οι κηπουροι τησ αυγησ

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2018

"...Σκοπός δεν είναι να κινδυνολογήσουμε. Όμως, συνειδητοποιώντας ότι το Μάτι δεν είναι μοναδικό, καλό είναι όσοι έχουν τη αρμοδιότητα (Περιφέρεια, Δήμοι, Πυροσβεστική, Πολεοδομία, Δασαρχεία) να ξαναδούν ορισμένα πράγματα. Για να μην πει αύριο-μεθαύριο κανείς «δεν ήξερα, δεν μπορούσα». Οσο είναι καιρός ας επικαιροποιήσουν ή ας αλλάξουν τα σχέδια, αν υπάρχουν. Καλύτερα να χτυπάμε ένα καμπανάκι σήμερα, παρά καμιά καμπάνα αύριο...."

Από το site "Protagon"










Το παραλιακό μέτωπο από το Λαύριο μέχρι το Σούνιο μοιάζει, σε πολλά σημεία, με το Μάτι. Σπίτια μέσα στα πεύκα, ένας και μοναδικός δρόμος διαφυγής, δύσκολη πρόσβαση προς τη θάλασσα λόγω περιφραγμένων και μαντρωμένων ιδιοκτησιών. Χρειάζεται κάτι να ξαναδούν οι συναρμόδιοι φορείς; 


Toυ Γιώργου Καρελιά


Ομολογώ ότι δεν το είχα σκεφθεί έτσι, όσο κι αν βομβαρδιστήκαμε αυτές τις μέρες με το πώς φτιάχτηκε το Μάτι και πώς αποτέλεσε παγίδα θανάτου για δεκάδες ανθρώπους. «Μη νομίζετε ότι το Μάτι είναι ένα και μοναδικό. Υπάρχουν κι άλλα. Για παράδειγμα, όλη η ακτογραμμή από το Λαύριο μέχρι το Σούνιο είναι σαν το Μάτι. Κλεισμένη σε πολλά σημεία από κτίσματα με λίγες και στενές διόδους προς τη θάλασσα», έλεγε ένας ειδικός σε μια τηλεοπτική συζήτηση.

Οσοι γνωρίζουμε την περιοχή συνειδητοποιήσαμε απότομα ότι είναι έτσι. Δεν χρειάζεται να κινδυνολογούμε. Αλλά καμιά φορά δεν πειράζει να προειδοποιούμε, ίσως και να επιβάλλεται. Για μη λέμε εκ των υστέρων «πού είναι το κράτος;» και να μην εμφανιζόμαστε σαν Μωρές Παρθένες.

Το παραλιακό μέτωπο από το Σούνιο (διασταύρωση προς τον Ναό του Ποσειδώνα) έως τις παρυφές του Λαυρίου είναι το ωραιότερο της Αττικής και ένα από τα ωραιότερα της Ελλάδας. Ο δρόμος που το διασχίζει είναι προβληματικός: στενός με συνεχείς στροφές και υπό προϋποθέσεις επικίνδυνος. Και στις δύο πλευρές του, δηλαδή και προς τη θάλασσα και προς το βουνό υπάρχουν λίγες χιλιάδες σπίτια, είτε μεμονωμένα είτε σε συγκροτήματα. Πολλά (μαζί και κατασκηνώσεις) μέσα στο δάσος, τον ομώνυμο Εθνικό Δρυμό. Τα πεύκα τα σκεπάζουν. Υπέροχο τοπίο.

Ομως, οι προσβάσεις προς τη θάλασσα σε μια απόσταση αρκετών χιλιομέτρων είναι λίγες και κακές (στενές δίοδοι). Πολλά σπίτια είναι χτισμένα κυριολεκτικά πάνω στο κύμα, εννοείται περιφραγμένα ή μαντρωμένα. Σαν κι αυτά που είδαμε ή περιέγραφαν οι άνθρωποι στο Μάτι. Τι θα συμβεί αν έχουμε κάποιο «απρόοπτο»; Οι άνεμοι στην περιοχή είναι συχνοί και δυνατοί. Για παράδειγμα, το βράδυ της καταστροφής στο Μάτι, στο Σούνιο φυσούσε δαιμονισμένα, μια λάβα δεν σε άφηνε επί ώρες να βγεις στο μπαλκόνι.

Τι θα συμβεί αν ξεσπάσει μια φωτιά στο μικρό βουνό και αρχίσει να κατεβαίνει με ταχύτητα προς τα σπίτια; Αν εκατοντάδες αυτοκίνητα αρχίσουν να βγαίνουν από τους παράπλευρους στο δρόμο που προαναφέραμε; Και, κυρίως, αν χρειαστεί οι άνθρωποι να βγουν κάπου με τα πόδια και πέσουν πάνω σε μάντρες ή συρματοπλέγματα ή σε στενά μονοπάτια που βγάζουν στη θάλασσα (όσοι τα ξέρουν);

Η περιγραφή και τα «εάν» σταματάνε εδώ. Επαναλαμβάνω ότι σκοπός δεν είναι να κινδυνολογήσουμε. Όμως, συνειδητοποιώντας ότι το Μάτι δεν είναι μοναδικό, καλό είναι όσοι έχουν τη αρμοδιότητα (Περιφέρεια, Δήμοι, Πυροσβεστική, Πολεοδομία, Δασαρχεία) να ξαναδούν ορισμένα πράγματα. Για να μην πει αύριο-μεθαύριο κανείς «δεν ήξερα, δεν μπορούσα». Οσο είναι καιρός ας επικαιροποιήσουν ή ας αλλάξουν τα σχέδια, αν υπάρχουν. Καλύτερα να χτυπάμε ένα καμπανάκι σήμερα, παρά καμιά καμπάνα αύριο.

Όχι μόνο γιατί η πρόληψη είναι καλύτερη από την όποια θεραπεία. Αλλά γιατί σε συνθήκες σαν κι αυτές που είδαμε στο Μάτι, συνθήκες «πολέμου», καλό είναι να έχουμε υπόψη μας τη ρήση του Ναπολέοντα: «Η πρώτη προϋπόθεση ενός πεδίου μάχης είναι να μην έχεις στενωπούς στα νώτα σου».


ΥΓ: Στην περιοχή παραθερίζουν και αρκετοί πολιτικοί. Μεταξύ άλλων και η οικογένεια του Πρωθυπουργού τα τελευταία τρία χρόνια.

Πηγή: Protagon.gr

YΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΕΝΤΙΜΟΙ ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ ΠΟΥ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΝΑ ΑΥΤΟΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ...




Κυριακή 29 Ιουλίου 2018

"...Οι απίστευτες δυσλειτουργίες στην αντιμετώπιση της κρίσης από τις φονικές πυρκαγιές στην Ανατολική Αττική έχει ήδη προκαλέσει σοβαρές πολιτικές παρενέργειες. Σε τελική ανάλυση η δύναμη κάθε συστήματος διακυβέρνησης εξαρτάται μεταξύ άλλων και από την ικανότητά του να ανταποκριθεί σε κάτι απροσδόκητο. Αυτό όμως που εξοργίζει περισσότερο τους πολίτες δεν είναι μόνο η αδυναμία αντιμετώπισης της κρίσης αλλά κυρίως η καθεστωτική αλαζονεία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Οι διάλογοι του υπουργού Εθνικής Άμυνας με τους κατοίκους τις περιοχής θυμίζουν εποχές Τσαουσέσκου και μάλιστα την τελευταία του περίοδο..."


Από το site "Protagon"










TOY ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΡΚΟΥΛΑ*

Ανάμεσα στην πρόσφατη πύρινη τραγωδία στην Ανατολική Αττική και στο πυρηνικό δυστύχημα του 1986 στο Τσερνόμπιλ της Σοβιετικής Eνωσης υπάρχουν τόσο μεγάλες διαφορές ώστε κάθε άμεση σύγκριση θα ήταν άστοχη. Η πολιτική και επικοινωνιακή όμως διαχείριση της τραγωδίας εκ μέρους της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θυμίζει έντονα την σοβιετική αντιμετώπιση του δυστυχήματος στο Τσερνόμπιλ.

Τις πρώτες κρίσιμες ώρες μετά την έκρηξη και τη διαφυγή ραδιενέργειας στην ατμόσφαιρα, η Σοβιετική Ένωση αποσιώπησε το συμβάν. Μόνο όταν οι αρχές της Σουηδίας είχαν ήδη εντοπίσει υψηλές τιμές ραδιενέργειας στη χώρα τους, αναγκάστηκε η σοβιετική πλευρά να παραδεχθεί, με καθυστέρηση τριών σχεδόν ημερών, ότι υπήρξε δυστύχημα. Το πρώτο αναλυτικό ρεπορτάζ για το δυστύχημα δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Πράβντα» 10 ημέρες μετά το συμβάν! Επί μέρες το σοβιετικό καθεστώς κρυβόταν πίσω από έναν τοίχο σιωπής, άρνησης και παραπληροφόρησης. Η σοβιετική προπαγάνδα και τα φερέφωνά της διέδιδαν ότι η διαρροή ραδιενέργειας και η επικίνδυνη μόλυνση είναι ιμπεριαλιστικές συκοφαντίες. Μέλη του ΚΚΕ φωτογραφίζονταν δημόσια να τρώνε απτόητοι φράουλες από την Ουκρανία.

Πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ και η ατυχής διαχείρισή του επιτάχυνε την κατάρρευση του σοβιετικού καθεστώτος. Αυτό που εξόργισε τους πολίτες της Σοβιετικής Ενωσης αλλά και των άλλων χωρών που βίωσαν τις συνέπειες δεν ήταν τόσο το δυστύχημα αυτό καθαυτό, αλλά η προσπάθεια απόκρυψης και αποφυγής των ευθυνών και η αφόρητη αλαζονεία του καθεστώτος.

Οι νέο-κομμουνιστές της ριζοσπαστικής Αριστεράς που μας κυβερνούν σήμερα δεν φαίνεται να διαθέτουν μεγαλύτερη ικανότητα διαχείρισης κρίσεων απ’ ό,τι οι σοβιετικοί ιδεολογικοί τους πρόγονοι. Όχι μόνο στην ουσιαστική διαχείριση της κρίσης αλλά ούτε καν στην επικοινωνιακή. Την ώρα που δεκάδες κάτοικοι άφηναν την τελευταία τους πνοή ο ελληνικός λαός παρακολουθούσε ζωντανά μια άθλια πρωθυπουργική παράσταση στο Συντονιστικό Επιχειρησιακό Κέντρο του Πυροσβεστικού Σώματος: χαλαρή κουβεντούλα καφενείου παρά συνεδρίαση που αποσκοπούσε στην επείγουσα υιοθέτηση και άμεση υλοποίηση επιχειρησιακών αποφάσεων.

Την ίδια κρίσιμη ώρα που εκατοντάδες κάτοικοι αγωνίζονταν για να σωθούν και παρέμεναν ώρες στη θάλασσα, υπουργοί και άλλοι κυβερνητικοί ξεκινούσαν οργανωμένη εκστρατεία τρομοκράτησης των δημοσιογράφων και των ΜΜΕ που υπερ-πρόβαλαν, κατά τη γνώμη τους, την εξελισσόμενη τραγωδία,. Τις πρώτες κρίσιμες ώρες της εξάπλωσης της φωτιάς τα κυβερνητικά ΜΜΕ υποβάθμισαν την κρισιμότητα της κατάστασης αντί να στείλουν άμεσο μήνυμα σε όλους τους κατοίκους της περιοχής ότι η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη και χρειάζεται άμεση απομάκρυνση.

Τρεις ημέρες μετά την καταστροφή και ενώ το μέγεθός της ήταν πλέον ορατό οργάνωσαν συνέντευξη Τύπου των αρμόδιων υπουργών και υπηρεσιακών παραγόντων για να απονείμουν έπαινο στον εαυτό τους και να μας πουν, ότι «όλα έγιναν σωστά». Την ίδια στιγμή οι κρατικές αρχές αδυνατούν να δώσουν, μετά από τέσσερις ημέρες, τον αριθμό των αγνοουμένων. Συνεχίζουν να αφήνουν υπονοούμενα για «οργανωμένα συμφέροντα» χωρίς κανένα σοβαρό στοιχείο.

Οι απίστευτες δυσλειτουργίες στην αντιμετώπιση της κρίσης από τις φονικές πυρκαγιές στην Ανατολική Αττική έχει ήδη προκαλέσει σοβαρές πολιτικές παρενέργειες. Σε τελική ανάλυση η δύναμη κάθε συστήματος διακυβέρνησης εξαρτάται μεταξύ άλλων και από την ικανότητά του να ανταποκριθεί σε κάτι απροσδόκητο. Αυτό όμως που εξοργίζει περισσότερο τους πολίτες δεν είναι μόνο η αδυναμία αντιμετώπισης της κρίσης αλλά κυρίως η καθεστωτική αλαζονεία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Οι διάλογοι του υπουργού Εθνικής Άμυνας με τους κατοίκους τις περιοχής θυμίζουν εποχές Τσαουσέσκου και μάλιστα την τελευταία του περίοδο.

Οι επόμενες ημέρες και εβδομάδες θα δείξουν αν το «σύνδρομο Τσερνόμπιλ» και η αλαζονική συμπεριφορά θα έχουν πολιτικό κόστος για τον Πρωθυπουργό και την παρέα του.

* Ο Δημήτρης Κούρκουλας διετέλεσε υφυπουργός Εξωτερικών, υπεύθυνος για Ευρωπαϊκές Υποθέσεις, την περίοδο Ιούνιος 2012-Ιανουάριος 2015. Υπήρξε στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και διετέλεσε Πρέσβης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον Λίβανο, στη Βουλγαρία και στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Το 2016 ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ 

Πηγή: Protagon.gr

«Πώς σκοπεύει να ξεπληρώσει την πολιτική ευθύνη; Τι σημαίνει πολιτική ευθύνη», δήλωσε ένας 79χρονος μπροστά από το καμένο σπίτι του, σημειώνει το δημοσίευμα. «Οι λέξεις είναι ωραίες... αλλά θέλω να πει σε εμένα και εκείνους που καταστράφηκαν, τους φίλους μας... ποιανού λάθος είναι αν δεν είναι δικό του. Εφτασα στα όριά μου», σημείωσε ο ίδιος ηλικιωμένος..."

Aπό το site "i-efimerida"

Στην έντονη κριτική που δέχεται ο Αλέξης Τσίπρας, από επιζώντες αλλά και την αντιπολίτευση, για τις φονικές πυρκαγιές, εστιάζει δημοσίευμα του Reuters.
Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σημειώνει ότι η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός κατηγορούνται γιατί δεν ζητήθηκε συγγνώμη για τη φονικότερη πυρκαγιά στην Ελλάδα και γιατί απέτυχαν να αποτρέψουν την τραγωδία. «Επέστρεψε από τη Βοσνία εσπευσμένα τη Δευτέρα το βράδυ, λίγες ώρες μετά το ξέσπασμα της πυρκαγιάς. Αλλά μένοντας άφαντος για τρεις ημέρες εξαγρίωσε κάποιους ανθρώπους», σημειώνει το Reuters.
Κάνοντας αναφορά στην ανάληψη πολιτικής ευθύνης από τον πρωθυπουργό, το δημοσίευμα παρατηρεί ότι για εκείνους που επέζησαν από την κόλαση της φωτιάς, αυτές οι λέξεις είχαν ελάχιστη σημασία. «Πώς σκοπεύει να ξεπληρώσει την πολιτική ευθύνη; Τι σημαίνει πολιτική ευθύνη», δήλωσε ένας 79χρονος μπροστά από το καμένο σπίτι του, σημειώνει το δημοσίευμα. «Οι λέξεις είναι ωραίες... αλλά θέλω να πει σε εμένα και εκείνους που καταστράφηκαν, τους φίλους μας... ποιανού λάθος είναι αν δεν είναι δικό του. Εφτασα στα όριά μου», σημείωσε ο ίδιος ηλικιωμένος.
«Η φωτιά στο Μάτι αποκάλυψε παθογένειες δεκαετιών του ελληνικού κράτους: κτίρια χωρίς άδεια, διάσπαρτα, με την ανοχή του κράτους καθώς οι κυβερνήσεις έκαναν τα στραβά μάτια και τελικά νομιμοποίησαν τα χτισμένα σπίτια για να κερδίσουν ψήφους», αναφέρει ακόμη το Reuters.
Ακόμη, το δημοσίευμα επισημαίνει ότι μετά την ανακοίνωση του τριήμερου πένθους, ο κ. Τσίπρας ήταν «αόρατος» μέχρι την Παρασκευή. «Δεν έχει γίνει γνωστό αν επισκέφθηκε κάποιον από τους επιζώντες στο νοσοκομείο», συμπληρώνει. «Ηταν στο γραφείο του, προεδρεύοντας τη μία συνάντηση μετά την άλλη, με τους υπουργούς Προστασίας του Πολίτη, Εσωτερικών, τους δημάρχους. Ηταν απασχολημένος συντονίζοντας την επιχείρηση», δήλωσε στο Reuters κυβερνητικός αξιωματούχος.



"...Χειρίζεται τα ζητήματα ζωής και θανάτου, με τον τρόπο που χειρίστηκε την αντιμνημονιακή ψευδαίσθηση. Με την αλαζονεία αυτού που με το ίδιο τέχνασμα έγινε πρωθυπουργός. Προφανώς σκέφτεται ότι είναι αδύνατο να μη «πιάσει» και τώρα μια μέθοδος που οδήγησε στην εκλογική νίκη τον Ιανουάριο του 2015, στο θριαμβευτικό «όχι» στις 5 Ιουλίου και αμέσως μετά, στις 12 Ιουλίου 2015, στην απόλυτη υποταγή, αλλά ξανά σε εκλογική νίκη το Σεπτέμβριο του 2015. Αυτή η ίδια μέθοδος, των δυο ταυτόχρονων όψεων, που δεν την πιάνεις πουθενά γιατί πάντα ξεφεύγει, θεωρεί ότι μπορεί να λειτουργήσει και τώρα, στο δράμα του Ιουλίου του 2018. Μόνο που η μια όψη είναι η ζωή και η άλλη ο θάνατος. Αυτή του η «άνεση» είναι η μεγαλύτερη πρόκληση στη μνήμη των θυμάτων..."


Kεραυνοί Βενιζέλου εναντίον Τσίπρα, σε δήλωσή του, 
από τα κοινωνικά δίκτυα















«Πολιτικό ευχέλαιο» για να «συγχωρεθούν οι ευθύνες» για την τραγωδία στο Μάτι χαρακτήρισε ο Ευάγγελος Βενιζέλος τη δήλωση του Αλέξη Τσίπρα στο υπουργικό συμβούλιο ότι αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη της τραγωδίας.

Ο πρωθυπουργός, τονίζει ο κ. Βενιζέλος, «νομίζει ότι η ανάληψη πολιτικής ευθύνης είναι μια ρητορική υπεκφυγή», ενώ τον κατηγόρησε ότι «έφτασε με τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου στο ύψιστο σημείο πολιτικής ύβρεως» καθώς με άνεση ανέλαβε την πολιτική ευθύνη και ταυτοχρόνως αμνήστευσε πολιτικά τον εαυτό του και τους υπουργούς του, σημειώνει.

Αναλυτικά η ανάρτηση του κ. Βενιζέλου:

«Έχει συνείδηση ο κ. Τσίπρας τι σημαίνει η φράση «αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη» και μάλιστα ακέραιη, δηλαδή στο σύνολό της; Έχει συνείδηση πως αυτό που είπε είναι «αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη και παραμένω στην εξουσία, αλλά καλώ τους πολίτες να μου καταλογίσουν την πολιτική ευθύνη των τραγικών γεγονότων στη συνείδησή τους και στις εκλογές»;

Νομίζει προφανώς ότι ανάληψη πολιτικής ευθύνης είναι μια ρητορική υπεκφυγή αναμένοντας να ξεχαστούν τα γεγονότα. Να ατονήσουν. Να αλλάξει το επικοινωνιακό πλαίσιο. Γιαυτό έφτασε με τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου στο ύψιστο σημείο πολιτικής ύβρεως. Ανέλαβε με άνεση την «πολιτική ευθύνη» και ταυτοχρόνως «αμνήστευσε» πολιτικά τον εαυτό του και τους υπουργούς του.

Τέλεσε πολιτικό «ευχέλαιο» για να του «συγχωρεθούν» οι ευθύνες για την τραγωδία στο Μάτι, χωρίς να τις προσδιορίζει, να τις εξειδικεύει και άρα να τις καταλογίζει. Με μια γενική πολιτική δήλωση όχι θαρραλέα, αλλά θρασεία. Αυτό που είπε ήταν ότι φταίνε οι «προηγούμενοι» σε βάθος δεκαετιών. Φταίει το «φαύλο κράτος» της δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ. Αυτού του ΠΑΣΟΚ του οποίου διεκδικεί τη συνέχεια, το κοινωνικό ακροατήριο και την αρχαϊκή ιδεολογική ταυτότητα. Αυτής της δεξιάς με εμβληματικούς κύκλους της οποίας συμπράττει.

Επάλειψε το μέτωπό του με το επικοινωνιακό «έλαιο» της αυτοσυγχώρεσης, γιατί η θεωρία του είναι ότι εξ ορισμού, ανθρωπολογικά, η «αριστερά» που εκφράζει ο κ. Τσίπρας «δεν είναι σαν τους άλλους», δεν έχει ευθύνη για το παρελθόν ούτε πρόκειται να αναδεχθεί ποτέ καμία ευθύνη για το παρόν και το μέλλον. Σε αυτή την αυτοκαθαρτήρια ολοκληρωτική θεωρία συμπεριλαμβάνονται και οι συνοδοιπόροι, οι ομογάλακτοι αδελφοί όπως ο κ. Καμμένος. Έδωσε δε το βαμβάκι και στους υπουργούς του να επαλείψουν και αυτοί το «καθαρό μέτωπο» τους με το έλαιο της αυτοεξαλειφόμενης πολιτικής ευθύνης που είναι προφανώς «αντικειμενική». Είναι η «ευθύνη των άλλων», των προηγούμενων κυβερνήσεων, των ίδιων των πολιτών που έκτισαν «αυθαίρετα» και άρα - έτσι τους είπαν - ανέλαβαν τον κίνδυνο να καούν ζωντανοί με τα παιδιά τους! Δεν είναι δική του, γιατί στο αξιακό του σύστημα αυτός ως «αριστερός», «ριζοσπάστης» και κυρίως ως εκπρόσωπος του «νέου καθεστώτος» δεν νοείται να έχει ευθύνη, θεωρεί ότι έχει ιστορική ασυλία.

Χειρίζεται τα ζητήματα ζωής και θανάτου, με τον τρόπο που χειρίστηκε την αντιμνημονιακή ψευδαίσθηση. Με την αλαζονεία αυτού που με το ίδιο τέχνασμα έγινε πρωθυπουργός. Προφανώς σκέφτεται ότι είναι αδύνατο να μη «πιάσει» και τώρα μια μέθοδος που οδήγησε στην εκλογική νίκη τον Ιανουάριο του 2015, στο θριαμβευτικό «όχι» στις 5 Ιουλίου και αμέσως μετά, στις 12 Ιουλίου 2015, στην απόλυτη υποταγή, αλλά ξανά σε εκλογική νίκη το Σεπτέμβριο του 2015. Αυτή η ίδια μέθοδος, των δυο ταυτόχρονων όψεων, που δεν την πιάνεις πουθενά γιατί πάντα ξεφεύγει, θεωρεί ότι μπορεί να λειτουργήσει και τώρα, στο δράμα του Ιουλίου του 2018. Μόνο που η μια όψη είναι η ζωή και η άλλη ο θάνατος.

Αυτή του η «άνεση» είναι η μεγαλύτερη πρόκληση στη μνήμη των θυμάτων».

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2018

"...Είναι νεκρή η Αριστερά. Η Αριστερά ξαναχτυπά. Η Αριστερά πίνει το αίμα των συνταξιούχων. Μεταλλαγμένη η Αριστερά. Η Αριστερά είναι παρένθεση. Δυστυχώς οι παράδοξες αυτές κουβέντες έχουν βάση. Ενα κόμμα που προέρχεται από την Αριστερά, ως κυβέρνηση πια, εφαρμόζει με κυνισμό το εντελώς αντίθετο από αυτό που υποσχέθηκε. Βλέπει «κορόνα» όταν το νόμισμα της Αριστεράς δείχνει «γράμματα»...."

Από "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ"

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 21-22/07/18
ΤΟΥ ΑΛΕΚΟΥ ΑΛΑΒΑΝΟΥ*


Ιστορίες φρίκης και φαντασμάτων κυκλοφορούν τα τελευταία τέσσερα χρόνια στην Ελλάδα για την Αριστερά. Είναι νεκρή η Αριστερά. Η Αριστερά ξαναχτυπά. Η Αριστερά πίνει το αίμα των συνταξιούχων. Μεταλλαγμένη η Αριστερά. Η Αριστερά είναι παρένθεση. Δυστυχώς οι παράδοξες αυτές κουβέντες έχουν βάση. Ενα κόμμα που προέρχεται από την Αριστερά, ως κυβέρνηση πια, εφαρμόζει με κυνισμό το εντελώς αντίθετο από αυτό που υποσχέθηκε. Βλέπει «κορόνα» όταν το νόμισμα της Αριστεράς δείχνει «γράμματα».

Στα 1204 οι σταυροφόροι της Δύσης, με έμβλημά τους το ύψιστο σύμβολο του χριστιανισμού, καταλαμβάνουν τη Βασιλεύουσα και κατασφάζουν τους ομόθρησκους κατοίκους της. Οι Ρωμιοί, όμως, δεν παύουν να σταυροκοπιούνται. Ενα πολιτικό, ιδεολογικό, θρησκευτικό ρεύμα δεν μπορεί να ενοχοποιηθεί συλλογικά από τις ανομίες ατόμων που εκμεταλλεύονται την επωνυμία ή την ιστορία του ή τα σύμβολά του. Δεν μπορούμε να πούμε ότι η συντηρητική κοινοβουλευτική παράταξη συνολικά είναι χούντα, γιατί ο Μεταξάς προέρχεται από τις γραμμές της. Οπως κάθε παράταξη, η Αριστερά προσδιορίζεται πρώτα από όλα από την ταξική αναφορά της - δεν επιλέγει τον κόσμο του μεγάλου κεφαλαίου, αλλά της εργασίας και της ανεργίας, αυτούς που με τον ΣΥΡΙΖΑ κατέληξαν να είναι κυριολεκτικά «της γης οι κολασμένοι».

Προσδιορίζεται από τη θεωρητική βάση της πολιτικής της - η Αριστερά δεν επιλέγει τον Φρίντμαν ή τον Πινοτσέτ με τον ασύδοτο για τους καπιταλιστές νεοφιλελευθερισμό τους, αλλά τον και σήμερα επίκαιρο Μαρξ ή ακόμα τον μάρτυρα Αλιέντε.

Προσδιορίζεται από το πρόγραμμά της - η κυβέρνηση επιβάλλει υψηλούς φορολογικούς συντελεστές και ΕΝΦΙΑ, η Αριστερά επιδιώκει χαμηλούς συντελεστές και υψηλό αφορολόγητο για τα χαμηλά εισοδήματα. Είναι άστοχο έως γελοίο, λοιπόν, να ονομάζουμε «αριστερή παρένθεση» την περίοδο του τρίτου Μνημονίου του ΣΥΡΙΖΑ που παρεμβάλλεται ανάμεσα στο δεύτερο Μνημόνιο και το καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας.


Δεν υπάρχει καμία απολύτως παρένθεση στη δεκαετή καταστροφική πολιτική της τρόικας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αριστερή παρένθεση για την Ελλάδα. Είναι μαύρη παρένθεση για την Αριστερά. Και η παρένθεση αυτή κλείνει. Και θα κλείσει πιο γρήγορα αν οι ενωτικές διαδικασίες που έχουν αρχίσει προχωρήσουν σε εύρος και σε βάθος.

Αν η Αριστερά κατανοήσει ότι δεν έχει ούτε τις δυνάμεις ούτε τις γνώσεις να προχωρήσει μόνη της, αλλά χρειάζεται συμμάχους. Αν συνενώσει τις πολυάριθμες μικρές εστίες αντίστασης, δημιουργίας, αξιοπρέπειας, οράματος, πολιτισμού που βλασταίνουν παντού. Αν μπορέσει να ξαναχτίσει το γεφύρι που την ενώνει με τη νεολαία και γκρεμίστηκε όταν το «όχι» έγινε «ναι». Αν εμπνεύσει εμπιστοσύνη σε όλους τους απλούς πολίτες που η ψήφος, ενάντια στις παραδόσεις τους, υπέρ της «Αριστεράς» το 2015 ήταν γενναία και σήμερα έχουν μετανοήσει πικρά.

Αυτό επιδιώκει η ενωτική πρωτοβουλία 114. Η Αριστερά θα μιλήσει. Και η φωνή της θα είναι σοβαρή, σταθερή και αποφασισμένη απέναντι στους ξένους. Στηρικτική, μητρική και οραματική απέναντι σε έναν πληγωμένο λαό. Το κυριότερο όμως δεν είναι η φωνή. Είναι τα έργα. Είναι η συνέπεια. Είναι το ήθος.



Ο Αλέκος Αλαβάνος είναι επικεφαλής του Σχεδίου Β

H TΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ ΣΤΑ ΣΚΙΤΣΑ ΤΩΝ ΦΥΛΛΩΝ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΠΗΓΕΣ...

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", Δημήτρης Χαντζόπουλος


ΑΡΚΑΣ


"ΤΑ ΝΕΑ", Κώστας Μητρόπουλος


"Εφ.Συν", Μιχάλης Κουντούρης


"Η ΑΥΓΗ", Βαγγέλης Χερουβείμ


"ΕΘΝΟΣ", Πάνος Μαραγκός


ΚΥΡ


ΑΡΚΑΣ


"Εφ.Συν", Κώστας Γρηγοριάδης


"ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ", Soloup


"EΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ", Γιάννης Δερμεντζόγλου


"ΤΑ ΝΕΑ", Έφη Ξένου


"Η ΑΥΓΗ", Τάσος Αναστασίου


"Ο Φιλελεύθερος", Πίν


"Εφ.Συν", Μιχάλης Κουντούρης


"ΠΟΛΙΤΗΣ", ΑSSIM


"O Φιλελεύθερος", Νίκος Πογιατζής


"O Φιλελεύθερος", Νίκος Πογιατζής

Πέμπτη 26 Ιουλίου 2018

Η μη έγκαιρη προειδοποίηση, γεγονός που συνετέλεσε στον μεγάλο αριθμό των θυμάτων, οφείλεται στην ταχύτατη πλευρική εξάπλωση της πυρκαγιάς.




Aπό το site "militaire"

Τον δεκάλογο των συμπερασμάτων της για την καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι έδωσε στη δημοσιότητα η ερευνητική ομάδα του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών υπό τον καθηγητή Ευθύμη Λέκκα έπειτα από μια πρώτη ανάλυση των δεδομένων που συνέλεξε. Οπως επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, η μη έγκαιρη προειδοποίηση, γεγονός που συνετέλεσε στον μεγάλο αριθμό των θυμάτων, οφείλεται στην ταχύτατη πλευρική εξάπλωση της πυρκαγιάς.

Αναλυτικότερα:

1. Πρόκειται για χαρακτηριστική περίπτωση πυρκαγιάς σε ζώνη μίξης δασών – οικισμών (wildland urban interface – WUI), όπου καταγράφεται η υψηλότερη πιθανότητα ανθρώπινων απωλειών στον ελληνικό χώρο και παγκοσμίως. Ειδικά στον ελληνικό χώρο τέτοιες περιπτώσεις είναι πολυάριθμες.

2. Οι ισχυροί δυτικοί άνεμοι, ταχύτητας κατά θέσεις και κατά διαστήματα ακόμα και άνω των 90 χιλ. την ώρα, διαδραμάτισαν πολύ σημαντικό ρόλο στη γρήγορη μετάδοση της πυρκαγιάς προς τα χαμηλότερα υψόμετρα (downslope spread).

3. Η ταχύτατη πλευρική εξάπλωση της πυρκαγιάς, αποτέλεσε πιθανότατα τον κύριο λόγο για τη μη έγκαιρη προειδοποίηση, γεγονός που συντέλεσε στο μεγάλο αριθμό των θυμάτων.

4. Παρατηρήθηκε ότι επηρεάστηκαν κυρίως κατοικίες και κτήρια υπερυψωμένα ή με ορόφους, με μικρότερες καταγεγραμμένες ζημιές στα ισόγεια και στα υπόγεια, τυπικό δείγμα πυρκαγιάς κόμης.

5. Με βάση μαρτυρίες που αναλύονται αυτή τη στιγμή συστηματικά, προκύπτει ότι ο πληθυσμός που βρισκόταν κοντά στην παραλία, πληροφορήθηκε για την πυρκαγιά από άτομα που εκκένωναν το δυτικότερο τμήμα του οικισμού Μάτι, το οποίο είχε ήδη πληγεί και όχι με τη μορφή έγκαιρης προειδοποίησης από κάποιο φορέα. Το γεγονός αυτό δείχνει ότι δόθηκε σχεδόν μηδενικός χρόνος προειδοποίησης και αντίδρασης.

6. Από την έρευνα πεδίου διαπιστώθηκαν αδυναμίες στην κατασκευή των οικιών με ευαίσθητα σημεία στη στέγη, τα κουφώματα και άλλα μέρη, τα οποία συνετέλεσαν στην καταστροφή τους. Η βελτίωσή τους πιθανόν να είχε θετικά αποτελέσματα σε ό,τι αφορά στην τρωτότητά τους απέναντι σε πυρκαγιές.

7.
Σημαντικός εκτιμάται ότι είναι ο ιδιαίτερος πολεοδομικός σχεδιασμός του οικισμού, ο οποίος ενέργησε ως «παγίδα» για τον πληθυσμό που προσπάθησε να εκκενώσει. Κάποια από τα σημαντικά χαρακτηριστικά του ήταν: οδοί μικρού πλάτους, πολυάριθμα αδιέξοδα, ιδιαίτερα επιμήκη οικοδομικά τετράγωνα, χωρίς δυνατότητα πλευρικής διαφυγής.

8. Με βάση μαρτυρίες που αναλύονται αυτή τη στιγμή συστηματικά, στις επιπτώσεις συνέβαλε η κυκλοφοριακή συμφόρηση, λόγω πανικού αλλά και η μεγάλη συγκέντρωση πληθυσμού (κατοίκων αλλά και επισκεπτών / τουριστών που πιθανόν δεν γνώριζαν τη γεωγραφία της περιοχής).

9. Η μορφολογία της ακτογραμμής έκανε δυσχερή την πρόβαση στην παραλία στα περισσότερα σημεία (κρημνώδεις ακτές), περιορισμένες οι προσβάσιμες παραλίες, τα οποία σε συνδυασμό με τη χαμηλή ορατότητα και την αποπνιχτική ατμόσφαιρα συντέλεσαν στον εγκλωβισμό.

10. Πιθανή απρόσμενη συμπεριφορά της πυρκαγιάς λόγω αλλαγής στον τύπο της βλάστησης. Η πυρκαγιά ξεκίνησε από περιοχές που είχαν καεί στο παρελθόν και μετέβει σε περιοχή που δεν είχε καεί πρόσφατα με υψηλή συγκέντρωση καύσιμης ύλης και επομένως η συμπεριφορά της έγινε κατά πολύ πιο εκρηκτική.

"...Μόλις όμως οι "αυθαίρετοι" αντιλήφθηκαν τις κινήσεις αυτές αντέδρασαν δυναμικά. Γιατί να πληρώσουν αφού είχαν όλα τα χρειαζούμενα ή έτσι νόμιζαν. Το πολιτικό σύστημα σε γενικό και τοπικό επίπεδο ζύγισε τα πράγματα και αφού είδε ότι σε ψήφους οι "αυθαίρετοι" υπερτερούσαν σημαντικά των "νομιμοφρόνων" διατήρησε την κατάσταση αμετάβλητη..."

Η ΑΦΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΚΟΥΡΗ 
ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ 
ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΜΕΝΟ ΜΑΤΙ


Μια προσωπική εμπειρία, ένα μόνο μικρό κομματάκι στο τεράστιο ψηφιδωτό των γιατί της προχθεσινής τραγωδίας στην Α. Αττική. 

Ο παππούς μου υπάλληλος της τότε εταιρίας λιπασμάτων ήταν και μέλος συνεταιρισμού των εν λόγω υπαλλήλων. Ο συνεταιρισμός αυτός αγόρασε έκταση στο Μάτι, δασική περιοχή, εκτός σχεδίου και μοίρασε οικόπεδα στους δικαιούχους. Το οικόπεδο λοιπόν του παππού μου που κληρονόμησε η μητέρα μου δεν μπορούσε να αξιοποιηθεί για ανέγερση οικοδομής, έτσι τουλάχιστον νόμιζαν οι "αφελείς" γονείς μου. 

Έλα όμως που στην περιοχή άρχισαν σταδιακά να ξεπηδούν με αυξανόμενο ρυθμό σπιτάκια, σπίτια, βίλες. Παράλληλα οι αρχές, πολεοδομία, δήμος, αστυνομία έπεφταν θύματα ομαδικής επιδημίας όρασης και ακοής, δεν έβλεπαν και δεν άκουγαν τίποτα για αυθαίρετα. Αφού λοιπόν κατασκευάστηκαν τα σπίτια, "αδιάφθοροι" γιατροί εξέδιδαν πιστοποιητικά βαριάς ασθένειας για τους ιδιοκτήτες που με την σειρά τους τα προσκόμιζαν σε ¨αδιάφθορους" υπάλληλους του δήμου, του ΟΤΕ και της ΔΕΗ και έτσι οι κατοικίες τους αποκτούσαν φως, νερό ,τηλέφωνο. Έτσι λοιπόν δημιουργήθηκε οικισμός. 

Ο πατέρας μου μη θέλοντας φυσικά να παρανομήσει και βλέποντας την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί εισηγήθηκε στους αρμόδιους να κινήσουν τις προβλεπόμενες διαδικασίες ώστε ο οικισμός να ενταχθεί στο σχέδιο πόλης. Η ένταξη στο σχέδιο πόλης σήμαινε ότι οι ιδιοκτήτες θα έπρεπε να συνεισφέρουν γη και χρήμα για να δημιουργηθούν κάποιες υποδομές όπως δρόμοι μεγαλύτερου πλάτους για να μπορεί πχ να εκκενωθεί η περιοχή με μεγαλύτερη ασφάλεια, να μπορούν να εισέρχονται σ αυτούς τα πυροσβεστικά οχήματα, να κατασκευαστούν πυροσβεστικοί κρουνοί κλπ. 

Μόλις όμως οι "αυθαίρετοι" αντιλήφθηκαν τις κινήσεις αυτές αντέδρασαν δυναμικά. Γιατί να πληρώσουν αφού είχαν όλα τα χρειαζούμενα ή έτσι νόμιζαν. Το πολιτικό σύστημα σε γενικό και τοπικό επίπεδο ζύγισε τα πράγματα και αφού είδε ότι σε ψήφους οι "αυθαίρετοι" υπερτερούσαν σημαντικά των "νομιμοφρόνων" διατήρησε την κατάσταση αμετάβλητη. 

Οι γονείς μου απηυδισμένοι και απογοητευμένοι με την πρώτη ευκαιρία ξεφορτώθηκαν το οικόπεδο για ένα κομμάτι ψωμί. Τραγική σύμπτωση. Την ημέρα και την ώρα που ο πατέρας μου όδευε στην τελευταία του κατοικία, η πύρινη λαίλαπα κατέστρεφε τον οικισμό, στέλνοντας δεκάδες από τους τέως γείτονες του να τον συνοδεύσουν στο μεγάλο αυτό ταξίδι.....

ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΣΧΟΛΙΟ: Αγαπητέ μου Τάκη, αλήθειες περιγράφεις στο κείμενό σου, δυστυχώς. Και σε σχέση με αυτές οι θύτες που έγιναν οι ιδιοι θύματα, σε ελάχιστο χρόνο,χάνοντας κάποιοι ακόμη και τη ζωή τους, ό,τι πολυτιμότερο.Αυτή είναι η ανθρώπινη πλευρά της τραγωδίας στο Μάτι,που βεβαίως δεν είναι η μοναδική, ίσως όχι και η κυρίαρχη, διότι όταν υπάρχει τέτοια τραγωδία, οι ευθύνες είναι τεράστιες και έχουν αποδέκτες, με ονοματεπώνυμα και διευθύνσεις, απαράγραπτε. Βεβαίως και  η εξαίρεση-πρότυπο του Πτεράρχου Νίκου Κουρή που δημοσίως εξέθεσες,με τη σεμνότητα και καθαρότητα Του που συνεχίζεις εσύ. Δικαιούται ο πατέρας σου την ευφημο μνεία και τη διαρκή τιμή όλων ημών.Και την έχει, των εμπαθών εξαιρουμένων, όπως είναι εύλογο...

Σεραφείμ Χ.Μηχιώτης

Η ευθύνη δεν είναι ανώδυνη καραμέλα για κάθε χρήση. Για όλους μας αποτυπώνεται σε αυτήν την (ανώνυμη) ρήση: «Αναρωτήθηκα γιατί κάποιος δεν έκανε κάτι. Μετά συνειδητοποίησα ότι αυτός ο κάποιος ήμουν εγώ». Όμως, για όσους έχουν αναλάβει κάτι περισσότερο, ισχύει η ρήση του αμερικανού συγγραφέα Αρνολντ Γκλάσοου: «Ενας πραγματικός ηγέτης παίρνει πάνω του λίγο παραπάνω φταίξιμο απ’ όσο του αναλογεί και λίγο λιγότερα εύσημα απ’ όσα του αναλογούν».


Από το site "Protagon"


44 χρόνια: Επτά (επίκαιρα) συμπεράσματα

Ηταν αδύνατο να σταματήσει η φονική πυρκαγιά σε τέτοιες μετεωρολογικές συνθήκες. Ομως, κάποιος ή κάποιοι έχουν ευθύνες διότι δεν έγινε προσπάθεια να εκκενωθεί εγκαίρως το Μάτι. Και οι ευθύνες πρέπει να αναληφθούν ή να καταλογιστούν

Toυ Γιώργου Καρελιά
Η 44η επέτειος της αποκατάστασης της δημοκρατίας σημαδεύτηκε από την τραγωδία στην ανατολική Αττική. Είναι η χειρότερη που ζήσαμε όλα αυτά τα χρόνια, αφού χάθηκαν οι περισσότερες ανθρώπινες ζωές και προσφέρεται για ορισμένα βασικά συμπεράσματα. 

Πρώτον, μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας (1974), η χώρα κυβερνήθηκε από πολιτικές δυνάμεις όλου του πολιτικού φάσματος: δεξιές, κεντρώες και αριστερές. Φέτος κλείνει μια τετραετία στην εξουσία το αριστερό κομμάτι του φάσματος. Και ο κύκλος ολοκληρώνεται. Χάθηκαν τόσες ζωές επειδή δεν υπήρχε σχέδιο; Πατήστε εδώ 

Δεύτερον, τραγωδίες σαν την σημερινή δεν κάνουν πολιτικές διακρίσεις και όσοι προσπάθησαν ή θα προσπαθήσουν να τις εκμεταλλευθούν είναι αμετανόητοι καιροσκόποι. Δεκάδες νεκρούς θρηνήσαμε το 2007 επί Δεξιάς στην Ηλεία, δεκάδες και σήμερα επί Αριστεράς στην Αττική. 

Τρίτον, οι κυβερνήσεις διαχρονικά, στην προσπάθειά τους να μειώσουν τις ευθύνες τους, αναζητούν δικαιολογίες και καταφεύγουν στη συνωμοσιολογία. Για «ασύμμετρη απειλή» μιλούσε το 2007 ο Κώστας Καραμανλής, για «ασύμμετρα φαινόμενα» σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας. Οι «εμπρηστές» και οι «ξένοι πράκτορες» έχουν αποτελέσει, κατά καιρούς, το βολικό άλλοθι όσων έπρεπε να βρουν σώνει και καλά δικαιολογίες. Καιρός να σταματήσουν, όταν δεν υπάρχει επαρκής τεκμηρίωση. 

Τέταρτον, σε ακραίες συνθήκες, καμιά κυβέρνηση και κανένας κρατικός μηχανισμός δεν μπορεί να αποτρέψει την καταστροφή. Αν μπορούσε, δεν θα είχαν θύματα πολύ πιο ισχυρές και προηγμένες χώρες, που έχουν βιώσει ανάλογες τραγωδίες. Οι συνθήκες ήταν όντως ασύμμετρες και το 1995 στην Πεντέλη (κάηκαν 150 σπίτια) και το 2007 στην Ηλεία (δεκάδες νεκροί) και σήμερα (εδώ). Το μόνο που μπορεί να κάνει ένας καλός σχεδιασμός είναι να σώσει όσο περισσότερες ανθρώπινες προλάβει. Κάτι που, όπως φαίνεται, δεν έγινε στo Mάτι, το κέντρο της τραγωδίας. 

Πέμπτον, ο αντικειμενικός καταλογισμός ευθυνών δεν μπορεί να γίνει, αν γίνει, παρά μόνον πολύ αργότερα στις δικαστικές αίθουσες, όπως έγινε για τις φονικές πυρκαγιές στην Ηλεία (εδώ). 

Εκτον, η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης πρέπει να είναι άμεση. Ουδείς μπορεί να κατηγορήσει κανέναν για το ότι δεν μπόρεσε να σταματήσει τη φονική πυρκαγιά. Ηταν αδύνατον. Όμως, υπήρξε αμέλεια, κακή εκτίμηση ή ολιγωρία και δεν έγινε προσπάθεια να εκκενωθεί εγκαίρως το Μάτι. Κάποιος ή κάποιοι (πρέπει να) φταίνε γι’ αυτό: υπουργοί, δήμαρχοι, επικεφαλής των συναρμόδιων υπηρεσιών. Και πρέπει η ευθύνη να αναληφθεί. Αυτό σημαίνει παραίτηση. Αν δεν έρθει εκουσίως, πρέπει να επιβληθεί. 

Εβδομον, εμείς οι πολίτες έχουμε το μερίδιο της ευθύνης μας. Είτε όταν κλείνουμε την Λωρίδα Εκτακτης Ανάγκης, με αποτέλεσμα να εμποδίζουμε τα Πυροσβεστικά και τα Ασθενοφόρα, είτε όταν αρνούμαστε να ακούσουμε τις εντολές και οδηγίες των επαϊόντων την κρίσιμη ώρα. Kαι αυτά είναι επαναλαμβανόμενα συμπτώματα. 

Η ευθύνη δεν είναι ανώδυνη καραμέλα για κάθε χρήση. Για όλους μας αποτυπώνεται σε αυτήν την (ανώνυμη) ρήση: «Αναρωτήθηκα γιατί κάποιος δεν έκανε κάτι. Μετά συνειδητοποίησα ότι αυτός ο κάποιος ήμουν εγώ». Όμως, για όσους έχουν αναλάβει κάτι περισσότερο, ισχύει η ρήση του αμερικανού συγγραφέα Αρνολντ Γκλάσοου: «Ενας πραγματικός ηγέτης παίρνει πάνω του λίγο παραπάνω φταίξιμο απ’ όσο του αναλογεί και λίγο λιγότερα εύσημα απ’ όσα του αναλογούν». 

Πηγή: Protagon.gr

ΤΑ ΧΩΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΛΟΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ SITE "enimerosi-24" ΣΤΟΥΣ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ...



Ο ΣΚΑΙ είναι ένας τηλεοπτικός σταθμός που ελέγχεται – όπως όλοι οι σταθμοί, από το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, τόσο για τις εικόνες που μεταδίδει όσο και για τις πληροφορίες. Επιπλέον ευθύνη για τις ειδήσεις που μεταφέρει στην κοινή γνώμη το κάθε Μέσο, έχει ο και δημοσιογράφος που επίσης ελέγχεται από τα πειθαρχικά όργανα των ενώσεων του. Ταυτόχρονα το κανάλι ως οικονομική οντότητα είναι υποχρεωμένο να ακολουθεί τους νόμους που έχει θεσπίσει η ελληνική πολιτεία.

Σε οποιαδήποτε λοιπόν περίπτωση παραβίασης των κανόνων υπάρχει επαρκές νομικό οπλοστάσιο για να τιμωρηθεί αυτός που αποδειχθεί ότι φέρει την ευθύνη, δηλαδή είτε το κανάλι είτε ο δημοσιογράφος.

Την ίδια ώρα είναι δικαίωμα του κάθε κόμματος να καταγγέλλει ο,τι θέλει και όποιον θέλει. Κρίνεται από τον ελληνικό λαό και στο τέλος της τετραετίας πληρώνει το λογαριασμό!

Από αυτό το σημείο όμως, μέχρι το εμπάργκο που ανακοίνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ, με αφορμή τη μετάδοση μιας είδησης που ούτε πρόσβαλε και ούτε έθιξε κανέναν υπάρχει τεράστια απόσταση.

Συγκεκριμένα η είδηση έλεγε οτι «Ο πρωθυπουργός εξετάζει το ενδεχόμενο να καρατομήσει τους αρχηγούς της Αστυνομίας και της Πυροσβεστικής». Η πληροφορία μεταφέρθηκε από τον δημοσιογραφο Τάκη Χατζή που επικαλέστηκε κυβερνητικές πηγές και μεταδόθηκε από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΙ.

Δεν θα εξετάσουμε ούτε θα κρίνουμε ποιος ειναι ο Χατζής, αν και έχει αποδείξει πόσο αντικειμενικά εχει σταθεί απέναντι στην κυβέρνηση, άρα είναι αφελές να του καταλογίσουμε πρόθεση ή οτιδήποτε άλλο. Ο Χατζής είχε μια είδηση και τη μετέδωσε. Αυτό είναι όλο. Όπως θα έκανε κάθε δημοσιογράφος.

Απο κει και πέρα τα ενδεχόμενα είναι δυο, είτε η είδηση ισχύει είτε όχι. Άρα το Μαξιμου, είτε διαψεύδει είτε επιβεβαιώνει.

Σε διαφορετική περίπτωση, δηλαδή αν προσβλήθηκε κάποιος κάνει μήνυση και αγωγή.

Τίποτα όμως από ολα αυτά δεν συνέβη! Για αυτό εύλογα αναρωτιέται κανείς πώς προέκυψε το εμπάργκο (απο μια είδηση για καρατόμηση δυο αρχηγών); Προφανώς μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει!

Εκτος κι αν η Κουμουνδούρου ή το Μαξίμου έψαχνε μια ευκαιρία, ένα πρόσχημα δηλαδή, για να επιβάλει το εμπάργκο! Επειδή είχαν μαζευτεί πολλά! Ε, και όμως; Αυτή ειναι η δουλεια των ΜΜΕ! Να τα «χώνουν» στις κυβερνήσεις! Τι να κάνουμε; Κάποιοι στηρίζουν, κάποιοι βρίζουν! Έτσι είναι η ζωή, έτσι είναι τα ΜΜΕ!

Για τα υπόλοιπα υπάρχουν νόμοι και ανεξάρτητες αρχές!

Και σίγουρα δουλειά των κυβερνήσεων και των κομμάτων δεν ειναι να κάνουν μποϊκοτάζ στα ΜΜΕ. Οχι ότι δεν επιτρέπεται! Δικαιώματα τους είναι. Απλώς δείχνει αδυναμία (να ασχολείστε με ένα καναλι, όσο ενοχλητικό κι αν είναι). Οι κυβερνήσεις και τα κόμματα είναι για τα μεγάλα.

Ο Καμμένος στα αποκαΐδια κάνει κόλλα το





Δηλαδή για να το καταλάβουμε. Εχεις πάει να επισκεφτείς την τραγωδία, δίπλα σου μυρίζει θάνατος, ολούθε απανθρακωμένα πτώματα, μαυρίλα και κατάθλιψη, το τέλος… Και εσύ, αφού τρως το κράξιμο από οργισμένους κατοίκους για την ανοργανωσιά και το ότι κάηκαν οι άνθρωποι σαν τα ποντίκια, έχεις το κέφι (;) να κάνεις κόλλα το με το πιτσιρικάκι; Και νταξ να το έχεις, πας και το αποθανατίζεις και μετά στο καπάκι το μοιράζεις στα ΜΜΕ; Έλεος!

Τρίτη 24 Ιουλίου 2018

"...Ο Πτέραρχος Κουρής ήταν ένας από τους ανθρώπους που διατήρησαν την ειρήνη στο ελληνοτουρκικό σύστημα .Και αυτό το επέτυχε με την σταθερή και αταλάντευτη προσήλωσή του στο να υπάρχει μια διαχρονική ισορροπία ισχύος μεταξύ των δύο χωρών, με ορισμένα κρίσιμα ποιοτικά πλεονεκτήματα υπέρ της Ελλάδας, καθώς και να υφίστανται ξεκάθαρες κόκκινες γραμμές, η παραβίαση των οποίων θα άνοιγε την "πύλη του φρενοκομείου". Ο Πτέραρχος Κουρής κατανοούσε ότι η επένδυση στην στρατιωτική ισχύ και η δηλωμένη και πιστευτή αποφασιστικότητα για τη χρησιμοποίησή της, ήταν αναγκαίοι πυλώνες για τη διατήρηση της ειρήνης σε αυτήν την ταραγμένη γειτονιά του πλανήτη. Υπηρέτησε και εφάρμοσε με σταθερότητα και ψυχραιμία αυτές τις αρχές και η Ιστορία τον δικαίωσε...."

TO YΣΤΑΤΟ ΧΑΙΡΕ 
ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΠΑΠΑΓΟΥ
ΣΤΟΝ ΠΤΕΡΑΡΧΟ ΝΙΚΟ ΚΟΥΡΗ





Ο επικήδειος από τον Πτέραρχο Κοσμά Βούρη, 
εκ μέρους του Συνδέσμου Αποφοίτων ΣΙ

Ο Σύνδεσμος Αποφοίτων της Σχολής Ικάρων δια του Διοικητικού του Συμβουλίου, εκφράζει τη βαθειά θλίψη και συγκίνηση των Μελών για την απώλεια του Επίτιμου Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας Πτέραρχου (Ι) Νικόλαου Κουρή.

Παρακινούμενος ο Σύνδεσμος από την αγάπη και τον σεβασμό της συναδελφικής συνοχής που μας διακατέχει, αλλά και από την ηθική υποχρέωση της προσήλωσής μας στις αρχές και παραδόσεις που μας μεταλαμπάδευσαν οι παλαιότεροι, αποτίουμε σήμερα φόρο εξαιρετικής τιμής στον εκλιπόντα Πτέραρχο και διακεκριμένο Αρχηγό μας.

Από τα πρώτα βήματα στην Πολεμική Αεροπορία μάθαμε να είμαστε αλληλέγγυοι προς τους συναδέλφους, τους στενούς συνεργάτες και τους συμπολεμιστές μας, όπως επίσης ταγμένοι με πειθώ και αφοσίωση στις απαιτήσεις της αποστολής και στο δρόμο που χάραζαν οι Ηγέτες μας για την εκπλήρωσή της. Ο Πτέραρχος Νικόλαος Κουρής ήταν η εμβληματική εκείνη φυσιογνωμία που δεν άφηνε σε κανένα το περιθώριο, να άρει την επαγγελματική του εμπιστοσύνη προς αυτόν και τις επιχειρησιακές του επιλογές ή να αμφισβητήσει τη διορατικότητα, τον ορθολογισμό και την προσήλωσή του στο Υπηρεσιακό καθήκον.

Ακόμη και όσοι τον επέκριναν για την αυστηρότητα του ύφους του και τον σχεδόν αμειδίαστο και ολιγομίλητο χαρακτήρα του, οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι ουδέποτε αμφισβήτησαν τον υψηλό επαγγελματισμό του, τις γνώσεις και τις ικανότητές του στη Στρατιωτική Διπλωματία, την αδιάλειπτη ανησυχία του να βλέπει μπροστά και να προετοιμάζει τις Ένοπλες Δυνάμεις για τις επερχόμενες προκλήσεις, την συνολική αντίληψη του επιπέδου ετοιμότητας των τριών Κλάδων και το άκαμπτο Υπηρεσιακό του προφίλ.

Το Υπηρεσιακό και επαγγελματικό πέρασμα του Επίτιμου Αρχηγού ΓΕΕΘΑ από την Πολεμική Αεροπορία και τις Ένοπλες Δυνάμεις γενικότερα, εκτός από το στίγμα του προτύπου «αφοσίωσης και προσφοράς» που άφησε πίσω του ως παρακαταθήκη για τις επερχόμενες γενιές των Ελλήνων Αξιωματικών, θα αποτελέσει και αντικείμενο βαθύτερων αναλύσεων, προκλήσεων και αναφορών για τους ιστορικούς του μέλλοντος, αναφορικά με τη συμμετοχή, τη συνεισφορά, τον χειρισμό και τη Στρατηγική του αντίληψη στα θέματα των συμμαχικών διαπραγματεύσεων για την επανένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, των Ελληνοαμερικανικών διαπραγματεύσεων για τις πολιτικοστρατιωτικές σχέσεις των δύο Χωρών, όπως και της στρατιωτικής στάσης του για την αντιμετώπιση της Ελληνοτουρκικης κρίσης την άνοιξη του 1987.

Οι τομές που επήλθαν στις Ένοπλες Δυνάμεις υπό την καθοδήγησή του από τις διάφορες Ηγετικές θέσεις που υπηρέτησε είναι πολλές και σημαντικές σε σημείο που μπορεί να υποστηριχθεί ότι ο Πτέραρχος Νικόλαος Κουρής ενίσχυσε και προώθησε περαιτέρω τη δεύτερη μετά το Β΄ΠΠ τεχνολογική και επιχειρησιακή επανάσταση, την περίοδο δηλαδή 1975-85, που συντελέστηκε στο Οπλοστάσιο, στην οργάνωση, στις επιτελικές διεργασίες και διαδικασίες, στην εκπαίδευση, όπως επίσης στον Έλεγχο και τη Διοίκηση Μονάδων και Αποστολών, σε όλο το εύρος λειτουργίας των Ενόπλων Δυνάμεων και ειδικότερα της Πολεμικής Αεροπορίας.

Το ενδιαφέρον του για την εκπαίδευση ήταν μεγάλο από τα πρώτα βήματά του ως Αξιωματικός. Στην πορεία του αναμόρφωσε και αναβάθμισε την πτητική, την επιχειρησιακή, την τεχνική, τη στρατιωτική, την ακαδημαϊκή εκπαίδευση και την επαγγελματική επιμόρφωση όλων των στελεχών.

Είναι χαρακτηριστικές οι κατευθύνσεις, οδηγίες και παρεμβάσεις του ως αρχηγός ΓΕΑ και ΓΕΕΘΑ:
- για την ουσιαστική αναμόρφωση των Κατευθύνσεων Αμυντικής Σχεδίασης
- για την μεθοδευμένη και εκτεταμένη αναθεώρηση και καταγραφή των Στόχων Εθνικής Άμυνας
- για τον προσδιορισμό και προγραμματισμό των προμηθειών αμυντικού υλικού για τους τρείς Κλάδους των Ε.Δ, με βάση τις επιχειρησιακές ανάγκες και τις αναφυόμενες απειλές και
- για τη στρατηγική εμβέλεια που προσέδωσε, συνεισφέροντας στη διαμόρφωση της Πολιτικής Εθνικής Άμυνας που εκδόθηκε και εγκρίθηκε το 1985.

Κατέβαλε σημαντική προσπάθεια με επιμονή, υπομονή και παράθεση επιχειρημάτων για την προώθηση της Διακλαδικότητας στις Ένοπλες Δυνάμεις και πιστεύουμε ότι ένα μεγάλο μέρος του σημερινού επιπέδου συντονισμού και δράσης Μονάδων και δυνάμεων και διακλαδικής αποτελεσματικότητας των αποστολών, οφείλεται σε αυτόν.

Εντυπωσιάζει το νόημα της θέσης που πήρε ως Α/ΓΕΕΘΑ, ενώπιον πολλών επιτελών και της Ηγεσίας των τριών Κλάδων, κατά τη διάρκεια ενδιάμεσης ενημέρωσης στο ΕΘΚΕΠΙΧ, για την εξέλιξη των επιχειρήσεων σε μια άσκηση «ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ», όταν είχε προκύψει ένα θέμα συντονισμού και αρμοδιοτήτων των Κλάδων κατά την εκτέλεση μιας σημαντικής προσομοιωμένης αποστολής. Είπε τότε χαρακτηριστικά: «….Πρέπει να αντιληφθούμε όλοι εδώ μέσα, ότι από επιχειρησιακής σκοπιάς, οι τρεις Κλάδοι των Ε.Δ αποτελούν μια και μοναδική Δύναμη και η ευθύνη επιτυχούς έκβασης των επιχειρήσεων είναι ενιαία. Αν αυτό δυσκολευόμαστε να το αντιληφθούμε, τότε το επόμενο βήμα για να επιτευχθεί διακλαδική αντίληψη της επιβαλλόμενης απαίτησης για συντονισμένη δράση, είναι να φορέσουμε όλοι ίδια στολή…»

Ο Πτέραρχος (Ι) Νικόλαος Κουρής παρά την αυστηρότητα της στάσης του και την αυξημένη αποτελεσματικότητα που απαιτούσε από τους υφισταμένους του για τα έργα που τους ανέθετε, διακρινόταν παράλληλα για τη βαθειά εκτίμηση που έτρεφε, εξέφραζε και επεδείκνυε σε κάθε ευκαιρία, προς τους επαγγελματικά άρτιους, καταρτισμένους και καταξιωμένους συνεργάτες του.

Έχει αφήσει έντονο το στίγμα του στη επαγγελματική του πορεία για την ακεραιότητα του χαρακτήρα του, το πνεύμα δικαίου που τον διακατείχε, την ανιδιοτέλεια της επαγγελματικής του στάσης και των ενεργειών του, την εντιμότητα και την βαθειά τιμή προς την Πολεμική Αεροπορία και τις Ένοπλες Δυνάμεις.

Είμαστε διπλά περήφανοι ως Σύνδεσμος Αποφοίτων Σχολής Ικάρων για την έντονη ηγετική προσωπικότητα του Πτέραρχου Νικόλαου Κουρή, όπως επίσης και για την υποδειγματική και αποτελεσματική Διοίκηση των Ενόπλων δυνάμεων ως πρώτος αρχηγός ΓΕΕΘΑ προερχόμενος από την Πολεμική Αεροπορία.

Οφείλουμε παράλληλα να εκφράσουμε ως Σύνδεσμος Αποφοίτων της Σχολής Ικάρων ένα βαθύτερο και απεριόριστο σεβασμό προς αυτόν διότι όπως σχεδόν όλοι οι τέως αρχηγοί τότε έπραξαν, το ίδιο και ο Πτέραρχος Νικόλαος Κουρής υποστήριξε με θέρμη την ίδρυση και λειτουργία του Συνδέσμου μας, εκφράζοντας μάλιστα με προοδευτικό πνεύμα και με ένα ιδιαίτερα ξεχωριστό τρόπο που έχει μείνει βαθειά χαραγμένος στις καρδιές μας, την επικρότηση της πρωτοβουλίας αυτής.

Όταν λοιπόν στις αρχικές διεργασίες ίδρυσης του Συνδέσμου, ερωτήθη δια επιστολής, για την θέση και την άποψή του ως προς τη σκοπιμότητα λειτουργίας αυτού, απεκρίθη ως εξής: (ανάγνωση αποσπάσματος)

«Έλαβα την επιστολή σας και συμφωνώ να ιδρυθεί Σύλλογος Αποφοίτων Σχολής Ικάρων………………………

Η οργάνωση του Συλλόγου θα δώσει (επίσης) τη δυνατότητα να εκφραστούν σκέψεις που δεν είναι δυνατόν να ειπωθούν από τα εν ενεργεία στελέχη, λόγω των περιορισμών που υφίστανται από τους κανονισμούς…………… κλπ, κλπ.

Υπογραφή

Νίκος Κουρής»

Φόρος Τιμής λοιπόν στον Επίτιμο Α/ΓΕΕΘΑ Πτέραρχο (Ι) Νικόλαο Κουρή που υπήρξε μια διακεκριμένη Ηγετική φυσιογνωμία προσφέροντας πολλά στη Χώρα και στις Ένοπλες Δυνάμεις και διήγε τον αεροπορικό του βίο «..ως πιστός και φιλότιμος στρατιώτης..»

Μετά από μία εργώδη και αποτελεσματική υπηρεσιακή πορεία και ένα έντιμο και ήσυχο οικογενειακό βίο, σήμερα πέφτει η αυλαία της ζωής του Πτέραρχου Νικόλαου Κουρή, με ένα τίτλο παρμένο από βιβλίο του, τόσο ταιριαστό όμως για το επισφράγισμα της στρατιωτικής του διαδρομής:

«…Αποστολή Εξετελέσθη…»

Ο επικήδειος από το δημοσιογράφο Λουκά Δημάκα

Είχα την τιμή και την τύχη να γνωρίσω τον Πτέραρχο Νικο Κουρή ως δημοσιογράφος από κοντά σε όλες τις μεγάλες θέσεις που κατείχε ως στρατιωτικός και ως πολιτικός.

Υπήρξε ένας μεγάλος ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ, ένας ακέραιος ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ, ένας ακάματος ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ,ένας ψύχραιμος και συνάμα ευαίσθητος ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
-Αυστηρός - πρώτα με τον εαυτό του και τους φίλους του.
-Διορατικός-πολύ πέραν των στενών ορίων της χώρας, με παγκόσμια γεωπολιτική οπτική.
-Καινοτόμος- μια ιδιότητα που την αξιοποιούσε σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής του.
-Σταθερός- ένα χαρακτηριστικό που ήταν από τα βασικά που τον οδήγησαν να είναι για χρόνια ο πιο κοντινός συνεργάτης του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ στα μεγάλα εθνικά θέματα που χειρίστηκαν.

Υπήρξε ΕΝΕΡΓΟΣ πολίτης, με πολλές επώνυμες παρεμβάσεις του με άρθρα στα ΝΕΑ- πολλά μου τα υπαγόρευε από το τηλέφωνο!
Είχε αίσθηση του τάιμινγκ – και οι δημόσιες παρεμβάσεις του ήταν καταλυτικές στην εξέλιξη του θέματος που έθιγε – με πρώτους αναγνώστες όλο το διπλωματικό προσωπικό που υπηρετούσε στην Αθήνα! Θυμάμαι καθαρά που στις συσκέψεις της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» ο Λέων Καραπαναγιώτη, ο τελευταίος των μεγαλων δημοσιογραφων/Διευθυντών , στα κρίσιμα εθνικά θέματα μου έλεγε: ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΚΟΥΡΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟ?

Θεωρώ ότι αυτό που πρέπει να πιστώσουμε στον εκλιπόντα Πτέραρχο Νίκο Κουρή είναι το πάθος του για τα εθνικά θέματα, αυτά τα προβλήματα που περιγράφονται από κάποιους ως «τεχνικά», αλλά που περικλείουν τεράστιους κινδύνους για την Πατρίδα και τα εθνικά συμφέροντα.

Στο πρόσωπό του βλέπουμε όχι μόνο μιαν ολόκληρη σχολή σκέψης και δράσης επ ωφελεία των καλώς εννοούμενων εθνικών συμφερόντων, αλλά και μια τεχνική υποστήριξης που είχε ως χαρακτηριστικό, την αποφασιστικότητα στην γραμμή αντιμετώπισης τους. Είχε όμως επίσης ως χαρακτηριστικό την προηγηθείσα πλήρη κατανόηση των παραμέτρων και δεδομένων καθώς πίστευε ότι μπορεί να λειτουργήσει καθοριστικά ακόμη και μία λέξη ή σημείο στίξης ενός διεθνούς κειμένου.

Δεν είναι διόλου υπερβολή να πούμε ότι η εστίαση στην ακριβολογία και την επιστημονικότητα καθώς και η συστηματικοποίηση- ενιαιοποίηση στο χειρισμό των καυτών θεμάτων στο Αιγαίο που κινούσε ο αναθεωρητισμός της Τουρκίας που πέτυχε με τις παρεμβάσεις του ο Νίκος Κουρής, διαπέρασε σταδιακά όλο το φάσμα του εμπλεκόμενου ρεπορτάζ- αμυντικού, διπλωματικού, πολιτικού. Παρέμβαση που επηρέασε ετσι συνολικά και το πολιτικό προσωπικό, πέραν από κόμματα.

Αφιέρωσε μεγάλο κεφάλαιο από την ικμάδα του για τη θεραπεία των συνεπειών της εσπευσμένης Ελληνικής απόφασης για αποχώρηση από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ το καλοκαίρι του 1974, και την επανένταξη με τους καλύτερους δυνατούς όρους, με την Τουρκία να συνεχίζει έκτοτε να μηχανορραφεί ανελλιπώς, επιδιώκοντας τον έλεγχό της στο Αιγαίο. Στο θέμα των Στρατηγείων του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα διετύπωσε καθαρές και υπεύθυνες θέσεις, ως απάντηση στην Τουρκική προκλητικότητα και επεκτατικότητα. Τα κεφάλαια των θεμάτων Αμυνας και διπλωματίας που εισηγήθηκε , συνδιαμόρφωσε ή υλοποίησε από διαφορές θέσεις ευθύνης είναι πολλά- ένα από αυτά ήταν και το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας Κύπρου.

Αν ηταν να συνοψίσω την δράση του ΝΙΚΟΥ ΚΟΥΡΗ και με την ιδιότητα του γεωστρατηγικου μελετητή, θα έλεγα ότι ο Πτέραρχος Κουρής ήταν ένας από τους ανθρώπους που διατήρησαν την ειρήνη στο ελληνοτουρκικό σύστημα .Και αυτό το επέτυχε με την σταθερή και αταλάντευτη προσήλωσή του στο να υπάρχει μια διαχρονική ισορροπία ισχύος μεταξύ των δύο χωρών, με ορισμένα κρίσιμα ποιοτικά πλεονεκτήματα υπέρ της Ελλάδας, καθώς και να υφίστανται ξεκάθαρες κόκκινες γραμμές, η παραβίαση των οποίων θα άνοιγε την "πύλη του φρενοκομείου".

Ο Πτέραρχος Κουρής κατανοούσε ότι η επένδυση στην στρατιωτική ισχύ και η δηλωμένη και πιστευτή αποφασιστικότητα για τη χρησιμοποίησή της, ήταν αναγκαίοι πυλώνες για τη διατήρηση της ειρήνης σε αυτήν την ταραγμένη γειτονιά του πλανήτη.
Υπηρέτησε και εφάρμοσε με σταθερότητα και ψυχραιμία αυτές τις αρχές και η Ιστορία τον δικαίωσε.
Επίσης, πίστευε ότι η Εξωτερική και Αμυντική Πολιτική έπρεπε να λειτουργούν μέσα στην ευρύτερη και γεωπολιτική στρατηγική της χώρας. Κατανοούσε πως το "ανήκομεν εις την Δύσιν" δεν σήμαινε "υπακούουμε στη Δύση", αλλά ότι λειτουργούμε με βάση τα εθνικά συμφέροντα και υπηρετούμε την εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία μέσα στη δυτική γεωπολιτική αρχιτεκτονική γιατί αυτό επέβαλε η δομή του τότε διεθνούς συστήματος.

Ο Πτέραρχος Κουρής ήταν εθνοκεντρικός (θα προτιμούσα τον αδόκιμο όρο πατριδο-κεντρικος), ρεαλιστής ,ψύχραιμος και νηφάλιος, χωρίς ιδεοληψίες και φαντασιώσεις, ταγμένος στην υπηρεσία του εθνικού συμφέροντος, της εθνικής ανεξαρτησίας και της ειρήνης δια της σοφής διαχείρισης της στρατιωτικής ισχύος και της αξιοποίησης των πλεονεκτημάτων που προσέφερε στην Ελλάδα η μεγάλης σημασίας θέση της μέσα στη δυτική αρχιτεκτονική.
Από εδώ , την τελευταια του πτήση, ειμαστε βεβαιοι ότι η μνημη του θα συντροφευει τους μαχητες του Αιγαιου!. 

Μέχρι τη στιγμή  αυτή, δεν κατέστη δυνατό να βρώ σε ηλεκτρονική μορφή και το κείμενο του επικηδείου του συμμαθητή του Πτεράρχου Νίκου Κουρή από την 22η σειρά ΣΙ, πτεράρχου Ευστ. Παπαευσταθίου, διατελέσαντος μεταξύ άλλων και Στρατιωτικού Εκπροσώπου της χώρας στη ΣΕ του ΝΑΤΟ.Επιφυλάσσομαι...


Παρουσία του ΥΕΘΑ, Παν.Καμμένου, η εξόδιος ακολουθία, δημοσία δαπάνη, γιά τον Πτέραρχο Νίκο Κουρή, ο οποίος, συνοδευόμενος από τον Αρχηγό ΓΕΑ, Αντιπτέραρχο(Ι)  Χρ. Χριστοδούλου και τον Υπαρχηγό ΓΕΕΘΑ, Αντιστράτηγο Κων. Φλώρο, παρακολούθησε όλη την τελετή, με το πέρας της οποίας επέδωσε στο γιό του, Τάκη Κουρή και τα εγγόνια του Νίκο και Παντελή, την Ελληνική Σημαία. Παρόντες μεταξύ άλλων στην εξόδιο ακολουθία οι Κώστας Λαλιώτης και Αντώνης Λιβάνης, οι διατελέσαντες Υφυπουργοί Εθνικής Άμυνας, Δημήτρης Αποστολάκης και Λουκάς Αποστολίδης, οι περισσότεροι από τους Αρχηγούς ΓΕΑ που  διεδέχθησαν τον Πτέραρχο Νίκο Κουρή και πολλοί άλλοι ανώτατοι αξιωματικοί, εν ενεργεία και εν αποστρατεία. Υπήρξαν και απόντες, γιά λόγους που εκείνοι γνωρίζουν...Πάντως εντύπωση προεκάλεσε η απουσία εκπροσώπησης από το Κόμμα της ΝΔ, ακόμη και του Πτεράρχου Χρ. Βαίτση, αμέσως προηγούμενου Α/ΓΕΑ και σήμερα συμβούλου του Κυρ. Μητσοτάκη, πιθανόν γιά λόγους "καθαρότητος" και της προετοιμασίας του γιά βουλευτική υποψηφιότητα, όπως και το ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ως υποβαθμισμένη σχολιάσθηκε η εκροσώπηση του ΚΙΝ.ΑΛ. Στεφάνια έστειλαν η Πρόεδρος του ΚΙΝ.ΑΛ. Φώφη Γεννηματά, ο Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής ΄Αμυνας  Φώτης Κουβέλης και ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Ευάγ. Αποστολάκης.
Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης

Κυριακή 22 Ιουλίου 2018

«Ηττοπάθεια!» Η τριπλή υπογράμμιση της σε συνδυασμό με το θαυμαστικό που την ακολουθούσε διευκόλυνε όποιον τη διάβαζε να νοιώσει όχι μόνο τη δύναμη του νοήματος της αλλά και την αντίληψη αυτού που την έγραψε σε κάποια επίσημη σύσκεψη για (τι άλλο;) το Κυπριακό… Έφτασε σε ‘μένα κατευθυνόμενη απ’ ευθείας από το χέρι του. Κι ήταν αυτό η αρχή των επιχειρημάτων μου για να θεμελιώσω την πίστη μου για την δύναμη του μυαλού και της καρδιάς που κατεύθυνε εκείνο το χέρι να μου εμπιστευθεί αυτό το κίτρινο χαρτάκι με τη λέξη που είχε προηγουμένως γράψει....

Aπό το site "hellasjournal.com"


Tου Πάμπου Σ. Χατζηλαμπή

Η εκδημία του αείμνηστου πλέον Πτεράρχου Νίκου Κουρή έφερε στη μνήμη και ξανά στα μάτια μου ένα κίτρινο αυτοκόλλητο χαρτάκι (το γνωστό ως «post it») όπου ήταν γραμμένη από κάποιο χέρι μία και μοναδική λέξη:

 «Ηττοπάθεια!» 

Η τριπλή υπογράμμιση της  σε συνδυασμό με το θαυμαστικό που την ακολουθούσε  διευκόλυνε όποιον τη διάβαζε να νοιώσει όχι μόνο τη δύναμη του νοήματος της αλλά και την αντίληψη αυτού που την έγραψε σε κάποια επίσημη σύσκεψη για (τι άλλο;) το Κυπριακό…  Έφτασε σε ‘μένα κατευθυνόμενη απ’ ευθείας  από το χέρι του. Κι ήταν αυτό η αρχή των επιχειρημάτων μου για να θεμελιώσω την πίστη μου για την δύναμη του μυαλού και της καρδιάς που κατεύθυνε εκείνο το χέρι να μου εμπιστευθεί αυτό το κίτρινο χαρτάκι με τη λέξη που είχε προηγουμένως γράψει. 

Ακολούθησαν πολλά τέτοια επιχειρήματα στο διάστημα που είχα την τύχη και την τιμή να εργαστώ κοντά του.  Και κάθε ένα από αυτά ενίσχυε μέσα μου ατράνταχτη την πεποίθηση πως όσο στον τόσο ευαίσθητο τομέα της Εθνικής Άμυνας βρίσκονται Αξίες σαν τον Πτέραρχο, οι πολίτες αυτής της Πατρίδας έχουν το δικαίωμα να είναι περήφανοι και να ελπίζουν. 

Γι αυτό και πάντα θεώρησα αυτονόητη τη σταθερά διακριτική, ένθερμη πολιτική και  ιδεολογική  τοποθέτηση του,  από την πρώτη στιγμή, υπέρ του «Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Θράκη-Αιγαίο-Κύπρος» ως εθνικής κατάκτησης κι επιλογής  και νομοτελειακά συνεπή την αντίθεσή του προς όσους, παρά την αυτάρεσκη  αυτοανακήρυξη τους σε εκσυγχρονιστές της Ελλάδας την υποχρέωσαν σε οπισθοδρόμηση δεκαετιών… 

Μακαρία η οδός…

Πηγή: Σεμνός και διακριτικός εργάτης της δημιουργίας του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου https://hellasjournal.com/2018/07/semnos-kai-diakritikos-ergatis-tis-dimioyrgias-toy-dogmatos-toy-eniaioy-amyntikoy-choroy/

"...Αυτή η περίοδος ήταν ένα μοναδικό ΣΧΟΛΕΙΟ γιά όλους εμάς, καθώς ο Πτέραρχος Νίκος Κουρής,με την όλη στάση Του ζωής, άφησε-ανεξίτηλα στον χρόνο-αποτυπώματα: -ΗΘΟΥΣ και ΕΥΘΥΝΗΣ, -ΛΙΤΟY BIOY, ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑΣ , ΟΥΣΙΑΣ, και -ΑΘΟΡΥΒΗΣ, ΣΥΝΕΠΟΥΣ και ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΜΒΟΛΗΣ στα κοινά, στον κρίσιμο τομέα της υπεράσπισης της Πατρίδας και της προάσπισης της εθνικής αξιοπρέπειας, σε καιρούς που φθίνουν οι αξίες και ο κίνδυνος του ευτελισμού είναι υπαρκτός...."




ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟ ΜΑΣ,
ΠΤΕΡΑΡΧΟ ΝΙΚΟ ΚΟΥΡΗ

Με τη σύμφωνη γνώμη, όπως προεξοφλώ με βεβαιότητα, όλων ημών:
-Αξιωματικών και Υπαξιωματικών, από τους τρείς Κλάδους των ΕΔ,
-Μονίμων Υπαλλήλων, από τους τρεις Κλάδους των ΕΔ,
-Μετακλητών Υπαλλήλων, και
-Οπλιτών,που υπηρετήσαμε θητεία στο ΣΓ/ΥΦΕΘΑ

Επιχειρώ να αποτυπώσω σε αυτές τις λίγες γραμμές, τη βαθειά μας θλίψη γιά τον αδόκητο θάνατο του Πτεράρχου Νίκου Κουρή, στο πλευρό του οποίου εργασθήκαμε, με την ιδιότητά του ως Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας, την περίοδο από τον Οκτώβριο του 1993 μέχρι το Σεπτέμβριο του 1996.
Θεωρούμε εύνοια της τύχης που ο Πτέραρχος Νίκος Κουρής μάς επέλεξε και μάς ετίμησε στην στελέχωση του Υπουργικού του Γραφείου στο ΥΠΕΘΑ, δείχνοντας-με το πρότυπό Του- τον δρόμο του καθήκοντος και της ευθύνης και σε εμάς.

Αυτή η περίοδος ήταν ένα μοναδικό ΣΧΟΛΕΙΟ γιά όλους εμάς, καθώς ο Πτέραρχος Νίκος Κουρής,με την όλη στάση Του ζωής, άφησε-ανεξίτηλα στον χρόνο-αποτυπώματα:
-ΗΘΟΥΣ και ΕΥΘΥΝΗΣ,
-ΛΙΤΟY BIOY, ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑΣ , ΟΥΣΙΑΣ, και
-ΑΘΟΡΥΒΗΣ, ΣΥΝΕΠΟΥΣ και ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΜΒΟΛΗΣ στα κοινά, στον κρίσιμο τομέα της υπεράσπισης της Πατρίδας και της προάσπισης της εθνικής αξιοπρέπειας, σε καιρούς που φθίνουν οι αξίες και ο κίνδυνος του ευτελισμού είναι υπαρκτός.

Ο εμβληματικός Πτέραρχος Νίκος Κουρής που μάς άφησε γιά την τελευταία του πτήση στους ουρανούς, θα αποτελεί φωτεινό και διαρκές υπόδειγμα υπεύθυνου ηγέτη, από αυτούς που θα χρειάζεται πάντοτε ο τόπος μας, ως σημείο αναφοράς στο δύσκολο καθημερινό αγώνα της χώρας μας και του λαού μας.

Τον αποχαιρετούμε με τιμή.Και Τον διαβεβαιώνουμε ότι θα κατέχει πάντοτε κορυφαία θέση στις καρδιές μας, όπως και στους κώδικες αξιών μας.

Ελένη-Χρήστος- Βάσω -Κώστας- Λάμπρος- Άρης- Νίκος-Κώστας- Μιχάλης- Mακάριος- Οδυσσέας-Χάρης- Κώστας- Μιχάλης-Σάκης- Μάκης-Δημήτρης- Αντώνης-Διονύσης-Μάνος- Βαγγέλης- Ανδρέας-Τζένη-Ουρανία- Νότα-Βάσω- Ανδρέας –Νίκος –Άγης, σε μία πρώτη καταγραφή!

Ο δράστης
Μάκης Μηχιώτης