Πρόκειται για μια «εφιαλτική» επιχείρηση σε έναν από τους πιο ευαίσθητους και επικίνδυνους χώρους εντός και εκτός του πανεπιστημίου, που έχει σκορπίσει μεγάλη ανησυχία σε μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, αλλά και στους επιτελείς της ΕΛ.ΑΣ., που συγκέντρωσαν αρκετές σχετικές αναφορές από το εκπαιδευτικό προσωπικό. Και συνιστά, σύμφωνα με τους ίδιους αξιωματούχους, δείγμα των ακραίων επιλογών ορισμένων κουκουλοφόρων....

Από "ΤΑ ΝΕΑ", κύριο θέμα+εσωτερικές σελίδες

                            "ΤΑ ΝΕΑ", κύριο θέμα, 19/03/24

                                        "ΤΑ ΝΕΑ", 19/03/24


Πυρηνικό ριφιφί

Κουκουλοφόροι καταληψίες χτύπησαν με αλυσοπρίονο
τον υπόγειο χώρο της Φυσικομαθηματικής Σχολής όπου
βρίσκεται πυρηνικός αντιδραστήρας, διαρροή
από τον οποίο μπορούσε να είχε απρόβλεπτες συνέπειες


ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ Γ. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ


Απόπειρα επίθεσης με αλυσοπρίονο στον υπόγειο χώρο της Φυσικομαθηματικής Σχολής, όπου βρίσκεται πυρηνικός αντιδραστήρας, φαίνεται να σημειώθηκε πριν από μερικά εικοσιτετράωρα – όπως αποκαλύπτουν σήμερα «ΤΑ ΝΕΑ» – από κουκουλοφόρους καταληψίες του ΑΠΘ. Με κίνδυνο έκλυσης ποσότητας ραδιενέργειας από ράβδους ουρανίου ή από ειδική συσκευή νετρονίων.

Πρόκειται για μια «εφιαλτική» επιχείρηση σε έναν από τους πιο ευαίσθητους και επικίνδυνους χώρους εντός και εκτός του πανεπιστημίου, που έχει σκορπίσει μεγάλη ανησυχία σε μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, αλλά και στους επιτελείς της ΕΛ.ΑΣ., που συγκέντρωσαν αρκετές σχετικές αναφορές από το εκπαιδευτικό προσωπικό. Και συνιστά, σύμφωνα με τους ίδιους αξιωματούχους, δείγμα των ακραίων επιλογών ορισμένων κουκουλοφόρων.

Ας σημειωθεί δε ότι σε περίπτωση που η απόπειρα επετύγχανε, οι «εισβολείς» θα ήταν οι πρώτοι που θα αντιμετώπιζαν τις συνέπειες μιας διαρροής από τις συγκεκριμένες συσκευές, όπως κι όσοι θα έρχονταν σε επαφή μαζί τους. Τα ίδια στελέχη της Κατεχάκη επισημαίνουν επίσης ότι κινδύνευσαν να καταστραφούν και διάφορες συσκευές μέτρησης ραδιενέργειας καθώς και άλλες εξαιρετικά ευαίσθητες, που χρησιμοποιούνται σε κρίσιμα πειράματα, συνολικής αξίας 6.000.000 ευρώ.

Οι μαρτυρίες

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με μαρτυρίες που συγκέντρωσαν από μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας οι επιτελείς της Κατεχάκη, προ μερικών ημερών υπήρξε κίνηση καταληψιών της Σχολής Θετικών Επιστημών προς τον χώρο του υπογείου του κτιρίου. Η κίνηση έγινε σε μια προσπάθεια να φτάσουν στη Βιολογική Σχολή, η οποία τελούσε υπό κατάληψη πάρα πολλά χρόνια και εκκενώθηκε έπειτα από παρέμβαση της Αστυνομίας πριν από 24 μήνες. Ο χώρος της εν λόγω σχολής ήταν υπό ανακαίνιση και περιφραγμένος με λαμαρίνες στο πλαίσιο ανέγερσης βιβλιοθήκης.

Οι γνωστοί-άγνωστοι, για να κινηθούν ευκολότερα στον χώρο του υπογείου και για να φτάσουν στον «στόχο» τους, κατέστρεψαν το πρώτο από τα δύο συστήματα θωράκισης του πυρηνικού αντιδραστήρα (κατασκευάστηκε στις ΗΠΑ) χαμηλής ισχύος του Εργαστηρίου Ατομικής και Πυρηνικής Φυσικής, που παραχωρήθηκε στο ΑΠΘ το 1971, από την Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας

Σύμφωνα με αναφορές του πρώην καθηγητή του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ Χάρη Βαρβόγλη, «ήμουν στην ομάδα που εγκατέστησε αυτόν τον υποκρίσιμο αντιδραστήρα. Υποκρίσιμος σημαίνει ότι χρειάζεται πηγή νετρονίων για να λειτουργήσει. Η πηγή αυτή, μεγέθους δίευρου, βρίσκεται με ισχυρή θωράκιση εντός του ίδιου χώρου. Τον πρώτο καιρό που υπήρξαν ορισμένες σχετικές δοκιμές είχε υπάρξει ένα ατύχημα, όταν αυτή η πηγή νετρονίων που ήταν δεμένη με νήμα που περνούσε από τροχαλία επιχειρήθηκε να εμβαπτιστεί στον αντιδραστήρα. Εμείς ήμασταν καλυμμένοι πίσω από θωράκιση για να αποφύγουμε την ακτινοβολία των νετρονίων. Κάποια στιγμή λύθηκε ο κόμπος και έπεσε η πηγή στο πάτωμα χωρίς ευτυχώς επιπτώσεις στο προσωπικό».

Σύμφωνα με μέλη του εκπαιδευτικού προσωπικού, «ο αντιδραστήρας έχει ποσότητα ουρανίου που αν υφίστατο προφανώς ζημιά θα εκτίθεντο σε ακτινοβολία οι εισβολείς του χώρου κι όσοι έρχονταν σε άμεση επαφή μαζί τους. Αυτό βεβαίως μπορεί να συνέβαινε κι αν παρέμεναν στον συγκεκριμένο χώρο αρκετή ώρα»

Η έρευνα

Την ίδια ώρα συνεχίζεται η έρευνα της ΕΛ.ΑΣ. για τους 49 συλληφθέντες-καταληψίες (σ.σ. πρόκειται για 31 άνδρες και 18 γυναίκες, ηλικίας από 19 έως 30 ετών) από την επιχείρηση της ΕΛ.ΑΣ. στη Σχολή Θετικών Επιστημών του ΑΠΘ το απόγευμα του Σαββάτου. Οι αστυνομικοί εντόπισαν, μεταξύ άλλων, κοντάρια, αστυνομικές χειροβομβίδες κρότου – λάμψης, μεταλλικό κόφτη σιδήρου και πλήθος κλειδαριών, αντιασφυξιογόνες μάσκες, πυροσβεστήρες περιέχοντες μπογιά και μια βαριοπούλα. Η δίκη των 49 στο Αυτόφωρο αναβλήθηκε λόγω απουσίας μαρτύρων για τις 29 Μαρτίου κι όλοι αφέθηκαν ελεύθεροι.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η Αστυνομία ερευνά το ενδεχόμενο ορισμένοι από αυτούς να μην ήταν σπουδαστές του ΑΠΘ, ενώ υπήρξε άρνηση των συλληφθέντων να δώσουν αποτυπώματα. Με τους ίδιους να προχωρούν σε καταγγελίες για τις ενέργειες των αστυνομικών δυνάμεων.

                                       "ΤΑ ΝΕΑ", 19/03/24

ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΚΑΝΕΛΛΗ

Τις τελευταίες ημέρες, η αστυνομία, πιεσμένη από τη δημόσια κριτική, ιδίως μετά τη φωτιά που έβαλαν κουκουλοφόροι πριν από μερικές ημέρες σε σταθμευμένα αυτοκίνητα ορισμένα από τα οποία ήταν σχολικά αυτοκίνητα ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου, έκανε δύο επεμβάσεις σε πανεπιστημιακούς χώρους.

Μπήκε στην πανεπιστημιούπολη όπου βρήκε ρόπαλα (αυτά, τα γνωστά, με κοκκινόμαυρες σημαίες, που πρωταγωνιστούν στις πορείες) και άλλα υλικά απ’ αυτά που χρησιμοποιούν αναρχικοί της βίας, δηλαδή μπάχαλοι, δήθεν για να πλήξουν το σύστημα. Συνέλαβαν και τρεις τύπους, που μάλλον δεν ήταν φοιτητές, αφοί οι δύο ήταν αλλοδαποί και ο τρίτος ήταν τριάντα φεύγα – πράγμα που σημαίνει ότι, όπως αποδεικνύεται ακόμα μια φορά, ενώ το πρόβλημα στέγης για τους φοιτητές παραμένει οξύ, οι εστίες της πανεπιστημιούπολης συνεχίζουν να κατοικούνται σε μεγάλο βαθμό παράνομα από διάφορα συμφέροντα, χωρίς κανείς να μπορεί να ελέγξει ποιοι και τι κάνουν στον χώρο όπου έπρεπε να στεγάζονται φοιτητές.

Σε περίπτωση φθορών, ιδιώτες ή πανεπιστήμια έχουν τη δυνατότητα να ασκήσουν αγωγές διεκδικώντας αποζημίωση για εργαστήρια που καταστράφηκαν, για αυτοκίνητα που κάηκαν, για τοίχους που ρυπάνθηκαν. Αν οι υποθέσεις έφταναν στο ακροατήριο αστικών δικαστηρίων και κάποιοι, ή οι κηδεμόνες τους, αναγκάζονταν να βάλουν το χέρι στην τσέπη, την επόμενη φορά θα σκέφτονταν διπλά και τριπλά την πρόκληση να προξενήσουν φθορές. Εως τώρα, κατά κανόνα, οι διοικήσεις των πανεπιστημίων δεν τολμούν να οδηγήσουν έστω τις τρανταχτές υποθέσεις στα αστικά δικαστήρια, επειδή φοβούνται τις αντιδράσεις «του κινήματος».

Μπήκε και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), όπου λέει είχε πληροφορίες ότι μπάχαλοι θα έκαναν δολιοφθορά στον χώρο όπου κατασκευάζεται πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη. Αν θυμάστε, ο χώρος αυτός ήταν επί χρόνια κατειλημμένος από κάποια συλλογικότητα και τα μέλη της τον είχαν γκρεμίσει πριν από μερικούς μήνες. Παρότι τριήμερο ανάπαυλας, και παρότι στο ΑΠΘ υπάρχουν πολλές καταλήψεις, συνελήφθησαν 49 άτομα. Δεν γνωρίζω αν και σε πόσους απαγγέλθηκαν κατηγορίες.

Πολύ φοβάμαι ότι η αστυνομία, που επιχείρησε το τριήμερο, περίοδο που το ενεργό «φοιτητικό κίνημα» όπως και η υπόλοιπη Ελλάδα απουσίαζε για χαλβά και χαρταετό, από σήμερα θα ξαναμπεί στο στόχαστρο. Οι μπάχαλοι δεν είναι χορτοφάγοι και τηρούν το οφθαλμόν αντί οφθαλμού. Μένει να δούμε αν από αύριο η αστυνομία θα συνεχίσει τη διακριτική επιτήρηση της περιουσίας και της λειτουργίας του δημόσιου πανεπιστημίου ή αν θα επιστρέψει στη διακριτική παρακολούθηση από μακριά της γνωστής δραστηριότητας ομάδων που ζουν για το χάος.

Το θέλουμε – δεν το θέλουμε, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι το ένα μέρος του προβλήματος με τη βία στο πανεπιστήμιο δεν μπορεί να λυθεί παρά με την αστυνομία. Ούτε με ιδιωτικά σεκιούριτι ούτε με μπάρες, παρά με την αστυνομία. Και δεν πειράζει που απέτυχε η πανεπιστημιακή αστυνομία. Ο νόμος επιτρέπει κανονικά την παρέμβαση του σώματος όταν τελούνται αξιόποινες πράξεις – και αν το κράτος ήθελε να εφαρμόσει κατά γράμμα τον νόμο, θα μπορούσε να παρέμβει ακόμα και στις καταλήψεις, που είναι παράνομες.

Αν θέλουν, μπορούν. Βεβαίως, το επόμενο στάδιο, είτε στο αυτόφωρο είτε σε τακτική δικάσιμο, απαιτεί τη συνέχιση της παρουσίας των αστυνομικών, οι οποίοι πρέπει να αποδείξουν στο ακροατήριο την ενοχή όσων παραπέμφθηκαν.

Υπάρχει και πιο αποτελεσματική μεθόδευση. Σε περίπτωση φθορών, ιδιώτες ή πανεπιστήμια έχουν τη δυνατότητα να ασκήσουν αγωγές διεκδικώντας αποζημίωση για εργαστήρια που καταστράφηκαν, για αυτοκίνητα που κάηκαν, για τοίχους που ρυπάνθηκαν. Αν οι υποθέσεις έφταναν στο ακροατήριο αστικών δικαστηρίων και κάποιοι, ή οι κηδεμόνες τους, αναγκάζονταν να βάλουν το χέρι στην τσέπη, την επόμενη φορά θα σκέφτονταν διπλά και τριπλά την πρόκληση να προξενήσουν φθορές. Εως τώρα, κατά κανόνα, οι διοικήσεις των πανεπιστημίων δεν τολμούν να οδηγήσουν έστω τις τρανταχτές υποθέσεις στα αστικά δικαστήρια, επειδή φοβούνται τις αντιδράσεις «του κινήματος». Θεμιτός ο φόβος: ποιος θα τους προστατέψει πλην του κράτους, δηλαδή της αστυνομίας, όταν «το κίνημα» ζητήσει εκδίκηση;

Οπότε, η ευθύνη επιστρέφει εκεί όπου ανήκει: στο κράτος και στις δομές τήρησης της νομιμότητας. Αν υπάρχει και αν θέλει, ας αποδείξει ότι μπορεί.

"ΤΑ ΝΕΑ", 19/03/24