οι κηπουροι τησ αυγησ

Τρίτη 31 Οκτωβρίου 2017

"...Για δικούς της λόγους η Ελλάδα επιθυμεί μια μετριοπαθή, σταθερή και ευημερούσα γείτονα. Και προς αυτή την κατεύθυνση κινείται, όχι μόνο σε διμερές, αλλά και σε πολυμερές επίπεδο, από τις Βρυξέλλες μέχρι την Ουάσιγκτον. Αλλά πρέπει και ο ίδιος ο πρόεδρος της Τουρκίας να βοηθήσει την Ελλάδα να τον βοηθήσει, όσο φυσικά της αναλογεί εντός της Ε.Ε. και αλλού. Δεν είναι δύσκολο να το πράξει. Δεν θα απολέσει κάποιο κρίσιμο πλεονέκτημα εάν άρει την απαράδεκτη επίσημη απειλή πολέμου (casus belli) ενάντια σε μια φίλη και σύμμαχο χώρα. Δεν θα χάσει κάτι σε στρατηγικό επίπεδο εάν σταματήσει την παραβατική συμπεριφορά στο Αιγαίο...."

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" και το "Φιλελεύθερο" Λευκωσίας
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 31/10/17

Του Αθανάσιου 'Ελλις

Σε λίγες εβδομάδες ο Ταγίπ Ερντογάν θα βρεθεί στην Ελλάδα. Καθώς ο ίδιος και οι σύμβουλοί του στην Αγκυρα, σε συνεργασία με τον έμπειρο Τούρκο πρέσβη στην Αθήνα, θα προετοιμάζουν την επίσκεψη, έχουν κάθε λόγο να εστιάσουν στα μακροπρόθεσμα στρατηγικά οφέλη για τη χώρα τους τα οποία δεν εξυπηρετούνται με τον καλύτερο τρόπο από τη μέχρι τώρα στάση της Αγκυρας.

Η διατήρηση καλών σχέσεων με την Ελλάδα, και ει δυνατόν η περαιτέρω βελτίωσή τους, θα έπρεπε να αποτελεί αυτονόητο στόχο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Ο κ. Ερντογάν πρέπει να κατανοήσει ότι η Ελλάδα είναι η χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης η οποία θέλει περισσότερο από κάθε άλλη τη συνέχιση της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας και τη διατήρηση της ομαλότητας στο εσωτερικό της χώρας.

Για την Αθήνα, η πολιτική αναταραχή, η οικονομική υποχώρηση και η στρατιωτική απειρία και νευρικότητα στη γείτονα δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα που αυξάνει την απειλή που νιώθει. Για δικούς της λόγους η Ελλάδα επιθυμεί μια μετριοπαθή, σταθερή και ευημερούσα γείτονα. Και προς αυτή την κατεύθυνση κινείται, όχι μόνο σε διμερές, αλλά και σε πολυμερές επίπεδο, από τις Βρυξέλλες μέχρι την Ουάσιγκτον.

Αλλά πρέπει και ο ίδιος ο πρόεδρος της Τουρκίας να βοηθήσει την Ελλάδα να τον βοηθήσει, όσο φυσικά της αναλογεί εντός της Ε.Ε. και αλλού. Δεν είναι δύσκολο να το πράξει. Δεν θα απολέσει κάποιο κρίσιμο πλεονέκτημα εάν άρει την απαράδεκτη επίσημη απειλή πολέμου (casus belli) ενάντια σε μια φίλη και σύμμαχο χώρα. Δεν θα χάσει κάτι σε στρατηγικό επίπεδο εάν σταματήσει την παραβατική συμπεριφορά στο Αιγαίο.

Θα ωφεληθεί εάν περιβάλει με τον σεβασμό και την αναγνώριση που του πρέπει τον Οικουμενικό Πατριάρχη.

Θα κερδίσει εάν σταματήσει να επιμένει στις αναχρονιστικές εγγυήσεις και τα παρεμβατικά δικαιώματα στην Κύπρο, και θα διευκολύνει τη λύση του Κυπριακού αλλά και την εμπλοκή της χώρας του στο υπό εκκόλαψη ενεργειακό παζλ της Ανατολικής Μεσογείου. Το στρατηγικό δόγμα του πρώην πρωθυπουργού, Αχμέτ Νταβούτογλου, έχει καταρρεύσει. Η Τουρκία αντιμετωπίζει πολλά και μεγάλα προβλήματα με όλες τις γειτονικές της χώρες. Η Ελλάδα είναι η μόνη που προσφέρει στήριξη και θετική προοπτική, χωρίς να ζητεί ανταλλάγματα με ουσιαστικό κόστος για την Αγκυρα. Είναι μια πραγματικότητα την οποία ο ισχυρός άνδρας της γείτονος θα μπορούσε να αξιοποιήσει κάνοντας τις ανάλογες κινήσεις.


Του Κώστα Βενιζέλου

Τι γυρεύει ο Ερντογάν στην Αθήνα; Ο διάλογος και η διατήρηση καναλιών επικοινωνίας με μια χώρα, όπως η Τουρκία, με την οποία υπάρχουν διαφορές και οι σχέσεις τους κινούνται διαχρονικά σε τεντωμένο σχοινί, είναι ασφαλώς χρήσιμα εργαλεία. Έχει, όμως, σημασία και η χρονική συγκυρία που πραγματοποιείται μια επίσκεψη σε αυτό το ψηλό επίπεδο. Σε μια περίοδο κατά την οποία το καθεστώς Ερντογάν βρίσκεται σε αντιπαράθεση με τη μισή υφήλιο, δημιουργεί προβλήματα στους γείτονες, έχει ξεπεράσει εαυτόν στα εσωτερικά κυνηγώντας εκτός από μάγισσες και κάθε διαφωνούντα ( ή υποψία διαφωνούντος), χρειάζεται μια ευρωπαϊκή διέξοδο. Και αυτή τη διέξοδο την αναζητεί προφανώς μέσα από την Αθήνα. Χρειάζεται η Άγκυρα κάλυψη αποενοχοποίησης και τη χρειάζεται επείγον. Γι’ αυτό επιδίωξε ο Ερντογάν την επίσκεψη στην Ελλάδα.

Μετά το Κραν Μοντάνα και τη συμπεριφορά που επέδειξε η Άγκυρα, το επόμενο βήμα θα έπρεπε να ήταν διαφορετικό. Εάν η Τουρκία θέλει να συζητήσει σοβαρά στο Κυπριακό πρέπει να δηλώσει ετοιμότητα να αναθεωρήσει απόλυτες θέσεις, που η υλοποίησή τους καθιστούν την Κύπρο ως προτεκτοράτο της. Θα πρέπει η Τουρκία να σταματήσει τις κινήσεις αμφισβήτησης της κυριαρχίας τόσο της Ελλάδος όσο και της Κύπρου ( οι εκδόσεις NAVTEX είναι συχνές και επαναλαμβανόμενες).

Μια επίσκεψη για να έχει σημασία θα πρέπει να έχει πιθανότητες επιτυχίας και όχι η πραγματοποίησή της να έχει ως αποτέλεσμα την καταγραφή των διαφωνιών. Αυτό μπορεί να διαπιστωθεί και με επαφές σε άλλο επίπεδο και εάν υπάρχει διάθεση να επιχειρηθεί γεφύρωση των διαφορών. Σήμερα στοιχεία διαφοροποίησης της πολιτικής της Άγκυρας δεν υπάρχουν.

Διαχρονικά έχει επιβεβαιωθεί πως η πρακτική της εξημέρωσης του θηρίου, που υιοθετήθηκε στα ελλαδοτουρκικά, δεν απέδωσε. Αυτή η προσέγγιση υιοθετήθηκε τη δεκαετία του ΄90, όταν η εξωτερική πολιτική καθοριζόταν με φοβικά σύνδρομα και με κριτήρια καθαρά «εκσυγχρονιστικά» και οικονομικά. Υπενθυμίζεται συναφώς ότι τη δεκαετία του ΄90 διαμορφώθηκε από Αθήνα και Λευκωσία, η στρατηγική της ένταξης της Κύπρου και της Τουρκίας στην Ε.Ε. Ο καταλύτης, όπως είναι γνωστό, δεν λειτούργησε. Όντως, συνιστά μέγιστη επιτυχία η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., και αυτό οφείλεται πρωτίστως στην Αθήνα. Στην αντίπερα όχθη, όμως, η πορεία της Τουρκίας βάλτωσε κι αυτό γιατί η Άγκυρα θεώρησε πως η ενταξιακή της διαδρομή θα είναι αλά καρτ ή καλύτερα αλά τούρκα. Κι αυτό ούτε οι πιο όψιμοι φίλοι και σύμμαχοί της δεν μπορούν να το αποδεχθούν.

Η πολιτική της Αθήνας, της σημερινής κυβέρνησης, για πρώτη φορά επανατοποθέτησε το Κυπριακό στη σωστή του βάση ως θέματος εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής. Κι αυτή η πολιτική πιστώνεται στον υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά, που κατάφερε να σώσει την παρτίδα στις δυο Πενταμερείς και στα Μοντ Πελεράν. Η επίσκεψη, ωστόσο, στην Αθήνα του Ερντογάν σε αυτή τη χρονική συγκυρία δεν θα είναι χρήσιμη ούτε και αποδοτική. Μια επίσκεψη σε αυτό το επίπεδο πρέπει να διασφαλίζει το μίνιμουμ αποτέλεσμα. Ο Ερντογάν πάει Αθήνα για τις φιέστες και μόνο. Τούτο είναι προβλεπτό, αναμενόμενο, δεν χρειάζεται επίσημη επίσκεψη του νεοσουλτάνου για να επιβεβαιωθεί.

costas.venizelos@phileleftheros.com

ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΩΣ..."ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ"(!) ΕΛΛΑΔΟΣ-ΤΟΥΡΚΙΑΣ, Η ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΠΟΥ ΔΙΕΠΟΥΝ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ; ΠΩΣ....

ΚΕΑ-ΕτΤ(191)
Από την "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του Τύπου"

"ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του Τύπου", 31/10/17

Ο ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑΣ...- ΤΟΣΗ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ ΓΙΑ...ΕΝΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ, ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ...- ΑΛΛΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΤΟΜΗ ΤΩΝ fake news, ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΕΚΠΟΡΕΥΟΝΤΑΙ!...- Η ΜΙΚΡΟΨΥΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΣΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940...- ΠΟΙΑ ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 2018, ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ!...- ΠΟΛΥΤΙΜΑ ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΒΑΞΕΒΑΝΗ (...) ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ...- Ο ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΜΟΥΖΑΛΑΣ, ΕΙΣ ΠΕΙΣΜΑ ΤΩΝ ΕΝΔΟΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΙΩΝ ΤΟΥ...

Επτά κύρια άρθρα, από φύλλα της σημερινής Τρίτης


"ΤΑ ΝΕΑ", 31/10/17

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 31/10/17

"ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του Τύπου", 31/10/17


"ΕΣΤΙΑ", 31/10/17

"ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ", 31/10/17


"Η ΑΥΓΗ", 31/10/17

"Εφ.Συν", 31/10/17

"Ο Φιλελεύθερος", 30/10/17

"ΠΟΛΙΤΗΣ", 30/10/17

"ΧΑΡΑΥΓΗ", 31/10/17

"ΧΑΡΑΥΓΗ", 31/10/17

Η ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΣΕ ΣΚΙΤΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΦΥΛΛΑ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΤΡΙΤΗΣ (Αθηνών και Λευκωσίας) ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΠΗΓΕΣ...

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", Δημήτρης Χαντζόπουλος


ΚΥΡ


"ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ", ΣΤΑΘΗΣ


ΑΡΚΑΣ


"ΤΑ ΝΕΑ", Κώστας Μητρόπουλος


"Ο Φιλελεύθερος", Πίν


"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", Ηλίας Μακρής

"ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ", Γιάννης Δερμεντζόγλου


Πέτρος Τσιολάκης


Πέτρος Τσιολάκης 


"ΤΑ ΝΕΑ", Κώστας Σκλαβενίτης


"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", Ανδρέας Πετρουλάκης 

"Εφ.Συν", Μιχάλης Κουντούρης




"Η ΑΥΓΗ"


"ΤΑ ΝΕΑ", Δημήτρης Αγγελούσης


"ΤΑ ΝΕΑ", 'Εφη Ξένου


ΑΡΚΑΣ

ΑΡΚΑΣ


ΑΡΚΑΣ


"αλήθεια", Γ.ΜΙΤΙΔΗΣ


"Εφ.Συν", Κώστας Γρηγοριάδης


"ΙΣΚΡΑ", Τάσος Αναστασίου


"Η ΑΥΓΗ", Τάσος Αναστασίου



"ΧΑΡΑΥΓΗ"


"Ο Φιλελεύθερος", Νίκος  Πογιατζής

Η ΚΛΥΔΩΝΙΖΟΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΑΠΡΟΘΥΜΗ ΗΓΕΤΙΔΑ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΕΛΟΥΜΕΝΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ...- Η ΕΛΛΑΣ ΩΣ ΠΙΟ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟΣ ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ, ΜΕ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ...- ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ...- ΟΣΕΣ ΕΚΔΡΟΜΕΣ ΚΙ ΑΝ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΝ ΣΕ ΤΟΠΟΥΣ ΕΞΟΡΙΑ, Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΞΑΝΑ...- ΟΙ ΡΩΜΑΛΕΕΣ ΚΙΝΑ ΚΑΙ Η ΡΩΣΙΑ, ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΚΜΑΖΟΥΣΑ ΔΥΣΗ...- ΑΠΟ ΠΕΤΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ, ΔΙΠΛΑ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ...

 Ἐξι κείμενα παρέμβασης, 
από "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"

"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ",
28-29/10/17

1. Η ευθύνη του Βερολίνου
Του Αντώνη Καρακούση

Η Ισπανία δοκιμάζεται από την καταλανική κρίση, η Ιταλία έρχεται σιγά-σιγά αντιμέτωπη με τις απαιτήσεις του βιομηχανικού Βορρά, η Γαλλία παλεύει να βρει τον βηματισμό της, η Μεγάλη Βρετανία προσπαθεί να βγει από το αδιέξοδο του Βrexit, η Αυστρία, η Τσεχία και η Σλοβακία κατακτήθηκαν από αντιευρωπαϊκές δυνάμεις και η Γερμανία, η πλέον ωφελημένη από την Ευρώπη, πιέζεται από αντίστοιχες ανθενωσιακές πολιτικές ομάδες.

Την ίδια στιγμή, ο Ραχόι της Μαδρίτης παραπαίει, ο Τζεντιλόνι της Ρώμης σχεδόν δεν έχει ρόλο, το άστρο του Μακρόν ξεθωριάζει στο Παρίσι, η Μέι αμφισβητείται ευθέως στο Λονδίνο, ακόμη και η ανίκητη Μέρκελ δεν περνάει τις καλύτερες των ημερών της στο Βερολίνο.

Κοινώς η Ευρώπη έχει εισέλθει σε κύκλο δύσκολο. Οι αμφισβητήσεις περισσεύουν, οι εθνικισμοί και τα αυτονομιστικά κινήματα διογκώνονται, χωρίς να στήνεται απέναντί τους κάτι ρωμαλέο και ελκυστικό.
Κακά τα ψέματα, η Ευρώπη δεν έχει όραμα, ούτε ηγεσία ικανή να την ταξιδέψει στο μέλλον. Και αν δεν βρει και τα δύο γρήγορα, θα κινδυνεύσει πραγματικά.

Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση αρνήθηκε να τοποθετηθεί επισήμως, με σαφήνεια και καθαρότητα, στο μείζον θέμα της Καταλωνίας.

Απέφυγαν οι Βρυξέλλες να πάρουν θέση απέναντι σε μείζονα κρίση, όταν αντιθέτως σπεύδουν να εκδώσουν οδηγίες διά πάσαν νόσον, ακόμη και για το μέγεθος των αγγουριών.

Ιδιαιτέρως ανησυχητική πάντως είναι η στάση της Γερμανίας. Η ισχύς του Βερολίνου πηγάζει από την Ευρώπη, από τη μορφή και τον χαρακτήρα που πήρε η ευρωζώνη και από τις δυνατότητες που προσέφερε στη Γερμανία στην αυγή της νέας χιλιετίας.

Η χώρα της κυρίας Μέρκελ ευνοήθηκε τα μέγιστα από τη σύγχρονη ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη. Από αυτή προέκυψε και η ενισχυμένη γεωπολιτική της θέση. Την οποία παραδόξως δεν υπερασπίζεται σήμερα.

Λογικά θα ανέμενε κανείς να έχει ήδη αναλάβει δράση ακριβώς για να διατηρήσει το πλεονέκτημά της.
Η Γερμανία, αν όντως αισθάνεται ηγέτιδα δύναμη της Γηραιάς Ηπείρου, θα έπρεπε ήδη να έχει θυσιάσει κάποια από τα οικονομικά της οφέλη υπέρ του γεωπολιτικού πλεονεκτήματος.

Μόνο έτσι, αν στηρίξει έμπρακτα την οικονομική ενοποίηση της Ευρώπης, αν μεταφέρει πόρους στην περιφέρεια και διευκολύνει την αντιμετώπιση των μεγάλων ανισοτήτων και αν αποδεχθεί πιο ισόρροπη κατανομή των ωφελημάτων και του κινδύνου, θα δώσει ώθηση στην Ευρώπη και θα διατηρήσει τον ηγετικό της ρόλο. 

Οσο αποφεύγει τις ευθύνες, όσο διαπραγματεύεται στο εσωτερικό της, τόσο η Ευρώπη θα αποδιαρθρώνεται και η ισχύς της θα απομειώνεται.


                                  "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ",28-29/10/17 
2. Αναλύοντας τον Τζέφρι Πάϊατ
Του Γιάννη Μαρίνου

Για να αξιολογηθούν καλύτερα η επίσκεψη του Πρωθυπουργού και τα όσα συνέβησαν στις ΗΠΑ θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα το ασυνήθιστης αμεσότητας σχετικό άρθρο του αμερικανού πρεσβευτή κ. Τζέφρι Πάιατ. Ξεκινά με την απόφανση ότι «η επίσκεψη ήταν μια μεγάλη επιτυχία. Ο Πρόεδρος Τραμπ έστειλε ισχυρό μήνυμα για την αμερικανική στήριξη στην Ελλάδα δεσμευόμενος ότι θα συνεχίσουμε να είμαστε στο πλευρό της». Αλλά υπήρξε ποτέ περίπτωση να παύσει αυτή η στήριξη και να μας άφηνε να προσδεθούμε στο άρμα της Ρωσίας; Αλλωστε η συνεχής αυτή στήριξη παρέχεται κυρίως, αν όχι αποκλειστικά, επειδή εξυπηρετεί τα αμερικανικά συμφέροντα, χωρίς να υποτιμώ καθόλου τα αντίστοιχα ελληνικά, κάτι το οποίο όμως στηλίτευε έως τώρα η Αριστερά, συμπεριλαμβανομένου του κ. Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος άλλωστε αρχικά προσπάθησε να παίξει το χαρτί της Μόσχας.

Πάιατ: «Ο πρόεδρος Τραμπ επιβεβαίωσε πλήρως την υποστήριξη σε ένα υπεύθυνο σχέδιο ανακούφισης του (ελληνικού) δημοσίου χρέους». Επανάληψη του μύθου, ο οποίος, για να το πούμε ωμά, υπόσχεται να μας χαρίσουν τα χρέη μας οι Ευρωπαίοι αλλά όχι και οι Αμερικανοί του ΔΝΤ. Και εγώ είμαι αναφανδόν να χαρίσει η τράπεζα τα χρέη του γείτονα, αρνούμαι όμως να του χαρίσω όσα χρωστάει σε εμένα.

Πάιατ: «Δεσμευθήκαμε στην αναβάθμιση της αμυντικής μας σχέσης». Μα είναι πασίγνωστο ότι η σχέση αυτή εξυπηρετεί τα αμερικανικά στρατηγικά συμφέροντα στην περιοχή, που διευκολύνονται καθοριστικά από τη βάση στη Σούδα και τις προωθούμενες επεκτάσεις. Ευτυχώς πάντως που έτσι προστατεύεται και η άλλως ανάδελφη Ελλάδα.
Πάιατ: «Συμφωνήσαμε στον εκσυγχρονισμό και στην αναβάθμιση του στόλου των F-16 της Ελλάδας, που εξυπηρετεί τα αμοιβαία συμφέροντά μας (σωστό) με θετικό αντίκτυπο στις οικονομίες μας». Πώς αυτό, αφού θα τα ακριβοπληρώσουμε με 2,4 δισ. δολάρια και με αύξηση των θέσεων εργασίας στις ΗΠΑ, όπως διατράνωσε θριαμβολογώντας ο κ. Τραμπ;

Πάιατ: «Επαναβεβαιώσαμε στο ανώτατο επίπεδο το όραμα για την εταιρική μας σχέση». Προφανώς το αμερικανικό όραμα για την εκμετάλλευση των ελληνικών κοιτασμάτων πετρελαίου για τα οποία και άλλες χώρες ερίζουν, όπως και με τους αγωγούς, όπου η πλάστιγγα κλίνει φυσικά υπέρ των αμερικανικών σχεδιασμών, ενώ εγκαταλείπονται οι αγωγοί που προωθούσε η Ρωσία. Αναμφισβήτητα πάντως παρέχεται έτσι έμμεση ασφάλεια στα βορειοανατολικά μας σύνορα απέναντι στον επίβουλο γείτονά μας, και ιδιαίτερα τώρα που αναβιώνουν επικίνδυνα τα αποσχιστικά κινήματα στην Ευρώπη.

Και η διαφυγούσα από τους έλληνες σχολιαστές κατακλείδα του άρθρου του κ. Πάιατ. Σε στυλ που θύμισε τον διαβόητο Πιουριφόι υπογράμμισε: «Προσβλέπω (και όχι προσβλέπουμε) στο να βρω τρόπους να καταστήσουν την Ελλάδα ισχυρότερη στον ρόλο της ως πυλώνα της περιφερειακής σταθερότητας... Ανυπομονώ να συνεχίσω να συνεργάζομαι με την Ελλάδα».

Ο πρώτος ενικός αποκαλύπτει, εκτός από το ύφος ρωμαίου ανθύπατου, και τον καθοριστικό ρόλο που διαδραμάτισε στις προηγηθείσες μυστικές διαπραγματεύσεις των δύο πλευρών. Την ίδια πάντως ανακούφιση αισθάνθηκε και κάθε εχέφρων Ελληνας. Οχι μόνο δεν τα σπάσαμε με τις ΗΠΑ, αλλά αναδεικνυόμαστε με πρωτοβουλία Τσίπρα ως τον πιο αξιόπιστο σύμμαχο των άλλοτε δολοφόνων των λαών Αμερικάνων.


"ΤΟ ΒΗΜΑ
ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ",
28-29/10/17

3. Η Ιστορία, η μνήμη και ο ΣΥΡΙΖΑ

Του Σήφη Πολυμίλη

«Μεσαίος χώρος μεταξύ των πολυβόλων και του τοίχου της Καισαριανής δεν υπάρχει. Ή είσαι με τα πολυβόλα ή είσαι με τους εκτελεσμένους. Ή είσαι με την Εθνική Αντίσταση ή είσαι με τους δωσίλογους». Τάδε έφη ο κομισάριος του Μαξίμου Νίκος Παππάς, για να αντιληφθούν προφανώς και όσοι δεν το είχαν καταλάβει πώς θα επιδιώξει ο ΣΥΡΙΖΑ να χτίσει τις νέες διαχωριστικές γραμμές μετά τη μνημονιακή υποταγή του.

Με μια πολιτική ενσωματωμένη πλήρως στις απαιτήσεις Ευρωπαίων, Αμερικανών, ΔΝΤ και λοιπών, η παρέα του Μαξίμου επιχειρεί και πάλι να επαναφέρει στο προσκήνιο μια ιδεατή Αριστερά της αντίστασης, των θυσιών και φυσικά της δαιμονοποίησης των αντιπάλων της, ελπίζοντας ότι έτσι θα καταφέρει να παραμείνει στον αφρό της εξουσίας. Εβδομήντα χρόνια μετά τον Εμφύλιο, σαν να μην έχει συμβεί τίποτε στο μεταξύ, αναμοχλεύουμε το πιο σκοτεινό παρελθόν μήπως και συγκινήσουμε όσους παραμένουν προσκολλημένοι σε επιλεκτικές αναμνήσεις.

Η Ιστορία και η μνήμη, γράφει ο Τόνι Τζαντ στις «Σκέψεις για τον 20ό αιώνα», είναι ετεροθαλείς αδελφές. Η μνήμη είναι νεότερη και ελκυστική, διατεθειμένη να γοητεύει και να γοητεύεται. Η Ιστορία είναι η μεγαλύτερη αδελφή, λιπόσαρκη, απλή και σοβαρή, διατεθειμένη να υποχωρεί αντί να μπλέκεται σε ανούσιες κουβέντες. Επομένως είναι πολιτικά στο περιθώριο.

Οι κομισάριοι του Μαξίμου γνωρίζουν πολύ καλά την επιλεκτική χρήση της μνήμης. Με μύθους άλλωστε ανήλθαν στην εξουσία, με μύθους που τους βολεύουν επιχειρούν να τη διαχειριστούν και να την κρατήσουν. Και ο κόσμος της Αριστεράς, που έζησε για πολλά χρόνια με τους μύθους του, αποτελεί πρόσφορο έδαφος για να καλλιεργηθούν άγγελοι και δαίμονες και τα νέα τεχνητά διχαστικά φράγματα.

Ο κ. Τσίπρας και η παρέα του ξέρουν να εκμεταλλεύονται εκείνα τα στοιχεία από το παρελθόν που τους βολεύουν και να αποσιωπούν άλλα τα οποία υπονομεύουν τις πολιτικές στοχεύσεις τους. Ποια σχέση έχουν οι εκτελεσμένοι της Καισαριανής που έμειναν μέχρι τέλους πιστοί στις ιδέες τους με τις συνεχείς κωλοτούμπες της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ;

Οι άνθρωποι που έκαναν επικοινωνιακό κουρελόχαρτο το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς δεν έχουν κανένα δίλημμα να διαστρέφουν την Ιστορία, να ιδιοποιούνται τη συλλογική και ατομική μνήμη, να επαναφέρουν εμφυλιοπολεμικές ρητορικές για να πετύχουν τον πρώτο και μοναδικό στόχο τους: να παραμείνουν στην εξουσία...



"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ",
29-29/10/17 
4. Κολυμβήθρες του Συλωάμ


Του Γιώργου Παπαχρήστου
Ασφαλώς δεν είναι η πρώτη φορά που ένα τμήμα της Αριστεράς καπηλεύεται το σύνολο των αγώνων της Αριστεράς. Αλλά αυτό που συνέβη την περασμένη Κυριακή στη Μακρόνησο υπερβαίνει κάθε προηγούμενο. Ειδικά η εξοργιστική εικόνα υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ σε ρόλο... προσκυνητών, όταν είναι γνωστό ότι έχουν προ πολλού εγκαταλείψει κάθε αριστερή ιδεολογία και έχουν γίνει εκφραστές της πιο άγριας λιτότητας που όμοιά της απαντάται μόνο σε σκληρά νεοφιλελεύθερα καθεστώτα.

Εξοργιστική και συνάμα προσβλητική εικόνα για έναν αριθμό ανθρώπων οι οποίοι υπέφεραν τα πάνδεινα από το μετεμφυλιακό κράτος της Δεξιάς, επειδή συγγενικά τους πρόσωπα αρνήθηκαν να γίνουν «δηλωσίες» και επέλεξαν να παραμείνουν στο «κολαστήριο» της Μακρονήσου.

Σε αυτόν τον τόπο μαρτυρίου, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν δίστασαν να φωτογραφηθούν χασκογελώντας με υψωμένες γροθιές, αποτέλεσμα ενός τάχα μου επαναστατικού οίστρου. Και άλλα - τι θλίψη - να ποζάρουν με χάρη(!) στα ερείπια του «Νέου Παρθενώνα».

Και όλα αυτά γιατί; Για να επαναβεβαιωθεί η δήθεν αριστερή ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ, λίγες ημέρες μόνο μετά τις απίθανες κυβιστήσεις του πρωθυπουργού Τσίπρα ενώπιον του πλανητάρχη Τραμπ.

Και παράλληλα να χρυσωθεί το χάπι σε όλους αυτούς που πίστεψαν στις δεσμεύσεις του κ. Τσίπρα και ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2015, και τώρα αντιλαμβάνονται ότι ο Πρωθυπουργός ούτε αντιαμερικανός είναι, ούτε αριστερός, ούτε τηρεί κατ' ελάχιστον όσα υποσχέθηκε. Αντιθέτως, ένας πολιτικός της σειράς είναι, έτοιμος να συμμαχήσει ακόμη και με τον Διάβολο προκειμένου να κρατηθεί στην εξουσία, και δεν διστάζει ούτε να (ξαναανακαλύψει την... Αμερική, προκειμένου να το επιτύχει.

Προσχώρησε, φευ, και αυτός στην πεθαμένη από πολλών ετών άποψη ότι οι Αμερικανοί μπορούν να επηρεάζουν τις εξελίξεις στη χώρα. Ε, δεν μπορούν πια. Εχουν παρέλθει μερικές δεκαετίες από τότε που κινούσαν τα νήματα εδώ. Θα έπρεπε να το γνωρίζει. Και να μη χαμογελάει αυτάρεσκα στις ευχές του προέδρου Τραμπ να διατηρηθεί στην εξουσία για πολλά χρόνια ακόμη.

Παρεμπιπτόντως, ως σύντομο ανέκδοτο ακούστησε αυτή η αναφορά. Διότι κανείς δεν μπορεί πια να επιβάλει οτιδήποτε σε έναν λαό που γυρίζει την πλάτη στον ΣΥΡΙΖΑ. Οσες εκδρομές και να οργανώσουν τα στελέχη του στις κολυμβήθρες του Σιλωάμ, της Μακρονήσου, της Γυάρου, της Λέρου, του Αϊ-Στράτη...



"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ",
29-29/10/17

5. Η παρακμή της Δύσης
Του Γιάννη Καρτάλη

Σε περίοδο παρακμής φαίνεται να έχει περιέλθει ο Δυτικός Κόσμος, χωρίς να μπορούν να προσδιορισθούν, προς το παρόν τουλάχιστον, οι ευρύτερες επιπτώσεις από τη δυσάρεστη αυτή εξέλιξη. Το μόνο βέβαιο είναι πάντως ότι τόσο η Ευρώπη όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν ταυτόχρονα το πρόβλημα όχι μόνο μιας διευρυνόμενης αναταραχής στο εσωτερικό των κοινωνιών τους, αλλά και μιας βαθμιαίας υποβάθμισης της επιρροής τους στο διεθνές γίγνεσθαι. Και τούτο σε αντίθεση με την Κίνα (τον συνεχώς ανερχόμενο γίγαντα της Απω Ανατολής) και τον διευρυνόμενο ρόλο της Ρωσίας. Η χαοτική προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ, η οποία αμφισβητείται τώρα και από τους ίδιους τους Ρεπουμπλικανούς γερουσιαστές, και τα χωρίς τέλος αγκάθια που συνεχώς ανακύπτουν και φρενάρουν τον αναγκαίο στόχο της ευρωπαϊκής ενοποίησης βρίσκονται στον πυρήνα της γενικότερης αυτής κατάστασης. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που οι πρόσφατες τολμηρές προτάσεις για την απολύτως αναγκαία μεταρρύθμιση του ευρωπαϊκού σχεδίου που κατέθεσαν οι κύριοι Μακρόν και Γιούνκερ παραμένουν στο ψυγείο, αναμένοντας προφανώς να έλθουν καλύτερες μέρες.

Το πρόβλημα όμως είναι ακριβώς αυτό. Οτι δηλαδή ο ερχομός των καλύτερων αυτών ημερών συνεχώς αναβάλλεται. Πότε με τη σοβαρή εμπλοκή στο Βrexit, πότε με την απειλή διάσπασης στην Ισπανία, πότε με την αναβίωση των αυτονομιστικών κινημάτων στην Ιταλία και αλλού, πότε με τη δυναμική επανεμφάνιση των εθνολαϊκιστών (τη στιγμή που το φαινόμενο αυτό είχε φανεί ότι εκλείπει), πότε με τις συνεχώς αυξανόμενες προσφυγικές ροές από τη Μέση Ανατολή και από την Αφρική, με την Τουρκία να απομακρύνεται από τις συμμαχικές της υποχρεώσεις και να επιδιώκει την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Και όλα αυτά τη στιγμή που συνεχίζονται στη Γερμανία οι άκαρπες διαβουλεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης, στερώντας από το Βερολίνο τη δυνατότητα να αναλάβει μαζί με το Παρίσι την πρωτοβουλία για την έξοδο από το σημερινό ευρωπαϊκό αδιέξοδο.

Και ενώ ο απερίγραπτος Ντόναλντ Τραμπ απευθύνει χυδαίες ύβρεις σε όσους πολιτικούς από το ίδιο του το κόμμα τον επικρίνουν, οδηγώντας τις Ηνωμένες Πολιτείες στην αποσύνθεση, η Κίνα, με την ολοκλήρωση του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΚ, θέτει πλέον τις βάσεις, στηριζόμενη σε μια θεαματική οικονομική ανάπτυξη, για την προώθηση των γεωπολιτικών της σχεδίων στρατηγικής υπεροχής στην ευρύτερη περιοχή της Ευρασίας και της Αφρικής, σε ανταγωνισμό με τις αντίστοιχες ευρωατλαντικές βλέψεις. Για να μη μιλήσουμε για τη Ρωσία του Πούτιν, η οποία σε συνεργασία με την Τουρκία του Ερντογάν (ο οποίος έχει ήδη έλθει σε ρήξη με την Ουάσιγκτον λόγω του Κουρδικού) επιδιώκει την αποδυνάμωση του ΝΑΤΟ και την αύξηση της επιρροής της στη Μέση Ανατολή, εν όψει της αναδιανομής των ζωνών επιρροής που σηματοδοτεί η κατάρρευση του Ισλαμικού Κράτους.



                                                  "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 28-29/10/17


6. Γράμμα από την Κατερίνη


Του Ζώη Τσώλη

Από τις 17.000 και πλέον ελληνικές επιχειρήσεις που έχουν εγκατασταθεί στη Βουλγαρία αποδεδειγμένα οι 14.000, δηλαδή το 80%, διάλεξαν αυτόν τον δρόμο για φορολογικούς και μόνο λόγους. Με λίγα λόγια επαγγελματίες, βιοτέχνες και μικροί εν γένει επιχειρηματίες έχουν μεταφέρει έδρα και ΑΦΜ στη γείτονα, για να αποφεύγουν την υψηλή φορολογία και τις ασφαλιστικές εισφορές που επιβάλλονται στην Ελλάδα. Υπάρχει όμως και η άλλη όψη...

Με αφορμή τις «Αιχμές» της περασμένης Κυριακής («Αλλος για Βουλγαρία») ένας Ελληνας από την Κατερίνη με επιστολή του περιγράφει τη δικό του ταξίδι στη Βουλγαρία, τη δική του εμπειρία και τη σκληρή οικονομική πραγματικότητα της Βόρειας Ελλάδας.

Γράφει:

«Πριν από τρία περίπου χρόνια βρέθηκα στο Πετρίτσι. Μία μικρή πόλη, όπου κυκλοφορούσαν ακόμη με αραμπάδες. Ηταν η πρώτη φορά που πήγαινα, συνόδευα έναν φίλο από Αλεξανδρούπολη. Κτίρια παλιά, πολλά σου έδιναν την εντύπωση ότι ήταν ακατοίκητα.

Είχε όμως πολλές τράπεζες, κι αυτό μου έκανε εντύπωση. Μπήκαμε σε ένα παλιό κτίριο. Ανεβήκαμε με τις σκάλες στον δεύτερο όροφο και ανοίγοντας η πόρτα του διαμερίσματος βρεθήκαμε σε ένα τέλεια ανακαινισμένο διαμέρισμα. Ηταν γραφείο λογιστικό. Οι ιδιοκτήτες του, Βούλγαροι φυσικά, με πτυχίο Οικονομικών ο ένας, και Νομικής ο άλλος, από το Αριστοτέλειο. Τα ελληνικά τους άριστα. Σε διπλανά δωμάτια, πάνω από 15 εργαζόμενοι σε Η/Υ ασχολούνταν με τα λογιστικά των επιχειρήσεων ελλήνων πελατών τους και όχι μόνο.

Με πλησίασε κάποια στιγμή μία κυρία και με ρώτησε εάν τη θυμάμαι. Της είπα ότι ήταν η πρώτη φορά που πήγαινα στη Βουλγαρία. Μου είπε ότι η οικογένειά της και εκείνη έμεναν κοντά στο μαγαζί μου στην Κατερίνη, ότι δούλευε στη γερμανική βιοτεχνία (απασχολούσε τότε 500 άτομα) και όταν η βιοτεχνία μεταφέρθηκε στο Πετρίτσι ο γερμανός επιχειρηματίας πήρε μαζί του και κάποια "καλά χέρια", μεταξύ αυτών και εκείνη.

Στην Κατερίνη ο Γερμανός είχε στη βιοτεχνία του περίπου 500 εργαζομένους, στο Πετρίτσι (του παραχωρήθηκε μάλιστα και μια τεράστια έκταση) απασχολεί πάνω από 1.500 άτομα. Στην προκειμένη περίπτωση, δεν ξέρω ποιος έχασε και ποιος κέρδισε».

Και καταλήγει, και σε αυτό θα συμφωνήσουμε, ότι «μάλλον δεν είναι στραβός ο γιαλός, απλά εμείς στραβά αρμενίζουμε»...

ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗ - ΣΑΝΤΟΡΙΝΙΟ ΝΑ ΣΠΕΥΣΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΟΥΝ...

Από τον κλώνο της "Ε"

"Εφ.Συν", 30/10/17

Της Χριστίνας Παπασταθοπούλου

Η εικόνα που αντικρίζεις μόλις φτάνεις στο λιμάνι του Λαυρίου και βλέποντας το κουφάρι του κυρίου τμήματος του φορτηγού πλοίου «Cabrera», που ανελκύστηκε από τον βυθό της θάλασσας, να στέκεται πάνω στη φορτηγίδα είναι εντυπωσιακή.

Πρόκειται για το πρώτο ναυάγιο εμπορικού πλοίου που ανελκύεται μετά την πυραυλάκατο του Πολεμικού Ναυτικού «Κωστάκος» που είχε βυθιστεί στη Σάμο το 1996.

Το «Cabrera», σημαίας Αντίγκουα-Μπαρμπούντα, ιδιοκτησίας εταιρείας γερμανικών συμφερόντων, παραμονές Χριστουγέννων του 2016 φορτωμένο με 3,5 χιλιάδες τόνους σιδήρου και 20 τόνους καυσίμων, που είχε αναχωρήσει από τη Λάρυμνα με προορισμό τη Φινλανδία, προσάραξε στις βόρειες ακτές της Ανδρου παίρνοντας κλίση 45 μοιρών.

Το πλοίο βυθίστηκε λίγες μέρες μετά, φτάνοντας στον βυθό διασκορπισμένο σε κομμάτια.

Το πρυμναίο τμήμα του που ανελκύστηκε, καθώς το ΕΛΚΕΘΕ έκρινε τη συγκεκριμένη ανέλκυση αναγκαία για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος, είχε καθίσει σε βάθος 35 μέτρων.

Τα υπόλοιπα κομμάτια έμειναν στον βυθό, καθώς εκτιμήθηκε ότι δεν αποτελούν κίνδυνο για τον θαλάσσιο πλούτο.

Την ιδιαίτερα δύσκολη επιχείρηση ανέλκυσης, που διήρκεσε περίπου 10 μέρες, ανέλαβαν τρεις εταιρείες (SMIT, Megatugs, ANTIPOLLUTION) με εξειδικευμένο προσωπικό και εξοπλισμό.

Στην επιχείρηση συμμετείχε ένας από τους 10 μεγαλύτερους γερανούς στον κόσμο με ανυψωτική ικανότητα 2.200 τόνων.

Τη Δευτέρα 23 Οκτωβρίου το κουφάρι του φορτηγού ξεπρόβαλε από τη θάλασσα, φορτώθηκε στη φορτηγίδα «Atlantis V» και ξεκίνησε το προτελευταίο ταξίδι του για το Λαύριο, καθώς το τελευταίο του θα είναι σε διαλυτήριο στην Τουρκία, αφού θεωρήθηκε απόβλητο.

Η παρουσίαση του ναυαγίου έγινε την Παρασκευή στο λιμάνι του Λαυρίου από εκπροσώπους των τριών εταιρειών, ενώ παρόντες ήταν ο υπουργός Ναυτιλίας Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο υφυπουργός Νεκτάριος Σαντορινιός, ο διοικητής της Δημόσιας Αρχής Λιμένος (ΔΑΛ) Δημοσθένης Μπακόπουλος και ο πρόεδρος του Οργανισμού Λιμένα Λαυρίου Δημήτρης Νικολάου.

«Εχουμε το πρώτο σημαντικό αποτέλεσμα στην προσπάθεια ανέλκυσης πολλών ναυαγίων που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά, της Ελευσίνας, του Λαυρίου, αλλά και σε άλλες περιοχές», δήλωσε ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, υπενθυμίζοντας ότι στην περιοχή του Πειραιά και της Ελευσίνας έχουν χαρτογραφηθεί 45 ναυάγια και πάνω από 65 εγκαταλειμμένα-επικίνδυνα πλοία, τα οποία δυστυχώς πολλές φορές, όπως σημείωσε, χρησιμοποιούνται και για άλλους ρόλους.

Τόνισε ότι θα ζητηθούν οι υποχρεώσεις απ’ όλους όσοι είναι υπόχρεοι σε τέτοια ζητήματα, ενώ, όπως είπε, και οι ασφαλιστικές εταιρείες θα πρέπει να καταλάβουν ότι σε περιπτώσεις ναυαγίων έχουν υποχρεώσεις.

«Η προσπάθειά μας είναι ο Σαρωνικός, το Αιγαίο και το Ιόνιο να απαλλαγούν από τέτοιες "βόμβες"» ανέφερε ο Νεκτάριος Σαντορινιός, ενώ ο Δημοσθένης Μπακόπουλος υπογράμμισε ότι «το καθεστώς ατιμωρησίας και μη ανέλκυσης των ναυαγίων, που είναι ένα διαρκές σκάνδαλο περίπου τριάντα ετών, θα λάβει τέλος».

Σχεδόν ενάμιση μήνα μετά τη βύθιση του δεξαμενόπλοιου «Αγία Ζώνη ΙΙ» στον Σαρωνικό κόλπο ξεκινούν οι διαδικασίες προετοιμασίας για την ανέλκυσή του.

Την Παρασκευή 27 Οκτωβρίου η εταιρεία «Μ. Σπανόπουλος», στην οποία είχε ανατεθεί από την πλοιοκτήτρια εταιρεία του Θ. Κουντούρη η επιχείρηση απορρύπανσης της περιοχής και η άντληση των καυσίμων από το ναυάγιο, με επιστολή της ενημέρωσε το κεντρικό Λιμεναρχείο Πειραιά ότι αρχίζει τις απαραίτητες ενέργειες για την ανέλκυση του βυθισμένου δεξαμενόπλοιου.

Στην επιστολή αναφέρεται ότι έχει προχωρήσει στις διαδικασίες προετοιμασίας και κινητοποίησης του απαραίτητου εξοπλισμού για την ανέλκυση του ναυαγίου και τονίζεται ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της επιχείρησης θα ενταθεί η χρήση αντιρρυπαντικών μέσων και εξοπλισμού για την άμεση καταστολή πιθανής ρύπανσης στην περιοχή του ναυαγίου.

Σύμφωνα με πληροφορίες, πιθανότατα σήμερα θα καταθέσει στο Κεντρικό Λιμεναρχείο Πειραιά και το σχέδιο ανέλκυσης, ενώ υπολογίζεται ότι η ανέλκυση θα έχει ολοκληρωθεί μέσα στον Νοέμβριο.

"ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΑ" Ή ΠΩΣ ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΑ ΦΩΤΑ ΣΤΟ ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ, ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ ΚΑΙ-ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ...-ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ!

Από την "ΕΣΤΙΑ"

"ΕΣΤΙΑ", 30/10/17