ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ ΚΑΙ ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ: ΔΥΟ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΤΟ "ΕΓΩ ΤΟΥΣ" ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗ ΜΟΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ....

Από το "Φιλελεύθερο", αλλά...

ΧΕΡΙ-ΧΕΡΙ ΜΕ ΤΟ ΔΕΞΙΟ ΑΣΚΕΡΙ


ΤΗΣ ΑΛΙΚΗΣ ΧΑΤΖΗ

 Ο  Δημήτρης Παπαδημούλης του ΣΥΡΙΖΑ -αν δεν υποπίπτω σε τραγικό λάθος- αποτελεί έναν βασικό πάσσαλο της «γέφυρας στην πρόοδο» που χτίζει το Μαξίμου. Κατά συνέπεια -και πάλι με την επιφύλαξη να μην κάνω λάθος- συνεργάζεται στενά (πιο στενά είναι παρεξηγήσιμο) με τον Σκουρλέτη, τον Καρτερό, τον Δανέλλη και την Κουντουρά. Αν υποθέσουμε ότι ισχύουν οι επιστημονικά τεκμηριωμένες απόψεις του «προοδευτικού» ευρωβουλευτή (διαπρεπής αναλυτής σε θέματα ΑμεΑ) ότι όσοι αντιδρούν στην ανήθικη επίθεση εναντίον του Κυμπουρόπουλου, «διυλίζουν τον Πολάκη για να καταπιούν τον Αδωνι», να προσέξουν τα νώτα τους στην εκλογική επιτροπή της Κουμουνδούρου. Ιδιαίτερα, οι συνυποψήφιοι του που «αγγίζουν την αριστερή ψυχή» των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και -σύμφωνα με τον κ. Παπαδημούλη- ρίχνουν τον νταή Σφακιανό υπουργό «στα σκυλιά»!

Ο πολιτικός Μεσαίωνας στη σύγχρονη εκδοχή του έχει λάβει «ριζοσπαστικά» χαρακτηριστικά ανεκτικότητας, έτσι ώστε να μπορούν να συνυπάρχουν αρμονικά με... δημιουργικά συγκλίνουσες ιδεολογίες, Παπαδημούλης, Πολάκης και διάφοροι παραστρατημένοι ακροδεξιοί, ρατσιστές και φιλο-χρυσαυγίτες (οι ψηφοφόροι, όπως και οι ψήφοι, δεν... μυρίζουν). Τα ιδεολογικά επιστημονικά συμπεράσματα των δύο αδιαμφισβήτητων εργολάβων του πρώτου κράτους πρόνοιας στην ιστορία, όπως αυτά θα προκύψουν μέσα από έναν διεξοδικό διάλογο με τους «παραστρατημένους» και τη δημιουργική ενότητα των αντιθέτων, θα δημοσιευθούν προσεχώς. Προσώρας, στηρίζουν ο ένας την ύπαρξη και τον δημόσιο λόγο του άλλου, προτείνοντας ένα ακαταμάχητο μοντέλο διακυβέρνησης... δημιουργικού αναστοχασμού.

Θρυλείται ότι ο  κ.Παπαδημούλης είναι σοσιαλδημοκράτης πλέον -κατά το ελληνικότερον, κεντροαριστερός- και φιλοδοξεί να γίνει πολύ σπουδαίος στο κόμμα του, και για το κόμμα του, το οποίο εγκαταλείπει τον ριζοσπαστικό του χαρακτήρα και συμμαχεί με εξέχουσες προσωπικότητες, όπως η κα Παπακώστα, η οποία μας συγκίνησε με τις δηλώσεις της για τη βαρβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζει τα ΑμεΑ η Ν.Δ. Η συμπόρευσή του, δε, με τους χρυσαυγίτες στο Ευρωκοινοβούλιο μέχρι στιγμής αποδεικνύεται υποδειγματική: δεν μπαίνει ο ένας στα χωράφια του άλλου και ο κ. Παπαδημούλης, για παράδειγμα, ψηφίζει μαζί με τους ευρωβουλευτές του Μιχαλολιάκου υπέρ του μοντέλου της Βενεζουέλας του Μαδούρο και καταγγέλλει την... προπαγάνδα της αντιδραστικής αντιπολίτευσης. Φυσικά, για το καλό της χώρας, για το καλό της Ευρώπης, ανιδιοτελώς - και παρακαλώ μην πάει το μυαλό σας σε τίποτα πονηρό. Υπάρχει συνέπεια και ταύτιση απόψεων, επί του προκειμένου και όχι μόνο: Πρωτοστάτησαν στην πλατεία «αγανακτισμένων» με τα ίδια συνθήματα και τις ίδιες επιδιώξεις κι έριξαν την προηγούμενη κυβέρνηση προκειμένου να πάμε σε πρόωρες εκλογές, ώστε να αναλάβει τη σωτηρία της χώρας ο Πάνος Κομμένος, η Αυλωνίτου και ο Καρανίκας μεταξύ άλλων ισοϋψών πολιτικών προσωπικοτήτων... Αυτή δεν ήταν η πρώτη «προοδευτική συμμαχία» του ΣΥΡΙΖΑ;

Αλήθεια, σε ποιους νομίζει ότι απευθύνεται ο κ. Παπαδημούλης, γιατί η απεχθέστερη μορφή της Ακροδεξιάς είναι η πολιτική με όρους κανιβαλισμού και απρέπειας που γυρίζει την ανθρωπότητα στις σκοτεινές απαρχές της. Πόσο ανύπαρκτη και κάλπικη μπορεί να αποδειχθεί τελικά η συνείδηση όλων αυτών των αδέκαστων, ηθικά άμεμπτων και ταξικά κρυστάλλινων, εκατομμυριούχων «αγωνιστών», πόυ εισπράττουν μισθούς και μεγαλεία, τα οποία δεν θα μπορούσαν να φανταστούν ούτε στα πιο ακραία εξτρεμιστικά τους όνειρα;

ΑΠΑΤΗ

Αναρωτιέται κάθε στοιχειωδώς λογικός άνθρωπος που έζησε όλο αυτό το παραμύθι της μπούρδας του «ριζοσπαστικού προοδευτικού ΣΥΡΙΖΑ», όλη αυτή την απόλυτη απάτη του αριστερού λαϊκισμού, της αφόρητης αγραμματοσόνης, των βλα-χομπαρόκ επαρχιώτικων συλλογικοτήτων, για το ποια είναι επιτέλους τα ανεκτά όρια του προσωπικού (και κομματικού) εξευτελισμού...

Πολύ φοβόμαστε ότι ο κ. Παπαδημούλης επιμηκύνει το επικίνδυνο άλμα που ξεκίνησε ο ΣΥΡΙΖΑ συνεργαζόμενος με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ με μοναδικό σκοπό την κατάληψη και διατήρηση της εξουσίας ως αυτοσκοπού. Ωστόσο, το πήγε τρομακτικά μακριά, έτσι που να ανησυχεί πλέον ο κάθε δημοκράτης πολίτης αυτής της χώρας μέχρι πού μπορεί να φτάσει αυτός ο επικίνδυνος εθισμός με τους τίτλους, τα αξιώματα και τους «τρανούς ρόλους». Είναι απολύτως βέβαιο ότι αν γινόταν παρόμοια επίθεση στον κ. Κυμπουρόπουλο από προβεβλημένα στελέχη της Ν.Δ. ή του Κινήματος Αλλαγής, οι αντιδράσεις των «προοδευτικών», «αριστερών» του ΣΥΡΙΖΑ θα δημιουργούσαν ένα πρωτοφανές πολιτικό τσουνάμι... Αλλά το θέμα μας δεν είναι η παροιμιώδης πολιτική υποκρισία του κ. Παπαδημούλη, ούτε ο βαθύς πολιτικός αμοραλισμός του, όσο οι δημοκρατικοί θεσμοί και παραδόσεις αυτής της χώρας, όπως επίσης και το μέχρι πόσο εγκληματικά κυνικός μπορεί να γίνει κανείς προκειμένου να διατηρηθεί στην εξουσία. Το ερώτημα είναι αμείλικτο: Πόση ανοχή διαθέτετε ι ,πέναντι στην ωμή έκφραση της απανθρωπιάς; Να ξέρουμε, γιά να φυλαχθούμε!

...και τα εύσημα από το κομματικό δελτίο 

της "ΑΥΓΗΣ", σε συνδυασμό με...

"Η ΑΥΓΗ"

26/04/19

...την έκρηξη εγωπάθειας του....άφθαστου έτερου ΣΥΡΙΖΑίου ευρωβουλευτήΚούλογλου

"Η ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 27-28/04/19