Η ανανέωση της θητείας της κυρίας Σακελλαροπούλου παραμένει ασφαλώς μια ενδεδειγμένη επιλογή. Ασκησε τα καθήκοντά της με απόλυτη προσήλωση στις αρμοδιότητες του θεσμού, όπως άλλωστε της υπαγόρευε και η πλούσια εμπειρία της στα ύπατα δικαστικά αξιώματα. Χρησιμοποίησε τη συμβολική ισχύ της Προεδρίας με τρόπο που αναδείκνυε το σημερινό πρόσωπο της χώρας: δημοκρατικό, κοινωνικό, ευρωπαϊκό, πατριωτικό και φιλειρηνικό ταυτόχρονα. Προσέθεσε σε αυτά την αλληλεγγύη και την ενσυναίσθηση που πήγαζαν από το φύλο και απευθύνονταν πρωτίστως στις γυναίκες των χαμηλών τάξεων. Ηταν η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος και – ας μη γελιόμαστε – το γεγονός ενοχλούσε, γι’ αυτό οι μισές κριτικές που δέχθηκε ήταν σεξιστικού χαρακτήρα. Η ελληνική κοινωνία είναι όμως πιο ώριμη για να υποκύψει σε τέτοιες νοοτροπίες και οι δημοκρατικές πολιτικές ηγεσίες έχουν φανεί πιο προχωρημένες...

 Aπό "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", πρωτοσέλιδο, 27/12/24

Χρησμοί και προβλέψεις 

για την Προεδρία

Εν αναμονή της απόφασης του Κυριάκου Μητσοτάκη, Ντόρα Μπακογιάννη και Βαγγέλης Μεϊμαράκης «δείχνουν» Σακελλαροπούλου

ΤΗΣ ΚΑΡΟΛΙΝΑΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ

Αυτές τις μέρες η προεδρολογία έχει κοπάσει. Παρότι ο Πρωθυπουργός βρίσκεται στην Κρήτη, «που έχει και βουνό και θάλασσα», και αναμένεται να λάβει τις αποφάσεις του για την επόμενη ή τον επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η πολιτική αγορά εκμεταλλεύεται την ανάπαυλα των εορτών για άλλου είδους συζητήσεις. Από εβδομάδα, βέβαια, όλοι θα επανέλθουν στις επάλξεις. Θα ξαναρχίσουν να προσθέτουν και να σβήνουν ονόματα πιθανών υποψηφίων στις λίστες τις οποίες έχουν καταρτίσει ώστε να ποντάρουν στο κατά τη γνώμη τους επικρατέστερο.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δηλώσει ευθέως ότι θα ανακοινώσει το όνομα «την κατάλληλη χρονική στιγμή» – από τα μέσα Ιανουαρίου και μετά δηλαδή, επειδή οφείλει να σεβαστεί τις συνταγματικές προθεσμίες, όπως λέει. Η κατ’ επανάληψη επίκληση της ανάγκης σεβασμού του Συντάγματος (προκειμένου να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή συναίνεση των κοινοβουλευτικών δυνάμεων στην ψηφοφορία για την εκλογή ΠτΔ) έχει ερμηνευθεί από πολλούς σαν ένδειξη πως ο Πρωθυπουργός εξετάζει σοβαρά την επιλογή ενός προσώπου εκτός ΝΔ – ώστε να τηρήσει την παράδοση που θέλει τον πρώτο πολίτη της χώρας να προέρχεται από την αντίπαλη της κυβερνητικής παράταξη.

Για ορισμένους γαλάζιους, παρ’ όλ’ αυτά, το όνομα του Προέδρου της Βουλής Κώστα Τασούλα δεν έχει φύγει από το τραπέζι. Νίκος Δένδιας και Κώστας Καραμανλής έχουν από νωρίς δηλώσει ότι δεν ενδιαφέρονται να μετακομίσουν στο Προεδρικό Μέγαρο. Οσοι έχουν τη δυνατότητα να δουν το κυβερνών κόμμα από απόσταση, πάντως, αντιλαμβάνονται ότι μια κεντροδεξιά πρόταση, που θα το ικανοποιούσε πλήρως, ενδέχεται να οδηγήσει σε εκλογή ΠτΔ μόνο με τις ψήφους της συμπολίτευσης – στέλνοντας έτσι το μήνυμα της απομόνωσης της κυβέρνησης.

Η ατμόσφαιρα στην νεοδημοκρατική χριστουγεννιάτικη μάζωξη στο Μαξίμου φούντωσε το σενάριο μιας δεύτερης θητείας της νυν προέδρου – τώρα που οι σχέσεις κυβερνητικής έδρας και γαλάζιων αντιφρονούντων φαίνεται να έχουν αποκατασταθεί μετά την κρίση που ξεκίνησε το βράδυ των ευρωεκλογών. 

Πρώτη τοποθετήθηκε πάνω σ’ αυτό δημόσια η Ντόρα Μπακογιάννη. Οταν ρωτήθηκε αν θα μπορούσε να επαναπροταθεί η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, απάντησε «βεβαίως». Και στη δημοσιογραφική απορία για την πιθανότητα να προκαλέσει προβλήματα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ μια τέτοια εξέλιξη δήλωσε «η ΚΟ της ΝΔ είναι απολύτως ενωμένη και το κλίμα το οποίο πράγματι πριν από λίγους μήνες ήταν πιο δύσκολο, ήταν λίγο “γκρινιάρικο”, σήμερα είναι τελείως διαφορετικό. Η ΚΟ είναι εξαιρετικά ευχαριστημένη, είδε αποτελέσματα. Είδε ότι ο Πρωθυπουργός την άκουσε και προβληματίστηκε μαζί της. Το κλίμα αυτό δεν ανατρέπεται». Ελάχιστες μέρες μετά το ίδιο περίπου αποφάνθηκε κι ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Κατά την άποψή του, η ΠτΔ ασκεί με επάρκεια τα καθήκοντά της, ενώ επισήμανε πως «όταν οι κυβερνήσεις δεν αλλάζουν, συνήθως προτείνουν τον ίδιο Πρόεδρο».

Τα ονόματα
που ακούγονται

Πάντως, μια σειρά από άλλα ονόματα ακούγονται στα πολιτικά πηγαδάκια. Από αυτά του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα και του πρώην πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου μέχρι του Βαγγέλη Βενιζέλου, του Παναγιώτη Πικραμμένου, του πρώην Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή και Συνηγόρου του Πολίτη Νικηφόρου Διαμαντούρου και τελευταία της Λίνας Μενδώνη. Αλλοι έχουν ρίξει την ιδέα για τη Μαρία Δαμανάκη αλλά και για την ιστορικό Μαρία Ευθυμίου.

Ανθρωποι από το πρωθυπουργικό περιβάλλον επιμένουν πως κανείς δεν ξέρει στην πραγματικότητα τις προθέσεις του Μητσοτάκη. Ορισμένοι, μάλιστα, δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να καταλήξει σε ένα όνομα – έκπληξη, το οποίο δεν έχει αναφερθεί μέχρι τώρα στον σχετικό δημόσιο διάλογο, όπως είχε κάνει το 2019, προτείνοντας την πρώτη γυναίκα για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα.

Προεδρικό

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΒΟΥΛΓΑΡΗ*

Ευτυχώς το Σύνταγμά μας μετά από αλλεπάλληλες πολιτικές περιπέτειες αποσυνέδεσε την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας από τη διάλυση της Βουλής και την προσφυγή σε εκλογές. Ατυχώς ο τρόπος που συζητιέται εδώ και 2-3 μήνες η εκλογή της/του νέας/νέου Προέδρου υπονομεύει το κύρος της διαδικασίας και την πρόθεση του συνταγματικού νομοθέτη να κρατήσει το ύπατο πολιτειακό αξίωμα μακριά από μικρο(εσω)κομματικά παιχνίδια.

Την αρχή έκανε μια ομάδα βουλευτών της ΝΔ που βάλλοντας κατά της νυν ΠτΔ θέλησε ουσιαστικά να υποσκάψει τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Απαιτούσαν μια «παραταξιακή» επιλογή, αλλά στην ουσία ήθελαν να δείξουν ότι είχαν τη δύναμη να οριοθετήσουν την αρμοδιότητα και να περιορίσουν την ισχύ του Πρωθυπουργού και προέδρου του κόμματός τους. Οχι τυχαία η κατεύθυνση που εύχονταν ήταν το «άνοιγμα στην Ακροδεξιά». Κατόπιν, τη σκυτάλη έλαβε, ως μη όφειλε, η Νέα Αριστερά προβάλλοντας μια «αντικυβερνητική» επιλογή, εμπλέκοντας έναν διακεκριμένο δικαστικό λειτουργό όπως είναι ο κ. Ράμμος.

Ευτυχώς οι ηγεσίες των άλλων κομμάτων συγκρατήθηκαν και συγκρατούνται στο θεσμικά δέον και πολιτικά πρέπον. Απέρριψαν έτσι εμμέσως τόσο την παραταξιακή όσο και την αντικυβερνητική επιλογή. Διαμόρφωσαν επομένως τους όρους για μια διαδικασία επιλογής που θα ανταποκρίνεται στο πνεύμα του Συντάγματος και του Θεσμού που θέλουν το πρόσωπο της/του ΠτΔ να προκύπτει από ευρύτερες συναινέσεις. Στην παρούσα φάση, αυτό θα σήμαινε τη συναίνεση τουλάχιστον μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, καθόσον ο ΣΥΡΙΖΑ λόγω εσωτερικών προβλημάτων δύσκολα θα συνεργούσε. Τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ έχουν και ιδιαίτερο συμφέρον να σεβαστούν το πνεύμα του θεσμού. Θα επιβεβαίωναν ότι συνιστούν δύο κόμματα με αίσθηση κυβερνητικής ευθύνης και έφεσης εξουσίας, μέσα σε ένα τοπίο κομματικής ρευστοποίησης.

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, η ανανέωση της θητείας της κυρίας Σακελλαροπούλου παραμένει ασφαλώς μια ενδεδειγμένη επιλογή. Ασκησε τα καθήκοντά της με απόλυτη προσήλωση στις αρμοδιότητες του θεσμού, όπως άλλωστε της υπαγόρευε και η πλούσια εμπειρία της στα ύπατα δικαστικά αξιώματα. Χρησιμοποίησε τη συμβολική ισχύ της Προεδρίας με τρόπο που αναδείκνυε το σημερινό πρόσωπο της χώρας: δημοκρατικό, κοινωνικό, ευρωπαϊκό, πατριωτικό και φιλειρηνικό ταυτόχρονα. Προσέθεσε σε αυτά την αλληλεγγύη και την ενσυναίσθηση που πήγαζαν από το φύλο και απευθύνονταν πρωτίστως στις γυναίκες των χαμηλών τάξεων. Ηταν η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος και – ας μη γελιόμαστε – το γεγονός ενοχλούσε, γι’ αυτό οι μισές κριτικές που δέχθηκε ήταν σεξιστικού χαρακτήρα. Η ελληνική κοινωνία είναι όμως πιο ώριμη για να υποκύψει σε τέτοιες νοοτροπίες και οι δημοκρατικές πολιτικές ηγεσίες έχουν φανεί πιο προχωρημένες.

-Ο Γιάννης Βούλγαρης είναι ομότιμος καθηγητής
του Παντείου Πανεπιστημίου