Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
 |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 29/11/16 |
Του Άγγελου Στάγκου
Η Ευρώπη μπαίνει στη δίνη μιας σειράς εκλογικών δοκιμασιών οι οποίες μπορεί να αποδειχθούν καθοριστικές για το μέλλον της. Η θριαμβευτική νίκη του Φρ. Φιγιόν –του οποίου το όνομα μέχρι πριν από μερικές εβδομάδες δεν αναφερόταν στον πολιτικό χάρτη της Γαλλίας– ως ηγέτη της γαλλικής Δεξιάς ή Κεντροδεξιάς δείχνει καθαρά προς ποια κατεύθυνση κινείται το πολιτικό εκκρεμές στην ήπειρό μας και ταυτόχρονα επισημαίνει ότι οι λεγόμενες «εκπλήξεις» είναι πια μέσα στο πρόγραμμα. Χωρίς να λησμονείται ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Φρ. Φιγιόν θεωρείται η καλύτερη επιλογή για την ανάσχεση της Μαρίν Λεπέν στις κρίσιμες εκλογές του 2017.
Την προσεχή Κυριακή, η Ευρώπη θα έλθει αντιμέτωπη με τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος στην Ιταλία και των προεδρικών εκλογών στην Αυστρία. Αν και είναι ριψοκίνδυνες οι προβλέψεις στη βάση των δημοσκοπήσεων, μετά τις επανειλημμένες αποτυχίες σε πολλές χώρες, είναι πολύ πιθανό να επικρατήσει το «Οχι» στην πρώτη και είναι εξίσου πολύ πιθανή η εκλογή του ακροδεξιού Ν. Χόφερ στη δεύτερη. Αν κάτι τέτοιο επιβεβαιωθεί στις κάλπες, οι εξελίξεις θα είναι μάλλον δυσοίωνες. Στη μεν Ιταλία θα ενισχυθεί ο κίνδυνος της κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος, στη δε Αυστρία αρχηγός του κράτους θα γίνει ένας ακροδεξιός εθνικιστής με μεγάλη δόση αντιευρωπαϊκής ρητορικής. Και στις δύο χώρες το επόμενο βήμα θα είναι πρόωρες εκλογές, με τον Μπέπε Γκρίλο να παραμονεύει να ανέλθει στην εξουσία στην Ιταλία και το ακροδεξιό Κόμμα της Ελευθερίας (του Ν. Χόφερ) να διεκδικεί την εξουσία στην Αυστρία. Κακά, λοιπόν, τα μαντάτα για την Ευρώπη.
Αν συμβούν αυτά, το 2017 θα είναι εξαιρετικά κρίσιμο. Στις τρεις προγραμματισμένες εκλογές στην Ολλανδία, τη Γαλλία και τη Γερμανία θα προστεθούν οι εκλογές στην Ιταλία και την Αυστρία, με ενισχυμένο ακόμη περισσότερο τον λαϊκισμό και βασικά κριτήρια την οικονομική πίεση που νιώθουν οι μικρομεσαίοι απ’ άκρου εις άκρον στην Ευρώπη και τη Δύση, αλλά και το προσφυγικό - μεταναστευτικό, που πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι η σημασία του στη γενικευμένη δυσαρέσκεια και απαξίωση του ευρωπαϊκού οράματος είναι καταλυτική. Αλλωστε και στις Ηνωμένες Πολιτείες, με την οικονομία να αναπτύσσεται ικανοποιητικά τα τελευταία χρόνια, ο ρόλος του μεταναστευτικού ήταν σημαντικός στην εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ.
Είναι φανερό ότι με την τάση του εθνικισμού να κερδίζει πολλούς πόντους και την Ευρώπη να κλυδωνίζεται, το κλίμα θα είναι πολύ αρνητικό για τις χώρες που δεν μπορούν να σταθούν όρθιες μόνες τους και έχουν το χέρι απλωμένο. Αρα και για την Ελλάδα, ειδικά εάν επιδεινωθεί η οικονομική κατάσταση στην Ιταλία, μια πολύ μεγάλη οικονομική δύναμη για τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Αγνωστο αν το αντιλαμβάνεται πλήρως η κυβέρνηση, αλλά οι επόμενοι 12 μήνες θα κρίνουν την επιβίωση και της δικής μας χώρας.
Η Ευρώπη μπαίνει στη δίνη μιας σειράς εκλογικών δοκιμασιών οι οποίες μπορεί να αποδειχθούν καθοριστικές για το μέλλον της. Η θριαμβευτική νίκη του Φρ. Φιγιόν –του οποίου το όνομα μέχρι πριν από μερικές εβδομάδες δεν αναφερόταν στον πολιτικό χάρτη της Γαλλίας– ως ηγέτη της γαλλικής Δεξιάς ή Κεντροδεξιάς δείχνει καθαρά προς ποια κατεύθυνση κινείται το πολιτικό εκκρεμές στην ήπειρό μας και ταυτόχρονα επισημαίνει ότι οι λεγόμενες «εκπλήξεις» είναι πια μέσα στο πρόγραμμα. Χωρίς να λησμονείται ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Φρ. Φιγιόν θεωρείται η καλύτερη επιλογή για την ανάσχεση της Μαρίν Λεπέν στις κρίσιμες εκλογές του 2017.
Την προσεχή Κυριακή, η Ευρώπη θα έλθει αντιμέτωπη με τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος στην Ιταλία και των προεδρικών εκλογών στην Αυστρία. Αν και είναι ριψοκίνδυνες οι προβλέψεις στη βάση των δημοσκοπήσεων, μετά τις επανειλημμένες αποτυχίες σε πολλές χώρες, είναι πολύ πιθανό να επικρατήσει το «Οχι» στην πρώτη και είναι εξίσου πολύ πιθανή η εκλογή του ακροδεξιού Ν. Χόφερ στη δεύτερη. Αν κάτι τέτοιο επιβεβαιωθεί στις κάλπες, οι εξελίξεις θα είναι μάλλον δυσοίωνες. Στη μεν Ιταλία θα ενισχυθεί ο κίνδυνος της κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος, στη δε Αυστρία αρχηγός του κράτους θα γίνει ένας ακροδεξιός εθνικιστής με μεγάλη δόση αντιευρωπαϊκής ρητορικής. Και στις δύο χώρες το επόμενο βήμα θα είναι πρόωρες εκλογές, με τον Μπέπε Γκρίλο να παραμονεύει να ανέλθει στην εξουσία στην Ιταλία και το ακροδεξιό Κόμμα της Ελευθερίας (του Ν. Χόφερ) να διεκδικεί την εξουσία στην Αυστρία. Κακά, λοιπόν, τα μαντάτα για την Ευρώπη.
Αν συμβούν αυτά, το 2017 θα είναι εξαιρετικά κρίσιμο. Στις τρεις προγραμματισμένες εκλογές στην Ολλανδία, τη Γαλλία και τη Γερμανία θα προστεθούν οι εκλογές στην Ιταλία και την Αυστρία, με ενισχυμένο ακόμη περισσότερο τον λαϊκισμό και βασικά κριτήρια την οικονομική πίεση που νιώθουν οι μικρομεσαίοι απ’ άκρου εις άκρον στην Ευρώπη και τη Δύση, αλλά και το προσφυγικό - μεταναστευτικό, που πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι η σημασία του στη γενικευμένη δυσαρέσκεια και απαξίωση του ευρωπαϊκού οράματος είναι καταλυτική. Αλλωστε και στις Ηνωμένες Πολιτείες, με την οικονομία να αναπτύσσεται ικανοποιητικά τα τελευταία χρόνια, ο ρόλος του μεταναστευτικού ήταν σημαντικός στην εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ.
Είναι φανερό ότι με την τάση του εθνικισμού να κερδίζει πολλούς πόντους και την Ευρώπη να κλυδωνίζεται, το κλίμα θα είναι πολύ αρνητικό για τις χώρες που δεν μπορούν να σταθούν όρθιες μόνες τους και έχουν το χέρι απλωμένο. Αρα και για την Ελλάδα, ειδικά εάν επιδεινωθεί η οικονομική κατάσταση στην Ιταλία, μια πολύ μεγάλη οικονομική δύναμη για τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Αγνωστο αν το αντιλαμβάνεται πλήρως η κυβέρνηση, αλλά οι επόμενοι 12 μήνες θα κρίνουν την επιβίωση και της δικής μας χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου