Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ". ΤΟ ΘΕΜΑ
 |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 24/04/19 |
ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΛΑΚΑΣΑ
Σε κομματικές εκδουλεύσεις, σε επαναφορά ρυθμίσεων του παρελθόντος και εντέλει στη μικροκομματική πολιτική που δηλητηριάζει τη λειτουργία του ελληνικού κράτους από καταβολής του κατέληξε η μεταρρύθμιση του ΣΥΡΙΖΑ στην Παιδεία, που είχε προβληθεί από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα ως μείζον εκσυγχρονιστικό βήμα.
Ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου, εγκλωβισμένος σε ιδεοληψίες της Αριστεράς, αντέγραψε τα κακέκτυπα της δεκαετίας του 1980, παρουσιάζοντας ένα νομοσχέδιο που δεν έχει καμία πνοή, στρατηγική και πολιτικό όραμα, πλην της ικανοποίησης των ψηφοθηρικών στοχεύσεων του κυβερνώντος κόμματος. Ενδεικτικά, το νέο σύστημα εισαγωγής είναι κακέκτυπο των δεσμών, τα Πρότυπα-Πειραματικά επιστρέφουν στο παλιό τους καθεστώς που ίσχυσε από το 1985, στην τριτοβάθμια εκπαίδευση το δόγμα του «κάθε πόλη και ΑΕΙ» αποθεώνεται, καθώς όλο το προηγούμενο διάστημα... έκαναν παρέλαση βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ από το υπουργικό γραφείο και χθες πανηγύριζαν για τα τμήματα-ακαδημαϊκά ρουσφετάκια που πήραν για να κυματίζουν στα προεκλογικά μπαλκόνια τους. Χαρακτηριστικό της αμετροέπειας που επέδειξε η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας είναι ότι οι διατάξεις του, πλέον από χθες, νόμου ψηφίστηκαν χωρίς αλλαγές, παρότι προκάλεσαν μπαράζ οξύτατων αντιδράσεων από όλους τους εκπαιδευτικούς χώρους.
Η χθεσινή ψήφιση του νομοσχεδίου στην Ολομέλεια της Βουλής –με 147 ψήφους υπέρ και 100 κατά σε ονομαστική ψηφοφορία– αποτέλεσε το κύκνειο πολιτικό άσμα του υπουργού Κώστα Γαβρόγλου, ο οποίος, εμφανώς εκνευρισμένος από τις αντιδράσεις, κατέφυγε σε ειρωνείες και σκωπτικά σχόλια προς την αντιπολίτευση. Μάλιστα, μετά την αποστομωτική απάντηση που έλαβε το βράδυ της Δευτέρας από τον γ.γ. του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα –«Kύριε Γαβρόγλου, που πετάγεστε συνεχώς με αυτό το υφάκι, κόφτε το», του είπε– χθες ο υπουργός Παιδείας στην καταληκτική του ομιλία έφθασε να πει ότι «στη Βουλή εκφράστηκε και το πιο σύντομο ανέκδοτο, το αίτημα του ΚΚΕ για κριτική σκέψη».
Αναφορικά με το ν/σ, έως τώρα και μετά την «ανωτατοποίηση» των ΤΕΙ το 2001, την ανώτατη τριτοβάθμια εκπαίδευση –τα ΑΕΙ δηλαδή– αποτελούσαν τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Χθες, έπεσε η αυλαία των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, καθώς στον χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τα ΤΕΙ είτε απορροφήθηκαν από κάποιο πανεπιστήμιο είτε αναβαθμίστηκαν σε πανεπιστήμια. Τα ΑΕΙ από 32 έμειναν 24 (μόνον η ΑΣΠΑΙΤΕ δεν συγχωνεύθηκε), ενώ, σύμφωνα με τον κ. Γαβρόγλου, ο αριθμός των τμημάτων από 450 έως τώρα μειώνεται σε 430. Ο κ. Γαβρόγλου ανέφερε τη μείωση του αριθμού για να αντικρούσει τις κατηγορίες ότι δημιουργεί τμήματα για ρουσφετολογικούς λόγους. Ωστόσο, η μείωση του αριθμού προκλήθηκε από τη συγχώνευση τμημάτων, ενώ η θέση Γαβρόγλου καταρρίπτεται από τη δική του (προ τριών εβδομάδων στην ΕΡΤ) εξαγγελία για αύξηση του αριθμού των εισακτέων για το έτος 2019-2020.
Παράλληλα, ο υπουργός Παιδείας δεν εξήγησε γιατί έκανε δεκτές τις εκπρόθεσμες βουλευτικές τροπολογίες που του πρότειναν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ για νέα τμήματα σε Αργος, Εδεσσα, Κοζάνη και Φλώρινα. Με ποια ακαδημαϊκά κριτήρια τα αποφάσισε; Ο καθηγητής Φυσικής του ΑΠΘ Λουκάς Βλάχος αποτύπωσε την κατάσταση δηλώνοντας στην «Κ»: «Είναι έτοιμη η σημερινή κυβέρνηση να διαλύσει τον βασικότερο μοχλό της πολιτιστικής και οικονομικής ανάπτυξης της χώρας, την εκπαίδευση, με τροπολογίες που έγιναν κυριολεκτικά μέσα στη νύχτα».
Αντί της κατάργησης, διπλές εξετάσεις
Η εξαγγελία του ΣΥΡΙΖΑ για κατάργηση των Πανελλαδικών Εξετάσεων κατέληξε σε... διπλές εξετάσεις (περιφερειακές και πανελλαδικές) στα ίδια μαθήματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, διά χειρός του υπουργού Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου, επαναφέρει το σύστημα των δεσμών που ίσχυσε επί ΠΑΣΟΚ, επικρινόμενος μάλιστα ότι θέτει σε αμφισβήτηση το κεκτημένο της μεταπολίτευσης, δηλαδή το αδιάβλητο των εξετάσεων.
Ειδικότερα, ο βασικός κορμός του νέου συστήματος εισαγωγής στα ΑΕΙ που ψηφίστηκε χθες προσομοιάζει με το μακροβιότερο εξεταστικό σύστημα μεταπολιτευτικά, αυτό των δεσμών. Οι δέσμες καθιερώθηκαν επί ΠΑΣΟΚ το 1983 και εφαρμόστηκαν έως και το 1999. Τότε οι μαθητές εξετάζονταν σε τέσσερα μαθήματα για τις σχολές ενός και μόνον επιστημονικού πεδίου.
Ωστόσο, με το νέο σύστημα καθιερώνεται ένα... εξεταστικό παράδοξο: οι μαθητές θα εξετάζονται σε τέσσερα μαθήματα για να πάρουν το απολυτήριό τους (τα θέματα θα ορίζονται από καθηγητές ανά ομάδες σχολείων της ίδιας περιφέρειας) και ένα μήνα μετά θα εξετάζονται εκ νέου στα ίδια μαθήματα (με θέματα ορισμένα από την Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων-ΚΕΕ) για να εισαχθούν στα ΑΕΙ. Με τον τρόπο αυτό, δηλαδή αναθέτοντας τα θέματα των κρίσιμων πανελλαδικών στην ΚΕΕ, ουσιαστικά το υπουργείο αποδέχεται μια γκρίζα ζώνη του νέου συστήματος, η οποία σχετίζεται με τον διαφορετικό βαθμό δυσκολίας που θα έχουν τα θέματα για το απολυτήριο, ανά περιφέρεια σχολείων. Παράλληλα, η ελεύθερη πρόσβαση κατέληξε να αφορά σχολές χαμηλής ζήτησης και βάση εισαγωγής κάτω από το 10.
Από την άλλη, τους τίτλους τέλους της προσπάθειας για υψηλού επιπέδου διδασκαλία και αριστεία στα δημόσια σχολεία που ξεκίνησε το 2011 με την ίδρυση των Πρότυπων-Πειραματικών Σχολείων (ΠΠΣ) υπέγραψε ο υπουργός Παιδείας. Το βασικό στοιχείο του νέου συστήματος, για το οποίο υπάρχουν οι περισσότερες αντιδράσεις από γονείς, είναι ότι οι εκπαιδευτικοί που θα στελεχώσουν τα ΠΠΣ δεν θα έχουν αξιολογηθεί προηγουμένως. Ο νόμος 3966 του 2011 άλλαξε άρδην το θεσμικό πλαίσιο των σχολείων καθιερώνοντας την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών τους. Πλέον ο κ. Γαβρόγλου κάνει βήματα προς το παλαιότερο καθεστώς που ίσχυσε από το 1985 και μετά, όταν τα Πειραματικά Σχολεία είχαν μετατραπεί σταδιακά σε σχολεία της γειτονιάς.
Λουκάς Βλάχος*: Τα διαλύσατε όλα για λίγες ψήφους
Η δουλειά μου με έχει συνηθίσει να συμμετέχω σε συζητήσεις όταν το αντικείμενο που μελετάμε έχει ενδιαφέρον, οι συνομιλητές μου παρουσιάζουν επιχειρήματα ουσίας που χρειάζονται σοβαρή μελέτη και ανάλυση και σίγουρα στηρίζονται όσα συζητάμε στη διεθνή εμπειρία και πρακτική.
Είναι δύσκολο για μένα να τοποθετηθώ για κάτι που γίνεται στο πόδι για καθαρά ψηφοθηρικούς σκοπούς.
Είναι έτοιμη η σημερινή κυβέρνηση να διαλύσει τον βασικότερο μοχλό της πολιτιστικής και οικονομικής ανάπτυξης της χώρας, την εκπαίδευση, με τροπολογίες που έγιναν κυριολεκτικά μέσα στη νύχτα.
Διαλύουμε την τεχνολογική εκπαίδευση όταν έπρεπε να είναι ο βασικός μας εκπαιδευτικός άξονας. Διαλύουμε τα πανεπιστήμια όταν θα έπρεπε να ασχολούνται με προσεκτικά επιλεγμένους φοιτητές και φοιτήτριες, με τα νέα επιτεύγματα της επιστήμης και τεχνολογίας και να προτείνουν καινοτόμες ιδέες για την πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
Ζητάμε από τα πανεπιστήμια να «απορροφήσουν» μια άλλη εκπαιδευτική μονάδα με τεχνολογικό προσανατολισμό μέσα σε μία νύχτα.
Ζητάμε να γίνουν νέα τμήματα, όταν οι απόφοιτοι από τα υπάρχοντα δεν βρίσκουν εργασία σχετική με το αντικείμενο των σπουδών τους.
Το τραγικό στοιχείο σε όλα αυτά είναι ότι διαλύουμε τον βασικό και διεθνώς καθιερωμένο σκελετό της εκπαίδευσης και κανένας νόμος-πλαίσιο πλέον δεν θα μπορεί να «βελτιώσει».
Ο πολύ καλά δουλεμένος νόμος-πλαίσιο για τα ΑΕΙ που πρότεινε η κ. Διαμαντοπούλου δεν έχει καμία αξία πλέον. Θα χρειαστεί συνολικός ανασχεδιασμός, που θα φέρει γκρίνια και αντιδράσεις, όταν πρέπει να πάρεις πίσω πρόχειρες ψηφοθηρικές «κατακτήσεις» της μιας νύχτας.
* Καθηγητής Αστροφυσικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Αχιλλέας Ντελλής*: Παρατείνονται οι παθογένειες
Με τον «νόμο Διαμαντοπούλου», η πολιτεία προσπάθησε να διορθώσει λάθη του παρελθόντος στα Πρότυπα Πειραματικά Σχολεία, αναβαθμίζοντάς τα μέσω της αυτονομίας, λογοδοσίας και αξιολόγησης. Ο νέος νόμος δεν αναγνωρίζει στο Επιστημονικό Εποπτικό Συμβούλιο την αρμοδιότητα να ελέγχει τα κριτήρια για την πλήρωση των θέσεων στα σχολεία, αλλά αυτή ανατίθεται σε κεντρική υπηρεσία του υπουργείου.
Στον προηγούμενο νόμο, η λογική της διπλής πενταετούς θητείας ήταν οι υπηρετήσαντες στα ΠΠΣ να μεταφέρουν την τεχνογνωσία και σε άλλα σχολεία, ώστε να υπάρχει διάχυση. (Οσοι έχουν μετάσχει στη διαδικασία, βελτιώθηκαν παιδαγωγικά, επιστημονικά, διδακτικά). Με τον νέο νόμο η απόδοση ισόβιας οργανικής και η κατάργηση της αξιολόγησης όχι μόνον παρατείνουν δύο βασικές παθογένειες της δημόσιας εκπαίδευσης, αλλά επαναφέρουν πολιτισμικές συμπεριφορές του Ελληνα που δεν συνάδουν με τον 21ο αιώνα. Η ανασφάλεια και η έλλειψη εμπιστοσύνης είναι χαρακτηριστικά μιας πολιτείας φοβικής και ατελούς, που δεν έχει βρει ακόμη μηχανισμούς αξιόπιστους και θεσμούς που υπηρετούν στόχους, οι οποίοι ξεπερνούν τον κύκλο ζωής μιας υπουργικής θητείας. Το πρόβλημα εντείνεται γιατί οι θεσμοί της ανώτερης εκπαιδευτικής ιεραρχίας στελεχώνονται με τον τρόπο της μεταπολίτευσης: η ανυπαρξία ουσιαστικής αξιολόγησης (ο πυρήνας του λειτουργήματος του εκπαιδευτικού είναι η διδασκαλία), οδηγεί στην επιλογή –μέσω της μοριοδότησης– εκπαιδευτικών όχι απαραίτητα κατάλληλων για τη θέση που καταλαμβάνουν. Το ιστορικό ζητούμενο είναι η θέσπιση Ανεξάρτητης Αρχής που θα θέτει στόχους συγκεκριμένους και εντός χρονικού πλαισίου εξαετίας ή επταετίας· στοιχείο απαραίτητο κατά τις διεθνείς πρακτικές για να αλλάξει αποτελεσματικά ένας οργανισμός.
* Εκπαιδευτικός στο 1ο Πειραματικό ΓΕΛ Αθηνών, υπότροφος Fulbright 2019.
Λεωνίδας Καστανάς*: Λάθος επιλογές, καταστροφικές συνέπειες
Οταν ο υπουργός Παιδείας, όπως ο σημερινός, θεωρεί ότι για το χαώδες κενό μεταξύ εκπαίδευσης και αγοράς εργασίας ευθύνεται η αγορά και όχι το εκπαιδευτικό μοντέλο, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Στην πιο κρίσιμη φάση της μεταπολεμικής της ιστορίας, η Ελλάδα ανακάλυψε τη ριζοσπαστική Αριστερά και έμπλεξε άσχημα. Οι λάθος αναγνώσεις τής πιο αδρής πραγματικότητας σε συνδυασμό με άκυρες αριστερές ιδεοληψίες οδηγούν σε λάθος επιλογές με καταστροφικές συνέπειες. Ο νέος νόμος «φέρει το άχθος» της μεγάλης υπόσχεσης του ΣΥΡΙΖΑ για ελεύθερη πρόσβαση στα ΑΕΙ. Οταν στο υπουργείο κατάλαβαν ότι αυτό είναι ανέφικτο, αρκέστηκαν στην ελεύθερη πρόσβαση στα «τμήματα χαμηλής ζήτησης», δηλαδή στα αζήτητα που θα παραμείνουν αζήτητα, μιας και δεν προσφέρουν επαγγελματική διέξοδο και κανείς δεν ξέρει γιατί υπάρχουν ακόμα.
Η ανάγκη για ένα σύστημα που να φαίνεται φιλολαϊκό τούς οδήγησε στη φροντιστηριοποίηση της Γ΄ Λυκείου. Τέσσερα εξεταζόμενα μαθήματα, κάτι σαν κρατικό φροντιστήριο που υποτίθεται θα απαλλάξει τους γονείς από το δυσβάσταχτο κόστος. Αγνοούν ότι η ανάγκη για ιδιωτικό φροντιστήριο πηγάζει από τον ανταγωνισμό για την είσοδο σε μια σχολή που οδηγεί σε εργασία με προοπτικές και υψηλές απολαβές και η οποία σήμερα έχει ζήτηση και στο εξωτερικό. Δεν έχει να κάνει με την ποιότητα του λυκείου. Αγνοούν ότι στο φροντιστήριο διδάσκουν καθηγητές που ξέρουν άριστα αυτή «τη δουλειά» για την οποία προσλαμβάνονται. Είναι ειδικοί. Κάτι που δύσκολα μπορούμε να το πούμε για την πλειονότητα των δημόσιων εκπαιδευτικών, οι οποίοι εκτός των άλλων δεν έχουν και κανένα κίνητρο να ανταγωνιστούν το ιδιωτικό φροντιστήριο. Ο επόμενος υπ. Παιδείας πρέπει να έχει έτοιμο το αντίδοτο στο δηλητήριο και να το ψηφίσει με το καλημέρα. Δεν είναι να παίζουμε με την εκπαίδευση των παιδιών μας.
* Ο κ. Λεωνίδας Καστανάς είναι φυσικός στη μέση εκπαίδευση.
Αναφορικά με το ν/σ, έως τώρα και μετά την «ανωτατοποίηση» των ΤΕΙ το 2001, την ανώτατη τριτοβάθμια εκπαίδευση –τα ΑΕΙ δηλαδή– αποτελούσαν τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Χθες, έπεσε η αυλαία των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, καθώς στον χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τα ΤΕΙ είτε απορροφήθηκαν από κάποιο πανεπιστήμιο είτε αναβαθμίστηκαν σε πανεπιστήμια. Τα ΑΕΙ από 32 έμειναν 24 (μόνον η ΑΣΠΑΙΤΕ δεν συγχωνεύθηκε), ενώ, σύμφωνα με τον κ. Γαβρόγλου, ο αριθμός των τμημάτων από 450 έως τώρα μειώνεται σε 430. Ο κ. Γαβρόγλου ανέφερε τη μείωση του αριθμού για να αντικρούσει τις κατηγορίες ότι δημιουργεί τμήματα για ρουσφετολογικούς λόγους. Ωστόσο, η μείωση του αριθμού προκλήθηκε από τη συγχώνευση τμημάτων, ενώ η θέση Γαβρόγλου καταρρίπτεται από τη δική του (προ τριών εβδομάδων στην ΕΡΤ) εξαγγελία για αύξηση του αριθμού των εισακτέων για το έτος 2019-2020.
Παράλληλα, ο υπουργός Παιδείας δεν εξήγησε γιατί έκανε δεκτές τις εκπρόθεσμες βουλευτικές τροπολογίες που του πρότειναν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ για νέα τμήματα σε Αργος, Εδεσσα, Κοζάνη και Φλώρινα. Με ποια ακαδημαϊκά κριτήρια τα αποφάσισε; Ο καθηγητής Φυσικής του ΑΠΘ Λουκάς Βλάχος αποτύπωσε την κατάσταση δηλώνοντας στην «Κ»: «Είναι έτοιμη η σημερινή κυβέρνηση να διαλύσει τον βασικότερο μοχλό της πολιτιστικής και οικονομικής ανάπτυξης της χώρας, την εκπαίδευση, με τροπολογίες που έγιναν κυριολεκτικά μέσα στη νύχτα».
Αντί της κατάργησης, διπλές εξετάσεις
Η εξαγγελία του ΣΥΡΙΖΑ για κατάργηση των Πανελλαδικών Εξετάσεων κατέληξε σε... διπλές εξετάσεις (περιφερειακές και πανελλαδικές) στα ίδια μαθήματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, διά χειρός του υπουργού Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου, επαναφέρει το σύστημα των δεσμών που ίσχυσε επί ΠΑΣΟΚ, επικρινόμενος μάλιστα ότι θέτει σε αμφισβήτηση το κεκτημένο της μεταπολίτευσης, δηλαδή το αδιάβλητο των εξετάσεων.
Ειδικότερα, ο βασικός κορμός του νέου συστήματος εισαγωγής στα ΑΕΙ που ψηφίστηκε χθες προσομοιάζει με το μακροβιότερο εξεταστικό σύστημα μεταπολιτευτικά, αυτό των δεσμών. Οι δέσμες καθιερώθηκαν επί ΠΑΣΟΚ το 1983 και εφαρμόστηκαν έως και το 1999. Τότε οι μαθητές εξετάζονταν σε τέσσερα μαθήματα για τις σχολές ενός και μόνον επιστημονικού πεδίου.
Ωστόσο, με το νέο σύστημα καθιερώνεται ένα... εξεταστικό παράδοξο: οι μαθητές θα εξετάζονται σε τέσσερα μαθήματα για να πάρουν το απολυτήριό τους (τα θέματα θα ορίζονται από καθηγητές ανά ομάδες σχολείων της ίδιας περιφέρειας) και ένα μήνα μετά θα εξετάζονται εκ νέου στα ίδια μαθήματα (με θέματα ορισμένα από την Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων-ΚΕΕ) για να εισαχθούν στα ΑΕΙ. Με τον τρόπο αυτό, δηλαδή αναθέτοντας τα θέματα των κρίσιμων πανελλαδικών στην ΚΕΕ, ουσιαστικά το υπουργείο αποδέχεται μια γκρίζα ζώνη του νέου συστήματος, η οποία σχετίζεται με τον διαφορετικό βαθμό δυσκολίας που θα έχουν τα θέματα για το απολυτήριο, ανά περιφέρεια σχολείων. Παράλληλα, η ελεύθερη πρόσβαση κατέληξε να αφορά σχολές χαμηλής ζήτησης και βάση εισαγωγής κάτω από το 10.
Από την άλλη, τους τίτλους τέλους της προσπάθειας για υψηλού επιπέδου διδασκαλία και αριστεία στα δημόσια σχολεία που ξεκίνησε το 2011 με την ίδρυση των Πρότυπων-Πειραματικών Σχολείων (ΠΠΣ) υπέγραψε ο υπουργός Παιδείας. Το βασικό στοιχείο του νέου συστήματος, για το οποίο υπάρχουν οι περισσότερες αντιδράσεις από γονείς, είναι ότι οι εκπαιδευτικοί που θα στελεχώσουν τα ΠΠΣ δεν θα έχουν αξιολογηθεί προηγουμένως. Ο νόμος 3966 του 2011 άλλαξε άρδην το θεσμικό πλαίσιο των σχολείων καθιερώνοντας την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών τους. Πλέον ο κ. Γαβρόγλου κάνει βήματα προς το παλαιότερο καθεστώς που ίσχυσε από το 1985 και μετά, όταν τα Πειραματικά Σχολεία είχαν μετατραπεί σταδιακά σε σχολεία της γειτονιάς.
 |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 24/04/19 |
Λουκάς Βλάχος*: Τα διαλύσατε όλα για λίγες ψήφους
Η δουλειά μου με έχει συνηθίσει να συμμετέχω σε συζητήσεις όταν το αντικείμενο που μελετάμε έχει ενδιαφέρον, οι συνομιλητές μου παρουσιάζουν επιχειρήματα ουσίας που χρειάζονται σοβαρή μελέτη και ανάλυση και σίγουρα στηρίζονται όσα συζητάμε στη διεθνή εμπειρία και πρακτική.
Είναι δύσκολο για μένα να τοποθετηθώ για κάτι που γίνεται στο πόδι για καθαρά ψηφοθηρικούς σκοπούς.
Είναι έτοιμη η σημερινή κυβέρνηση να διαλύσει τον βασικότερο μοχλό της πολιτιστικής και οικονομικής ανάπτυξης της χώρας, την εκπαίδευση, με τροπολογίες που έγιναν κυριολεκτικά μέσα στη νύχτα.
Διαλύουμε την τεχνολογική εκπαίδευση όταν έπρεπε να είναι ο βασικός μας εκπαιδευτικός άξονας. Διαλύουμε τα πανεπιστήμια όταν θα έπρεπε να ασχολούνται με προσεκτικά επιλεγμένους φοιτητές και φοιτήτριες, με τα νέα επιτεύγματα της επιστήμης και τεχνολογίας και να προτείνουν καινοτόμες ιδέες για την πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
Ζητάμε από τα πανεπιστήμια να «απορροφήσουν» μια άλλη εκπαιδευτική μονάδα με τεχνολογικό προσανατολισμό μέσα σε μία νύχτα.
Ζητάμε να γίνουν νέα τμήματα, όταν οι απόφοιτοι από τα υπάρχοντα δεν βρίσκουν εργασία σχετική με το αντικείμενο των σπουδών τους.
Το τραγικό στοιχείο σε όλα αυτά είναι ότι διαλύουμε τον βασικό και διεθνώς καθιερωμένο σκελετό της εκπαίδευσης και κανένας νόμος-πλαίσιο πλέον δεν θα μπορεί να «βελτιώσει».
Ο πολύ καλά δουλεμένος νόμος-πλαίσιο για τα ΑΕΙ που πρότεινε η κ. Διαμαντοπούλου δεν έχει καμία αξία πλέον. Θα χρειαστεί συνολικός ανασχεδιασμός, που θα φέρει γκρίνια και αντιδράσεις, όταν πρέπει να πάρεις πίσω πρόχειρες ψηφοθηρικές «κατακτήσεις» της μιας νύχτας.
* Καθηγητής Αστροφυσικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Αχιλλέας Ντελλής*: Παρατείνονται οι παθογένειες
Με τον «νόμο Διαμαντοπούλου», η πολιτεία προσπάθησε να διορθώσει λάθη του παρελθόντος στα Πρότυπα Πειραματικά Σχολεία, αναβαθμίζοντάς τα μέσω της αυτονομίας, λογοδοσίας και αξιολόγησης. Ο νέος νόμος δεν αναγνωρίζει στο Επιστημονικό Εποπτικό Συμβούλιο την αρμοδιότητα να ελέγχει τα κριτήρια για την πλήρωση των θέσεων στα σχολεία, αλλά αυτή ανατίθεται σε κεντρική υπηρεσία του υπουργείου.
Στον προηγούμενο νόμο, η λογική της διπλής πενταετούς θητείας ήταν οι υπηρετήσαντες στα ΠΠΣ να μεταφέρουν την τεχνογνωσία και σε άλλα σχολεία, ώστε να υπάρχει διάχυση. (Οσοι έχουν μετάσχει στη διαδικασία, βελτιώθηκαν παιδαγωγικά, επιστημονικά, διδακτικά). Με τον νέο νόμο η απόδοση ισόβιας οργανικής και η κατάργηση της αξιολόγησης όχι μόνον παρατείνουν δύο βασικές παθογένειες της δημόσιας εκπαίδευσης, αλλά επαναφέρουν πολιτισμικές συμπεριφορές του Ελληνα που δεν συνάδουν με τον 21ο αιώνα. Η ανασφάλεια και η έλλειψη εμπιστοσύνης είναι χαρακτηριστικά μιας πολιτείας φοβικής και ατελούς, που δεν έχει βρει ακόμη μηχανισμούς αξιόπιστους και θεσμούς που υπηρετούν στόχους, οι οποίοι ξεπερνούν τον κύκλο ζωής μιας υπουργικής θητείας. Το πρόβλημα εντείνεται γιατί οι θεσμοί της ανώτερης εκπαιδευτικής ιεραρχίας στελεχώνονται με τον τρόπο της μεταπολίτευσης: η ανυπαρξία ουσιαστικής αξιολόγησης (ο πυρήνας του λειτουργήματος του εκπαιδευτικού είναι η διδασκαλία), οδηγεί στην επιλογή –μέσω της μοριοδότησης– εκπαιδευτικών όχι απαραίτητα κατάλληλων για τη θέση που καταλαμβάνουν. Το ιστορικό ζητούμενο είναι η θέσπιση Ανεξάρτητης Αρχής που θα θέτει στόχους συγκεκριμένους και εντός χρονικού πλαισίου εξαετίας ή επταετίας· στοιχείο απαραίτητο κατά τις διεθνείς πρακτικές για να αλλάξει αποτελεσματικά ένας οργανισμός.
* Εκπαιδευτικός στο 1ο Πειραματικό ΓΕΛ Αθηνών, υπότροφος Fulbright 2019.
Λεωνίδας Καστανάς*: Λάθος επιλογές, καταστροφικές συνέπειες
Οταν ο υπουργός Παιδείας, όπως ο σημερινός, θεωρεί ότι για το χαώδες κενό μεταξύ εκπαίδευσης και αγοράς εργασίας ευθύνεται η αγορά και όχι το εκπαιδευτικό μοντέλο, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Στην πιο κρίσιμη φάση της μεταπολεμικής της ιστορίας, η Ελλάδα ανακάλυψε τη ριζοσπαστική Αριστερά και έμπλεξε άσχημα. Οι λάθος αναγνώσεις τής πιο αδρής πραγματικότητας σε συνδυασμό με άκυρες αριστερές ιδεοληψίες οδηγούν σε λάθος επιλογές με καταστροφικές συνέπειες. Ο νέος νόμος «φέρει το άχθος» της μεγάλης υπόσχεσης του ΣΥΡΙΖΑ για ελεύθερη πρόσβαση στα ΑΕΙ. Οταν στο υπουργείο κατάλαβαν ότι αυτό είναι ανέφικτο, αρκέστηκαν στην ελεύθερη πρόσβαση στα «τμήματα χαμηλής ζήτησης», δηλαδή στα αζήτητα που θα παραμείνουν αζήτητα, μιας και δεν προσφέρουν επαγγελματική διέξοδο και κανείς δεν ξέρει γιατί υπάρχουν ακόμα.
Η ανάγκη για ένα σύστημα που να φαίνεται φιλολαϊκό τούς οδήγησε στη φροντιστηριοποίηση της Γ΄ Λυκείου. Τέσσερα εξεταζόμενα μαθήματα, κάτι σαν κρατικό φροντιστήριο που υποτίθεται θα απαλλάξει τους γονείς από το δυσβάσταχτο κόστος. Αγνοούν ότι η ανάγκη για ιδιωτικό φροντιστήριο πηγάζει από τον ανταγωνισμό για την είσοδο σε μια σχολή που οδηγεί σε εργασία με προοπτικές και υψηλές απολαβές και η οποία σήμερα έχει ζήτηση και στο εξωτερικό. Δεν έχει να κάνει με την ποιότητα του λυκείου. Αγνοούν ότι στο φροντιστήριο διδάσκουν καθηγητές που ξέρουν άριστα αυτή «τη δουλειά» για την οποία προσλαμβάνονται. Είναι ειδικοί. Κάτι που δύσκολα μπορούμε να το πούμε για την πλειονότητα των δημόσιων εκπαιδευτικών, οι οποίοι εκτός των άλλων δεν έχουν και κανένα κίνητρο να ανταγωνιστούν το ιδιωτικό φροντιστήριο. Ο επόμενος υπ. Παιδείας πρέπει να έχει έτοιμο το αντίδοτο στο δηλητήριο και να το ψηφίσει με το καλημέρα. Δεν είναι να παίζουμε με την εκπαίδευση των παιδιών μας.
* Ο κ. Λεωνίδας Καστανάς είναι φυσικός στη μέση εκπαίδευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου