Τώρα Αθήνα και Θεσσαλονίκη έχουν η καθεμιά το δικό της μετρό. Ισως λοιπόν είναι η ώρα να θυμηθούμε την αρχή. Μια αρχή που ξεκινάει 100 χρόνια πίσω, τον Αύγουστο του 1925. Στις 15 λοιπόν Αυγούστου στο δεκαπενθήμερο περιοδικό ΕΡΓΑ, τον πρόδρομο των Τεχνικών Χρονικών, δημοσιεύεται άρθρο του μηχανικού Αλ. Βερδέλη, αποφοίτου της Ecole Centrale του Παρισιού, με τίτλο «Το συγκοινωνιακό πρόβλημα των Αθηνών και περιχώρων». Επισημαίνει τότε ο Βερδέλης την ανάγκη να απαιτήσει και η Αθήνα το δικό της μετρό, όπως το Παρίσι, το Λονδίνο, η Μαδρίτη, η Βιέννη, η Νέα Υόρκη και η Φιλαδέλφεια, τώρα που τα προάστιά της ξεπέρασαν την ακτίνα των τριών χιλιομέτρων και η ταχύτητα των τροχοφόρων αυξήθηκε σημαντικά. Και προτείνει, πάντα ο Βερδέλης, τη δημιουργία τριών ακόμη γραμμών εκτός από αυτή του σιδηροδρόμου Αθηνών - Πειραιώς και της γραμμής της Κηφισιάς. Τη γραμμή 3 που θα ξεκινούσε από τους Στρατώνες στην Ακαδημία Πλάτωνος, και θα κατέληγε σε Παγκράτι, Βύρωνα, Καισαριανή. Να θυμίσουμε ότι τότε μεταξύ των οδών Βασ. Σοφίας, Ρηγίλλης και Χατζηγιάννη Μέξη προβλέπετο η δημιουργία του Διοικητικού Κέντρου. Τη γραμμή 4 που θα συνέδεε την περιοχή της Κολοκυνθούς με τη Νεάπολη και τους Αμπελοκήπους και θα κατέληγε στα νοσοκομεία στο Γουδί και τη γραμμή 5, η οποία ξεκινώντας από το Παλαιό Φάληρο, θα διέσχιζε τη Νέα Σμύρνη, τον Αγιο Σώστη, την Καλλιθέα, το Κουκάκι, το Μετς, θα περνούσε μπροστά από το Στάδιο, στην περιοχή όπου είναι σήμερα το Χίλτον, τους Αμπελοκήπους και θα κατέληγε στο Ψυχικό. Κόμβοι συνάντησης των γραμμών η Ομόνοια, η πλατεία Βάθης, η πλατεία Αττικής, οι Αμπελόκηποι, το Μοναστηράκι και η Χαροκόπος....

 Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 18/12/24

Ο νέος υπουργός Υγείας των ΗΠΑ και τα μικρόβια

Κύριε διευθυντά

Το εξαιρετικά σοβαρό πρόβλημα των πολυανθεκτικών στα «προχωρημένα» αντιβιοτικά μικροβίων (βλ. ρεπορτάζ της Πέννυς Μπουλούτζα, «Υπονομεύεται η ασφάλεια των ασθενών στα ελληνικά νοσοκομεία», «Καθημερινή», 22/11/2024) εκτός από ελληνικό (σε μικρότερο όμως βαθμό στις ανεπτυγμένες τουλάχιστον χώρες) είναι και παγκόσμιο.

Ο ΠΟΥ υπολογίζει ότι, παγκοσμίως, 1.270.000 θάνατοι ετησίως αποδίδονται σε πολυανθεκτικά μικρόβια. Βέλγοι ειδικοί προβλέπουν ότι εάν δεν ληφθούν μέτρα σε συνδυασμό με τη βελτίωση των αντικαρκινικών θεραπειών, οι θάνατοι από πολυανθεκτικά μικρόβια μπορεί να ξεπεράσουν αυτούς από καρκίνο σε 25 χρόνια*.

Οι επιστήμονες αυτοί προτείνουν την έμφαση στην πρόληψη με την περαιτέρω ανάπτυξη εμβολίων για μικρόβια και ιούς. Η ανάπτυξη εμβολίων για περισσότερα μικρόβια εκτός αυτών που ήδη κυκλοφορούν (όπως π.χ. για πνευμονιόκοκκο ή μηνιγγιτιδόκοκκο) είναι μία από τις δράσεις που συζητείται.

Η λογική πίσω από την περαιτέρω ανάπτυξη εμβολίων για ιούς (όπου δεν μπαίνει θέμα αποτελεσματικότητας των αντιβιοτικών) έχει να κάνει με τη συχνή χρήση αντιβιοτικών σε ιογενείς λοιμώξεις (π.χ. του αναπνευστικού) λόγω αδυναμίας επιβεβαίωσης της αιτίας της λοίμωξης.

Οπότε ο περιορισμός των ιογενών λοιμώξεων θεωρείται ότι θα περιορίσει την κατάχρηση αντιβιοτικών που με τη σειρά της προάγει την ανάπτυξη ανθεκτικών μικροβίων.

Ενόψει των προτάσεων αυτών, η επιλογή Τραμπ της υποψηφιότητας ενός αντιεμβολιαστή στη θέση του υπουργού Υγείας των Ηνωμένων Πολιτειών, μιας χώρας που πρωτοστατεί στην ανάπτυξη εμβολίων, θα πρέπει να προβληματίσει τη διεθνή κοινότητα στον βαθμό που θα περιορίσει την ανάπτυξη νέων εμβολίων.

* Medscape, medical news: Antimicrobial Resistance Could Surpass Cancer as Leading Cause of Death by 2050, Matthias Vanheerentals, December 02, 2024

ΠΈΤΡΟΣ Χ. ΑΥΓΈΡΙΝΟΣ, 

Πρώην Σ. διευθυντής Παθολογίας, Ευαγγελισμού - Πολυκλινικής


Ο Αη Βασίλης δεν είναι ο Αγιος Βασίλειος

Κύριε διευθυντά

Στην εποχή μας γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα κυρίως με εξωτερικές εκδηλώσεις που μας έρχονται από τη Δύση: Ψηλά δέντρα στολισμένα με λαμπιόνια, φωταγώγηση καταστημάτων και δημόσιων χώρων, με έναν παχουλό «Σάντα Κλάους», δηλαδή Αγιο Νικόλαο που τον ονομάσαμε «Αη Βασίλη», που δεν έχει καμία σχέση με τον ασκητικό Αγιο Βασίλειο της Εκκλησίας μας, τραγούδια σε ξένη γλώσσα και «ρεβεγιόν», δηλαδή ξενύχτια τελείως άσχετα με τη γιορτή. Μερικές φορές δημιουργείται η εντύπωση ότι γιορτάζουμε Χριστούγεννα χωρίς Χριστό.

Στην Εκκλησία μας τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Εχουμε το «Σαρανταλείτουργο», δηλαδή την τέλεση της Θείας Λειτουργίας κάθε ημέρα στις σαράντα ημέρες που διαρκεί η νηστεία των Χριστουγέννων, τα κάλαντα των παιδιών της παραμονής, το «δωδεκαήμερο» από την παραμονή της εορτής μέχρι και την εορτή του Αγίου Ιωάννου του Βαπτιστή στις 7 Ιανουαρίου, την Πρωτοχρονιά με τις εορτές της Περιτομής του Κυρίου και του Μεγάλου Βασιλείου, τη δοξολογία με τις ευχές για το Νέο Ετος, τη μεγαλοπρεπή τελετή του Μεγάλου Αγιασμού και του αγιασμού των υδάτων της 6ης Ιανουαρίου και την υπέροχη υμνογραφία.

Η υμνογραφία των Χριστουγέννων έχει έναν πανηγυρικό τόνο και μοναδικό πλούτο νοημάτων, φιλοσοφίας και διακηρύξεως της χριστιανικής αλήθειας: «Δεύτε ίδωμεν πιστοί πού εγεννήθη ο Χριστός...», «Η Παρθένος σήμερον, τον Υπερούσιον τίκτει...», «Οι εν σκότει και σκιά εύρομεν την αλήθειαν, και γαρ εκ της Παρθένου ετέχθη ο Κύριος», «Χριστός γεννάται δοξάσατε, Χριστός εξ ουρανών απαντήσατε, Χριστός επί γης υψώθητε...», «γέγονεν ο Ων ο ουκ ην...» (ο μόνος που υπάρχει Θεός, ο Ων, έγινε αυτό που δεν ήταν, δηλαδή άνθρωπος), «απεγράφησαν οι λαοί τω δόγματι του Καίσαρος, επεγράφημεν οι πιστοί ονόματι Θεότητος» (στο βασίλειο του Καίσαρα οι άνθρωποι είναι αριθμοί, νούμερα, στη Βασιλεία του Χριστού οι άνθρωποι έχουν όνομα, είναι πρόσωπα), «Οι τοις άστροις λατρεύοντες υπό αστέρος εδιδάσκοντο, Σε προσκυνείν...», «Ο Αχώρητος παντί, πώς εχωρήθη εν γαστρί...», «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία».

Εύχομαι Καλά Χριστούγεννα και με υγεία και ειρήνη το Νέο Ετος 2025.

ΈΥΑΓΓΈΛΟΣ ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ 

Επίτιμος αρεοπαγίτης Καστόρειον Λακωνίας


Μια αδιανόητη εισφορά που «αντέχει»

Κύριε διευθυντά

Η κυβέρνηση έχει εξαπολύσει προσφάτως επικοινωνιακή επίθεση κατά των τραπεζών για τα υψηλά επιτόκια και προμήθειες κ.ά. Διατηρεί ωστόσο την αδιανόητη και επί της ουσίας παράνομη εισφορά του νόμου 128/1975, ύψους 0,12% ετησίως επί των ποσών των στεγαστικών και 0,6% επί των λοιπών δανείων. Μία εισφορά που επιβλήθηκε πριν από πενήντα χρόνια με σκοπό την ενίσχυση των εξαγωγικών επιχειρήσεων και διατηρείται ακόμη με νομικούς χαμαιλεοντισμούς. Τα έσοδα δεν ενισχύουν πλέον τους εξαγωγείς, αφού κάτι τέτοιο αντίκειται στους ευρωπαϊκούς κανόνες ανταγωνισμού, αλλά διοχετεύονται αδιαφανώς προς άγνωστη κατεύθυνση.

Η κατάργησή της επιβάλλεται όχι μόνο για οικονομικούς λόγους, αφού πρόκειται για έναν επιβλαβή και παράλογο φόρο, αλλά και για λόγους ήθους και διαφάνειας.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΣΣΈΛΟΣ

 Managing Director


Μετρό Αθήνας: ένα σχέδιο από το 1925...

Κύριε διευθυντά

Με μικρό ή κεφαλαίο «Μ» τελείωσε επιτέλους και το μετρό της Θεσσαλονίκης. Τώρα Αθήνα και Θεσσαλονίκη έχουν η καθεμιά το δικό της μετρό.

Ισως λοιπόν είναι η ώρα να θυμηθούμε την αρχή. Μια αρχή που ξεκινάει 100 χρόνια πίσω, τον Αύγουστο του 1925. Στις 15 λοιπόν Αυγούστου στο δεκαπενθήμερο περιοδικό ΕΡΓΑ, τον πρόδρομο των Τεχνικών Χρονικών, δημοσιεύεται άρθρο του μηχανικού Αλ. Βερδέλη, αποφοίτου της Ecole Centrale του Παρισιού, με τίτλο «Το συγκοινωνιακό πρόβλημα των Αθηνών και περιχώρων».

Επισημαίνει τότε ο Βερδέλης την ανάγκη να απαιτήσει και η Αθήνα το δικό της μετρό, όπως το Παρίσι, το Λονδίνο, η Μαδρίτη, η Βιέννη, η Νέα Υόρκη και η Φιλαδέλφεια, τώρα που τα προάστιά της ξεπέρασαν την ακτίνα των τριών χιλιομέτρων και η ταχύτητα των τροχοφόρων αυξήθηκε σημαντικά.

Και προτείνει, πάντα ο Βερδέλης, τη δημιουργία τριών ακόμη γραμμών εκτός από αυτή του σιδηροδρόμου Αθηνών - Πειραιώς και της γραμμής της Κηφισιάς. Τη γραμμή 3 που θα ξεκινούσε από τους Στρατώνες στην Ακαδημία Πλάτωνος, και θα κατέληγε σε Παγκράτι, Βύρωνα, Καισαριανή. Να θυμίσουμε ότι τότε μεταξύ των οδών Βασ. Σοφίας, Ρηγίλλης και Χατζηγιάννη Μέξη προβλέπετο η δημιουργία του Διοικητικού Κέντρου. Τη γραμμή 4 που θα συνέδεε την περιοχή της Κολοκυνθούς με τη Νεάπολη και τους Αμπελοκήπους και θα κατέληγε στα νοσοκομεία στο Γουδί και τη γραμμή 5, η οποία ξεκινώντας από το Παλαιό Φάληρο, θα διέσχιζε τη Νέα Σμύρνη, τον Αγιο Σώστη, την Καλλιθέα, το Κουκάκι, το Μετς, θα περνούσε μπροστά από το Στάδιο, στην περιοχή όπου είναι σήμερα το Χίλτον, τους Αμπελοκήπους και θα κατέληγε στο Ψυχικό.

Κόμβοι συνάντησης των γραμμών η Ομόνοια, η πλατεία Βάθης, η πλατεία Αττικής, οι Αμπελόκηποι, το Μοναστηράκι και η Χαροκόπος.

Ενα δίκτυο που κάλυπτε όλη την έκταση της τότε πρωτεύουσας της Αθήνας, με τις σχετικές διαδρομές.

Ε πάλι καλά! Αργήσαμε λίγο αλλά αποκτήσαμε τελικά μετρό. Αν όμως το είχαμε από τότε;

Με τα αν όμως δεν βγάζεις τίποτα. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Αν όμως;

ΜΑΡΩ ΚΑΡΔΑΜΙΤΣΗ ΑΔΑΜΗ