Το πάθος με το οποίο υπερασπίζονται τον κύριο Μπελέρη διάφοροι συνταξιούχοι διπλωμάτες με κάνει να σκέπτομαι ότι πίσω από την ακατανόητη κινητοποίηση τού ελληνικού κράτους υπέρ αυτού κρύβεται κάποιος οικοδομικός συνεταιρισμός διπλωματών. Αλλιώς γιατί το υπουργείο Εξωτερικών κόπτεται υπέρ υποψηφίου ελληνικής καταγωγής που είχε ως αντίπαλο εξάδελφό του προφανώς ιδίας καταγωγής ενώ ο προηγούμενος δήμαρχος ήταν ξάδελφος και των δύο; Γιατί το ελληνικό κράτος ανακατεύεται σε οικογενειακές υποθέσεις;

Aπό "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 19/03/24

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΥΧΟΓΙΟΥ
 

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης είχε πολύ ρεαλιστική άποψη για τις εκλογικές διαδικασίες και την κατέθεσε στους «Χαλασοχώρηδες» πριν από 130 χρόνια:

«ποίος προστάτης, ποίος πολιτευόμενος, ποίος βουλευτής είναι ιπποτικώτερος; Εκείνος όστις εκ του ιδίου ταμείου αγοράζει τας ψήφους των εκλογέων ή εκείνος όστις τας αγοράζει εκ του δημοσίου θησαυρού; Εκείνος όστις πληρώνει εκ του θυλακίου του ή εκείνος όστις πληρώνει εκ των χρημάτων του έθνους;»

Θα στενοχωριόταν λοιπόν αν τα δικαστήρια επέβαλαν βαριές ποινές για εξαγορά ψήφων –στερητικές της ελευθερίας μάλιστα– όπως συνέβη στην περίπτωση του κύριου Μπελέρη στην Αλβανία. Αν οι δικηγόροι του –επικαλούμενοι και την εθνοτική του καταγωγή– κατέθεταν την παπαδιαμάντειο άποψη στο δικαστήριο, θα είχαν μάλλον αθωώσει τον πελάτη τους.

Ο Παπαδιαμάντης βεβαίως εξηγεί ότι ο πολιτευόμενος «Ήτον ικανός να εξοδεύσει και δέκα πέντε χιλιάδας και είκοσι χιλιάδας διά να επιτύχει. … Ήτο βέβαιος ότι εκλεγόμενος βουλευτής θα ωφελείτο είκοσι πέντε ή τριάντα χιλιάδας το ολιγώτερον…». Δεν υπάρχει κάτι το επίμεμπτο σε αυτό, επίμεμπτη είναι η νομοθεσία που επιτρέπει στα κυβερνώντα κόμματα να κερδίζουν εκλογές «εκ των χρημάτων του έθνους» και να ωφελούνται χωρίς να έχουν επενδύσει δεκάρα.

Για τον κύριο Μπελέρη επίμεμπτο θα ήταν να εκλεγεί υπηρετώντας πολιτικές θέσεις για τις οποίες συνελήφθη κάποτε: ανήκε σε ένοπλη ομάδα που ήθελε να ενώσει τη «Βόρεια Ήπειρο» με την Ελλάδα. Του συγχωρήθηκε, ήταν νέο παιδί, όλοι κάνουμε ανοησίες όταν είμαστε παιδιά.

Ήταν όμως δικό του το χρήμα του κύριου Μπελέρη; Γιατί όχι, θα πει κανείς. Μα γιατί διαβάσαμε ότι στην περιοχή της δημαρχίας του παίζονται συμφέροντα οικοπεδοφάγων σχετικά με ιδιοκτησίες αμφιβόλου κυριότητας.

Το πάθος με το οποίο υπερασπίζονται τον κύριο Μπελέρη διάφοροι συνταξιούχοι διπλωμάτες με κάνει να σκέπτομαι ότι πίσω από την ακατανόητη κινητοποίηση τού ελληνικού κράτους υπέρ αυτού κρύβεται κάποιος οικοδομικός συνεταιρισμός διπλωματών.

Αλλιώς γιατί το υπουργείο Εξωτερικών κόπτεται υπέρ υποψηφίου ελληνικής καταγωγής που είχε ως αντίπαλο εξάδελφό του προφανώς ιδίας καταγωγής ενώ ο προηγούμενος δήμαρχος ήταν ξάδελφος και των δύο; Γιατί το ελληνικό κράτος ανακατεύεται σε οικογενειακές υποθέσεις;

Ο οικοδομικός συνεταιρισμός, τελευταία Κυριακή των Απόκρεω, ζήτησε να ενταχθεί ο κύριος Μπελέρης στο ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ – γιατί δεν μετατρέπουν τον συνεταιρισμό σε κόμμα να διεκδικήσουν την εκλογή του; Συμπάσχουμε όσο και ο Παπαδιαμάντης για την αδικία προς τον κύριο Μπελέρη, γιατί όμως το κυβερνητικό κόμμα και το ελληνικό κράτος να εμπλακούν ακόμη περισσότερο σε αυτή την ενδοοικογενειακή ή έστω επενδυτική ιστορία;

Μας περισσεύουν σύμμαχοι στην περιοχή ώστε να χειροτερεύουμε συνεχώς τις σχέσεις μας με την Αλβανία;