγείλει το 2018 την πρόθεσή της να προβεί σε  μερική επέκταση στα 12 ν.μ.  των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Ιόνιο, είχα αντιταχθεί επισημαίνοντας ότι μια παρόμοια κίνηση επιτρέπει την αντιδιαστολή με το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Και ο εκπρόσωπος της ΝΔ είχε διατυπώσει τότε την ίδια θέση.

Ουδείς είχε θεωρήσει τα τελευταία 46 χρόνια ότι υπήρχαν αντιρρήσεις ως προς την επέκταση των ελληνικών  χωρικών  υδάτων από την Ιταλία και την Αλβανία, δυο χώρες που έχουν προ πολλού χωρικά ύδατα 12 ν.μ. Το γεγονός αυτό δεν μας εμπόδισε άλλωστε να συνάψουμε το 1977 με την Ιταλία τη συμφωνία οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και να υπογράψουμε το 2009  τη συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών με την Αλβανία που δυστυχώς υπαναχώρησε. 

Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έκαναν την εύκολη κίνηση της μερικής επέκτασης των χωρικών υδάτων «προς Δυσμάς» για να μη υπάρξει αντιδιαστολή «προς Ανατολάς» και κυρίως για να μη θεωρηθεί ότι γίνεται έμμεσα αποδεκτή η θεωρία περί «ειδικών περιστάσεων» στο Αιγαίο.

Δεν αμφιβάλλω για τις προθέσεις της κυβέρνησης. Επιμένω όμως στην ανάγκη να υπάρχει στρατηγικός ειρμός. 

Ώς τώρα έχουμε:

Πρώτον, μερική οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Αίγυπτο δυτικά του 28ου μεσημβρινού, όχι όμως στην περιοχή ανατολικά του 28ου μεσημβρινού, όπου επί εβδομάδες τώρα αναπτύσσεται η τουρκική προκλητικότητα και όπου η Ελλάδα υπερασπίζεται με τον στόλο της τα κυριαρχικά της δικαιώματα επί της υφαλοκρηπίδας θεωρώντας ότι έχει πλήρη επήρεια το νησιωτικό συγκρότημα Καστελλόριζου μέχρι τα απώτατα όρια. 

Δεύτερον, μερική ανακήρυξη ΑΟΖ αμέσως για την περιοχή που οριοθετήθηκε με την Αίγυπτο και όταν εκδοθεί σχετικό προεδρικό διάταγμα στην περιοχή που οριοθετήθηκε με την Ιταλία, όχι όμως στις  περιοχές όπου δεν έχει γίνει οριοθέτηση.

Τρίτον, μερική επέκταση χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. μόνο στο Ιόνιο.

Εφόσον στόχος μας είναι η διαπραγμάτευση με την Τουρκία για τη μόνη νομική διαφορά που αναγνωρίζει η Ελλάδα, δηλαδή την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ στο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία ή από κοινού προσφυγή στη Χάγη, πρέπει να εντάσσουμε όλες τις «μερικές»  κινήσεις σε ένα σχεδιασμό που διατηρεί  και ενισχύει τη βασική μας επιχειρηματολογία.

Υπό τις παρούσες συνεπώς συνθήκες και εφόσον η κυβέρνηση επιλέγει αυτές τις «μερικές» κινήσεις, θεωρώ αναγκαίο να προβεί στη ρητή δήλωση ότι η επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο  δεν συνιστά  αντιδιαστολή προς το Αιγαίο.

Επιπλέον θεωρώ ότι τώρα πλέον η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να καλέσει όσες  χώρες της Ανατολικής Μεσογείου δεν έχουν ήδη χωρικά ύδατα 12 ν.μ. να επεκτείνουν τα χωρικά τους ύδατα ώστε όλες οι χώρες της περιοχής να βρίσκονται στην ίδια θέση. Αυτό αφορά πρωτίστως την Ελλάδα και την Τουρκία. Αυτή είναι τώρα η κρίσιμη περιοχή και όχι το Ιόνιο.

 

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=10159159347638623&id=80258823622

 


Παρασκευή 21 Αυγούστου 2020

ΥΠΗΡΞΕ ΕΥΘΥΣ ΚΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ, ΔΕΝ ΜΑΣΗΣΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ Ή ΔΙΑΦΩΝΙΑΣ ΕΝΟΣ ΕΚΑΣΤΟΥ ΕΞ ΗΜΩΝ ΜΕ ΤΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ, ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΡΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ....




ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΗΚΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ...

Από το ημερολόγιό μου στο fb 

προ πέντε ετών


 

ΠΩΣ ΠΑΡΑΓΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟΥ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΥΡΙΖΑ...

Από το ημερολόγιό μου στο fb

προ έξι ετών


 

Για να επιτευχθεί όμως αυτός ο εθνικός στόχος, επισημαίνει το Παρατηρητήριο, πρέπει να πληρούνται μια σειρά από θεσμικές, πολιτικές, κοινωνικές και γνωσιολογικές προϋποθέσεις που αναλύονται σε αυτή την πρώτη παρέμβαση που δίνει έμφαση στα μεθοδολογικά προαπαιτούμενα και το συστηματικό πλαίσιο στο οποίο πρέπει να τοποθετηθεί η Έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα σε μια ενδιάμεση μορφή της ακριβώς για να είναι ανοικτή σε προτάσεις και ιδέες...



Πρώτη παρέμβαση του Παρατηρητηρίου
του Κύκλου Ιδεών γιά
την Έκθεση της Eπιτροπής Πισσαρίδη


Δελτίο Τύπου

Την ανάγκη να ενταχθεί η Έκθεση της επιτροπής Πισσαρίδη σε ένα συνολικό πολυεπίπεδο εθνικό σχεδιασμό που καλείται να αντιμετωπίσει τα μόνιμα διαρθρωτικά προβλήματα της χώρας αλλά υπό εξαιρετικές και έκτακτες συνθήκες που τείνουν να επηρεάσουν τα πάντα, αναδεικνύει στην πρώτη παρέμβαση του το Παρατηρητήριο του Κύκλου Ιδεών για την αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάπτυξης .

Στην πρώτη παρέμβαση του Παρατηρητηρίου σημειώνεται χαρακτηριστικά:

«Η ανάθεση της σύνταξης της Έκθεσης και η Έκθεση καθεαυτή λειτουργεί θετικά, γιατί θέτει και πάλι επί τάπητος την ανάγκη να προωθηθούν και να ολοκληρωθούν γενναίες διαρθρωτικές αλλαγές που συντίθενται σε ένα Σχέδιο Ανάπτυξης, σε ένα Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης. Η Έκθεση ως γεγονός πρωτίστως - ανεξαρτήτως του περιεχομένου της και των ειδικότερων αξιολογήσεων, προτιμήσεων και προτάσεών της - υπενθυμίζει στην ελληνική κοινή γνώμη και στο πολιτικό σύστημα, ότι η δήθεν συντελεσθείσα «επάνοδος στην κανονικότητα» μπορεί να είναι μια επικίνδυνα παραπλανητική αντίληψη. Ότι το «ελληνικό ζήτημα» είναι δυστυχώς ανοικτό και επείγον. Ότι είναι ζωτική ανάγκη να ληφθούν γενναίες αποφάσεις με πολιτικό κόστος, κοινωνική συναίνεση και ιστορική διορατικότητα».

Όπως επισημαίνεται στην πρώτη παρέμβαση του Παρατηρητηρίου του Κύκλου Ιδεών:

«Η Έκθεση όμως δεν βλέπει το φως της δημοσιότητας σε μια «φυσιολογική» περίοδο ή έστω σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης ή οικονομικών και τεχνολογικών προκλήσεων εθνικού, ευρωπαϊκού και διεθνούς επιπέδου.

Η Έκθεση καταρτίζεται εν μέσω της παγκόσμιας υγειονομικής, οικονομικής, κοινωνικής και ίσως ανθρωπολογικής κρίσης που προκαλεί η πανδημία COVID- 19, που βρίσκεται σε πλήρη και άδηλη εξέλιξη.

Η Έκθεση καταρτίζεται ενώ ισχύουν προσωρινά στην ΕΕ συνθήκες εξαίρεσης: έχει τεθεί σε εφαρμογή η «γενική ρήτρα διαφυγής» από το Σύμφωνο Σταθερότητας, δεν ισχύουν προσωρινά οι απαγορεύσεις των κρατικών ενισχύσεων, βρίσκεται σε εξέλιξη το «πανδημικό» πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (PEPP ) της ΕΚΤ, αποφασίστηκε η γενναία χρηματοδότηση του λεγόμενου Ταμείου Ανάκαμψης και των συναφών προγραμμάτων με έκδοση ενωσιακού χρέους και την παροχή επιχορηγήσεων και δανείων στα κράτη μέλη σε συνδυασμό με τις προβλέψεις του πολυετούς προϋπολογισμού 2021-2027 κ.ο.κ.

Υπάρχει συνεπώς η μεγάλη πρόκληση της αξιοποίησης των πόρων που διατίθενται στην Ελλάδα: των περίπου 32 δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης (περίπου 19 επιχορηγήσεων +13 δανείων) και των κονδυλίων του πολυετούς προϋπολογισμού που μπορεί να φτάσουν αθροιστικά τα σχεδόν 40 δισ. ευρώ. Αυτά όμως είναι κονδύλια - αρχής γενομένης από τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης και των συναφών προγραμμάτων - που διατίθενται με συγκεκριμένα κριτήρια επιλεξιμότητας και συγκεκριμένους κανόνες διαχείρισης. Έχουν πολύ μεγάλη σημασία τα εθνικά σχέδια που θα υποβληθούν από 15 Οκτωβρίου 2020 μέχρι 30 Απριλίου 2021, προκειμένου η εκταμίευση να αρχίσει την 1 Ιανουαρίου 2021, αν και θα είναι αναδρομικά επιλέξιμες και δαπάνες που θα έχουν πραγματοποιηθεί από τον Φεβρουάριο 2020 και μετά. »


Όπως υπογραμμίζει το Παρατηρητήριο υπάρχει «επείγουσα ανάγκη για εθνικό σχεδιασμό 4 + 1 επιπέδων. Η χώρα πρέπει να αποκτήσει υπό συνθήκες επείγοντος:

1. Κυλιόμενο και ευέλικτο Σχέδιο Στήριξης και Διάσωσης από τις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας,

2. Εθνικό Σχέδιο αξιοποίησης των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης που αναλογούν στη χώρα με χρονοδιάγραμμα μέχρι το 2026,

3. Εθνικό Σχέδιο αξιοποίησης του επόμενου ΕΣΠΑ και των πόρων της ΚΑΠ και του προγράμματος Έρευνας και Τεχνολογίας στο πλαίσιο του πολυετούς προϋπολογισμού 2021-2027 και με χρονοδιάγραμμα πληρωμών μέχρι το 2030,

4. Μεσομακροπρόθεσμο δημοσιονομικό πλαίσιο δυο φάσεων, μιας πρώτης από τη λήξη της περιόδου εξαίρεσης μέχρι το 2032, και μιας δεύτερης μετά το 2032. Κάτι που προφανώς προϋποθέτει έγκαιρη διαπραγμάτευση και συμφωνία με τους εταίρους και πιστωτές της χώρας, πρωτίστως τον ESM, στο επίπεδο του Eurogroup και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου με σύνθεση ευρωζώνης. Ήδη Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τάχθηκε υπέρ της παράτασης της περιόδου εξαίρεσης από το Σύμφωνο Σταθερότητας μέχρι το 2022.

4+1. Αυτά τα τέσσερα ειδικά σχέδια είναι προφανές ότι επηρεάζουν καταλυτικά τις προτεραιότητες και τα χρονοδιαγράμματα του Σχεδίου Ανάπτυξης που αποτελεί αντικείμενο της Έκθεσης. Συνεπώς όλα τα παραπάνω σχέδια, που αλληλοεπηρεάζονται αλλά δεν συνδέονται γραμμικά, συνιστούν επιμέρους κεφάλαια ενός ενιαίου εθνικού σχεδιασμο
ύ»

Για να επιτευχθεί όμως αυτός ο εθνικός στόχος, επισημαίνει το Παρατηρητήριο, πρέπει να πληρούνται μια σειρά από θεσμικές, πολιτικές, κοινωνικές και γνωσιολογικές προϋποθέσεις που αναλύονται σε αυτή την πρώτη παρέμβαση που δίνει έμφαση στα μεθοδολογικά προαπαιτούμενα και το συστηματικό πλαίσιο στο οποίο πρέπει να τοποθετηθεί η Έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα σε μια ενδιάμεση μορφή της ακριβώς για να είναι ανοικτή σε προτάσεις και ιδέες.

Όλα αυτά τα ζητήματα αποτελούν αντικείμενο των συζητήσεων που θα διεξαχθούν στο πλαίσιο του συνεδρίου που διοργανώνει διαδικτυακά ο Κύκλος Ιδεών στις 21, 22 και 23 Σεπτεμβρίου 2020 με τον τίτλο : Η Ελλάδα Μετά IV - Μετά (;) την πανδημία.

Για το πλήρες κείμενο της πρώτης παρέμβασης του Παρατηρητηρίου του Κύκλου Ιδεών, δείτε εδώ:

https://ekyklos.watch/paremvasi-tou-paratiritiriou-tou-kyklou-ideon-gia-tin-ekthesi-tis-epitropis-pissaridi.html


ΤΑ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ, ΤΥΠΟΥ "ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ", "ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ" ΩΣ ΥΕΘΑ, ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΚΡΥΦΟ ΑΣΣΟ ΤΟΥ ΠΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ....

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

 
                                                            "ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ", "ΤΑ ΝΕΑ", 20/08/20


                                                                        "ΤΑ ΝΕΑ", 18/08/20




ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΑΚΗ

Οι Τούρκοι τα ψάχνουν απεγνωσμένα. Αλλά όσο κι αν προσπαθούν δεν μπορούν να τα εντοπίσουν. Οι «αόρατοι» φρουροί των ελληνικών θαλασσών και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, τα ελληνικά υποβρύχια, αποτελούν εδώ και μία εβδομάδα τον μεγάλο πονοκέφαλο του «Ορούτς Ρέις», αλλά και των τουρκικών δυνάμεων που έχουν αναπτυχθεί στα νότια του Καστελλορίζου, πρωταγωνιστώντας σε έναν ιδιότυπο υποβρύχιο πόλεμο.

Ουσιαστικά τα ελληνικά υποβρύχια είναι παντού σε αυτή τη νέα ελληνοτουρκική κρίση και «σκανάρουν» αθόρυβα αλλά αποτελεσματικά κάθε κίνηση τόσο του τουρκικού σεισμογραφικού όσο και των πολεμικών πλοίων της Τουρκίας. Είναι δημοσιοποιημένο ότι το «Ορούτς Ρέις» και η συνοδεία του παρακολουθούνται από δύο ελληνικές φρεγάτες, όμως «σκιά» του τουρκικού σεισμογραφικού, από την ώρα που προσέγγισε την ελληνική υφαλοκρηπίδα, έχει γίνει και τουλάχιστον ένα ελληνικό υποβρύχιο. Και έχει σημαντική συμβολή στο να γνωρίζουν οι επιτελείς του «Πενταγώνου» ανά πάσα στιγμή αν το «Ορούτς Ρέις» κάνει έρευνα ή όχι.

Προσπαθεια ρεβανς Μέσα σε αυτό το σκηνικό, οι Τούρκοι δεν αποκλείεται να επιχειρήσουν να πάρουν μία ρεβάνς στο πεδίο του υποβρυχιακού πολέμου ή να επιδιώξουν ανούσιες «προβολές σημαίας» με κάποιον πλου υποβρυχίου τους κοντά στην ελληνική επικράτεια, αλλά σε διεθνή ύδατα. Είναι κάτι που έχουν ξανακάνει στο παρελθόν. Πληροφορίες, άλλωστε, που κατά την τακτική των ημερών δεν επιβεβαιώνονται από το ΓΕΕΘΑ, έκαναν λόγο για λόγο για πλου τουρκικού υποβρυχίου στο κεντρικό Αιγαίο, δύο ημέρες πριν από τον Δεκαπενταύγουστο, σε μια προσπάθεια ανύψωσης του ηθικού των τουρκικών δυνάμεων έπειτα από το επεισόδιο με τις φρεγάτες «Λήμνος» και «Κεμάλ Ρέις», που κατέληξε στην απόσυρση του τουρκικού πλοίου από τη συνοδεία του σεισμογραφικού «Ορούτς Ρέις». Κατά τις πληροφορίες αυτές, το τουρκικό υποβρύχιο κινήθηκε σε διεθνή ύδατα, φθάνοντας στα ανοικτά της Ανδρου, αλλά εντοπίσθηκε και απομακρύνθηκε, με τις απαραίτητες προειδοποιήσεις, καθώς θα έπρεπε να γνωστοποιήσει σχέδιο πορείας.

Στρατιωτικές πηγές τονίζουν ότι ο αφανής αλλά καταλυτικός ρόλος των υποβρυχίων προσφέρει στις Ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις «ένα σημαντικό τακτικό πλεονέκτημα», στο «θέατρο» των επιχειρήσεων για την αντιμετώπιση της νέας τουρκικής πρόκλησης και την υπεράσπιση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΔΥΝΑΜΕΩΝ. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Δώδεκα υποβρύχια διαθέτουν οι Τούρκοι και 11 το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό. Ισοπαλία θα μπορούσε να υποθέσει κανείς. Εντούτοις τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Τα ελληνικά υποβρύχια υπερέχουν ποιοτικά σε σύγκριση με αυτά που διαθέτει η Τουρκία. Η Ελλάδα διαθέτει 4 υποβρύχια κλάσης 214, τα τύπου «Παπανικολής» δηλαδή, και ένα αναβαθμισμένο 209 που κάνουν τη διαφορά όχι μόνο στον υποβρυχιακό πόλεμο αλλά γενικά σε μία κρίση στην ανοιχτή θάλασσα, όπως αυτή που βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ανατολική Μεσόγειο στα νότια του Καστελλορίζου. Στον αντίποδα οι Τούρκοι διαθέτουν 12 υποβρύχια 209, τα οποία έχουν τεχνολογία και δυνατότητες μία 15ετία πίσω.

ΤΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ. Τα ελληνικά υποβρύχια, ειδικά τα 214 αλλά και το ένα αναβαθμισμένο 209, διαθέτουν χαρακτηριστικά και τεχνολογία που τα κάνουν ανεντόπιστα.

Συνεχώς κάτω απ' το νερό. Λόγω του συστήματος αναερόβιας πρόωσης τα ελληνικά υποβρύχια δεν απαιτείται να εκτελούν «αναπνευστήρα». Είναι η διαδικασία κατά την οποία το υποβρύχιο βρίσκεται σε κατάλληλο βάθος, κοντά στην επιφάνεια και με έναν τηλεσκοπικό σωλήνα «ρουφάει» αέρα, με σκοπό την ανανέωση της ατμόσφαιρας και τη φόρτιση των μπαταριών. Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας επιτυγχάνεται από κυψέλες υγρών καυσίμων. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τα ελληνικά υποβρύχια μπορούν να είναι σε κατάδυση για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα. Να είναι διαρκώς κάτω από το νερό και να μην απαιτείται να βγουν στην επιφάνεια. Παραμένουν δηλαδή «αόρατα». Τέτοιο σύστημα (αναερόβιας πρόωσης) δεν διαθέτουν τα τουρκικά.

Και βέβαια δεν πρέπει να λησμονείται πως τα υποβρύχια είναι ευάλωτα σε εντοπισμό από ανθυποβρυχιακές μονάδες κατά τη διαδικασία «αναπνευστήρα» λόγω της έκθεσης ιστών (περισκοπίου, επικοινωνιών κ.λπ.) αλλά και της αύξησης του θορύβου.

Αθόρυβα. Τα υποβρύχια τύπου Παπανικολής-214 έχουν πολύ χαμηλή εκπομπή θορύβου. Και στον υποβρυχιακό πόλεμο αυτός ο παράγοντας θεωρείται εξαιρετικά κρίσιμος.
Μεγάλα βάθη. Τα υποβρύχια κλάσης 214 μπορούν να επιχειρούν σε πολύ μεγάλα βάθη, άνω των 300 μέτρων.
Ανώτερα Sonar. Η ανωτερότητα των υποβρυχίων 214 καταγράφεται και στα εξαιρετικά συστήματα Sonar (ηχοεντοπισμού) για των εντοπισμών σκαφών και υπολογισμού αποστάσεων από την εκπομπή.

Ο ΚΡΥΦΟΣ ΑΣΟΣ. Υπό αυτά τα δεδομένα δεν θα ήταν υπερβολή αν υποστήριζε κανείς ότι τα ελληνικά υποβρύχια είναι ο κρυφός άσος του ελληνικού οπλοστασίου. Και όπως αναφέρουν πηγές με άριστη γνώση των δυνατοτήτων του Πολεμικού Ναυτικού, αν δεν είχαμε και τις γνωστές ελλείψεις σε τορπίλες βαρέος τύπου το τακτικό πλεονέκτημα που μας προσφέρουν τα ελληνικά υποβρύχια θα ήταν πολύ μεγαλύτερο.

Οι Τούρκοι φυσικά και γνωρίζουν ότι η επιχειρησιακή ανωτερότητα των συγκεκριμένων υποβρυχίων που διαθέτει το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό είναι δεδομένη. Εχει αποδειχθεί εξάλλου πολλάκις σε διεθνείς ασκήσεις, όπως η Dynamic Manta, αλλά και στις Passex μεταξύ κρατών. Ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο από τη στιγμή που το «Ορούτς Ρέις» προσέγγισε την ελληνική υφαλοκρηπίδα οι τούρκοι επιτελείς ήξεραν ότι τα υποβρύχιά μας έχουν αναλάβει σημαντικές αποστολές σχεδόν παντού. Αλλά βέβαια δεν ήξεραν πού. Ετσι, από την πρώτη μέρα της Navtex τουρκικά κατασκοπευτικά αεροσκάφη CN-235 και ελικόπτερα που συνήθως σηκώνονται από φρεγάτες προσπαθούν να εντοπίσουν - αλλά ανεπιτυχώς - τα ελληνικά υποβρύχια.

Πάντως στην αξία, τη δράση και την επιχειρησιακή ανωτερότητα των ελληνικών υποβρυχίων αναφέρονται τις τελευταίες ημέρες και διεθνή μέσα ενημέρωσης. Χθες, για παράδειγμα, ρωσική ιστοσελίδα υποστήριζε - χωρίς το ρεπορτάζ του να επιβεβαιώνεται από την Αθήνα - πως στις 13 Αυγούστου, όταν η φρεγάτα του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού «Λήμνος» μπήκε σε αντιπαράθεση με την τουρκική φρεγάτα «Κεμάλ Ρέις», ελληνικό υποβρύχιο κατέστρεψε τον εξοπλισμό του «Ορούτς Ρέις».

Τετάρτη 19 Αυγούστου 2020

Παρασκευή 7 Αυγούστου 2020

. Ομως, η διοίκηση μιας χώρας δεν είναι δεκαπενταμελές συμβούλιο, κύριε πρωθυπουργέ, ούτε το κράτος είναι σχολείο για να το καταλαμβάνεις. Και η πρωθυπουργία σίγουρα δεν αποτελεί μία πανεπιστημιακή σχολή που μπορείς χωρίς να παρακολουθείς, αλλά επιδιδόμενος σε κομματικές ασκήσεις, να πάρεις κάποτε το πτυχίο σου. Εξάλλου, αν είσαι προορισμένος για να διοικήσεις μία χώρα, δεν χρειάζεται καν να εργαστείς.Το πώς είναι δυνατό να γίνει αυτό δεν το γνωρίζω. Αυτό που γνωρίζω είναι πως όλοι εκεί στην κυβέρνηση μπερδέψατε τα κομματικά σας όνειρα με την πραγματικότητα, και παίξατε τυχερά παιχνίδια με τις ζωές μας.....




"ΠΑΙΞΑΤΕ ΤΥΧΕΡΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ": Από τις πιο συνοπτικές, παραστατικές και ακριβείς καταγραφές των έξι μηνών διακυβέρνησης από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΣ, αποτελεί η επιστολή του κ. Θεοχάρη Χ. Κυζιρίδη, από τη Θεσσαλονίκη, υπό τον τίτλο "Σπατάλησαν έξι μήνες", από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ". Παρατίθεται, αμέσως στη συνέχεια και προσωπικώς τον ευχαριστώ:

"Κύριε διευθυντά
Εστω και την ύστατη ώρα ο κύριος πρωθυπουργός ανέκρουσε πρύμναν μπροστά στα σχέδια των πανεπιστημιακών οικονομολόγων του, θιασωτών μάλλον του Μπίσμαρκ, και των οπαδών του των επίγειων σοσιαλιστικών παραδείσων. Μέχρι όμως να γίνει αυτό, χωρίς να ξεχνούμε ότι ο ίδιος δεν μπορεί παρά να ήταν πλήρως ενήμερος, η χώρα πλήρωσε πολύ ακριβά, και εξακολουθεί να πληρώνει, την αμετροέπεια αν όχι τον ερασιτεχνισμό και την έλλειψη ικανοτήτων του. Σπατάλησε έξι μήνες κάνοντας ότι διαπραγματεύεται σκληρά. Παρήγαγε μηδενικό έργο και αναπαρήγαγε κακές πρακτικές κομματισμού στη δημόσια διοίκηση μιμούμενος με τον χειρότερο τρόπο τους προκατόχους του και ξεχνώντας γρήγορα αυτά για τα οποία τους κατηγορούσε. Αρχισε να μοιράζει διορισμούς και χρήματα τα οποία όμως δεν είχε.
Ξέχασε ότι στην αντιπολίτευση μπορεί ανέξοδα να έλεγε ό,τι ήθελε, αλλά στην κυβέρνηση θα έπρεπε να προσγειωθεί από τα νέφη των υπερφίαλων σοσιαλιστικών οραμάτων του στη σκληρή πραγματικότητα, όπου, δυστυχώς, η οικονομία δεν συμβαδίζει πάντοτε με τις επιθυμίες μας, όπως θα έλεγε και ένας σύντροφός του. Επέμενε σε ένα δημοψήφισμα για λόγους σκοπιμότητας, και αυτό το πληρώσαμε πολύ ακριβά σε κάθε επίπεδο. Τώρα πια, νταούλια δεν ακούγονται, μνημόνια δεν έχουν ακυρωθεί με ένα νομοσχέδιο, λεφτά για αυξήσεις και παροχές δεν υπάρχουν. Η υποτιθέμενη εναλλακτική λύση με συντροφικά χρήματα και εφορμήσεις δεν φάνηκε ότι ήταν παρά ένα παντελώς ανεφάρμοστο παιχνίδι, εφάμιλλο ίσως μόνο του διαφημιστικού παιδικού τρένου των συγκυβερνώντων του. Ομως, η διοίκηση μιας χώρας δεν είναι δεκαπενταμελές συμβούλιο, κύριε πρωθυπουργέ, ούτε το κράτος είναι σχολείο για να το καταλαμβάνεις. Και η πρωθυπουργία σίγουρα δεν αποτελεί μία πανεπιστημιακή σχολή που μπορείς χωρίς να παρακολουθείς, αλλά επιδιδόμενος σε κομματικές ασκήσεις, να πάρεις κάποτε το πτυχίο σου. Εξάλλου, αν είσαι προορισμένος για να διοικήσεις μία χώρα, δεν χρειάζεται καν να εργαστείς.Το πώς είναι δυνατό να γίνει αυτό δεν το γνωρίζω. Αυτό που γνωρίζω είναι πως όλοι εκεί στην κυβέρνηση μπερδέψατε τα κομματικά σας όνειρα με την πραγματικότητα, και παίξατε τυχερά παιχνίδια με τις ζωές μας.



Θεοχαρης Χ. Κυζιριδης - Θεσσαλονίκη"



ΣΚΑΤΟΨΥΧΟΣ ΜΕ ΠΑΤΕΝΤΑ Ο ΑΠΙΘΑΝΟΣ ΚΥΡΙΤΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΗ....Ο ΦΙΛΗΣ ΗΤΑΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΠΙΟ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΣ...


Ο επί δεκαετία διευθυντής της «ΑΥΓΗΣ» που κηδεύθηκε την Τετάρτη 

Το σημερινό φύλλο του κομματικού δελτίου της «ΑΥΓΗΣ» προθυμοποιήθηκε-υποτίθεται...-να φιλοξενήσει δισέλιδο αφιέρωμα γιά τον επί δεκαετία διευθυντή του φύλλου Κώστα Κάρη, που νικήθηκε από την ασθένεια της εποχής και κηδεύθηκε την περασμένη Τετάρτη, από το νεκροταφείο Χολαργού.

Η πρόθεση θα μπορούσε να είναι ευγενής και τελικώς τιμητική, αλλά;...Πώς να πει μόνον καλά λόγια η «ΑΥΓΗ» γιά έναν «εχθρό του κόμματος», όπως ο Κώστας Κάρης, που δεν υπήρξε ΣΥΡΙΖΑίος, αλλά τάχθηκε με τη ΔΗΜΑΡ και διατηρούσε στενή προσωπική σχέση με το Λεωνίδα Κύρκο, στου οποίου και στο άκουσμα και μόνον του ονόματος βγάζουν σπυριά έξαλλοι ΣΥΡΙΖΑίοι, που είναι και οι περισσότεροι...Πώς να πουν μόνον καλά λόγια μόνον γιά έναν εκλιπόντα μεν, πλην όμως με κείμενά του που με το ζόρι καταχωρούντο στο φύλλο ως αιρετικά ή εκτός κομμαστικής γραμμής της Κουμουνδούρου, χωρίς να υποστούν την λογοκρισία των επί τούτου εντεταλμένων, όπως οι σύντροφοι Φίλης και Στούμπος...

Η λύση βρέθηκε στη...μέση! Καταχωρήθηκε ένα από τα τελευταία κείμενα του Κώστα Κάρη από την «ΑΥΓΗ», ζητήθηκε να γράψουν γιά το πρόσωπό του δύο άνθρωποι που τον ήξεραν καλά και συνεδέοντο φιλικώς μαζύ του, η δημοσιογράφος Χριστίνα Πουλίδου και ο σκιτσογράφος Ανδρέας Πετρουλάκης, βρέθηκαν και δύο φωτογραφίες του Κώστα, με τον αγαπημένο του Λεωνίδα Κύρκο.

Έπρεπε, όμως, να καταχωρηθεί και η άλλη άποψη, γιά τον «άλλο» Κάρη, τον «κακό» Κώστα. Επιστρατεύθηκαν λοιπόν ο διευθυντής που τον διαδέχθηκε, ο κεντροεπίτροπος σήμερα του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Φίλης και ο ΣΥΡΙΖΑίος αρθρογράφος Γιώργος Κυρίτσης, υποψήφιος ευρωβουλευτής και μαχητικός του κόμματος. Του πρώτου καταχωρήθηκε γιά δεύτερη φορά (μετά την καταχώρηση στο φύλλο της Πέμπτης) ο επικήδειος που σχεδίαζε να εκφωνήσει γιά τον Κάρη, αλλά που δεν πρόλαβε να εκφωνήσει επειδή έφθασε καθυστερημένος στην τελετή...Του δεύτερου, ο οποίος δεν παρέστη στη κηδεία του Κώστα, καταχωρείται «κριτικό κείμενο», το οποίο αρχίζει από το ότι «διαφωνούσαμε ακόμη και στο τι ώρα είναι»... «Δεν ήταν φίλος μου» βεβαιώνει ο πολύς Κυρίτσης, αν και βεβαιώνει ότι ποτέ δεν του ζήτησε ως διευθυντής να αλλάξει κάτι που έγραψε. Σιωπά,όμως, γιά το αντίθετο, τη δυσκολία με την οποία καταχωρούσε τα κείμενα του Κάρη, η υπό τον ασφυκτικό έλεγχο της λογοκρισίας του ΣΥΡΙΖΑ τελούσα πρώην πλατειά αριστερή εφημερίδα.

Είναι να λυπάται κανείς γιά τους Φίλη και Κυρίτση, γιά τον απαράδεκτο, άφιλο, απάνθρωπο και κυνικό τρόπο με τον οποίο επέλεξαν να τιμήσουν τον πρώην διευθυντή τους, πολιτικά στελέχη της «ΑΥΓΗΣ» επί των ημερών του ως διευθυντή. Αλλά η περίπτωσή τους δείχνει και επιβεβαιώνει συχνό κανόνα γιά τους ΣΥΡΙΖΑίους: ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ, ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΖΩΑ!

Είναι ανθρωπίνως μεγάλη η λύπη μου γιά αυτό το κατάντημα της «ΑΥΓΗΣ», όπου εργάσθηκα αποκλειστικώς περίπου 30 χρόνια. Γιά λύπηση και γιά κλάματα, παράδειγμα εκφυλισμού κάθε έννοιας δημοκρατίας και ανθρωπισμού. Τους πρέπει η περιφρόνηση, μόνον η περιφρόνηση...

Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης