Από την "ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
 |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 22/12/24 |
Ενας αξιολύπητος πρώην
Του ΑΝΔΡΕΑ Γ. ΔΡΥΜΙΩΤΗ
Στην ΚΤΚ της 15ης Δεκεμβρίου 2024, στις σελίδες 37 και 38, υπήρχαν δύο γελοιογραφίες (back to back) με αναφορά στον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά. Στη γελοιογραφία του Ανδρέα Πετρουλάκη ο πρώην εμφανίζεται σαν τον τελευταίο Αυτοκράτορα του Βυζαντίου, τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο. Στη γελοιογραφία του Ηλία Μακρή, ο πρώην παρουσιάζεται σαν χαρακτήρας του θεάτρου σκιών, όπου φυσικά πρωταγωνιστής είναι ο γνωστός μας Καραγκιόζης.
Δεν γνωρίζω τι είχε στο μυαλό του ο Ανδρέας Πετρουλάκης όταν παρομοίαζε τον πρώην σαν τον τελευταίο αυτοκράτορα, στα χέρια του οποίου χάσαμε την Πόλη και όχι μόνο. Με το δικό μου διεστραμμένο μυαλό βρήκα τρεις πιθανές εξηγήσεις. Διαλέγετε και παίρνετε.
Πρώτη: Παλαιά έλεγαν οι βασιλικοί: «Κωνσταντίνος την έκτισε, Κωνσταντίνος την έχασε και Κωνσταντίνος θα την πάρει». Ευτυχώς, μας τελείωσαν οι Κωνσταντίνοι και οι βασιλιάδες. Μήπως, λοιπόν, πρέπει να αλλάξουμε το σύνθημα: «Κωνσταντίνος την έκτισε, Κωνσταντίνος την έχασε και Αντωνάκης θα την πάρει»! Καλό δεν είναι; Εξάλλου ο ίδιος μας δήλωσε ότι «είναι μάχιμος και παρών», έτοιμος να σαλπίσει τον παιάνα της επίθεσης για να πάρουμε την Πόλη!
Δεύτερη: Φαίνεται ότι ο πρώην ταυτίζεται με τον Παλαιολόγο γιατί με την υπερβολική ευαισθησία που τον διακρίνει, προβλέπει την άλωση της Αθήνας. Μάλιστα, σε αντίθεση με τον Παλαιολόγο που δεν κατάλαβε τι του έμελλε να πάθει, αυτός μας προειδοποιεί και μας ξυπνάει, διακηρύσσοντας: «Τα “ήρεμα νερά” του κατευνασμού οδηγούν πάντα σε θύελλες». Αντιστρέφοντας το επιχείρημα, θα μπορούσε κάποιος να διερωτηθεί «αν τα ταραγμένα νερά οδηγούν πάντα στη γαλήνη». Εχω μείνει άναυδος! Αυτή η λογική είναι υπερβατική. Κανένας θνητός δεν μπορεί να την καταλάβει. Μόνο ο Μέγας Αντώνιος.
Τρίτη και φαρμακερή: Παρόλο που είναι πολύ πιθανή ερμηνεία, μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι ο Ανδρέας Πετρουλάκης είχε κάτι τέτοιο στο μυαλό του. Τι δηλαδή; Οτι ο πρώην είναι σαν πολλούς τρόφιμους διαφόρων ασύλων, όπου ο τρόφιμος νομίζει ότι είναι ο Μέγας
Ναπολέων. Αλλος νομίζει ότι είναι ο Μέγας Αλέξανδρος. Αποκλείεται. Κάτι άλλο πρέπει να είχε στο μυαλό του, το οποίο μου διαφεύγει. Απλά εικασίες κάνω.
Πάμε τώρα και στη γελοιογραφία του Ηλία Μακρή. Και μόνο το γεγονός ότι ένας καταξιωμένος γελοιογράφος σε παρουσιάζει σαν φιγούρα στον θίασο του Καραγκιόζη, ο οποίος περιλαμβάνει τον Μορφωνιό, τον Χατζηαβάτη, το Κολλητήρι,
τον Μπαρμπα-γιώργο, τον Βεληγκέκα και άλλους γραφικούς τύπους και εσένα τον μεγάλο να κουνάς την ελληνική σημαιούλα, δείχνει πώς σε βλέπει ο πολύς κόσμος και όχι οι κόλακες που σε περιτριγυρίζουν. Τώρα που το ξανασκέφτομαι μπορεί και να είναι και κολακεία. Στα έργα που έχω δει με τον Καραγκιόζη θυμάμαι τον Μέγα Αλέξανδρο και το Καταραμένο Φίδι.
Δεν αποκλείεται στο μέλλον να δούμε σαν ήρωα και τον Μέγα Αντώνιο τον Τουρκοφάγο,ή τον Μέγα Αντώνιο και τον Καταραμένο Κυριάκο ή τον Μάγειρα Αντώνιο που χαλάει τις σούπες!
Μετά το ευθυμογράφημα, πάμε στα σοβαρά. Ο πρώην για άλλη μια φορά επέλεξε να επιτεθεί στην κυβέρνηση και ειδικότερα στον Κυριάκο Μητσοτάκη, στην ομιλία που έκανε στο Συνέδριο του ΒΗΜΑΤΟς για τη Μεταπολίτευση. Η ομιλία του (3.543 λέξεις) και οι απαντήσεις του κράτησαν περίπου 1 ώρα. Στις πρώτες 637 λέξεις μάς περιγράφει την ιστορία του και τους μεγάλους ηγέτες με τους οποίους συναντήθηκε, σε αντιδιαστολή με τους σημερινούς ηγέτες που δεν τους έχει καμία εκτίμηση.
Στην ΚΤΚ της 15ης Δεκεμβρίου 2024, στις σελίδες 37 και 38, υπήρχαν δύο γελοιογραφίες (back to back) με αναφορά στον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά. Στη γελοιογραφία του Ανδρέα Πετρουλάκη ο πρώην εμφανίζεται σαν τον τελευταίο Αυτοκράτορα του Βυζαντίου, τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο. Στη γελοιογραφία του Ηλία Μακρή, ο πρώην παρουσιάζεται σαν χαρακτήρας του θεάτρου σκιών, όπου φυσικά πρωταγωνιστής είναι ο γνωστός μας Καραγκιόζης.
Δεν γνωρίζω τι είχε στο μυαλό του ο Ανδρέας Πετρουλάκης όταν παρομοίαζε τον πρώην σαν τον τελευταίο αυτοκράτορα, στα χέρια του οποίου χάσαμε την Πόλη και όχι μόνο. Με το δικό μου διεστραμμένο μυαλό βρήκα τρεις πιθανές εξηγήσεις. Διαλέγετε και παίρνετε.
Πρώτη: Παλαιά έλεγαν οι βασιλικοί: «Κωνσταντίνος την έκτισε, Κωνσταντίνος την έχασε και Κωνσταντίνος θα την πάρει». Ευτυχώς, μας τελείωσαν οι Κωνσταντίνοι και οι βασιλιάδες. Μήπως, λοιπόν, πρέπει να αλλάξουμε το σύνθημα: «Κωνσταντίνος την έκτισε, Κωνσταντίνος την έχασε και Αντωνάκης θα την πάρει»! Καλό δεν είναι; Εξάλλου ο ίδιος μας δήλωσε ότι «είναι μάχιμος και παρών», έτοιμος να σαλπίσει τον παιάνα της επίθεσης για να πάρουμε την Πόλη!
Δεύτερη: Φαίνεται ότι ο πρώην ταυτίζεται με τον Παλαιολόγο γιατί με την υπερβολική ευαισθησία που τον διακρίνει, προβλέπει την άλωση της Αθήνας. Μάλιστα, σε αντίθεση με τον Παλαιολόγο που δεν κατάλαβε τι του έμελλε να πάθει, αυτός μας προειδοποιεί και μας ξυπνάει, διακηρύσσοντας: «Τα “ήρεμα νερά” του κατευνασμού οδηγούν πάντα σε θύελλες». Αντιστρέφοντας το επιχείρημα, θα μπορούσε κάποιος να διερωτηθεί «αν τα ταραγμένα νερά οδηγούν πάντα στη γαλήνη». Εχω μείνει άναυδος! Αυτή η λογική είναι υπερβατική. Κανένας θνητός δεν μπορεί να την καταλάβει. Μόνο ο Μέγας Αντώνιος.
Τρίτη και φαρμακερή: Παρόλο που είναι πολύ πιθανή ερμηνεία, μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι ο Ανδρέας Πετρουλάκης είχε κάτι τέτοιο στο μυαλό του. Τι δηλαδή; Οτι ο πρώην είναι σαν πολλούς τρόφιμους διαφόρων ασύλων, όπου ο τρόφιμος νομίζει ότι είναι ο Μέγας
Ναπολέων. Αλλος νομίζει ότι είναι ο Μέγας Αλέξανδρος. Αποκλείεται. Κάτι άλλο πρέπει να είχε στο μυαλό του, το οποίο μου διαφεύγει. Απλά εικασίες κάνω.
Πάμε τώρα και στη γελοιογραφία του Ηλία Μακρή. Και μόνο το γεγονός ότι ένας καταξιωμένος γελοιογράφος σε παρουσιάζει σαν φιγούρα στον θίασο του Καραγκιόζη, ο οποίος περιλαμβάνει τον Μορφωνιό, τον Χατζηαβάτη, το Κολλητήρι,
τον Μπαρμπα-γιώργο, τον Βεληγκέκα και άλλους γραφικούς τύπους και εσένα τον μεγάλο να κουνάς την ελληνική σημαιούλα, δείχνει πώς σε βλέπει ο πολύς κόσμος και όχι οι κόλακες που σε περιτριγυρίζουν. Τώρα που το ξανασκέφτομαι μπορεί και να είναι και κολακεία. Στα έργα που έχω δει με τον Καραγκιόζη θυμάμαι τον Μέγα Αλέξανδρο και το Καταραμένο Φίδι.
Δεν αποκλείεται στο μέλλον να δούμε σαν ήρωα και τον Μέγα Αντώνιο τον Τουρκοφάγο,ή τον Μέγα Αντώνιο και τον Καταραμένο Κυριάκο ή τον Μάγειρα Αντώνιο που χαλάει τις σούπες!
Μετά το ευθυμογράφημα, πάμε στα σοβαρά. Ο πρώην για άλλη μια φορά επέλεξε να επιτεθεί στην κυβέρνηση και ειδικότερα στον Κυριάκο Μητσοτάκη, στην ομιλία που έκανε στο Συνέδριο του ΒΗΜΑΤΟς για τη Μεταπολίτευση. Η ομιλία του (3.543 λέξεις) και οι απαντήσεις του κράτησαν περίπου 1 ώρα. Στις πρώτες 637 λέξεις μάς περιγράφει την ιστορία του και τους μεγάλους ηγέτες με τους οποίους συναντήθηκε, σε αντιδιαστολή με τους σημερινούς ηγέτες που δεν τους έχει καμία εκτίμηση.
Στο σημείο αυτό μου θύμισε τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος σε κάποια στιγμή της πρωθυπουργίας του περηφανεύτηκε ότι παρά το νεαρό της ηλικίας του εντούτοις συναντήθηκε με όλους τους ηγέτες του κόσμου.
Αυτού του είδους η αναφορά, στους κύκλους της κοινωνικής κριτικής, λαϊκότερα του κουτσομπολιού, ονομάζεται «name dropping». Δηλαδή, στην κουβέντα επάνω αρχίζεις να πετάς ονόματα διασήμων ή πλουσίων, αφήνοντας την εντύπωση ότι παίζεις καρπαζιές μαζί τους. Ετσι νομίζεις ότι οι άλλοι (τα χαϊβάνια) θα πιστέψουν ότι βρίσκεσαι στους σωστούς κύκλους. Δείτε με τι γλαφυρότητα το περιγράφει ο ίδιος: «Στη διαδρομή μου είχα την τύχη να γνωρίσω προσωπικά τα περισσότερα “ιερά τέρατα” εκείνης της εποχής: Μιτεράν, Θάτσερ, Κολ, Ντελόρ, Αντρεότι, Γκονζάλες, Γκένσερ... Μια πρώτη παρατήρηση: καμία σχέση με τους σημερινούς! Οι διαφορές σε ηγετικότητα είναι αβυσσαλέες...». Δηλαδή, αυτός έπαιζε με τους Μεγάλους, ενώ ο καημένος ο Κυριάκος παίζει με τα τσικό!
Ολη η υπόλοιπη ομιλία του αφιερώθηκε στις σχέσεις μας με την Τουρκία. Δεν σκοπεύω να αναλύσω τους προβληματισμούς του μοναδικού πατριώτη πολιτικού που διαθέτει σήμερα η Ελλάδα. Απλά θα περιοριστώ στο τι ακριβώς είπε για τον Γεραπετρίτη και τι ακριβώς είχε πει ο Γεραπετρίτης στην περίφημη συνέντευξη που έδωσε στον καλό φίλο Παύλο Τσίμα στον Σκάι. Λέει ο πρώην: «Είναι ο ίδιος ο υπουργός μας των Εξωτερικών που βγήκε και είπε ότι, προκειμένου να εξασφαλίσει την “καλή γειτονία” και την ηρεμία με την Τουρκία, ας τον πουν... και “μειοδότη”! Δεν είναι δική μου κουβέντα. Την είπε ο υπουργός. Στέλνοντας το “μήνυμα” τόσο στην Τουρκία όσο και στην ελληνική κοινή γνώμη –μήνυμα που μόνον ανόητοι δεν μπορούνε να καταλάβουν– ότι άρχισαν πλέον να σβήνονται οι κόκκινες γραμμές μας».
Τώρα δείτε τι ακριβώς είπε ο Γεραπετρίτης: «Αν είναι να αφήσω μια μεγάλη παρακαταθήκη για τη χώρα μου, για τις επόμενες γενιές, να είναι μια γειτονιά η οποία θα είναι ήρεμη, μια Ελλάδα της αυτοπεποίθησης, της σταθερότητας και της υπερηφάνειας, ας χαρακτηριστώ και μειοδότης». Οπως μπορείτε να διαπιστώσετε, ο Γεραπετρίτης μίλησε για υπερηφάνεια που δεν συνάδει με σβήσιμο των κόκκινων γραμμών μας. Επίσης δεν μίλησε για «καλή γειτονία», που ο πρώην έβαλε μάλιστα σε εισαγωγικά. Τα ψεματάκια είναι για τα ανθρωπάκια.
Στη συνέχεια έγινε μάγειρας και το έριξε στις σούπες. Οτι τον διέγραψαν γιατί τους χαλάει τη σούπα. Είπε επί λέξει: «Νομίζετε ότι όσα είπα μόνο εγώ τα πιστεύω; Αν ήμουν μόνο εγώ, δεν θα ενοχλούσα κανέναν. Πιστεύω ότι χαλάω τη σούπα. Τη σούπα του δικαιωματισμού, τη σούπα του κατευνασμού. Τη σούπα της ακρίβειας. Στην ομιλία μου στη Βουλή τα είπα όλα και ο κόσμος άκουσε μια άλλη άποψη. [...]».
Να αρχίσουμε από τη σούπα του δικαιωματισμού. Φαντάζομαι ότι εννοεί τον νόμο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Εδώ περισσεύει η υποκρισία. Στο πρόγραμμα της Ν.Δ. με το οποίο κατέβηκε στις εκλογές του 2023, υπήρχε η δέσμευση για τον γάμο. Ο πρώην, αποδεχόμενος να κατέβει σαν υποψήφιος στις εκλογές, αυτομάτως δεσμεύεται με το πρόγραμμα της παράταξής του. Αν δεν το ενέκρινε τότε, μπορούσε να το πει τότε και να κατέβει με δικό του πρόγραμμα. Να όμως που θέλουμε «και την πίτα σωστή και τον σκύλο χορτάτο». Κατέβηκε στις εκλογές με σίγουρη εκλογή, αφού οι πρώην δεν χρειάζονται σταυρούς και τώρα λιθοβολεί την παράταξή του γιατί νομίζει ότι μεταλλάχθηκε σε «Ποτάμι», ενώ απλά εφαρμόζει το πρόγραμμα για το οποίο την ψήφισε ο λαός! Ετσι για την ιστορία, ξέρετε πόσοι γάμοι έγιναν με βάση αυτόν τον περίφημο νόμο; Ή 32 ή 37, δεν θυμάμαι το ακριβές νούμερο και αρνούμαι να χάσω χρόνο για να το ψάξω. Είναι άνευ σημασίας.
Τώρα, πώς μας χαλάει τη σούπα της ακρίβειας. Κανένας δεν κατάλαβε. Σε ολόκληρη την ομιλία του δεν βρήκα καμία πρόταση για την ακρίβεια. Ούτε που την αναφέρει. Μόνο κριτική και άρνηση. Ενας ηγέτης, όπως νομίζει ότι είναι, δεν γκρινιάζει μόνο, αλλά κυρίως προτείνει λύσεις.
Τέλος, έχουμε τη σούπα του κατευνασμού. Εδώ δίνει ρεσιτάλ αδιαλλαξίας με την Τουρκία. Ούτε λίγο ούτε πολύ κατηγορεί την κυβέρνηση για ενδοτισμό, που μόνο αυτός διαπίστωσε. Μάλιστα, κάνει και προτάσεις για «αποτροπή». Εδώ, με μπέρδεψε. Νόμιζα ότι οι φρεγάτες, τα Rafale και τα F-35 εντάσσονται στην αποτροπή! Τι άλλο πρέπει να κάνει ο Μητσοτάκης για να θεωρήσουμε ότι ενισχύει τη χώρα προκειμένου να αποτρέψει τους εχθρούς της να την επιβουλεύονται; Μόνο ο πρώην ξέρει, αλλά δεν μας λέει. Μάλλον μας λέει να μην κουβεντιάζουμε με «πειρατές». Οταν όμως δεν κουβεντιάζεις, μόνο με πόλεμο λύνονται οι διαφορές. Αν αυτό θέλει, ας το πει και να πάει να κάνει παρέα με τον Βελόπουλο, ο οποίος ήδη κήρυξε τον πόλεμο στη Βουλή, όπως διαπίστωσε με πολύ χιούμορ ο πρόεδρός της Κώστας Τασούλας. Ecce homo!
Αυτού του είδους η αναφορά, στους κύκλους της κοινωνικής κριτικής, λαϊκότερα του κουτσομπολιού, ονομάζεται «name dropping». Δηλαδή, στην κουβέντα επάνω αρχίζεις να πετάς ονόματα διασήμων ή πλουσίων, αφήνοντας την εντύπωση ότι παίζεις καρπαζιές μαζί τους. Ετσι νομίζεις ότι οι άλλοι (τα χαϊβάνια) θα πιστέψουν ότι βρίσκεσαι στους σωστούς κύκλους. Δείτε με τι γλαφυρότητα το περιγράφει ο ίδιος: «Στη διαδρομή μου είχα την τύχη να γνωρίσω προσωπικά τα περισσότερα “ιερά τέρατα” εκείνης της εποχής: Μιτεράν, Θάτσερ, Κολ, Ντελόρ, Αντρεότι, Γκονζάλες, Γκένσερ... Μια πρώτη παρατήρηση: καμία σχέση με τους σημερινούς! Οι διαφορές σε ηγετικότητα είναι αβυσσαλέες...». Δηλαδή, αυτός έπαιζε με τους Μεγάλους, ενώ ο καημένος ο Κυριάκος παίζει με τα τσικό!
Ολη η υπόλοιπη ομιλία του αφιερώθηκε στις σχέσεις μας με την Τουρκία. Δεν σκοπεύω να αναλύσω τους προβληματισμούς του μοναδικού πατριώτη πολιτικού που διαθέτει σήμερα η Ελλάδα. Απλά θα περιοριστώ στο τι ακριβώς είπε για τον Γεραπετρίτη και τι ακριβώς είχε πει ο Γεραπετρίτης στην περίφημη συνέντευξη που έδωσε στον καλό φίλο Παύλο Τσίμα στον Σκάι. Λέει ο πρώην: «Είναι ο ίδιος ο υπουργός μας των Εξωτερικών που βγήκε και είπε ότι, προκειμένου να εξασφαλίσει την “καλή γειτονία” και την ηρεμία με την Τουρκία, ας τον πουν... και “μειοδότη”! Δεν είναι δική μου κουβέντα. Την είπε ο υπουργός. Στέλνοντας το “μήνυμα” τόσο στην Τουρκία όσο και στην ελληνική κοινή γνώμη –μήνυμα που μόνον ανόητοι δεν μπορούνε να καταλάβουν– ότι άρχισαν πλέον να σβήνονται οι κόκκινες γραμμές μας».
Τώρα δείτε τι ακριβώς είπε ο Γεραπετρίτης: «Αν είναι να αφήσω μια μεγάλη παρακαταθήκη για τη χώρα μου, για τις επόμενες γενιές, να είναι μια γειτονιά η οποία θα είναι ήρεμη, μια Ελλάδα της αυτοπεποίθησης, της σταθερότητας και της υπερηφάνειας, ας χαρακτηριστώ και μειοδότης». Οπως μπορείτε να διαπιστώσετε, ο Γεραπετρίτης μίλησε για υπερηφάνεια που δεν συνάδει με σβήσιμο των κόκκινων γραμμών μας. Επίσης δεν μίλησε για «καλή γειτονία», που ο πρώην έβαλε μάλιστα σε εισαγωγικά. Τα ψεματάκια είναι για τα ανθρωπάκια.
Στη συνέχεια έγινε μάγειρας και το έριξε στις σούπες. Οτι τον διέγραψαν γιατί τους χαλάει τη σούπα. Είπε επί λέξει: «Νομίζετε ότι όσα είπα μόνο εγώ τα πιστεύω; Αν ήμουν μόνο εγώ, δεν θα ενοχλούσα κανέναν. Πιστεύω ότι χαλάω τη σούπα. Τη σούπα του δικαιωματισμού, τη σούπα του κατευνασμού. Τη σούπα της ακρίβειας. Στην ομιλία μου στη Βουλή τα είπα όλα και ο κόσμος άκουσε μια άλλη άποψη. [...]».
Να αρχίσουμε από τη σούπα του δικαιωματισμού. Φαντάζομαι ότι εννοεί τον νόμο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Εδώ περισσεύει η υποκρισία. Στο πρόγραμμα της Ν.Δ. με το οποίο κατέβηκε στις εκλογές του 2023, υπήρχε η δέσμευση για τον γάμο. Ο πρώην, αποδεχόμενος να κατέβει σαν υποψήφιος στις εκλογές, αυτομάτως δεσμεύεται με το πρόγραμμα της παράταξής του. Αν δεν το ενέκρινε τότε, μπορούσε να το πει τότε και να κατέβει με δικό του πρόγραμμα. Να όμως που θέλουμε «και την πίτα σωστή και τον σκύλο χορτάτο». Κατέβηκε στις εκλογές με σίγουρη εκλογή, αφού οι πρώην δεν χρειάζονται σταυρούς και τώρα λιθοβολεί την παράταξή του γιατί νομίζει ότι μεταλλάχθηκε σε «Ποτάμι», ενώ απλά εφαρμόζει το πρόγραμμα για το οποίο την ψήφισε ο λαός! Ετσι για την ιστορία, ξέρετε πόσοι γάμοι έγιναν με βάση αυτόν τον περίφημο νόμο; Ή 32 ή 37, δεν θυμάμαι το ακριβές νούμερο και αρνούμαι να χάσω χρόνο για να το ψάξω. Είναι άνευ σημασίας.
Τώρα, πώς μας χαλάει τη σούπα της ακρίβειας. Κανένας δεν κατάλαβε. Σε ολόκληρη την ομιλία του δεν βρήκα καμία πρόταση για την ακρίβεια. Ούτε που την αναφέρει. Μόνο κριτική και άρνηση. Ενας ηγέτης, όπως νομίζει ότι είναι, δεν γκρινιάζει μόνο, αλλά κυρίως προτείνει λύσεις.
Τέλος, έχουμε τη σούπα του κατευνασμού. Εδώ δίνει ρεσιτάλ αδιαλλαξίας με την Τουρκία. Ούτε λίγο ούτε πολύ κατηγορεί την κυβέρνηση για ενδοτισμό, που μόνο αυτός διαπίστωσε. Μάλιστα, κάνει και προτάσεις για «αποτροπή». Εδώ, με μπέρδεψε. Νόμιζα ότι οι φρεγάτες, τα Rafale και τα F-35 εντάσσονται στην αποτροπή! Τι άλλο πρέπει να κάνει ο Μητσοτάκης για να θεωρήσουμε ότι ενισχύει τη χώρα προκειμένου να αποτρέψει τους εχθρούς της να την επιβουλεύονται; Μόνο ο πρώην ξέρει, αλλά δεν μας λέει. Μάλλον μας λέει να μην κουβεντιάζουμε με «πειρατές». Οταν όμως δεν κουβεντιάζεις, μόνο με πόλεμο λύνονται οι διαφορές. Αν αυτό θέλει, ας το πει και να πάει να κάνει παρέα με τον Βελόπουλο, ο οποίος ήδη κήρυξε τον πόλεμο στη Βουλή, όπως διαπίστωσε με πολύ χιούμορ ο πρόεδρός της Κώστας Τασούλας. Ecce homo!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου