Ο Ιησούς γεννήθηκε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, στην εποχή της μεγάλης δόξης της επί Οκταβιανού Αυγούστου, όταν είχε καθιερωθεί η Pax Romana, όπου δεν υπήρχαν σύνορα, ούτε διατυπώσεις μεταξύ των λαών, αλλά κυριαρχούσε η ασφάλεια στις μετακινήσεις. Ως εκ τούτου, η Αγία Οικογένεια μετακινείται και προσφεύγει στην Αίγυπτο, τμήμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Δεν αισθάνονται οι τρεις τους πρόσφυγες, αλλά κάτοικοι μιας ενιαίας αυτοκρατορίας, όπου κάθε κατεχομένη χώρα είχε τα δικά της ήθη και έθιμα. Κατά συνέπεια ο όρος «πρόσφυγας» εκείνα τα χρόνια της μη υπάρξεως συνόρων και ορίων είναι τουλάχιστον ιστορικά και ηθικά απαράδεκτος. Την ασφάλεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας απήλαυσε και ο Απόστολος Παύλος στις μετακινήσεις και περιοδείες του ανά την τότε οικουμένη, όπως άλλωστε και οι άλλοι Aπόστολοι. Θέλω να πιστεύω ότι τέτοιου είδους συγκρίσεις πρέπει να γίνoνται με προσοχή και πρέπει να λαμβάνουν υπόψη το ιστορικό υπόβαθρο...

 Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", και..

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 27/12/24

Ποιος ευθύνεται για την τροχαία αναρχία;

Κύριε διευθυντά,

Στις 24 Δεκεμβρίου ο κ. Τάκης Θεοδωρόπουλος έγραψε το άρθρο του με τίτλο «Η τροχαία αναρχία». Σε πολλά συμφωνούμε. Αλλά καταλήγει ότι για τα αποτελέσματα της οδηγικής μας κάκιστης συμπεριφοράς «ευθύνεται η απουσία της αστυνόμευσης; Και βέβαια. Oμως δεν ευθύνεται μόνο αυτή. Ευθύνεται η έλλειψη “οδηγικής παιδείας”; Γιατί χρειάζεται “οδηγική παιδεία” για να σεβαστείς την προτεραιότητα ενός πεζού ή του αυτοκινητιστή; Κοινή λογική χρειάζεται. Δεν είναι επιστημονική γνώση. Και η τροχαία αναρχία οφείλεται κατά μείζονα λόγο στο έλλειμμα λογικής».

Οι απόψεις αυτές ότι φταίει η έλλειψη οδηγικής παιδείας και κοινής λογικής είναι άστοχες. Το δείχνει η πανευρωπαϊκή και η στις ΗΠΑ εμπειρία. Οπου οδήγησα στην Ευρώπη, έχοντας τη δική μας έλλειψη αστυνόμευσης, αγνοούσα στην αρχή τα όρια ταχύτητας. Οταν όμως οι κάμερες έκαναν τη δουλειά τους φωτογραφίζοντας την παράβαση και καταλάβαινα το πρόστιμο που θα πλήρωνα, αμέσως αποκτούσα οδηγική παιδεία!

Δεν ξεχνώ στην Ελβετία νύχτα και Αύγουστο να αστράφτει από το φλας της κάμερας που με συνέλαβε να έχω υπερβεί 20(;) χιλιόμετρα το όριο! Αμέσως και τότε απέκτησα οδηγική παιδεία! Οπερ έδει δείξε, που λέγαμε με τον μαθηματικό μας στο Γυμνάσιο.

Πρόσφατα (24/12/2024) ο πρώην πρόεδρος των αστυνομικών υπαλλήλων Αττικής κ. Γ. Καλλιακμάνης σε κάποιο τηλεοπτικό κανάλι τόνιζε πως υπάρχει πληθώρα αστυνομικών αποσπασμένων στη φύλαξη «επωνύμων», που θα έπρεπε την ιδιωτική τους φύλαξη να την πληρώνουν οι ίδιοι και όχι το κράτος.

Το 2019, όταν ανέλαβε πρωθυπουργός, ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης υπεσχέθη ότι πολλοί από τους αποσπασμένους αστυνομικούς στη φύλαξη «επωνύμων» θα μετετίθεντο στον έλεγχο της κυκλοφορίας και των δρόμων.

Σήμερα ο κ. Καλλιακμάνης διαψεύδει τις τότε υποσχέσεις. Αλλωστε, η «Καθημερινή» προ μηνών σε άρθρο επιβεβαίωνε την ελληνική ιδιαιτερότητα πως αρκετοί από τους αποσπασμένους αστυνομικούς, πήραν χαρτί μετάθεσης για ενεργό υπηρεσία, αλλά κατάφεραν με μέσον να μην πάνε στη θέση της μετάθεσης! Δεν υπάρχει ελπίς, στην Ελλάδα ζεις... 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑΣ 

Χειρουργός Μαρούσι


Να σας γνωρίσω τον «Πρασινοσκούφη»

Kύριε διευθυντά

Θα μπορούσα να δώσω τον τίτλο «Γιορτινές Σκανδαλιές» στην επιστολή μου. Ωστόσο ο τίτλος δεν θα ανταποκρινόταν στο περιεχόμενο, που δεν αφορά πικάντικες εθνικές και παγκόσμιες ιστορίες για τους «εθισμένους» αναγνώστες της εφημερίδας. 

Αφορμή στάθηκε η πολύ ενδιαφέρουσα έκδοση-αφιέρωμα της Κυριακής 22 Δεκεμβρίου, «Σελίδες Ιστορίας», η οποία περιγράφει με γνώση τα ήθη, έθιμα, τη λαογραφία και τις λαϊκές συνήθειες και παραδόσεις της εορταστικής περιόδου των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, δικών μας και άλλων λαών, οι οποίοι είχαν και πάντα έχουν την ανάγκη της ζεστασιάς και της επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων, ιδιαίτερα αυτές τις μέρες του χρόνου. 

Με αφορμή αυτό αναφέρομαι στα πολλά βιβλία για νέους και παιδιά, γραμμένα με ατόφια ελληνική γλώσσα και αγάπη, μιας συγγραφέως γνωστής στο όχι πολύ χθες και σχεδόν άγνωστης στο σήμερα. Πρόκειται για την Πιπίνα Τσιμικάλη, επανειλημμένως βραβευμένη από ελληνικές όσο και διεθνείς προσωπικότητες και οργανισμούς για τα αναρίθμητα βιβλία της του ύστερου εικοστού αιώνα, με ξεκίνημα τις σκανταλιές του ήρωα του βιβλίου της «Ο Πρασινοσκούφης», του χαριτωμένου καλικάντζαρου, ο οποίος δεν πρόφτασε να επιστρέψει στο λαγούμι του όταν τελείωσαν οι γιορτές και πέρασε τους δώδεκα επόμενους μήνες πάνω στη γη, παιδεύοντας με αστείες περιπέτειες ανθρώπους και ζώα, κρυμμένος με πονηριά σε ένα χωριό της νότιας Ελλάδας. 

Εχω μελετήσει την πολυσχιδή προσωπικότητα και το έργο της Πιπίνας Τσιμικάλη, που θα άξιζε να γίνει ευρύτερα γνωστό ακόμη και σήμερα, και τη βιογραφία της ελπίζω να ολοκληρώσω σύντομα.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΓΡΑΦΙΩΤΗ


Ντε Γκρες, Ολλανδός, Γερμανός, και... στοπ

Κύριε διευθυντά

Ο καθηγητής κ. Νίκος Αλιβιζάτος στο άρθρο του στην «Καθημερινή» της Κυριακής στις 22/12/2024 με τίτλο «De Grèce και Δαγρές» εκφράζει τις επιφυλάξεις του για το επίθετο που δηλώθηκε για την αναγνώριση της ελληνικής ιθαγένειας μελών της τέως βασιλικής οικογένειας της Ελλάδος. Κύριο επιχείρημά του είναι ότι είναι δηλωτικό τόπου καταγωγής και τίτλου ευγενείας.

Υπάρχει όμως στη χώρα μας πλήθος επωνύμων που υποδηλώνουν τόπο καταγωγής, όπως Γερμανός, Ολλανδός, Τσιριγωτάκης (από το Τσιρίγο - Κύθηρα), αλλά και ονόματα που αναφέρονται σε τίτλους ευγενείας, όπως ο καθηγητής της Φαρμακολογίας του ΕΚΠΑ Δ. Βαρώνος, ο κ. Π. Δούκας πρόσφατα δήμαρχος Σπάρτης, το όνομα Κόμης είναι σχετικά κοινό στα Ιόνια Νησιά κ.λπ. Φοβάμαι ότι όλο αυτό το κουτσομπολιό αποπροσανατολίζει τους πολίτες από τα αληθινά προβλήματα της καθημερινότητας και υποδηλώνει μια εμμονή και εχθρότητα σε ένα θεσμό που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στη νεότερη ιστορία της Ελλάδος και για το μέλλον του οποίου έχουν αποφασίσει με μεγάλη πλειοψηφία οι Ελληνες. 

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΚΟΣ 

Ομότιμος καθηγητής Αγγειοχειρουργικής, ΕΚΠΑ, Διευθυντής Αγγειοχειρουργικής Κλινικής, Νοσοκομείο Mediterraneo Γλυφάδα


O Ιησούς πρόσφυγας επί Pax Romana

Κύριε διευθυντά,

Αναφορικά με τον προβληματισμό που θέτει ο καθηγητής Χαρίδημος Κ. Τσούκας στο άρθρο του «Ιησούς Χριστός ο πρόσφυγας» («Καθημερινή» της Κυριακής, 22 Δεκεμβρίου 2024), κατά πόσον θα ήταν δυνατόν ο Ιησούς με τους γονείς του να γίνει δεκτός σε μία σύγχρονη χώρα ως πρόσφυγας, επιτρέψατέ μου να αναδείξω μία ιστορική λεπτομέρεια, που διαφεύγει του συνεργάτου σας. 

Ο Ιησούς γεννήθηκε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, στην εποχή της μεγάλης δόξης της επί Οκταβιανού Αυγούστου, όταν είχε καθιερωθεί η Pax Romana, όπου δεν υπήρχαν σύνορα, ούτε διατυπώσεις μεταξύ των λαών, αλλά κυριαρχούσε η ασφάλεια στις μετακινήσεις. Ως εκ τούτου, η Αγία Οικογένεια μετακινείται και προσφεύγει στην Αίγυπτο, τμήμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Δεν αισθάνονται οι τρεις τους πρόσφυγες, αλλά κάτοικοι μιας ενιαίας αυτοκρατορίας, όπου κάθε κατεχομένη χώρα είχε τα δικά της ήθη και έθιμα. Κατά συνέπεια ο όρος «πρόσφυγας» εκείνα τα χρόνια της μη υπάρξεως συνόρων και ορίων είναι τουλάχιστον ιστορικά και ηθικά απαράδεκτος. Την ασφάλεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας απήλαυσε και ο Απόστολος Παύλος στις μετακινήσεις και περιοδείες του ανά την τότε οικουμένη, όπως άλλωστε και οι άλλοι Aπόστολοι. Θέλω να πιστεύω ότι τέτοιου είδους συγκρίσεις πρέπει να γίνoνται με προσοχή και πρέπει να λαμβάνουν υπόψη το ιστορικό υπόβαθρο. 

ΧΡΗΣΤΟΣ Π. ΜΠΑΛΟΓΛΟΥ
Αμαρούσιον

Θεοτόκος ή Χριστοτόκος;

Κύριε διευθυντά,

Γιορτάζοντας τις γιορτές και ευχόμενος τις ευχές, εύχομαι σε εσάς και στην εφημερίδα που διευθύνετε τα βέλτιστα.

Η λέξη «Χριστούγεννα» σημαίνει «γέννηση Χριστού». Συνεπώς, η γυνή που τίκτει τον Χριστό πρέπει να ονομάζεται «Χριστοτόκος». Περιέργως όμως ονομάζεται «Θεοτόκος», τουτέστιν η γυνή που τίκτει τον Θεό. Αύθις περιέργως, ο γεννηθείς Χριστός ονομάζεται και «Θεάνθρωπος» και όχι «Θεανδρίτης» (= θεός+ανήρ), όπως θα έπρεπε, δεδομένου ότι και το θήλυ είναι άνθρωπος.

Οντας ο Θεός άκτιστος και άναρχος, σημαίνει πως είναι και αγέννητος. Συνεπώς, δεν υπάρχει Θεοτόκος, μόνο Χριστοτόκος. Καλώς λοιπόν γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα και όχι τα Θεούγεννα. 

ΚΩΣΤΑΣ ΒΙΤΚΟΣ

 Μελβούρνη

...από "ΤΑ ΝΕΑ"