Είναι σημαντικό ο πρωθυπουργός, ως ηγέτης της χώρας, με ψυχραιμία να ξεπεράσει τις ομολογουμένως δύσκολες στιγμές που περνάει η κυβέρνησή του. Ολοι γνωρίζουμε πως εναλλακτική λύση δεν υπάρχει. Οσοι πολεμούν την κυβέρνηση, προς το παρόν, δεν προσβλέπουν στην ανατροπή της, αλλά στη φθορά της. Τα έργα, οι δρομολογημένες μεταρρυθμίσεις και τα διεθνή προβλήματα, στα οποία εμπλεκόμαστε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, καθιστούν αναγκαία την ισχυρή διακυβέρνηση, με δεδομένο πως υπολείπονται άλλα τρία χρόνια κυβερνητικής θητείας. Αν δεχθώ ότι η αντιπολίτευση και κάποια εξωθεσμικά - οικονομικά κέντρα κάνουν τη δουλειά τους, το ίδιο θα πρέπει να πράξει και η κυβέρνηση. Αν το τελευταίο χρονικό διάστημα κάναμε μερικά βήματα πίσω, θα πρέπει με γοργούς ρυθμούς να φύγουμε μπροστά....

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 30/03/24

ΤΟΥ ΣΑΚΗ ΜΟΥΜΤΖΗ

Από τα σύννεφα πέφτουν οι αιθεροβάμονες, όσοι ελάχιστη σχέση έχουν με την πραγματικότητα. Οι υπόλοιποι, έχοντας συνηθίσει και κυρίως προσαρμοστεί στην πεζή καθημερινότητα, συμβιώνουν με όλες τις γνωστές παθογένειες της κοινωνίας μας. Προφανώς δεν έχουμε στον βηματισμό μας την επιθυμητή ταχύτητα ούτε επιβεβαιώνονται όλες οι προσδοκίες μας. Και όμως, η Ελλάδα αναμφισβήτητα προχωράει. Κάνει βήματα μπροστά μέσα από τις αντιφάσεις της και τα προβλήματά της. Μπορεί τα πολλά βήματα μπροστά να τα διαδέχονται μερικά βήματα πίσω, αλλά ο απολογισμός είναι θετικός. Θα μπορούσε να ήταν καλύτερος, αλλά όπως έλεγε και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, «το καλύτερο είναι εχθρός του καλού».

Σε αυτή την πορεία υπάρχει πάντα ένα ισοζύγιο που είναι ο γενικός δείκτης της πορείας μας. Το 2004 ήταν annus mirabilis για την Ελλάδα. Κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου στο ποδόσφαιρο, πρωτιά στη Eurovision και άψογη, από κάθε άποψη, τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων. Εκείνο τον μήνα, όλοι οι Ελληνες έδειξαν τον καλύτερό τους εαυτό. Αμέσως μετά, λες και αισθανόμασταν ένοχοι γι’ αυτό, κάναμε τα πάντα για να αποκατασταθεί το γνωστό ισοζύγιο. Ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης δεν είπε τυχαία, ούτε σε στιγμές συναισθηματικής φόρτισης, την εμβληματική πλέον φράση «αυτή είναι η Ελλάδα», μετά τα τραγικό ναυάγιο του «Σάμινα», το 2000, με τους 81 νεκρούς. Κι εκεί ένα τραγικό ανθρώπινο λάθος ανέδειξε τις χρόνιες παθογένειες της ακτοπλοϊκής ναυτιλίας. Ο τότε πρωθυπουργός δεν εξέπεμψε ένα σήμα μιζέριας και παραίτησης. Δεν ήταν μια μηδενιστική προσέγγιση της πραγματικότητας. Μας κατέβασε από τα σύννεφα, υπενθυμίζοντας σε όλους πως δίπλα στην Ελλάδα των μεγάλων έργων, της ΟΝΕ και του εκσυγχρονισμού, υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα, αυτή της ήσσονος προσπαθείας, της αδιαφορίας, της οπισθοδρόμησης.

Και σήμερα, με αφορμή την τραγωδία των Τεμπών, βιώνουμε μια παρόμοια κατάσταση. Η Ελλάδα συνεχίζει να πηγαίνει μπροστά, πάντα όμως με ωδίνες. Δυστυχώς, η πρόοδος δεν είναι μια ευθύγραμμη πορεία, όπως όλοι θα θέλαμε να είναι. Γι’ αυτό είναι σημαντικό ο πρωθυπουργός, ως ηγέτης της χώρας, με ψυχραιμία να ξεπεράσει τις ομολογουμένως δύσκολες στιγμές που περνάει η κυβέρνησή του. Ολοι γνωρίζουμε πως εναλλακτική λύση δεν υπάρχει. Οσοι πολεμούν την κυβέρνηση, προς το παρόν, δεν προσβλέπουν στην ανατροπή της, αλλά στη φθορά της. Τα έργα, οι δρομολογημένες μεταρρυθμίσεις και τα διεθνή προβλήματα, στα οποία εμπλεκόμαστε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, καθιστούν αναγκαία την ισχυρή διακυβέρνηση, με δεδομένο πως υπολείπονται άλλα τρία χρόνια κυβερνητικής θητείας. Αν δεχθώ ότι η αντιπολίτευση και κάποια εξωθεσμικά - οικονομικά κέντρα κάνουν τη δουλειά τους, το ίδιο θα πρέπει να πράξει και η κυβέρνηση. Αν το τελευταίο χρονικό διάστημα κάναμε μερικά βήματα πίσω, θα πρέπει με γοργούς ρυθμούς να φύγουμε μπροστά. Το θετικό ισοζύγιο θα πρέπει να αποκατασταθεί.