Ένα αντι-αντιπολιτευτικό, αντι-συναινετικό σημείωμα, με όρους ακόμη και θρησκευτικής σημειολογίας, που επιχειρεί να ενσπείρει όρους αναβάπτισης σε ιδεολογική καθαρότητα, που λίγα έχει να ζηλέψει από την στρατηγική του παρ' ημίν ΚΚΕ, έστω κι αν ακούει εις το όνομα των πρώτων αποχωρησάντων από το ΣΥΡΙΖΑ, συγκροτώντας τη "Νέα Αριστερά", πολιτικό σχήμα που μαθηματικώς θα αποδειχθεί θνησιγενές, κατ' αντιστοιχία με την αλήστου μνήμης "Λαϊκή Ενότητα" του Παν. Λαφαζάνη, σε πολιτικό σεχταρισμό. Μπορεί να ξέρει να "γράφει καλά" ο Νίκος Φίλης, διατελέσας άλλωστε και διευθυντής του κομματικού δελτίου της "ΑΥΓΗΣ", με αγαπημένη του δραστηριότητα να "εμπλουτίζει" με την "γραμμή ΣΥΡΙΖΑ" τα προς δημοσίευση κείμενα και εν συνεχεία, ως εντεταλμένος Υπουργός Παιδείας του Τσίπρα, να μεταβαπτίσει την παιδεία εις τα νάματα του μαρξισμού, φαίνεται, όμως, ότι, υπό τη σημερινή του ιδιότητα, ως μέλος της ΚΕ της "Νέας Αριστεράς", έχει στενέψει κατά πολύ το πεδίο των αναφορών του, σε βαθμό (αυτο)απομόνωσης. Επειδή τέλος δαιμονοποιεί τους "υπερεξοπλισμούς" των Ε.Δ., ως στρεφόμενους εναντίον της Ρωσίας και της Μέσης Ανατολής κατ' επιταγήν του ΝΑΤΟ, μήπως σκέπτεται και δεν το λέγει καθαρά-όπως ακριβώς δεν παραλείπει να ζητεί το ΚΚΕ- την έξοδο της χώρας από το ΝΑΤΟ. Λείπει από τη "Νέα Αριστερά" μία τέτοια διεκδίκηση, έστω κι αν αποτελεί γραφικότητα...Σ.Χ.Μ.

 Από "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ"

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 20-22/12/24

Η ήττα της κυβέρνησης Μητσοτάκη προϋποθέτει

 την ήττα της συναινετικής αντιπολίτευσης


ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΦΙΛΗ*


H συζήτηση επί του προϋπολογισμού ανέδειξε και πάλι το σταυρικό πολιτικό πρόβλημα. Μια κυβέρνηση που αλαζονικά υποστηρίζει πως όλα βαίνουν καλώς και μια αντιπολίτευση που εξαντλείται σε προτάσεις οριακών βελτιώσεων, χωρίς να αμφισβητεί τη νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση. Δηλαδή, μια συναινετική αντιπολίτευση. Και την ίδια ώρα εκατομμύρια πολίτες που δοκιμάζονται σκληρά αποσύρονται από την πολιτική διαδικασία.

Οι ρυθμοί ανάπτυξης που διαφημίζει η κυβέρνηση προβλέπεται επισήμως ότι θα βαίνουν μειούμενοι τα επόμενα χρόνια ενόσω θα εξαντλούνται τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης. Το σημαντικό είναι ότι τα αποτελέσματα της όποιας ανάπτυξης δεν γίνονται αντιληπτά από τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Οι επενδύσεις δεν αφορούν τον εκσυγχρονισμό της παραγωγής αλλά το real estate, τον υπερτουρισμό και εξαγορές επιχειρήσεων υγείας και εκπαίδευσης. Δηλαδή, χαμηλή προστιθέμενη αξία, φθηνή εργασία, επιπτώσεις στο περιβάλλον και εμπορευματοποίηση δημόσιων αγαθών. Η υποχώρηση της ανεργίας γίνεται με τρόπο που οδηγεί στο φαινόμενο του φτωχού εργαζόμενου, που θα συνεχιστεί με τη νομοθετημένη παράκαμψη των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Κατά τα τελευταία χρόνια ποσό 20 δισ. ευρώ πέρασαν από το μερίδιο της εργασίας στο μερίδιο του κεφαλαίου. Κι αυτή η αναδιανομή προς τα πάνω γίνεται ακόμη σκληρότερη με το άδικο φορολογικό σύστημα και την εκτίναξη των έμμεσων φόρων και της ακρίβειας. Το κυβερνητικό «success story» συμπληρώνεται με το άνοιγμα της ψαλίδας του ισοζυγίου αλλά και την ονομαστική εκτόξευση του δημόσιου χρέους πολύ πάνω από τα επίπεδα που μας οδήγησαν στα επαχθή μνημόνια.

Δεν είναι όμως μόνο η οικονομία είναι και οι πόλεμοι στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, που η κυβερνητική πολιτική μετατρέπει την Ελλάδα σε μέρος των γεωπολιτικών συγκρούσεων.

Η χώρα είναι αντιμέτωπη με μία κρίση που είναι πολιτική και όχι πολιτειακή. Συνεπώς δεν είναι αναγκαία η συνταγματική αναθεώρηση η οποία προβάλλεται ως άλλο ένα πεδίο συναινέσεων με στόχο να συνταγματοποιηθούν νεοφιλελεύθερες πολιτικές όπως για παράδειγμα η ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ. Κορυφαίο παράδειγμα συναινετικής αντιπολίτευσης αποτέλεσε η υπερψήφιση των υπερεξοπλισμών από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα Κασσελάκη και άλλα μικρότερα δεξιά κόμματα. Η Ελλάδα είναι η δεύτερη σε εξοπλισμούς χώρα του ΝΑΤΟ με πάνω από 3% του ΑΕΠ ετησίως, όταν ο μέσος όρος στη συμμαχία είναι κάτω του 2%. Εχουμε επαρκή άμυνα για την υπεράσπιση των συνόρων μας και το συνεχιζόμενο ράλι υπερεξοπλισμών εξυπηρετεί τη συμμετοχή της στα νατοϊκά σχέδια κατά της Ρωσίας και στη Μέση Ανατολή. Είμαστε μια χώρα που αγοράζει και δεν παράγει ούτε μια βίδα για τα όπλα, δηλαδή, προνομιακός πελάτης για τις ΗΠΑ και τις ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες, ιδιαίτερα σήμερα που η ΕΕ οργανώνεται στη βάση της πολεμικής οικονομίας, με συνέπεια την καταβαράθρωση των κονδυλίων της κοινωνικής συνοχής και του κοινωνικού κράτους. Από πού θα χρηματοδοτήσει η Ελλάδα τη νέα κούρσα εξοπλισμών; Οι κοινωνικές ανισότητες, αντί να μειωθούν θα επεκταθούν.


Η αντιμετώπιση του πολιτικού προβλήματος, δηλαδή, η ήττα της κυβέρνησης Μητσοτάκης αλλά και η ήττα της συναινετικής αντιπολίτευσης, προϋποθέτει προγραμματική συζήτηση, ριζοσπαστικές τομές που θα εμπνέουν αγώνες και θα επαναφέρουν την αξιοπιστία της πολιτικής, έργο δύσκολο αλλά αναγκαίο. Και ο ρόλος της σύγχρονης Αριστεράς, με πρόγραμμα και όραμα είναι προϋπόθεση ώστε να αρθούν οι αιτίες του κατακερματισμού που πληγώνουν τους πολίτες και να μην ανακυκλωθούν καταστάσεις ευκαιριακών συγκολλήσεων στο όνομα του κυβερνητισμού που προκαλούν κοινωνικές και πολιτικές απογοητεύσεις.

*Πρώην υπουργός και βουλευτής, μέλος της ΚΕ της Νέας Αριστεράς