Aπό την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 24/12/24
Ο «βροχοποιός» το έβαλε στα πόδια
Κύριε διευθυντά,Το ρεπορτάζ του συνεργάτη σας κ. Γιάννη Ελαφρού («Καθημερινή», 18/12/2024) είναι μεστό περιεχομένου σχετικά με τον Καιρό. «Δελτία καιρού ή διασπορείς ανησυχίας;» είναι ο τίτλος, σχολιάζοντας τα ευρήματα έρευνας της Ελληνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας.
Ανά την επικράτεια βρίσκονται 2.800 μετεωρολογικοί σταθμοί, επίσημοι και ανεπίσημοι διαφόρων φορέων. Ο κόσμος θέλει να μάθει για τον καιρό, όμως φαίνεται υπερβολικός ο τρόπος που παρουσιάζονται οι προγνώσεις στα ΜΜΕ. «Εχουμε τρομερό επιστημονικό δυναμικό. Ομως, πρόγνωση πρέπει να κάνει μόνο η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία», τόνισε ο παλαίμαχος μετεωρολόγος Νίκος Πρεζεράκος. Υπάρχει περίπτωση να υποστεί ζημία κάποιος από λάθος πρόβλεψη. Στις ΗΠΑ μπορεί ο παθών να ζητήσει αποζημίωση. Αναφέρεται πως ένας ταχυδακτυλουργός υποσχόταν ότι μπορεί να προκαλέσει βροχή. Συμφώνησε με έναν δήμαρχο επ’ αμοιβή. Πράγματι προκάλεσε, ως εκ θαύματος, μπόρα και θανατερό. Πήγε για την αμοιβή. Ομως ο δήμαρχος του παρουσίασε έναν κατάλογο υλικών καταστροφών. Σπίτια, γέφυρες, τρεις θανάτους από πλημμύρα και ζήτησε αποζημίωση. Φυσικά ο «μετεωρολόγος» ώχετο απιών - «έγινε λαγός»! Αν σταματήσουν οι μετεωρολόγοι τις αντιπαραθέσεις, θα έχουμε τους σεισμολόγους. Δεν πρόκειται να πλήξουμε.
ΥΓ1: Τη δεκαετία 1950 μόλις άρχιζε να λειτουργεί στη Φυσικομαθηματική Σχολή του ΑΠΘ ένα τμήμα Μετεωρολογίας. Ο καθηγητής Μαθηματικών Θεόδωρος Βαρόπουλος έλεγε: «Η Μετεωρολογία είναι μια επιστήμη που διαπιστώνει τον καιρό κατά τρόπο επιστημονικό, αλλά της προηγούμενης ημέρας!».
ΥΓ2: Την 21η Απριλίου (γνωστή!) μία νεαρά μετεωρολόγος, χαράματα πήγε πεζοπορία, τότε που γινόταν χαμός με τις ερπύστριες στους δρόμους της Αθήνας, στον μετεωρολογικό σταθμό του Αστεροσκοπείου. Πήρε τις ενδείξεις στην ώρα τους και τις κοινοποίησε αρμοδίως. Βραβεύτηκε για την τόλμη και την αφοσίωση στο καθήκον.
ΥΓ1: Τη δεκαετία 1950 μόλις άρχιζε να λειτουργεί στη Φυσικομαθηματική Σχολή του ΑΠΘ ένα τμήμα Μετεωρολογίας. Ο καθηγητής Μαθηματικών Θεόδωρος Βαρόπουλος έλεγε: «Η Μετεωρολογία είναι μια επιστήμη που διαπιστώνει τον καιρό κατά τρόπο επιστημονικό, αλλά της προηγούμενης ημέρας!».
ΥΓ2: Την 21η Απριλίου (γνωστή!) μία νεαρά μετεωρολόγος, χαράματα πήγε πεζοπορία, τότε που γινόταν χαμός με τις ερπύστριες στους δρόμους της Αθήνας, στον μετεωρολογικό σταθμό του Αστεροσκοπείου. Πήρε τις ενδείξεις στην ώρα τους και τις κοινοποίησε αρμοδίως. Βραβεύτηκε για την τόλμη και την αφοσίωση στο καθήκον.
ΙΟΡΔΑΝΗΣ Β. ΠΆΠΆΔΟΠΟΥΛΟΣ
Πρώην γυμνασιάρχης Χολαργός
«ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΑΓΟΡΑ», ιστορία και συγκίνηση
Κύριε διευθυντά
Μια παλιά φωτογραφία της στολισμένης οδού Σταδίου τις γιορτινές ημέρες του Δεκεμβρίου, η αναφορά στη θρυλική «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΓΟΡΑ», όπως γράφει o κ. Νίκος Βατόπουλος (φ. 21/12) και η σχετική διαφημιστική καταχώριση, με γύρισαν χρόνια πίσω και με συγκίνησαν βαθύτατα.
Ηταν το 1896, όταν ο παππούς μου Παναγής Δρακάτος με τον αδελφό του Βασίλη, έκλεισαν το κατάστημά τους στην Κωνσταντινούπολη την BAZAAR PANELINIQUE και ήρθαν στην Αθήνα. Σχεδόν αμέσως ίδρυσαν στην οδό Σταδίου 9 την «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΓΟΡΑ».
Αρχικά το κατάστημα είχε 13 βιτρίνες με κάποιες που έβλεπαν προς την πλατεία Κολοκοτρώνη και την Παλαιά Βουλή*.
Στην περίοδο της Κατοχής, οι Γερμανοί χώρισαν στη μέση τον χώρο του καταστήματος κτίζοντας έναν τοίχο και μετέτρεψαν το τμήμα προς την πλατεία σε αποθηκευτικό χώρο. Αργότερα κτίστηκε εκεί το ξενοδοχείο «Ατενέ Παλλάς». Μετά τον παππού μου την επιχείρηση ανέλαβε ο πατέρας μας Νικόλαος. Το 1957, ύστερα από τις σπουδές μου στην Αγγλία και τη στρατιωτική μου θητεία, μπήκα κι εγώ στην επιχείρηση, τέσσερα δε χρόνια αργότερα ο αδελφός μου Παύλος.
Πόσα χρόνια, πόσες στιγμές δεν έζησα μέσα σε αυτό το κατάστημα! Αλλοτε χαρούμενες και άλλοτε αγωνιώδεις. Κυρίως τις γιορτές ξενυχτούσα μέχρι αργά εκεί μέσα. Ποτέ δεν είχα απουσιάσει ή διασκεδάσει σε περίοδο Δεκεμβρίου. Μόνο μια χρονιά πήγα στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία» σε χορό του Παναθηναϊκού. Ακόμα και σήμερα παραμένω... καταπράσινος και μικρομέτοχος! Η περίπτωση επέβαλε σμόκιν κι έτσι επιδιόρθωσα το σμόκιν του πατέρα μου στα μέτρα μου. Ξενύχτησα και το πρωί ντυμένος έτσι... επίσημα πήγα να φάω ένα γιαούρτι στην Ομόνοια και μετά ν’ ανοίξω το κατάστημα!
Τι να πρωτοθυμηθώ, άπειρες οι αναμνήσεις μου, άλλοτε μικρές και καθημερινές, άλλοτε σημαντικές και καθοριστικές. Είναι δύσκολα τα γηρατειά που περνάω σήμερα στα 93 μου. Με κατακλύζουν οι αναμνήσεις, συχνά δακρύζω, αλλά είμαι πάντα ευγνώμων.
* Ιστορικά σχόλια του ιδιαίτερου γραμματέως Στεφ. Ι. Στεφάνου: «Μια άλλη φορά ο Λευτέρης ενέσκηψε σαν θύελλα στο Υπουργικό Συμβούλιο, είπε κάτι στο αυτί του παππού του και ο Πρόεδρος άφησε την διεύθυνση της συνεδρίασης στον αντιπρόεδρο Μιχαλακόπουλο, ζήτησε συγγνώμη και έφυγε με τον εγγονό του. Τι είχε συμβεί; Ο Λευτέρης είχε δει ένα αυτοκινητάκι στη βιτρίνα της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΑΓΟΡΑΣ και ξεσήκωσε τον παππού του να πάει να του το αγοράσει. Οταν επέστρεψε και είπε τι συνέβη, ένας από τους φίλους του υπουργούς του είπε. “Δόξα Σοι ο Θεός κύριε Πρόεδρε που βρέθηκε και ένας άνθρωπος, έστω και τόσος δα, να καθίσει στο σβέρκο σας αφού, όπως λένε οι αντίπαλοί σας, εσείς έχετε καθίσει τόσα χρόνια στο σβέρκο όλων των Ελλήνων”.
Και ο Πρόεδρος και το Υπουργικό Συμβούλιο γέλασαν με την καρδιά τους...».
ΑΛΕΞΆΝΔΡΟΣ Ν. ΔΡΑΚΑΤΟΣ
Η «Βαβυλωνία» και το κάζο
Kύριε διευθυντά
Διάβασα το σχόλιο του κ. Παντελή Μπουκάλα για το κάζο στο μετρό Θεσσαλονίκης (φ. 17/12). Δεν μένει παρά να αναρωτηθούμε, όπως ο συμπαθής Επτανήσιος αστυνομικός της «Βαβυλωνίας» του Δ. Κ. Βυζαντίου για τον «λαβωμό του Κρητικού» , αν δηλ. έγινε «α κάζο πενσάο» ή «α κάζο ατσιντέντε». Μακράν ημών το σχόλιον του θυμοσόφου Μωραΐτου «κάζο ήταν οπωσδήποτε».
Π. Α. ΠΑΝΤΟΣ
Του Ντεγκρέ... μονολεκτικώς
Κύριε διευθυντά
Για το θέμα της πολιτογραφήσεως των μελών της πρώην βασιλικής οικογενείας η «Καθημερινή» δημοσίευσε τις απόψεις εγκρίτων νομικών επιστημόνων, πολιτικών και δημοσιογράφων. Ως απλός αναγνώστης νομίζω ότι το όνομα Ντεγκρές (γενική του Ντεγκρέ) δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα. Αρκεί βεβαίως να μη γράφεται με δύο λέξεις, διότι τότε άλλα υπονοεί, και να αποδίδεται με λατινικούς χαρακτήρες σύμφωνα με ό,τι ισχύει για την απόδοση των φθόγγων ΝΤ και ΓΚ και ασφαλώς όχι ως De Grece, διότι τότε έσται η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης.
«ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΑΓΟΡΑ», ιστορία και συγκίνηση
Κύριε διευθυντά
Μια παλιά φωτογραφία της στολισμένης οδού Σταδίου τις γιορτινές ημέρες του Δεκεμβρίου, η αναφορά στη θρυλική «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΓΟΡΑ», όπως γράφει o κ. Νίκος Βατόπουλος (φ. 21/12) και η σχετική διαφημιστική καταχώριση, με γύρισαν χρόνια πίσω και με συγκίνησαν βαθύτατα.
Ηταν το 1896, όταν ο παππούς μου Παναγής Δρακάτος με τον αδελφό του Βασίλη, έκλεισαν το κατάστημά τους στην Κωνσταντινούπολη την BAZAAR PANELINIQUE και ήρθαν στην Αθήνα. Σχεδόν αμέσως ίδρυσαν στην οδό Σταδίου 9 την «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΓΟΡΑ».
Αρχικά το κατάστημα είχε 13 βιτρίνες με κάποιες που έβλεπαν προς την πλατεία Κολοκοτρώνη και την Παλαιά Βουλή*.
Στην περίοδο της Κατοχής, οι Γερμανοί χώρισαν στη μέση τον χώρο του καταστήματος κτίζοντας έναν τοίχο και μετέτρεψαν το τμήμα προς την πλατεία σε αποθηκευτικό χώρο. Αργότερα κτίστηκε εκεί το ξενοδοχείο «Ατενέ Παλλάς». Μετά τον παππού μου την επιχείρηση ανέλαβε ο πατέρας μας Νικόλαος. Το 1957, ύστερα από τις σπουδές μου στην Αγγλία και τη στρατιωτική μου θητεία, μπήκα κι εγώ στην επιχείρηση, τέσσερα δε χρόνια αργότερα ο αδελφός μου Παύλος.
Πόσα χρόνια, πόσες στιγμές δεν έζησα μέσα σε αυτό το κατάστημα! Αλλοτε χαρούμενες και άλλοτε αγωνιώδεις. Κυρίως τις γιορτές ξενυχτούσα μέχρι αργά εκεί μέσα. Ποτέ δεν είχα απουσιάσει ή διασκεδάσει σε περίοδο Δεκεμβρίου. Μόνο μια χρονιά πήγα στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία» σε χορό του Παναθηναϊκού. Ακόμα και σήμερα παραμένω... καταπράσινος και μικρομέτοχος! Η περίπτωση επέβαλε σμόκιν κι έτσι επιδιόρθωσα το σμόκιν του πατέρα μου στα μέτρα μου. Ξενύχτησα και το πρωί ντυμένος έτσι... επίσημα πήγα να φάω ένα γιαούρτι στην Ομόνοια και μετά ν’ ανοίξω το κατάστημα!
Τι να πρωτοθυμηθώ, άπειρες οι αναμνήσεις μου, άλλοτε μικρές και καθημερινές, άλλοτε σημαντικές και καθοριστικές. Είναι δύσκολα τα γηρατειά που περνάω σήμερα στα 93 μου. Με κατακλύζουν οι αναμνήσεις, συχνά δακρύζω, αλλά είμαι πάντα ευγνώμων.
* Ιστορικά σχόλια του ιδιαίτερου γραμματέως Στεφ. Ι. Στεφάνου: «Μια άλλη φορά ο Λευτέρης ενέσκηψε σαν θύελλα στο Υπουργικό Συμβούλιο, είπε κάτι στο αυτί του παππού του και ο Πρόεδρος άφησε την διεύθυνση της συνεδρίασης στον αντιπρόεδρο Μιχαλακόπουλο, ζήτησε συγγνώμη και έφυγε με τον εγγονό του. Τι είχε συμβεί; Ο Λευτέρης είχε δει ένα αυτοκινητάκι στη βιτρίνα της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΑΓΟΡΑΣ και ξεσήκωσε τον παππού του να πάει να του το αγοράσει. Οταν επέστρεψε και είπε τι συνέβη, ένας από τους φίλους του υπουργούς του είπε. “Δόξα Σοι ο Θεός κύριε Πρόεδρε που βρέθηκε και ένας άνθρωπος, έστω και τόσος δα, να καθίσει στο σβέρκο σας αφού, όπως λένε οι αντίπαλοί σας, εσείς έχετε καθίσει τόσα χρόνια στο σβέρκο όλων των Ελλήνων”.
Και ο Πρόεδρος και το Υπουργικό Συμβούλιο γέλασαν με την καρδιά τους...».
ΑΛΕΞΆΝΔΡΟΣ Ν. ΔΡΑΚΑΤΟΣ
Η «Βαβυλωνία» και το κάζο
Kύριε διευθυντά
Διάβασα το σχόλιο του κ. Παντελή Μπουκάλα για το κάζο στο μετρό Θεσσαλονίκης (φ. 17/12). Δεν μένει παρά να αναρωτηθούμε, όπως ο συμπαθής Επτανήσιος αστυνομικός της «Βαβυλωνίας» του Δ. Κ. Βυζαντίου για τον «λαβωμό του Κρητικού» , αν δηλ. έγινε «α κάζο πενσάο» ή «α κάζο ατσιντέντε». Μακράν ημών το σχόλιον του θυμοσόφου Μωραΐτου «κάζο ήταν οπωσδήποτε».
Π. Α. ΠΑΝΤΟΣ
Του Ντεγκρέ... μονολεκτικώς
Κύριε διευθυντά
Για το θέμα της πολιτογραφήσεως των μελών της πρώην βασιλικής οικογενείας η «Καθημερινή» δημοσίευσε τις απόψεις εγκρίτων νομικών επιστημόνων, πολιτικών και δημοσιογράφων. Ως απλός αναγνώστης νομίζω ότι το όνομα Ντεγκρές (γενική του Ντεγκρέ) δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα. Αρκεί βεβαίως να μη γράφεται με δύο λέξεις, διότι τότε άλλα υπονοεί, και να αποδίδεται με λατινικούς χαρακτήρες σύμφωνα με ό,τι ισχύει για την απόδοση των φθόγγων ΝΤ και ΓΚ και ασφαλώς όχι ως De Grece, διότι τότε έσται η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης.
ΔΡ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Γ. ΚΑΣΤΡΙΝΑΚΗΣ
Βούλα
Ο τέως του τέως και η δήλωσή μου...
Κύριε διευθυντά
Διάβασα ότι ο τέως διάδοχος του τέως βασιλέως και νυν «σκέτος» Παύλος λαμβάνει την ελληνική ιθαγένεια, αφού όμως πρώτα υποχρεώθηκε να δηλώσει επισήμως ότι προτίθεται να σεβαστεί το Σύνταγμα και το Πολίτευμα της χώρας και να μη διεκδικήσει κάποιον τίτλο ή προνόμιο μελλοντικά. Η είδηση αυτή με ανησύχησε κατά κάποιον τρόπο διότι σκέφτηκα ότι εγώ δεν έχω κάνει στο παρελθόν καμία παρόμοια δήλωση και ειλικρινά δεν θα ήθελα να έχω τίποτα μπλεξίματα στο μέλλον (παρακαλώ να μη ληφθεί υπόψη ότι είμαι ήδη 86 ετών και με τον καινούργιο χρόνο 87), γι’ αυτό σπεύδω να δηλώσω ότι προτίθεμαι να τηρώ ανελλιπώς τους νόμους του κράτους και να μην προβώ σε καμία έκνομη ενέργεια, αυτού τούτου του φόνου περιλαμβανομένου.
Βούλα
Ο τέως του τέως και η δήλωσή μου...
Κύριε διευθυντά
Διάβασα ότι ο τέως διάδοχος του τέως βασιλέως και νυν «σκέτος» Παύλος λαμβάνει την ελληνική ιθαγένεια, αφού όμως πρώτα υποχρεώθηκε να δηλώσει επισήμως ότι προτίθεται να σεβαστεί το Σύνταγμα και το Πολίτευμα της χώρας και να μη διεκδικήσει κάποιον τίτλο ή προνόμιο μελλοντικά. Η είδηση αυτή με ανησύχησε κατά κάποιον τρόπο διότι σκέφτηκα ότι εγώ δεν έχω κάνει στο παρελθόν καμία παρόμοια δήλωση και ειλικρινά δεν θα ήθελα να έχω τίποτα μπλεξίματα στο μέλλον (παρακαλώ να μη ληφθεί υπόψη ότι είμαι ήδη 86 ετών και με τον καινούργιο χρόνο 87), γι’ αυτό σπεύδω να δηλώσω ότι προτίθεμαι να τηρώ ανελλιπώς τους νόμους του κράτους και να μην προβώ σε καμία έκνομη ενέργεια, αυτού τούτου του φόνου περιλαμβανομένου.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία για την οποίαν (δεν) είμαι βέβαιος.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Τέως τοπογράφος μηχανικός
Τα ιδιωτικά συμβόλαια υγείας
Κύριε διευθυντά
Τυμπανοκρουσίες για την αφαίρεση του φόρου 15% που επέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ στα ιδιωτικά συμβόλαια υγείας. Η αλλαγή αφορά όμως μόνο τους ανήλικους ασφαλισμένους και ως ασφαλίστρια είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι αυτό σημαίνει 3-4 ευρώ τον μήνα.
Ως ενήλικη ασφαλισμένη, όμως, γνωρίζω ότι πληρώνω «χαράτσι» 45ευρώ/μήνα φόρο ασφαλίστρων. Αντί να μας επιβραβεύει το κράτος που το απαλλάσσουμε από έξοδα νοσηλείας, μας τιμωρεί. Αντί να εκπίπτουν τα ασφάλιστρα, όπως παλαιότερα, μας φορολογεί.
Ταυτόχρονα απευθύνεται στο συναίσθημα των γονέων να ασφαλίσουν τα παιδιά τους, κάτι που αποτελεί στατιστικά μια πολυτέλεια για τα παιδιά, αλλά όχι για τους ενήλικες. Η Ενωση Ασφαλιστικών Εταιρειών γιατί δεν αντιδρά;
ΜΑΡΙΑ ΤΡΙΒΥΖΑ
Τα ιδιωτικά συμβόλαια υγείας
Κύριε διευθυντά
Τυμπανοκρουσίες για την αφαίρεση του φόρου 15% που επέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ στα ιδιωτικά συμβόλαια υγείας. Η αλλαγή αφορά όμως μόνο τους ανήλικους ασφαλισμένους και ως ασφαλίστρια είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι αυτό σημαίνει 3-4 ευρώ τον μήνα.
Ως ενήλικη ασφαλισμένη, όμως, γνωρίζω ότι πληρώνω «χαράτσι» 45ευρώ/μήνα φόρο ασφαλίστρων. Αντί να μας επιβραβεύει το κράτος που το απαλλάσσουμε από έξοδα νοσηλείας, μας τιμωρεί. Αντί να εκπίπτουν τα ασφάλιστρα, όπως παλαιότερα, μας φορολογεί.
Ταυτόχρονα απευθύνεται στο συναίσθημα των γονέων να ασφαλίσουν τα παιδιά τους, κάτι που αποτελεί στατιστικά μια πολυτέλεια για τα παιδιά, αλλά όχι για τους ενήλικες. Η Ενωση Ασφαλιστικών Εταιρειών γιατί δεν αντιδρά;
ΜΑΡΙΑ ΤΡΙΒΥΖΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου