Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
Την ευκαιρία µάς την έδωσε η οµιλία του κ. Μητσοτάκη. Μιλάει ο πρωθυπουργός της χώρας. Σου αρέσει δεν σου αρέσει που είναι πρωθυπουργός, όµως είναι πρωθυπουργός. Η οµιλία του έχει ως κεντρικό θέµα µια εθνική τραγωδία. Προ ηµερών δεν εµφανίστηκε στη Βουλή, στη συζήτηση του πορίσµατος της εξεταστικής επιτροπής. Τον εγκάλεσες γι’ αυτό. Και τώρα τον έχεις απέναντί σου, για να σου εξηγήσει τις θέσεις του και τους χειρισµούς της κυβέρνησής του και των υπευθύνων για την τραγωδία. Τις προηγούµενες ηµέρες σού έχει δοθεί η ευκαιρία να εκθέσεις τις δικές σου απόψεις. Μίλησες για µπάζωµα, για συγκάλυψη και βάφτισες την τραγωδία σε δολοφονία. Χωρίς να αντιλαµβάνεσαι µε τα ελάχιστα ελληνικά σου ότι η δολοφονία προϋποθέτει δόλο. Ο Βελόπουλος το απέδωσε στο λαθρεµπόριο υλικών των εµπορικών σιδηροδρόµων. Ο πρωθυπουργός οφείλει να γνωρίζει τι περιέχουν τα βαγόνια ή τα κοντέινερ που φτάνουν στα λιµάνια; Oµως επειδή αισθάνεσαι ότι όλα αυτά δεν φτάνουν, θεωρείς υποχρέωσή σου να τα διανθίσεις µε παρεµβάσεις στη διάρκεια της οµιλίας του. Με αποτέλεσµα να διαγωνίζεσαι στην τέχνη της κακοφωνίας. Η καλύτερη εικόνα της κακοφωνίας: η κυρία που µετέδιδε σε νοηµατική έχει παραδώσει τα όπλα και περιµένει να τελειώσει ο θόρυβος για να συνεχίσει ο κ. Μητσοτάκης.
∆εν είµαι πολιτικός αναλυτής. Μην περιµένετε από µένα να σας πω ποιος είναι ο κερδισµένος και ποιος ο χαµένος από την πρόταση δυσπιστίας. Ως παρατηρητής των ηθών µας, το µόνο που έχω να πω είναι ότι η δηµοκρατία µας παραµένει πιστή στις παραδόσεις της. Και χωρίς να θέλω να αθωώσω την κυβέρνηση από τις κακοτεχνίες της, δεν µπορώ να µην εντοπίσω το πρόβληµα στην αντιπολίτευση. Στην αδυναµία της να οργανώσει έναν αποτελεσµατικό λόγο, µια σοβαρή εναλλακτική πρόταση για τη διαχείριση της χώρας. Η τριήµερη συζήτηση στη Βουλή αυτό έδειξε, δυστυχώς.
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 30/03/24
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου