SerMichiotis: Το δίπολο δημιουργεί συνθήκες μιντιακής εξαργύρωσης, γι’ αυτό και ήδη έχουν εμφανιστεί οι δύο γιορτές ως αφορμή ενός μικρού πολέμου, όπου ο αντικυβερνητικός δήμαρχος τσακώνεται με τον κυβερνητικό περιφερειάρχη. Αλλά γιατί να τσακωθούν, αφού οι ψηφοφόροι τους στη συντριπτική πλειονότητά τους ουσιαστικά αδιαφορούν για τις συγκεκριμένες γιορτές, μια που επιλέγουν πιο οικογενειακές και πιο ζεστές καταστάσεις; Επειδή, έστω και έτσι, ενδιαφέρονται να δώσουν το δικό τους νόημα, συγκρούονται (συμβολικά βεβαίως) για το ποιος είναι καλύτερος. Και το σόου λειτουργεί αυτόνομα, ως μιντιακό προϊόν, ακόμα κι όταν έχει τελειώσει. Κι οι ουσιαστικά ανέστιοι της πόλης, που θα βρίσκονται έξω αναζητώντας την πανηγυρική ατμόσφαιρα η οποία μάλλον δύσκολα προσπελαύνει τις ζωές τους; Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες – κάποιοι Βαλκάνιοι ανένταχτοι ακόμα στις κοινωνικές δομές της ελληνικής ζωής και οι πολλοί Πακιστανοί, Αφγανοί, Σύροι και λοιποί Ασιάτες που παρεπιδημούν στην πρωτεύουσα και, ως συνήθως, θα γιορτάσουν στο Σύνταγμα και στο Πεδίον του Αρεως; Δεν παίζουν όλοι αυτοί κανέναν ρόλο; Προφανώς και παίζουν, στο πλαίσιο του σόου κι όσο διαρκεί – αλλά σε γενικές γραμμές λειτουργούν σαν ντεκόρ μιας μάζωξης που πρέπει να είναι πολυάνθρωπη. Από εκεί και πέρα, προφανώς μια κρίσιμη μάζα κοινού θα διαφέρει από γιορτή σε γιορτή. Το Σύνταγμα που αποδόθηκε στους έντεχνους, στην ποιητικίζουσα καταγγελία, στον λυγμό της επανάστασης, με έμπνευση από την περσινή γιορτή και με την αισθητική της διαμαρτυρίας όπως την εκφράζουν οι καλλιτέχνες που θα είναι στη σκηνή, θα περιέχει περισσότερες παλαιστινιακές σημαίες, στίχο με νόημα, αντιεξουσιαστικούς υπαινιγμούς και μια λαμπρή εκτέλεση του τραγουδιού για τα Τέμπη. Νάιλον ντέφια και ψόφια κέφια. Το Πεδίον του Αρεως έχει σχεδιαστεί για να προσέλθουν οι απολιτίκ και οι λιγότερο ριζοσπάστες, όσοι δεν απαιτούν μηνύματα και περιεχόμενο. Πιο νυχτερινό κέντρο κατάσταση, πιο λαϊκή φάση, πιο mainstream. Πιο πάρτι και πιο πολλή γκλαμουριά: περισσότερο ξόδεμα, λιγότερο νόημα – γι’ αυτό άλλωστε ο Χάρης Δούκας το προσδιόρισε ως «αφτεράδικο», ό,τι ξεφεύγει από το νόημα των έντεχνων είναι φτηνό και απλώς ξεσηκωτικό. Δεν ξέρω ποιος θα κερδίσει το κοινό όταν έλθει η ώρα του απολογισμού. Το στρατευμένο μοντέλο θα αναψηλαφήσει ζόρια για να βρει νοήματα. Οι ανταγωνιστές του θα προτείνουν μια αδικαιολόγητη χαρά.....