οι κηπουροι τησ αυγησ

Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2021

Ο ΠΙΤΣΙΟΡΛΑΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΤΑΙΠΕΔ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙ ΣΠΙΡΤΖΗ κ.ο.κ. ΤΟΝΙΖΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΤΥΓΧΑΝΟΥΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ..

Από το ημερολόγιό μου στο fb

προ πέντε ετών



Η συνέντευξη και το θέμα από την “Αγορά”

«Οι επιλογές του Ταμείου έχουν την έγκριση της κυβέρνησης»: Η συνέντευξη του Προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ Στέργιου Πιτσιόρλα, από την “Εφ.Συν/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ”, στην Χαρά Τζαναβάρα (το αυτούσιο κείμενο από την ηλεκτρονική έκδοση)

Στην αντεπίθεση περνά ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ μετά την πολύπλευρη κριτική που δέχεται για τις ιδιωτικοποιήσεις. Ο Στέργιος Πιτσιόρλας θεωρεί ότι "η συζήτηση που σε όλα αυτά βλέπει εχθρούς μας κρατά στο παρελθόν", κρατά χαμηλούς τόνους απέναντι στις αντιδράσεις του υπουργού Ναυτιλίας Θ. Δρίτσα, αλλά απαντά με διαφορετικό ύφος σε ανάλογες αιτιάσεις του Χρήστου Σπίρτζη για τα περιφερειακά αεροδρόμια.


Στη συνέντευξή του στην "ΕφΣυν" τονίζει με έμφαση ότι οι επιλογές του έχουν την έγκριση της κυβέρνησης, δηλώνει ότι είναι καλοδεχούμενο το νέο ταμείο εθνικού πλούτου και υποστηρίζει ότι δεν βρίσκεται σε δυσμένεια. Κάνει κριτική για το "πελατειακό κράτος" και καλεί σε συστράτευση Αριστερούς που κρατούν αποστάσεις από την κυβέρνηση. Ολόκληρη η συνέντευξη του προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ Στέργιου Πιστιόρλα, μαζί με τις ερωτήσεις που δεν χώρεσαν στην έντυπη έκδοση, έχει ως εξής:

• Οι φορείς του Πειραιά σας εγκαλούν για την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ για τη διαδικασία που ακολουθήσατε και αδιαφάνεια στους όρους της σύμβαση. Θα λέγαμε ότι εύσημα πήρατε μόνον από τη ΝΔ.

Το ΤΑΙΠΕΔ ακολούθησε μια απολύτως διαφανή διαδικασία, έκανε ένα διεθνή διαγωνισμό με όλους τους τύπους και τους κανόνες, μετείχαν μέχρι σε ένα σημείο άλλες δύο εταιρείες που δεν διατύπωσαν κανένα απολύτως παράπονο.

Τελικώς υπέβαλε προσφορά μόνον η COSCO και όλη αυτή η διαδικασία θα ελεγχθεί νομικά από το Ελεγκτικό Συνέδριο, το οποίο είναι αρμόδιο να κρίνει αν τηρήθηκαν ή όχι οι διαδικασίες. Εμείς στο ΤΑΙΠΕΔ λέμε ότι ακολουθήσαμε με ευλαβική προσήλωση τους διαγωνιστικούς κανόνες. Δεύτερον δεν είναι αλήθεια ότι όλοι οι φορείς του Πειραιά είναι αντίθετοι. Υπήρξε σειρά από δηλώσεις φορέων οι οποίοι χαιρετίζουν τη συμφωνία.

Ολο αυτό το διάστημα έκανα πολλές συναντήσεις με τους φορείς του Πειραιά και τους δήμους. Ασφαλώς υπάρχουν φορείς των εργαζομένων που διαφωνούν, όμως είναι πιό πολλοί αυτοί που χαιρετίζουν την εξέλιξη αυτή. Επίσης δεν είναι σωστό ότι μόνον η ΝΔ υποστήριξε τη συμφωνία. Δεν διάβασα ούτε από το ΠΑΣΟΚ αρνητική ανακοίνωση, ούτε από άλλα κόμματα. Θεωρώ ότι υπάρχει μια ευρεία συναίνεση.

• Δέχεστε όμως κριτική και από την πλευρά του αρμόδιου υπουργού, του κ. Δρίτσα.

Βεβαίως, ο υπουργός έχει διαφορετική τοποθέτηση, αλλά η κυβέρνηση έχει άλλη άποψη.

• Θέλετε να πείτε ότι είναι επιλογή της κυβέρνησης

Προφανώς είναι επιλογή της κυβέρνησης, δεν αποφάσισε μόνο του το ΤΑΙΠΕΔ.

• Ακούγονται όμως φωνές και για το τίμημα.

Θεωρώ ότι το τίμημα είναι πολύ ικανοποιητικό υπό τις παρούσες συνθήκες. Πρέπει να σας πως ότι το ΤΑΙΠΕΔ χρησιμοποίησε δύο ανεξάρτητους αποτιμητές και το τίμημα είναι υψηλότερο από αυτό που υπολόγισαν. Εχουμε επίσης άλλες δύο αποτιμήσεις από δύο τράπεζες οι οποίες χρόνια τώρα παρακολουθούν την πορεία του ΟΛΠ και έχουν δημοσιεύσει κατά καιρούς στοιχεία. Είμαστε πάνω και από αυτές τις αποτιμήσεις.

Αρα η προσφορά της COSCO είναι πάνω από τέσσερις διαφορετικές αποτιμήσεις, προσφέροντας 22 ευρώ ανά μετοχή, όταν η τιμή της στο Χρηματιστήριο είναι πολύ μικρότερη. Για το 67% των μετοχών το τίμημα ανέρχεται στα 370 εκατομμύρια ευρώ και αν υπολογίσουμε κάποιους τόκους και μερίσματα που θα πάρουμε από τη συμφωνία φθάνει τα 400 εκατομμύρια ευρώ.

Για το σύνολο του ΟΛΠ η προσφορά ανεβαίνει στα 550 εκατομμύρια ευρώ, που τη θεωρώ εξαιρετική και έτσι έγινε δεκτή από όλη την αγορά, στην Ελλάδα και διεθνώς.

Πολύ περισσότερο εάν το συγκρίνουμε με τα έσοδα που είχε κάθε χρόνο το ελληνικό δημόσιο από τον ΟΛΠ. Τα 400 εκατομμύρια για τα 40 χρόνια παραχώρησης, αν πάρουμε τα έσοδα που είχε κατά μέσο όρο την τελευταία δεκαετία θα χρειαζόταν 200 χρόνια για να τα συγκεντρώσει.

Να προσθέσουμε τις μεγάλες επενδύσεις που θα γίνουν τα επόμενα χρόνια, που είναι 300 εκατομμύρια σε πρώτη φάση συν 50 εκατ. μετά την πενταετία, ενώ σε βάθος των 40 χρόνων θα έχουμε επενδύσεις που θα υπερβούν το ένα δις ευρώ.

Στο τέλος της περιόδου παραχώρησης, όταν θα επιστρέψουν οι λιμενικές εγκαταστάσεις στο δημόσιο, θα έχουμε ένα πολύ διαφορετικό λιμάνι. Πολύ μεγαλύτερο, πιο σύγχρονο και λειτουργικό.

Από τα επίσημα οικονομικά στοιχεία του ΟΛΠ προκύπτει ότι το λιμάνι, πλην του κομματιού που διαχειρίζεται η COSCO, ήταν εξαιρετικά παθητικό και τα ενοίκια που εισέπραττε χρηματοδοτούσαν τα ελλείμματα του υπόλοιπου λιμανιού. Δεν έφθαναν ποτέ στο κράτος.

• Εκτιμάτε ότι με τη νέα σύμβαση θα πολλαπλασιαστούν τα οφέλη και θα φθάσουν στην πραγματική οικονομία;

Το δημόσιο θα έχει τεράστια οφέλη. Το πρώτο είναι το πολιτικό γιατί ο Πειραιάς θα αναβαθμιστεί και θα γίνει ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια του κόσμου. Αυτό θα αναβαθμίσει την γεωπολιτική θέση της χώρας, που θα γίνει σημαντικό σημείο μεταφοράς των προϊόντων της Ασίας προς την Ευρώπη.

Το στάτους της Ελλάδας θα αλλάξει και αυτό βοηθά πολλαπλώς τη χώρα, που αποκτά άλλο ειδικό βάρος στο πλαίσιο της ΕΕ. Βεβαίως και τα οικονομικά οφέλη είναι τεράστια, γιατί με τις επενδύσεις που θα γίνουν εκτός από τις μεταφορές προϊόντων θα αναπτυχθεί και η ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη και θα δημιουργηθούν χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Θεωρώ ότι τις επόμενες δεκαετίες ο Πειραιάς θα πρωταγωνιστήσει στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.

• Μήπως όμως οι εργαζόμενοι που κάνουν κριτική γνωρίζουν την πραγματικότητα από την πεντάχρονη παρουσία της COSCO στο λιμάνι;

Υπήρξαν οφέλη για την τοπική κοινωνία; "Προφανώς υπήρξαν, σας είπα ήδη. Αρκεί να αναφερθούν τα τεράστια φορολογικά έσοδα. Τώρα όμως με τις επενδύσεις που θα γίνουν στην ναυπηγοεπισκευαστική θα αναπτυχθεί αυτός ο τομέας.

Υπάρχει ειδική αναφορά, που δεν είχε περιληφθεί στην πρώτη συμφωνία για τη διαχείριση ενός προβλήτα. Τώρα μιλάμε για κάτι πολύ διαφορετικό. Ολο αυτό το διάστημα δουλέψαμε πολύ συστηματικά για πολλά θέματα, βρήκαμε λύσεις σε σχέση με τους δήμους και λύσαμε πολλά προβλήματα που εκκρεμούσαν για πολλές δεκαετίες.

Εχουμε την εξαίρεση της Δραπετσώνας και του αρχαιολογικού χώρου της Κυνοσούρας στη Σαλαμίνα, έγιναν τακτοποιήσεις στο Πέραμα και στο δήμο Πειραιά. Ολα αυτά αλλάζουν την εικόνα. Είχαμε μια κατάσταση αναρχίας μέσα από την οποία το λιμάνι "καταδυνάστευε" περιοχές του Πειραιά. Αυτά τα προβλήματα λύθηκαν".

• Ερχόμαστε σε ένα άλλο ακανθώδες θέμα, τα περιφερειακά αεροδρόμια. Δέχεστε κριτική και γι΄ αυτή την ιδιωτικοποίηση. Εδώ τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Το τίμημα είναι υψηλότερο, όμως οι εργαζόμενοι λένε ότι θα μπορούσαμε να έχουμε υψηλά έσοδα από τα ήδη κερδοφόρα 14 αεροδρόμια χωρίς ιδιωτικοποίηση, αξιοποιώντας τα έσοδα της αεροναυτιλίας. Σε αυτό συμφωνεί και ο αρμόδιος υπουργός Χρήστος Σπίρτζης.

Όλοι οι Έλληνες έχουν  εικόνα για τα περιφερειακά αεροδρόμια. Θα πω μόνον ότι η Σαντορίνη είναι παγκόσμιος τουριστικός προορισμός και δεν έχει ανάλογο αεροδρόμιο. Δεν είμαστε ευχαριστημένοι από τα περιφερειακά αεροδρόμια, ενώ έχουμε ένα "διαμάντι", το "Ελευθέριος Βενιζέλος".

Η παραχώρηση για 40 χρόνια στην Fraport εξασφαλίζει την αναβάθμισή τους με άμεσες επενδύσεις που δεν μπορούσαν να γίνουν από τον δημόσιο προϋπολογισμό, για να υποδεχθούν περισσότερους επιβάτες και να προσφέρουν καλύτερες υπηρεσίες, άρα να βοηθήσουν θεαματικά τον τουρισμό, τη "βαριά" βιομηχανία της χώρας. Εχουμε ένα υψηλό τίμημα, επενδύσεις που θα γίνουν άμεσα, θέσεις εργασίας και αναβάθμιση στα περιφερειακά αεροδρόμια.

Δεν καταλαβαίνω πιο είναι το κακό. Εχουμε και μια εταιρεία που αποδεδειγμένα, από εκεί που έχει πάει, θα προσανατολίσει προς την Ελλάδα μεγάλο αριθμό νέων τουριστών. Από όλα αυτά έχουμε να κερδίσουμε και όχι να χάσουμε.

• Είπατε όμως μια λέξη-κλειδί. Το "διαμάντι" που λέγεται "Ελευθέριος Βενιζέλος". Να σας θυμίσω ότι έχει μια διαφορετική σύμβαση, στην οποία το δημόσιο διαθέτει το 55% των μετοχών. Δεν συμβαίνει το ίδιο με τα περιφερειακά αεροδρόμια.

Στο "Ελευθέριος Βενιζέλος" το management το έχουν οι ιδιώτες. Στα περιφερειακά περίπου το 50% των κερδών θα επιστρέφει στο κράτος. Προφανώς η αρχική σύμβαση θα μπορούσε να προβλέπει συμμετοχή του δημοσίου.

Δεν έχω καμία αντίρρηση, όμως η σύμβαση προβλέπει ότι για όλες τις σοβαρές αποφάσεις θα απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του δημοσίου. Αν δούμε ολόκληρο το πακέτο, θα συμφωνήσουμε ότι έχουμε μια πολύ καλή σύμβαση.

• Εχουμε όμως το θέμα της πιστοποίησης των αεροδρομίων, που κοστίζει περίπου 700 εκατομμύρια. Θα το επωμιστεί το δημόσιο;

Η πιστοποίηση είναι υποχρέωση της Ελλάδας, ούτως ή άλλως. Η πρώτη πιστοποίηση θα γίνει από την ΥΠΑ και κατοχυρώσαμε με αποκλίσεις από τους κανόνες ότι θα γίνουν χωρίς να επιβαρυνθεί το δημόσιο με τα έξοδα που αναφέρατε.

Οι επόμενες πιστοποιήσεις θα βαρύνουν την Fraport. Εχουμε περιλάβει στη σύμβαση έναν όρο που προβλέπει ότι ο παραχωρησιούχος πρέπει να καλύπτει ορισμένα επίπεδα ποιότητας και αν δεν το εξασφαλίζει είναι υποχρεωμένος να κάνει επενδύσεις. Θεωρώ ότι η σύμβαση είναι πολύ συμφέρουσα. Σε αυτούς τους τομείς η διεθνής τάση είναι να ανατίθεται η διαχείριση σε πολύ εξειδικευμένο manager, για να μπορέσουμε να αντέξουμε στον διεθνή ανταγωνισμό. Αναπτύσσοντας τα λιμάνια και τα αεροδρόμιά μας, ο ελληνικός λαός θα έχει κέρδος.

• Σήμερα όμως που τα αεροδρόμιά μας είναι δημόσια, δεν εισπράττονται ορισμένα τέλη για να ενισχυθεί ο τουρισμός και οι τοπικές κοινωνίες. Τι θα κάνουν οι ιδιώτες;

Τα τέλη αεροδρομίου είναι ένα μεγάλο θέμα. Εχει προβλεφθεί στη σύμβαση ότι πρέπει πρώτα να ολοκληρωθούν οι επενδύσεις και μετά να αρχίσει η διαδικασία αναπροσαρμογής των τελών που θα κινούνται στο μέσο όρο των ευρωπαϊκών περιφερειακών αεροδρομίων. Αρα θα εξακολουθήσουν να είναι ανταγωνιστικά τα αεροδρόμιά μας".

• Επομένως γιατί διαφωνεί ο κ. Σπίρτζης;

Να ρωτήσετε τον κ. Σπίρτζη. Εγώ θα επιμείνω ότι πρέπει να δούμε την μεγάλη εικόνα: την παραχώρηση των λιμανιών του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, με τη δημιουργία δύο εμπορευματικών κέντρων στο Θριάσιο και στο στρατόπεδο Γκόνου στη Θεσσαλονίκη και την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.

Ολο αυτό το πακέτο αλλάζει τη θέση της χώρας στον παγκόσμιο χάρτη, γιατί γίνεται κόμβος στον τομέα των μεταφορών. Αυτό μας ωφελεί πολιτικά και οικονομικά, θα δημιουργήσει χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας στην Ελλάδα. Θα είναι τεράστια η προσφορά αυτής της κυβέρνησης αν ολοκληρώσει και μάλιστα γρήγορα όλο αυτό το πακέτο των αλλαγών.

Να σας φέρω ένα παράδειγμα: από φέτος έχει απελευθερωθεί η σιδηροδρομική αγορά και ήδη μια αυστριακή εταιρεία έχει βγάλει άδεια και μπορεί να χρησιμοποιήσει το δίκτυο με δικά της τρένα, εμπορικά στην αρχή.

Αν αυτό υλοποιηθεί, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ θα έχει τεράστιο πρόβλημα. Τα τελευταία χρόνια η εταιρεία δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της γιατί δεν της επιτρέπεται να προσλάβει μηχανοδηγούς για να μεταφέρει τα φορτία.

Γι΄ αυτό και δεν μπορεί να εξυπηρετήσει το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Ελλείψεις έχουμε και στις υποδομές του δικτύου, που μπορούν να αντιμετωπιστούν από τον ΟΣΕ με τη μορφή του ΣΔΙΤ, υποθέτω. Ολα αυτά πρέπει να γίνουν σύντομα. Είναι έργα που βλέπουν προς το μέλλον. Η συζήτηση που σε όλα αυτά βλέπει εχθρούς που μας κρατά στο παρελθόν, μας γυρνά στη μιζέρια και τη φτώχεια".

• Τι γίνεται με τον ΟΤΕ και το 10% των μετοχών του που διαχειρίζεται το δημόσιο και προβλέπεται να ιδιωτικοποιηθεί;

"Είναι μια συζήτηση που γίνεται ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους δανειστές, αλλά δεν έχει έρθει ακόμα στο ΤΑΙΠΕΔ. Προφανώς θα το αντιμετωπίσουμε το επόμενο διάστημα. Το άμεσο πρόγραμμά μας είναι οι εννέα ιδιωτικοποιήσεις που θα τις ολοκληρώσουμε σύντομα και είναι μια απόδειξη ότι η κυβέρνηση μπορεί να υλοποιήσει σύντομα το πρόγραμμά της και να αναπτύξει την οικονομία".

• Νομίζω ότι πρέπει να αναφερθούμε στο Ελληνικό. Πριν από λίγες ημέρες η "ΕφΣυν" αποκάλυψε το τελεσίγραφο που έστειλε η εταιρεία "Ελληνικό" στην ΟΣΥ να μεταφέρει ως τον Οκτώβριο το μεγάλο αμαξοστάσιο των λεωφορείων. Υπάρχει κινητικότητα σε αυτό το πρόγραμμα;

Γίνεται μια διαπραγμάτευση τώρα ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους επενδυτές, με στόχο να βελτιωθεί η αρχική σύμβαση. Την βρήκαμε από την προηγούμενη κυβέρνηση και προσπαθούμε να αλλάξουμε ότι μπορούμε. Εχουμε καθυστερήσει στα χρονοδιαγράμματα, αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχει κίνδυνος για οικονομικές ρήτρες για το δημόσιο.

Θεωρώ πολύ σημαντικό ότι φύγαμε από το πάγωμα του έργου και συζητάμε πως θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε γρήγορα στην υλοποίησή του. Το έργο αυτό θα μπορούσε από μόνο του να αλλάξει όλους τους δείκτες της ελληνικής οικονομίας. Θα δώσει ώθηση στην Αττική και την ελληνική οικονομία. Πρέπει να σας πω ότι δεν υπάρχει κανένα "τελεσίγραφο" προς τους φορείς.

Ηταν γνωστό ότι ο χώρος έπρεπε να ελευθερωθεί. Γίνονται συζητήσεις να παραμείνουν κάποιες λειτουργίες. Δεν μπορούν να μείνουν όλες, γιατί δεν θα μπορεί να υλοποιηθεί το σχέδιο που εκπονείται από τα καλύτερα γραφεία του εξωτερικού. Προφανώς υπάρχει περιθώριο βελτιώσεων. Οι δήμοι έχουν αιτήματα που θα εξεταστούν. Μιλάμε όμως για μι πολύ μεγάλη επένδυση.

Η Αθήνα, που είναι ένας ανερχόμενος τουριστικός προορισμός, θα αποκτήσει άλλη δυναμική, σε συνδυασμό με το παράκτιο μέτωπο που διαθέτει και πρέπει να το αξιοποιήσει. Θα είναι το μεγαλύτερο κατασκευαστικό έργο στην Ευρώπη και αυτό από μόνον του αρκεί για να βοηθήσει την ελληνική οικονομία. Υπήρχε και υπάρχει η άποψη ότι πρέπει να γίνει ένα πολύ μεγάλο πάρκο και θα γίνει.



 

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟΟΟΟ ΤΟΥΣ ΒΡΕΦΟΣ, ΕΦΘΑΣΕ ΜΕΧΡΙ ΝΗΠΙΟ ΚΙ ΕΚΕΙ ΕΦΑΓΕ ΑΔΟΞΩΣ ΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΤΟΥ....

Από το ημερολόγιό μου στο fb

προ πέντε ετών





 

ΕΜΕΙΝΕ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ Ο ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ, ΣΤΗΝ ΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ...

Από το ημερολόγιό μου στο fb

προ δύο ετών



 

Η ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΣΕ ΣΚΙΤΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΦΥΛΛΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (Αθηνών και Λευκωσίας).....

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"


Δημήτρης Γεωργοπάλης


"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"


"Η ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"


"ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ"


"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"


ΑΡΚΑΣ


ΑΡΚΑΣ


ΑΡΚΑΣ


ΑΡΚΑΣ

"Η ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"



"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", Έφη Ξένου

"ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", Γιάννης Δερμεντζόγλου


"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ",΄Εφη Ξένου


"ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ¨, Ιάκωβος Βάης



"ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ", ΑΕΡΟΠΕΖΟΝΑΥΤΗΣ





"Ο Φιλελεύθερος", Πίν


"ΧΑΡΑΥΓΗ"



"Ο Φιλελεύθερος", Νίκος Πογιαττζής


ΑΡΚΑΣ

 

ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΟΙ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΩΝ ΤΗΣ ΕΕ ΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ ΩΣ ΠΡΕΣΒΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΔΙΔΟΥΝ ΤΑ ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΤΗΡΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΣΗΣ, ΑΛΛΑ....

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"


"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 30/01/21




 

ΥΠΕΞ Ν.ΔΕΝΔΙΑΣ: Εφόσον η Τουρκία απόσχει από νέες προκλήσεις και εκπληρώσει ορισμένα θεμελιώδη κριτήρια, που έχουν τεθεί για το σύνολο των υποψηφίων κρατών που επιθυμούν να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ενωση, η Ελλάδα θα έχει κάθε λόγο να συνεχίσει να υποστηρίζει την ευρωπαϊκή της προοπτική. Σε τελική ανάλυση, εναπόκειται στην Τουρκία να αδράξει την ευκαιρία που της δίνεται και να φέρει εκ νέου στο προσκήνιο το ζήτημα της ευρωπαϊκής της πορείας. Δεν ξεχνάμε επίσης ότι ένα μεγάλο τμήμα της τουρκικής κοινωνίας προσβλέπει πάντα στην Ευρώπη. Αυτό το τμήμα πρέπει να το ενθαρρύνουμε.

Από "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ"


"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 30-31/01/21


























«Η Ελλάδα δεν έχει λόγους να φοβάται έναν διάλογο»

ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΦΩΤΑΚΗ

Μήνυμα ότι η Ελλάδα δεν έχει λόγους να φοβάται έναν διάλογο με βάση το Διεθνές Δίκαιο στέλνει ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, λίγες μέρες μετά την επανεκκίνηση των διερευνητικών επαφών Ελλάδας - Τουρκίας. Ο Νίκος Δένδιας, μιλώντας στα «ΝΕΑ», επαναλαμβάνει ότι οι διερευνητικές δεν είναι διαπραγματεύσεις και σημειώνει ότι δύσκολα μπορούμε να μιλάμε για χρονοδιαγράμματα. Αναφερόμενος δε στην επιμονή της Τουρκίας στο casus belli ο ΥΠΕΞ σημειώνει ότι ο ίδιος έχει υποχρέωση να το θέτει, παρά το γεγονός ότι ορισμένες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες θέλουν να το παραβλέπουν.

Ποια τα πρώτα μηνύματα από την εκκίνηση των διερευνητικών; Επιτυγχάνεται η αποκλιμάκωση;

Θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω με μια διευκρίνιση, η οποία έχει ιδιαίτερη σημασία. Δεν πρόκειται για εκκίνηση των διερευνητικών, αλλά για επανεκκίνηση. Την περασμένη Δευτέρα έλαβε χώρα ο 61ος γύρος. Είναι γεγονός ότι οι εν λόγω επαφές είχαν διακοπεί για σχεδόν πέντε χρόνια. Στη συνάντηση αυτή πιάσαμε το νήμα από εκεί που το είχαμε αφήσει. Από την αρχή άλλωστε η Ελλάδα είχε θέσει ως κριτήριο για τη διεξαγωγή των επαφών αυτών μια αποκλιμάκωση σε βάθος χρόνου και την αποχή από προκλητικές ενέργειες. Δεν έλειψαν, βέβαια, μεμονωμένα περιστατικά. Αλλά, σε γενικές γραμμές, επικράτησε μια σχετική ηρεμία «επί του πεδίου», η οποία επέτρεψε να αποδεχθούμε την πρόσκληση της τουρκικής πλευράς αρχικά και να συμφωνήσουμε στη συνέχεια στη διεξαγωγή ενός νέου γύρου στην Αθήνα, στο εγγύς μέλλον. Ομως να υπενθυμίσω ότι η αποκλιμάκωση θα πρέπει να είναι διαρκής. Το σημείο αυτό περιέχεται εξάλλου και στα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του περασμένου Δεκεμβρίου.

Κατά πόσο επιδιώκεται να υπάρξει ένας ορίζοντας αποτελέσματος;

Θα πρέπει να αποσαφηνίσουμε ότι οι επαφές δεν είναι διαπραγματεύσεις και δεν έχουν ορισμένη ημερομηνία λήξεως. Το ζήτημα είναι εάν θα βρεθούν σημεία σύγκλισης για ενδεχόμενες διαπραγματεύσεις σχετικά με την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και της Υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο στη βάση του Διεθνούς Δικαίου. Οι επαφές αυτές ξεκίνησαν πριν από 19 χρόνια. Είναι, άρα, δύσκολο να μιλάμε για κατάληξή τους σε συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα. Θα ήθελα όμως να επισημάνω ότι η Ελλάδα σήμερα, διπλωματικά και αμυντικά θωρακισμένη με συγκεκριμένες ενέργειες της κυβέρνησης Μητσοτάκη, δεν έχει λόγους να φοβάται έναν διάλογο με βάση το Διεθνές Δίκαιο. Προσέρχεται με αυτοπεποίθηση σε αυτόν, καθώς όλοι γνωρίζουν ότι μπορεί να υπερασπιστεί τα εθνικά της συμφέροντα.

Οι διερευνητικές έχουν «συνδεθεί» με τη Σύνοδο Κορυφής του Μαρτίου. Εχουμε αφήσει πίσω μας την κατάρτιση λίστας κυρώσεων;

Παρότι γίνεται συχνά η συγκεκριμένη σύνδεση στον δημόσιο λόγο, δεν είναι ακριβές κάτι τέτοιο και χαίρομαι που μου δίνετε τη δυνατότητα να το διευκρινίσω. Οι διερευνητικές δεν έχουν συνδεθεί με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου. Τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Δεκεμβρίου είναι ξεκάθαρα. Ο Υψηλός Εκπρόσωπος κ. Μπορέλ μαζί με την ΕΕ θα υποβάλουν μια έκθεση για το σύνολο των ευρωτουρκικών σχέσεων που θα περιλαμβάνει προτάσεις, με αρνητικό ή και θετικό πρόσημο, ανάλογα με τη συμπεριφορά της Τουρκίας. Θα πρέπει, όμως, να καταστεί σαφές και το επαναλαμβάνω και πάλι ότι το ενδεχόμενο επιβολής νέων μέτρων στην Τουρκία δεν έχει αποκλειστικό χρονικό ορίζοντα το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου. Με άλλα λόγια, δεν αρκεί η Τουρκία να επιδείξει καλή «διαγωγή» μόνο μέχρι τότε προκειμένου να μείνουν τα πράγματα ως έχουν. Μια τέτοια προσέγγιση θα ήταν αυτοαναιρούμενη.

Η λήψη νέων περιοριστικών μέτρων θα πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει ως ενδεχόμενο. Σκοπός μας δεν είναι να τιμωρήσουμε την Τουρκία. Αυτό το οποίο επιθυμούμε είναι η Τουρκία να συμπεριφέρεται ως ένα σύγχρονο κράτος που σέβεται τους κανόνες ειρηνικής συνύπαρξης μεταξύ γειτονικών κρατών, καθώς και το Διεθνές Δίκαιο.

Στο πλαίσιο αυτό, εφόσον η Τουρκία απόσχει από νέες προκλήσεις και εκπληρώσει ορισμένα θεμελιώδη κριτήρια, που έχουν τεθεί για το σύνολο των υποψηφίων κρατών που επιθυμούν να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ενωση, η Ελλάδα θα έχει κάθε λόγο να συνεχίσει να υποστηρίζει την ευρωπαϊκή της προοπτική. Σε τελική ανάλυση, εναπόκειται στην Τουρκία να αδράξει την ευκαιρία που της δίνεται και να φέρει εκ νέου στο προσκήνιο το ζήτημα της ευρωπαϊκής της πορείας. Δεν ξεχνάμε επίσης ότι ένα μεγάλο τμήμα της τουρκικής κοινωνίας προσβλέπει πάντα στην Ευρώπη. Αυτό το τμήμα πρέπει να το ενθαρρύνουμε.

Δηλώσατε ότι μετά το Ιόνιο θα ακολουθήσει η επέκταση των χωρικών υδάτων νότια και ανατολικά της Κρήτης. Πότε προγραμματίζονται τα επόμενα βήματα και τι απαντάτε στις δηλώσεις του τουρκικού ΥΠΕΞ για το Αιγαίο;

Οντας νομικός, είμαι πάντα ιδιαίτερα προσεκτικός στις διατυπώσεις. Αλλο είναι να μιλάμε για περιοχές ανατολικά της Κρήτης και άλλο το ανατολικό κομμάτι της Κρήτης, στο οποίο αναφέρθηκα στη Βουλή. Εν πάση περιπτώσει, αυτό που έχουμε τονίσει επανειλημμένα, τόσο ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, όσο και εγώ, είναι ότι η Ελλάδα έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα, οπουδήποτε στην επικράτεια και οποτεδήποτε το κρίνει σκόπιμο. Βεβαίως, για να γίνει οποιαδήποτε επέκταση, θα πρέπει να έχει προηγηθεί η σχετική τεχνική επεξεργασία, όπως η μελέτη χάραξης ευθειών γραμμών και το κλείσιμο των κόλπων, και η έκδοση των σχετικών Προεδρικών Διαταγμάτων.

Οσον αφορά την επανάληψη του casus belli από την τουρκική πλευρά, έχω δύο παρατηρήσεις. Καταρχήν, ο τούρκος ομόλογός μου επανέλαβε τις πάγιες θέσεις της χώρας του, οι οποίες επαναλαμβάνονται κατά κόρον εδώ και 25 χρόνια. Δεν μου προκαλούν έκπληξη. Αλλά θέλω να υπογραμμίσω ότι δεν είναι αποδεκτό, στον 21ο αιώνα, η Τουρκία να συνεχίζει να σκέπτεται και να εκφράζεται με τη λογική των κανονιοφόρων κατά παράβαση θεμελιωδών κανόνων της διεθνούς συμπεριφοράς, όπως αυτοί ορίζονται από τον Χάρτη του ΟΗΕ. Το ζήτημα αυτό, το οποίο φαίνεται ότι ορισμένες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες θέλουν να παραβλέπουν, το θέτω μετ'επιτάσεως σε όλες τις επαφές μου. Οπως για παράδειγμα στις Βρυξέλλες, στην αρχή της περασμένης εβδομάδας, με ευρωπαίους αξιωματούχους και με τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ. Δεν είναι κάτι που με ευχαριστεί. Το αντίθετο. Αλλά έχω την υποχρέωση να το κάνω. Αλλωστε αφορά άσκηση δικαιώματος της Ελλάδος που αποτελεί τμήμα του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Παρακαλώ θυμηθείτε ότι τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, και άρα το κυριαρχικό δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, την έχει κυρώσει η ίδια η ΕΕ.

Νέα προεδρία στις ΗΠΑ. Περιμένετε αναθεώρηση της πολιτικής τους; Πώς θα επηρεάσει αυτό τις σχέσεις με την Τουρκία, αλλά και την πολιτική της Ουάσιγκτον στην Ανατολική Μεσόγειο, με δεδομένο ότι οι ΗΠΑ θέλουν να κρατήσουν την Αγκυρα στη Δύση;

Είναι πολύ νωρίς για να κάνουμε ασφαλείς προβλέψεις σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο θα κινηθεί η νέα αμερικανική κυβέρνηση όσον αφορά τις σχέσεις με την Τουρκία. Από τη μία πλευρά, όπως σωστά παρατηρήσατε, οι ΗΠΑ θέλουν να διατηρήσουν την Τουρκία προσδεμένη στο άρμα της Δύσης, κυρίως μέσω του ΝΑΤΟ. Αυτή ήταν και η πολιτική της κυβέρνησης Obama, αρκετά στελέχη της οποίας έχουν επανέλθει τώρα σε καίριες θέσεις, ιδιαίτερα στο υπουργείο Εξωτερικών. Αλλά υπάρχει μια σημαντική παράμετρος: η Τουρκία έχει αλλάξει σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Το ίδιο ισχύει για τις σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας. Να υπενθυμίσω ότι, σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις στην Τουρκία, οι ΗΠΑ θεωρούνται από την τουρκική κοινή γνώμη η μεγαλύτερη απειλή για τη χώρα. Τα πρώτα δείγματα της νέας αμερικανικής κυβέρνησης δείχνουν ότι δεν θα δοθεί λευκή επιταγή. Αναφέρομαι χαρακτηριστικά στη δήλωση του νέου αμερικανού ΥΠΕΞ ότι εφόσον χρειασθεί θα επιβληθούν και άλλες κυρώσεις για τους S-400. Παράλληλα, συγκρατούμε την αρκετά σκληρή δήλωση του αμερικανικού ΥΠΕΞ για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αλλά ουδείς έχει αυταπάτες. Ακόμα και η σημερινή Τουρκία αποτελεί έναν ιδιαίτερα δύσκολο, αλλά παράλληλα σημαντικό, σύμμαχο για τις ΗΠΑ.

Πρωτοβουλίες συνεργασίας από την Ινδία μέχρι τον αραβικό κόσμο. Ποιες οι επόμενες κινήσεις στην ατζέντα;

Οι σχέσεις μας με τις αραβικές χώρες, αλλά και με το Ισραήλ, έχουν, όπως γνωρίζετε, αναπτυχθεί ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες. Συγκρατώ την υπογραφή της συμφωνίας συνεργασίας για την κοινή εξωτερική πολιτική και άμυνα με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, καθώς και την προσεχή υπογραφή συμφωνίας με τη Σαουδική Αραβία για την αμυντική συνεργασία. Την επόμενη εβδομάδα θα επισκεφθώ, εκ νέου, το Ισραήλ. Τη μεθεπόμενη προγραμματίζουμε μια διευρυμένη συνάντηση υπουργών Εξωτερικών με τη συμμετοχή της Κύπρου, καθώς και χωρών της Μέσης Ανατολής (Αίγυπτος, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Σαουδική Αραβία).

Αναφερθήκατε επίσης στην Ινδία. Πιστεύω ότι, κακώς, παραμελήσαμε για δεκαετίες τις σχέσεις μας με τη χώρα αυτή. Η Ινδία είναι η μεγαλύτερη δημοκρατία στον κόσμο. Είναι η χώρα με τους περισσότερους μουσουλμάνους πολίτες μετά την Ινδονησία. Είναι επίσης μία ανερχόμενη πολιτική και οικονομική δύναμη, αλλά και μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας. Λαμβάνοντας υπόψη την πολιτική γεωγραφία της περιοχής και την επιρροή της Τουρκίας σε ορισμένα κράτη, είναι γεγονός ότι σε πολλά ζητήματα διεθνούς ενδιαφέροντος οι θέσεις μας ταυτίζονται με αυτές της Ινδίας. Δυστυχώς, η τελευταία συνάντηση υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών έγινε το 2003. Τον περασμένο Οκτώβριο είχα μία τηλεδιάσκεψη με τον ινδό ομόλογό μου και συμφωνήσαμε να συναντηθούμε το συντομότερο δυνατό και όταν το επιτρέψουν οι υγειονομικές συνθήκες, είτε στην Αθήνα είτε στο Νέο Δελχί. Η Ελλάδα είναι προσηλωμένη στην ανάπτυξη των σχέσεων με τους παραδοσιακούς εταίρους και συμμάχους της. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να ανοίγουμε τους ορίζοντές μας και να αναζητούμε νέους εταίρους. Σημαντικές για εμάς είναι φυσικά και οι σχέσεις μας με τη Ρωσία, μία μεγάλη δύναμη με παραδοσιακούς δεσμούς με την Ελλάδα. Ο ρώσος υφυπουργός Εξωτερικών κ. Γκρουσκό επισκέφθηκε την Ελλάδα πριν από δύο ημέρες, στη συνέχεια και της επίσκεψης του υπουργού Εξωτερικών κ. Λαβρόφ πριν από λίγους μήνες.

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΑΚΟ", 30-31/01/21

«Νίκη της διπλωματίας για την Ελλάδα, τη Γερμανία 
και την ΕΕ η αποχώρηση των τουρκικών σκαφών»

ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΦΩΤΑΚΗ

«Νίκη της διπλωματίας» χαρακτηρίζει την αποχώρηση των τουρκικών ερευνητικών σκαφών και την επανεκκίνηση των διερευνητικών επαφών Ελλάδας - Τουρκίας ο γερμανός πρεσβευτής στην Ελλάδα, Ερνστ Ράιχελ, μιλώντας στα «ΝΕΑ». Τονίζει ωστόσο ότι αυτή πρέπει να έχει διάρκεια και να παρακολουθείται...

Πώς βλέπετε την επανεκκίνηση των διερευνητικών επαφών Ελλάδας - Τουρκίας, δεδομένης και της μεσολάβησης της Γερμανίας στην εκτόνωση της έντασης;

Θυμάστε ότι πέρυσι βρεθήκαμε στα πρόθυρα στρατιωτικής αντιπαράθεσης. Η ΕΕ έθεσε δύο όρους στην Τουρκία: την αποχώρηση των ερευνητικών και γεωτρητικών σκαφών και την επανέναρξη των διερευνητικών συνομιλιών. Η Γερμανία επένδυσε πολλά ώστε να στραφεί η Τουρκία προς αυτή την κατεύθυνση. Τελικά και οι δύο όροι εκπληρώθηκαν και τώρα πρέπει να ελέγξουμε εάν η επιτυχία αυτή θα έχει διάρκεια. Προσωρινά είχαμε μια νίκη της διπλωματίας, η οποία είναι καλή για την Ελλάδα, τη Γερμανία και την ΕΕ. Εναπόκειται στην Ελλάδα και στην Τουρκία να δημιουργήσουν τη βάση για μια μόνιμη ρύθμιση των ορίων της υφαλοκρηπίδας και των οικονομικών ζωνών τους.

Η γερμανική προεδρία κλήθηκε να διαχειριστεί δύσκολα θέματα (πανδημία, Ταμείο Ανάκαμψης, μεταναστευτική κρίση στον Εβρο, ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο). Πώς αποτιμάτε τα αποτελέσματα;

Θα μπορούσα να αναφέρω κι άλλα, όπως την εμπορική συμφωνία με το Ηνωμένο Βασίλειο ή για πρώτη φορά τους δεσμευτικούς ευρωπαϊκούς στόχους για το κλίμα. Ωστόσο, η συμφωνία για το πακέτο στήριξης των 1,8 τρισ. ευρώ χρηματοδοτούμενο από πόρους του κοινοτικού προϋπολογισμού των περιόδων 2021-2027 και η δημιουργία του Ταμείου για την αντιμετώπιση της πανδημίας Next Generation EU σε πνεύμα αλληλεγγύης είναι για μένα πρωτοφανή, σχεδόν ιστορικών διαστάσεων θα έλεγα. Αυτό το τεράστιο έργο έπρεπε να πραγματοποιηθεί εν μέσω της πανδημίας, όπου τα κοινοτικά όργανα λειτουργούσαν με περιορισμούς. Ως αποτέλεσμα δεν είχαν όλα αίσιο τέλος, έχουμε όμως λόγους να αισθανόμαστε και λίγο υπερήφανοι.

Πώς βλέπετε τους χειρισμούς της ΕΕ στην αντιμετώπιση της πανδημίας και κυρίως στην πολιτική των εμβολίων; Ποια θα είναι η θέση της Γερμανίας για τους χειρισμούς της ΕΕ απέναντι σε χώρες που ίσως παρουσιάσουν οικονομικά προβλήματα;

H απόφαση να αγοράσει η ΕΕ το εμβόλιο σε πνεύμα αλληλεγγύης για όλα τα κράτη-μέλη και να το διανείμει δίκαια ήταν για μένα προσωπικά η μοναδική σωστή. Η Ελλάδα επωφελείται ιδιαίτερα από αυτήν. Φανταστείτε να έπρεπε τα μεγάλα και τα μικρά κράτη-μέλη να αντιπαρατεθούν για να προμηθευτούν το εμβόλιο! Συνειδητά αποφασίσαμε να αντιταχθούμε στους εθνικούς εγωισμούς κατά την προμήθεια των εμβολίων, διότι κάτι τέτοιο θα ήταν κοντόφθαλμο και ενάντια στο πνεύμα αλληλεγγύης. Το εμβόλιο της BioNTech/Pfizer, ένα προϊόν γερμανικής έρευνας, πρόκειται να διατεθεί αναλογικά σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ.

Οσον αφορά το γεγονός ότι δεν έχουμε ακόμη αρκετά εμβόλια, μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Την περίοδο που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έπρεπε να διαπραγματευτεί και να προχρηματοδοτήσει τις συμβάσεις με τους παρασκευαστές δεν μπορούσε κανείς να γνωρίζει ποιο εμβόλιο θα ήταν διαθέσιμο αρχικά. Για τον λόγο αυτόν ήταν απόλυτα σωστό να κατανεμηθεί το ρίσκο σε πολλούς προμηθευτές. Επικρατεί γενικά συναίνεση ότι οι κρατικές δαπάνες για την καταπολέμηση των συνεπειών της πανδημίας είναι δικαιολογημένες και όχι κατακριτέες. Για παράδειγμα, όταν πρόκειται για την επιδότηση εργασίας με μειωμένο ωράριο με στόχο την αναχαίτιση της ανεργίας.

Η Γερμανία δέχθηκε σημαντικό αριθμό προσφύγων από την Ελλάδα. Υπάρχουν και ευρωπαϊκές χώρες που αρνούνται την αλληλεγγύη. Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει;

Από την πρώτη πτήση τον Απρίλιο του 2020 μέχρι τώρα μεταφέρθηκαν από την Αθήνα στη Γερμανία πάνω από 1.500 πρόσφυγες, ανάμεσά τους 203 ασυνόδευτα και 230 άρρωστα παιδιά με τους συγγενείς τους. Τις επόμενες εβδομάδες προγραμματίζουμε επιπλέον πτήσεις και στο πλαίσιο αυτής της ανθρωπιστικής δράσης σκοπεύουμε να έχουν μεταφερθεί συνολικά πάνω από 2.700 πρόσφυγες και μετανάστες στη Γερμανία.

Σχετικά με τη μεταρρύθμιση του ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση υπήρξε πολύ δραστήρια κατά την προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ. Δεν μπορέσαμε όμως να σημειώσουμε την πρόοδο που θα θέλαμε. Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για αυτό το τόσο σημαντικό ζήτημα. Ο στόχος πρέπει να είναι να ξεπεραστεί το εμπόδιο της διατύπωσης μαξιμαλιστικών θέσεων από τα αντιμαχόμενα μέρη εντός της ΕΕ, βάσει των προτάσεων της Επιτροπής και να διερευνηθούν δυνατότητες συμβιβασμού. Εδώ, οι γερμανικές θέσεις βρίσκονται πολύ κοντά στις ελληνικές.

Σημαντικό θα είναι, επίσης, να επικαιροποιηθούν οι συμφωνίες της ΕΕ με την Τουρκία από το 2016 σχετικά με την επιστροφή των απορριφθέντων αιτούντων άσυλο από την Ελλάδα στην Τουρκία, εάν βέβαια το επιτρέψει η κατάσταση των σχέσεων της ΕΕ με την Τουρκία. Αυτό θα ήταν ανακουφιστικό, ειδικά για τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

Πώς είναι οι διμερείς σχέσεις Ελλάδας και Γερμανίας; Το Ελληνογερμανικό Ιδρυμα Νεολαίας θα αναλάβει σύντομα το έργο του. Ποιος είναι ο σκοπός του;

Οι ελληνογερμανικές σχέσεις ήταν πάντα βαθιές και με μεγάλη ποικιλομορφία, πράγμα που αυτή την περίοδο μας υπενθυμίζει η έναρξη των εκδηλώσεων για την επέτειο των 200 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, η οποία υποστηρίχθηκε από μεγάλο αριθμό γερμανών φιλελλήνων. Ή θυμηθείτε τον βασιλιά Οθωνα αλλά και τον Οτο Ρεχάγκελ. Η Ελλάδα και η Γερμανία είναι σε κάθε τομέα ισχυροί εταίροι, οι οποίοι μπορούν να βασιστούν ο ένας στον άλλο. Οπου υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις, αυτές συζητούνται με αλληλοσεβασμό και επί ίσοις όροις. Εργαζόμαστε πάνω σε προγράμματα προσανατολισμένα στο μέλλον, ώστε να διευρυνθούν και να εντατικοποιηθούν οι σχέσεις μας.

Το Ελληνογερμανικό Ιδρυμα Νεολαίας αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα με δύο γραφεία, ένα στη Θεσσαλονίκη και ένα στη Λειψία. Σκοπός είναι να φέρει σε επαφή νέους ανθρώπους από τις δύο χώρες, π.χ. μέσω προγραμμάτων ανταλλαγών και έτσι να εμβαθύνει την αλληλοκατανόηση.

Αυτό που με ανησυχεί στις διμερείς σχέσεις είναι η ύπαρξη αρνητικών στερεοτύπων για τη Γερμανία στην ελληνική δημόσια σφαίρα. Από τη θέση μου εργάζομαι ώστε να ξεπεραστούν αυτά τα στερεότυπα, είναι όμως και θέμα όσων διαμορφώνουν κοινή γνώμη στην Ελλάδα. Αυτό ισχύει βέβαια και αντίστροφα για τη Γερμανία, όπου ευτυχώς οι προκαταλήψεις σήμερα είναι πολύ λιγότερες απ' ό,τι πριν από μια δεκαετία.

Ποιες οι προοπτικές των οικονομικών σχέσεων Ελλάδας - Γερμανίας;

Οι ελληνογερμανικές οικονομικές σχέσεις είναι ισχυρές και συνεχίζουν να εξελίσσονται δυναμικά παρά την πανδημία. Η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος επενδυτής στη χώρα και θα παραμείνει. Εχουμε την αίσθηση ότι ειδικά στον μετασχηματισμό προς την «πράσινη οικονομία» η Ελλάδα διαθέτει σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα και ότι η Γερμανία με την τεχνολογία της αποτελεί τον ιδανικό εταίρο. Στον τομέα αυτόν έχει υπάρξει μια σειρά συγκεκριμένων καλών ειδήσεων, χωρίς να υπεισέρχεται ο παράγων του αφελούς ενθουσιασμού. Θα ακολουθήσουν και άλλες, είμαι βέβαιος. Μεγάλες και μεσαίες γερμανικές επιχειρήσεις βρίσκονται ένα βήμα πριν επενδύσουν στην εναλλακτική παραγωγή ενέργειας στην Ελλάδα, εάν λάβουν την απαραίτητη υποστήριξη. Αλλά ας θυμηθούμε και τη συμφωνία που υπεγράφη τον περασμένο Νοέμβριο μεταξύ του ομίλου Volkswagen και της ελληνικής κυβέρνησης: το πανέμορφο νησί της Αστυπάλαιας θα μεταμορφωθεί σε λίγα χρόνια σε ένα «έξυπνο νησί», όπου θα δοκιμαστεί ένα συνολικό πρόγραμμα κλιματικά ουδέτερης κινητικότητας. Ο κόσμος θα έχει στραμμένο το βλέμμα του στην Ελλάδα για τον τρόπο με τον οποίο θα μετακινούμαστε μελλοντικά εμείς οι άνθρωποι. Χαίρομαι που Ελλάδα και Γερμανία βρίσκονται μαζί στην κορυφή της παγκόσμιας εξέλιξης.

Πάντα Σήφη η σκέψη μας θα είναι εκεί μαζί σου, και χαραγμένη στο μυαλό κάθε ανάμνησή σου. Καλοστραθιά κουμπάρε, η καρδιά μου ταξιδεύει μαζί σου....


"TA NEA/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 30-31/01/21

Τιμή μου που τον γνώρισα, τιμή μου που τον είχα φίλο


ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Στα μέσα της δεκαετίας του 2000 δούλευα επαγγελματικά με τον Σήφη Βαλυράκη σε ένα μικρό γραφείο στη Λεωφόρο Συγγρού. Το γραφείο το κοσμούσαν έργα της γυναίκας του, της Μίνας, και έτσι περιβαλλόμασταν από τα έντονα και ζωντανά χρώματα της τέχνης της. Εκτός από τις συζητήσεις για τη δουλειά, ο Σήφης μου έκανε κάτι σαν πολιτικά σεμινάρια, ακούραστος ομιλητής. Εσκυβε πάνω στα λάθη των παλιότερων χρόνων, μου έκανε γόνιμη κριτική στην κυβέρνηση Καραμανλή, και μαζί βρίσκαμε και συγκρίναμε τις πιο τραβηγμένες περιπτώσεις της κρατικής γραφειοκρατίας με δόσεις χιούμορ και απελπισίας.

Εκείνο το βασικό που κράτησα από όλες αυτές τις συζητήσεις είναι πώς μετράει κανείς τις επιτυχίες ή τις αποτυχίες της κάθε κυβέρνησης. Το ερώτημα που πρέπει να τίθεται είναι το εξής: κατά πόσο η εκάστοτε κυβέρνηση έχει παραδοθεί στη ροή των γεγονότων, κατά πόσο δηλαδή απορροφάει το σύνολο των δράσεών της η διαχείριση της καθημερινότητας, δηλαδή κινείται στον αυτόματο, χωρίς πρόγραμμα; Αντ' αυτού, για να πετύχει μια κυβέρνηση, πρέπει να προωθεί συνεχώς το δικό της πρόγραμμα και να διαμορφώνει την ατζέντα, όχι να μετατρέπεται σε διαχειριστή της καθημερινότητας. Μόλις δεις μια κυβέρνηση να παραδίδεται στη διαχείριση της καθημερινότητας, μου έλεγε, να ξέρεις ότι έχει έρθει η αρχή του τέλους. Παράδειγμα προς μίμηση ήταν πάντα ο μέντοράς του και πνευματικός του πατέρας, ο Ανδρέας.

Βασανίστηκε και φυλακίστηκε στην ΕΑΤ-ΕΣΑ λόγω αντιχουντικής δράσης. Πέτυχε μια κινηματογραφική τύπου απόδραση, αλλά μετά από αρκετές περιπέτειες ξαναπιάστηκε στα σύνορα με τη Γιουγκοσλαβία και οδηγήθηκε στη συνέχεια στις φυλακές της Κέρκυρας. Τελικά κατάφερε πάλι να αποδράσει και από εκεί, αυτή τη φορά κολυμπώντας ως την Αλβανία. Αλλά το τότε καθεστώς του Εμβερ Χότζα νόμιζε πως ήταν έλληνας κατάσκοπος που είχε μπει λαθραία, και του επέβαλε ποινή τριών ετών σε καταναγκαστικά έργα στο στρατόπεδο του Φίερι. Μου είχε δείξει τα σημάδια στα χέρια του, δώρο του Χότζα, όπως έλεγε. «Οταν σε δέρνουν» μου είπε εν είδει μαθήματος, «να προστατεύεις το κεφάλι σου. Εκεί η ζημιά είναι επικίνδυνη». Ο Ανδρέας κινητοποίησε τις επαφές του με το διεθνές μαοϊκό και φιλοκινεζικό κίνημα (ο Χότζα ήταν θαυμαστής του Μάο) και έτσι ο Σήφης Βαλυράκης αφέθηκε ελεύθερος.

Οταν το 1988 ο Ανδρέας τον τοποθέτησε υφυπουργό Δημόσιας Τάξης, οι Αμερικανοί θορυβήθηκαν - είχε κυκλοφορήσει το ψέμα από τους πολιτικούς αντιπάλους του ΠΑΣΟΚ ότι ο Σήφης άνηκε στη «17 Νοέμβρη». Μίλησε ο Ανδρέας με τον αμερικανό πρέσβη και τον καθησύχασε, λέγοντάς του ότι πρέπει να χαίρεται για την τοποθέτηση του Σήφη - «Είναι ο μόνος μου υπουργός που έχει ζήσει στα κελιά του υπαρκτού σοσιαλισμού» του είπε - «δεν είναι εχθρός σας».

Στη Σουηδία έπιασε δουλειά σε εταιρεία καθαρισμού γραφείων - μαζί με τον αδερφό μου, τον Γιώργο. Αγωνιστές σαν τον Σήφη δεν δίσταζαν να δουλέψουν και σε χειρωνακτική εργασία προκειμένου να επιβιώσουν.

Ως υπουργός Δημόσιας Τάξης το 1995 ήταν από τους πρώτους που συνέλαβαν σχεδόν χίλιους «μπαχαλάκηδες», στο εσωτερικό μάλιστα του Πολυτεχνείου. Δεν περίμενε την άδεια του πρύτανη για να μπει. Εκρινε ότι η βία εντός του χώρου και η ασέβεια των μπαχαλάκηδων προς τον άγιο αυτόν δημόσιο χώρο έπρεπε να σταματήσουν. Η συγκεκριμένη επιχείρηση έγινε χωρίς να ανοίξει μύτη. Ηταν ένας λόγος που πολλές φορές στην επέτειο της 17ης Νοέμβρη έβρισκε το αμάξι του καμένο - ένα άνανδρο αντίποινο για την επιτυχία του.

Ολα αυτά μου τα διηγήθηκε σιγά-σιγά, χωρίς κομπορρημοσύνες, και μόνο κατόπιν πολλών πιέσεων από εμένα. Δεν ήθελε να μιλάει για τον εαυτό του. Για τη Μίνα και τα δυο του παιδιά, ναι, την πολιτική ανάλυση, τον Ανδρέα, τα κόμματα, τα διεθνή δρώμενα, ναι. Για τον εαυτό του, όχι.

Επαψε να είναι βουλευτής το 2012 αλλά δεν σταμάτησε την παραγωγή ιδεών και προτάσεων. Από τα πολλά κείμενα που μου έστελνε, τα τελευταία του είχαν σχέση με την αυξημένη τουρκική επιθετικότητα. Τον Σεπτέμβρη, με τις απειλές της Τουρκίας να έχουν κορυφωθεί, έγραψε ότι η χώρα μας έχει το δικαίωμα «ενεργοποίησης» κανόνων εμπλοκής. Οπως στην προσωπική του ζωή, έτσι και στην πολιτική δεν δίσταζε να δώσει τη μάχη.

Φυσικό ήταν να του ζητήσω να βαφτίσει τον γιο μας, τον Ανδρόνικο. Του είπα θέλω να τον βαφτίσει ο στενός φίλος και συνεργάτης του Ανδρέα, εφόσον ο ίδιος ο Ανδρόνικος δεν είχε την ευκαιρία να γνωρίσει τον παππού του. Ηλπιζα ότι έτσι θα του χάριζε λίγο από το κουράγιο και τον ανδρισμό του με το ιδιαίτερο άγγιγμα της αγίας αυτής τελετής.


Εφυγε τόσο ξαφνικά που ακόμη να το συνειδητοποιήσω. Εχω τις κλήσεις του στο κινητό μου και τα πρόσφατα μηνύματά του στο Whats App. Ακούω την ένταση της φωνής του όταν μιλούσε, όπως και την αγανάκτησή του όταν αισθανόταν ότι αδικούσαν οι πολιτικοί αντίπαλοι τον Ανδρέα. Και συμφωνούσε φυσικά με το ότι το κόμμα στο οποίο άνηκε πρέπει να ονομάζεται ΠΑΣΟΚ. Θυμάμαι την προσφώνησή του όταν με παρουσίασε στα Χανιά για να στηρίξει την υποψηφιότητά μου ως ευρωβουλευτή την άνοιξη του 2019. Οπως απάντησα τότε, τιμή μου που τον γνώρισα, τιμή μου που τον είχα φίλο.

Κλείνω με τα λόγια ενός χανιώτη μαντιναδόρου:

Πάντα Σήφη η σκέψη μας θα είναι εκεί μαζί σου, και χαραγμένη στο μυαλό κάθε ανάμνησή σου.

Καλοστραθιά κουμπάρε,

η καρδιά μου ταξιδεύει μαζί σου


-Ο Νίκος Παπανδρέου είναι επιχειρηματίας, συγγραφέας


"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 30/01/21














"Ο πολύτιμος σύντροφός μας Ιωσήφ Βαλυράκης"

ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΖΙΜΑ

Ηταν μέσα Δεκεμβρίου του 2020 όταν επικοινώνησα τηλεφωνικά με τον Σήφη Βαλυράκη, για να τον ενημερώσω τι βρέθηκε στα αρχεία της διαβόητης Σιγκουρίμι, της μυστικής αστυνομίας του Ενβέρ Χότζα, για την απόδρασή του στην Αλβανία, το 1972, και ότι η «Καθημερινή» σχεδιάζει να δημοσιεύσει στοιχεία που τον αφορούσαν, με μια συνέντευξή του για τα γεγονότα όπως ο ίδιος τα βίωσε.

«Μετά χαράς, να σας πω ό,τι θέλετε», μου απάντησε και συμφωνήσαμε να τα πούμε και πάλι σύντομα. Δεν τα καταφέραμε…

Λίγο τα καταιγιστικά γεγονότα της πανδημίας, λίγο οι γιορτές που μεσολάβησαν, μας πρόλαβε ο αδόκητος θάνατός του. Εως την ώρα που γράφονταν τούτες οι γραμμές, οι ακριβείς συνθήκες υπό τις οποίες έχασε τη ζωή του ο πρώην υπουργός και αντιστασιακός στη δικτατορία ήταν ακόμη υπό διερεύνηση. Το βέβαιο είναι ότι ο Σήφης Βαλυράκης άφησε την τελευταία του πνοή στη θάλασσα. Τη θάλασσα, που στο παράτολμο εγχείρημα της απόδρασής του από τις φυλακές της Κέρκυρας και της διαφυγής του στην Αλβανία διέσχισε κολυμπώντας, παλεύοντας άφοβα με τα κύματα και τα υπόγεια ρεύματά της, και αποβιβάστηκε στην «ελευθερία» – όπως τουλάχιστον ο ίδιος νόμιζε. Γιατί κι εκεί τον περίμεναν οι φυλακές του Χότζα, χειρότερες από εκείνες του χούντας στην Ελλάδα.

Ο ίδιος περιέγραψε αργότερα τις ακραία αντίξοες συνθήκες υπό τις οποίες κολύμπησε τη διαδρομή των τριών ναυτικών μιλίων μέχρι την ακτή των Εξαμιλίων.

Ο Βαλυράκης απέδρασε στις 17 Μαΐου 1972 από τις φυλακές της Κέρκυρας με τον συγκρατούμενό του Χαράλαμπο Γεωργακάκη, ο οποίος όμως στην προσπάθειά του να δρασκελίσει τον τοίχο τραυματίστηκε και συνελήφθη. Ο Βαλυράκης, αφού περιπλανήθηκε επί μέρες καταδιωκόμενος από τις Αρχές στο νησί, πήρε τη μεγάλη απόφαση.

«Ημουν μόνος μου και η μόνη επιλογή που είχα ήταν η απόδραση στην Αλβανία. Εβγαλα τα ρούχα μου, τα έβαλα σε μια νάιλον σακούλα για να τα έχω στεγνά όταν φτάσω, αλείφτηκα με μαγειρικό λίπος που είχα κλέψει από τα μαγειρεία ώστε να αντέχω στο κρύο και έπεσα στη θάλασσα. Ξεκίνησα να κολυμπάω και έφθασα εξουθενωμένος, σχεδόν λιπόθυμος, στις αλβανικές ακτές. Ντύθηκα τουρτουρίζοντας και στριμώχτηκα σε κάτι θάμνους μέχρι να έρθει το πρωί. Την άλλη ημέρα, είχα ανακτήσει τις δυνάμεις μου και ήμουν χαρούμενος καθώς θεωρούσα ότι πλέον βρισκόμουν σε ελεύθερη γη», εξιστόρησε σε ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ αργότερα.

Εχοντας διανύσει μιαν απόσταση τριών και πλέον ναυτικών μιλίων, βγήκε σε ερημική ακτή κοντά στο χωριό Εξαμίλια, όπου εντοπίστηκε από στρατιωτική περίπολο. Ο ιστορικός Σταύρος Ντάγιος αναζήτησε και βρήκε τον φάκελο Βαλυράκη στα αρχεία της διαβόητης Σιγκουρίμι, της μυστικής αστυνομίας του καθεστώτος, και λέει στην «Κ»:

«Οπως προκύπτει από τα αρχεία, οδηγήθηκε αρχικά στην ασφάλεια των Αγίων Σαράντα και στις 27 Μαΐου στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο της πόλης όπου καταδικάζεται, στις 27 Ιουλίου, σε φυλάκιση τριών χρόνων σύμφωνα με το άρθρο 255 του ποινικού κώδικα, για παράνομη είσοδο στη χώρα. Ο Βαλυράκης έμεινε εμβρόντητος γιατί περίμενε μιαν άλλη υποδοχή, υποδοχή ήρωα. Οι Αλβανοί, όμως, δεν τον αντιμετώπισαν έτσι, διότι είχαμε τότε τη διπλωματική συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών. Τον Μάιο του 1971 οι δύο χώρες είχαν συνάψει διπλωματικές σχέσεις και ο Χότζα δεν ήθελε να τις διαταράξει, οπότε δείχνει στην κυβέρνηση των συνταγματαρχών πως όσοι έρθουν από την Ελλάδα τούς περιμένουν η τιμωρία και οι φυλακές, και δεν θα τους επιτραπεί να αναπτύξουν ανατρεπτική δράση κατά αυτής. Ούτε όμως του απήγγειλε το καθεστώς κατηγορία περί κατασκοπείας, διότι τότε θα ενέπλεκε και την Αθήνα στην υπόθεση και δεν συνέφερε από τη στιγμή που επιχειρείτο προσέγγιση των δύο πλευρών.

Ο Βαλυράκης παραδέχθηκε ενώπιον του δικαστηρίου ότι εισήλθε λάθρα στην Αλβανία και τυπικά διέπραξε το αδίκημα που του αποδόθηκε, αλλά πρόσθεσε πως «οι περιστάσεις στην Ελλάδα με υποχρέωσαν να φύγω και να ζητήσω προστασία και άσυλο στη χώρα σας». Χαρακτήρισε βαριά και άδικη την ποινή που του επιβλήθηκε, τονίζοντας πως «εγώ διώκομαι πολιτικά και γι’ αυτό σκέφτηκα να καταφύγω στη χώρα σας».

Ζήτησε ακόμη, όπως φαίνεται στα πρακτικά, να προσμετρήσει θετικά το νεαρό της ηλικίας του. Τα ίδια ανέφερε και στην έφεση που άσκησε ενώπιον του ανωτάτου δικαστηρίου των Τιράνων, το οποίο με την υπ’ αριθμ. 898 απόφαση της 20ής Αυγούστου του 1972 επικύρωσε την απόφαση του δικαστηρίου των Αγίων Σαράντα και ο Βαλυράκης οδηγήθηκε στις φυλακές του Μπαλς και του Μπουρέλι.

Ενα χρόνο μετά, και συγκεκριμένα στις 28 Δεκεμβρίου του 1973, απολύθηκε από τις φυλακές πρόωρα και του επετράπη η άμεση μετάβαση στη Σουηδία».

Το τι μεσολάβησε ακριβώς για την πρόωρη αποφυλάκισή του δεν υπάρχει καταχωρισμένο στα αρχεία της Σιγκουρίμι. Το βέβαιο είναι ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου, ιδρυτής και αρχηγός του ΠΑΚ, ενεργοποίησε διεθνώς τις γνωριμίες του προς πίεση στον κομμουνιστή ηγέτη, οι οποίες φαίνεται ότι απέδωσαν με πιθανότερο τη μεσολάβηση του εξόριστου τότε στην Κίνα πρίγκιπα της Καμπότζης Σιχανούκ στον φιλομαοϊκό ακόμη Ενβέρ Χότζα. Κατ’ άλλους, ρόλο μεσολαβητή διαδραμάτισε ο Ούλοφ Παλμε.

Σε κάθε περίπτωση, στα αρχεία υπάρχει καταχωρισμένη η ευχαριστήρια επιστολή του Ανδρέα Παπανδρέου προς τον «αγαπητό σύντροφο», όπως τον αποκαλούσε, κομμουνιστή δικτάτορα, λίγες ημέρες προτού καταρρεύσει η χούντα στην Ελλάδα, την οποία δημοσιεύει η «Κ»:

«1η Ιουνίου 1974, Στοκχόλμη. Αγαπητέ σύντροφε Εμβέρ Χότζα: Θα ήθελα να εκφράσω τη βαθιά εκτίμησή μας για την απελευθέρωση του πολύτιμου συντρόφου μας Ιωσήφ Βαλυράκη.

Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να σας επισημάνω, αγαπητέ σύντροφε, την περίπτωση ενός άνδρα με μακρά και διακεκριμένη ιστορία ως μαχητή ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στην καπιταλιστική καταπίεση. Το όνομά του είναι Βασίλης Φιλίππου. Γεννηθείς στην Ελλάδα το 1923, βρίσκεται τώρα στην Αλβανία, ως φυλακισμένος. Δεν γνωρίζω τους λόγους γι’ αυτό, ούτε επιθυμώ να κάνω έρευνες.

Θα ήθελα, ωστόσο, να σημειώσω ότι ο Φιλίππου, ως ηγετικό μέλος του ΕΛΑΣ και της επανάστασης του 1946-1949, έχει θυσιάσει τόσο τον ίδιο όσο και την οικογένειά του προς το συμφέρον του καταπιεσμένου ελληνικού λαού. Θα είμαστε πραγματικά ευγνώμονες εάν εξετάσετε την αποφυλάκισή του, με χάρη. Παρακαλώ δεχθείτε, αγαπητέ σύντροφε, τους πιο ειλικρινείς, αδελφικούς χαιρετισμούς μου.

Ανδρέας Γ. Παπανδρέου»

Οπως αναφέρει ο κ. Ντάγιος, στα αλβανικά αρχεία δεν υπάρχουν αναφορές του Βαλυράκη περί βασανιστηρίων του, χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπέστη βία. Σε δύο έγγραφα, τα οποία έχει η «Κ», το ΥΠΕΞ της Αλβανίας εμφανίζεται να ενημερώνει το Κόμμα ότι ο Βαλυράκης σε μια σουηδική εφημερίδα κατήγγειλε ότι έπεσε θύμα βασανιστηρίων.

Η κυβέρνηση επιδιώκει την αριθμητική αποτύπωση και το προφίλ εκείνων που δικαιούνται και επιθυμούν να ψηφίσουν από τον τόπο κατοικίας του στο εξωτερικό. Οι εκτιμήσεις των πιο ψύχραιμων μιλούν για δεξαμενή 800.000 ανθρώπων. Επιπλέον θέλει να κερδίσει όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο ώστε να πείσει τους εκτός επικράτειας να εκμεταλλευτούν την... πλησιέστερη κάλπη. Το πρώτο θα είναι εφικτό μέσα από τη διαδικτυακή πλατφόρμα στην οποία η κυβέρνηση προσδοκά αυξανόμενη ροή εγγραφών και ο δεύτερος στόχος θα συνοδευτεί από εκτεταμένη εκστρατεία επικοινωνίας. Ενημερωμένες πηγές αναφέρουν ότι κυρίαρχο «target group» για την αξιοποίηση αυτής της δυνατότητας είναι τόσο οι κάτω των 45 ετών όσο και οι περίπου 500.000 Ελληνες που υπολογίζεται ότι επέλεξαν τη φυγή στα χρόνια της κρίσης από το 2008 και έπειτα. Και αν υπάρχει ένας βασικός στόχος όπως προς το παρόν διατυπώνεται σε γαλάζιους διαδρόμους είναι η προσέλκυση 150.000 ψηφοφόρων στα εκλογικά κέντρα που θα στηθούν στις χώρες διαμονής τους. Ενας αριθμός, που κατά τον σχολιασμό με νόημα έμπειρων στελεχών, «αλλάζει δεδομένα, κρίνει αυτοδυναμίες...».

Από "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ" (κύριο+εσωτερικό θέμα)


"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 30-31/01/21


"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 30-31/01/21

Το κρυφό χαρτί της επόμενης κάλπης

Οι διεργασίες στην κυβέρνηση αλλά και στη ΝΔ με φόντο μία δεξαμενή 800.000 ψηφοφόρων - Αγώνας δρόμου για να λειτουργήσει σωστά η πλατφόρμα apodimoi.gov.gr


ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΔΗΜΟΥ