"...Πέραν όλων αυτών θα ήταν πιο παραγωγικός ο δημόσιος διάλογος, αν μαθαίναμε το εξής συγκεκριμένο πράγμα: Τελικά ζητήθηκε - από τον υπουργό Παππά - να ενισχυθεί «με δάνειο» 20.500.000 ευρώ (!) ο «αγαπημένος» επιχειρηματίας της κυβέρνησης Καλογρίτσας, ώστε να πάρει ένα τηλεοπτικό κανάλι; Εάν ισχύει αυτή η καταγγελία, τότε είναι εμφανές ότι ο Αλέξης Τσίπρας προσπαθούσε διακαώς - με μια απεχθή «μπερλουσκονική» φιλοσοφία - να χειραγωγήσει τα μαζικά μέσα ενημέρωσης!..."

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

εναντίον του ανωτέρω επιχειρηματία: «Οπως έστηναν ποδοσφαιρικούς αγώνες… ήθελαν να στήσουν και το κλίμα προς τις εθνικές εκλογές»!

Επομένως, ο Αλέξης Τσίπρας - σαν να ήταν ο ανώτατος θρησκευτικός ηγέτης ενός ισλαμικού κράτους - προεξόφλησε την ενοχή του παραπάνω επιχειρηματία για τη γνωστή αντίστοιχη υπόθεση που αφορά το ποδόσφαιρο (ενώ η υπόθεση τούτη βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της προδικασίας).

Υπό αυτήν την έννοια ο Πρωθυπουργός παραβίασε εμφανώς και ακατανόητα τον παραπάνω νόμο για το τεκμήριο της αθωότητας (που αποτελεί και μια θεμελιώδη αξία του ευρωπαϊκού νομικού πολιτισμού). Εκτός και αν ο Αλέξης Τσίπρας πιστεύει αντιδημοκρατικά, ότι κάποιοι επιχειρηματίες δεν είναι απαραίτητο να προστατεύονται από το τεκμήριο της αθωότητας (επειδή είναι πλούσιοι και επειδή δεν συμμερίζονται τις πολιτικές του απόψεις)!

Επιπλέον ο Πρωθυπουργός με όλα αυτά έστειλε στους έλληνες πολίτες ένα ολέθριο πολιτισμικό μήνυμα. Δηλαδή ότι μπορούν να παραβιάζουν τους νόμους, όταν αυτό «τους βολεύει». Και υπό αυτό το πρίσμα αποκάλυψε για μια ακόμη φορά την εκλεκτική του συγγένεια με το «μισητό» πρωθυπουργό της Ουγγαρίας Βίκτωρ Ορμπαν, ο οποίος μόλις ανέβηκε στην εξουσία άλλαξε τις δικονομίες ώστε να ελέγξει τη δικαστική εξουσία («Mueller, Τι είναι λαϊκισμός»).

Πέραν όλων αυτών θα ήταν πιο παραγωγικός ο δημόσιος διάλογος, αν μαθαίναμε το εξής συγκεκριμένο πράγμα: Τελικά ζητήθηκε - από τον υπουργό Παππά - να ενισχυθεί «με δάνειο» 20.500.000 ευρώ (!) ο «αγαπημένος» επιχειρηματίας της κυβέρνησης Καλογρίτσας, ώστε να πάρει ένα τηλεοπτικό κανάλι;

Εάν ισχύει αυτή η καταγγελία, τότε είναι εμφανές ότι ο Αλέξης Τσίπρας προσπαθούσε διακαώς - με μια απεχθή «μπερλουσκονική» φιλοσοφία - να χειραγωγήσει τα μαζικά μέσα ενημέρωσης!

Το συμπέρασμα; Με τέτοιου είδους λογικές η χώρα δεν μπορεί να πάει μπροστά!

-Ο Γρηγόρης Καλφέλης είναι καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ (kalfelis@law.auth.gr)

"ΤΑ ΝΕΑ", 23/04/19

"ΤΑ ΝΕΑ", 23/04/19

ΣΕ ΔΡΟΜΟ ΓΝΩΡΙΜΟ

Η ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ...

Δεν ξέρω αν η υπόθεση Αλέξανδρου Λυκουρέζου (και Θόδωρου Παναγόπουλου) εξελιχθεί σε νέα υπόθεση Ριχάρδου ή αν οι κατηγορίες εναντίον του είναι θεμελιωμένες - υπό κανονικές συνθήκες δεν θα με ενδιέφερε κιόλας ότι ένας ιδιώτης αντιμετωπίζει ποινικές κατηγορίες. Ο τρόπος όμως με τον οποίο έγινε η σύλληψή του και κυρίως το πώς παρουσιάστηκε στα ΜΜΕ επιβάλλει εγρήγορση. Η διασφάλιση δικονομικών εγγυήσεων είναι τεκμήριο δημοκρατικής πολιτείας - και ως τέτοιο μας αφορά όλους.

Μιλώντας στην τηλεόραση, η υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη, Κατερίνα Παπακώστα, αναφερόμενη στην εξέλιξη, έκανε λόγο για «μαφία των φυλακών». Δεν ξέρω πόθεν προκύπτει το δικαίωμα οποιουδήποτε, πόσο μάλλον μιας υπουργού, για χαρακτηρισμούς κατά πολιτών οι οποίοι αντιμετωπίζουν κατηγορίες για αξιόποινες πράξεις, αλλά κανένα δικαστήριο δεν έχει αποφανθεί αν τις έχουν διαπράξει. Πιθανόν η συγκεκριμένη να θεωρεί ότι η πολιτική είναι απλώς ένα μιντιακό παιχνίδι εντυπώσεων, ότι από τα μίντια απορρέουν οι τοποθετήσεις και της ίδιας. Κι είναι σίγουρο ότι εξεπλάγη όταν έμαθε πως ασκήθηκε εναντίον της αγωγή για παραβίαση του τεκμηρίου της αθωότητας του κατηγορούμενου Λυκουρέζου. Γι' αυτό άλλωστε ανέκρουσε πρύμναν, ισχυριζόμενη ότι αναφέρθηκε συνολικά στην υπόθεση. Καλό επιχείρημα για το δικαστήριο, όπου θα μάθει αναλυτικότερα ότι οι πολίτες δεν είναι ανυπεράσπιστοι απέναντι στον οποιονδήποτε, αλλά προστατεύονται από τους κανόνες του κράτους δικαίου.

Είναι βέβαιο ότι στην προδικασία η υφυπουργός θα ακούσει για τις συνταγματικές εγγυήσεις που εξασφαλίζουν τη δίκαιη δίκη κάθε κατηγορούμενου (άρθρα 6, 7 και 20 του Συντάγματος) και για την αρχή του κράτους δικαίου (άρθρο 25). Σίγουρα θα μάθει και πώς κατοχυρώνει το τεκμήριο αθωότητας η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (άρθρο 6) όσο και το άρθρο 48 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ.


Η Παπακώστα δεν είναι η μόνη. Στο παρελθόν, για άλλες υποθέσεις, έχουν καταφερθεί κατά πολιτών που κατηγορήθηκαν, παραβιάζοντας το τεκμήριο της αθωότητάς τους, και ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος, και ο πρώην εταίρος της κυβέρνησης Πάνος Καμμένος. Ολοι τους μπορεί να πιστεύουν ότι έχουν ανεξέλεγκτο δικαίωμα εναντίον των «υπηκόων τους».

Ενάγοντας όμως την υφυπουργό ο Λυκουρέζος (ανεξαρτήτως της έκβασης της ποινικής κατηγορίας εναντίον του) προσφέρει μια υπηρεσία στη δημοκρατία. Ευτυχώς, η εποχή που οι πολιτικοί λιντσάρανε όποιον ήθελαν για να εντυπωσιάζουν τους ψηφοφόρους τους αναπαρίσταται πλέον στα κινηματογραφικά γουέστερν.