Αυτοχαρακτηριζόμαστε ως «το χριστιανικό Ιράν»! Τα βάλαμε και με τη θρησκεία των γονιών μας, του λαού μας, και των προγόνων μας που πολέμησαν για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι. Θα τα βάλουμε και με τους μυθικούς μας προγόνους που έκαναν σπονδές στη θεά Ηρα για να περάσουν τις Συμπληγάδες; Μήπως αρμενίζουμε στραβά; Ωστόσο, αισιοδοξία. Τίποτα ακόμη δεν χάθηκε. Μπορούμε να τα καταφέρουμε. Ας ξαναδιαβάσουμε Ελύτη: «...κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε, μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε...» («Το τρελοβάπορο»)....

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"(φύλλο 29/03/24)

Οικονομία ακόμη στηριζόμενη στον ήλιο και στις παραλίες μας, δώρα Θεού. Ομως εμείς τα σπαταλάμε ασυλλόγιστα και φτάσαμε στον υπερτουρισμό.

Το Συνέδριο της «Κ» αποκάλυψε ότι κάναμε τον εξωτερικό δανεισμό τρόπο ζωής, αποκτήσαμε το πελατειακό κράτος και το 1974 οι Ιρλανδοί και οι Πορτογάλοι, το ίδιο φτωχοί όπως εμείς, σήμερα έχουν βιοτικό επίπεδο πολύ ανώτερο – διέθεταν ωριμότητα και οργάνωση.

Εγκληματικότητα σε έξαρση, φόβος και τρόμος. Οι ανήλικοι, μετά τη σχολική βία, τώρα εγκληματούν στους δρόμους. Τα αστυνομικά όργανα δεν επαρκούν, ασχολούνται με αλλότρια. Πολιτικές υποσχέσεις πολλές, αλλά κενές. Λαϊκή οργή και αγανάκτηση για συγκαλύψεις πολιτικών ευθυνών και παράνομων παρακολουθήσεων.

Δημόσια εκπαίδευση χωλαίνουσα. Το παραδέχονται όλοι, αλλά η αναπηρία διατηρείται. Το σύνθημα είναι: «Κάτω τα χέρια από τη δημόσια εκπαίδευση». Οχι στην ξένη ανώτατη ιδιωτική εκπαίδευση εδώ. Να διατηρήσουμε το μονοπώλιο, να μείνουμε μόνοι μας, στο καβούκι μας (κατά τον κ. Ανδρέα Δρυμιώτη, μόνο εμείς και η Κούβα βρισκόμαστε σ’ αυτή την οπισθοδρομική θέση παγκοσμίως).

Αυτοχαρακτηριζόμαστε ως «το χριστιανικό Ιράν»! Τα βάλαμε και με τη θρησκεία των γονιών μας, του λαού μας, και των προγόνων μας που πολέμησαν για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι. Θα τα βάλουμε και με τους μυθικούς μας προγόνους που έκαναν σπονδές στη θεά Ηρα για να περάσουν τις Συμπληγάδες;

Μήπως αρμενίζουμε στραβά; Ωστόσο, αισιοδοξία. Τίποτα ακόμη δεν χάθηκε.

Μπορούμε να τα καταφέρουμε. Ας ξαναδιαβάσουμε Ελύτη: «...κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε, μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε...» («Το τρελοβάπορο»).

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΣΜΑΝΗΣ.

Αντιναύαρχος, ε.α.

Είναι προφανές και έχει επισημανθεί από πολλούς αναλυτές, μεταξύ των οποίων και ο κ. Αγγελος Συρίγος, ότι ο σκοπός της απρόκλητης επίθεσης της 7ης Οκτωβρίου δεν ήταν βέβαια ο θάνατος 1.140, αμάχων ως επί το πλείστον, Ισραηλινών και η αιχμαλωσία περίπου άλλων τόσων ομήρων. Η επίθεση έγινε πρωτίστως για να τορπιλιστούν οι λεγόμενες Συμφωνίες του Αβραάμ για την αναγνώριση του Ισραήλ από τη Σαουδική Αραβία και δευτερευόντως για να φέρουν σε δύσκολη θέση τα γειτονικά μετριοπαθή καθεστώτα σε Αίγυπτο και Ιορδανία. Και όλα αυτά βεβαίως με τον «ευγενή δάκτυλο» του Ιράν.

Για να επιτευχθούν όμως οι στόχοι αυτοί της Χαμάς και του Ιράν απαιτείτο οπωσδήποτε εισβολή του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας και η αναπόδραστη ανθρωπιστική καταστροφή, ώστε να είναι αδύνατον σε κάθε αραβικό κράτος να συνδιαλλαγεί με το Ισραήλ. Αν το Ισραήλ περιορίζετο σε ένα έντονο διάβημα στον ΟΗΕ και κάποιους μικρής έκτασης βομβαρδισμούς, οι στόχοι της Χαμάς δεν θα είχαν επιτευχθεί. Η συνεχιζόμενη λοιπόν καταστροφή των αμάχων στη Λωρίδα της Γάζας έχει βέβαια σαν φυσικούς αυτουργούς τους Ισραηλινούς, οι οποίοι δεν ξέρω τι άλλες επιλογές είχαν, αλλά η ηθική αυτουργία ανήκει σε άλλους.

Τούτων λεχθέντων, είναι απορίας άξιον, γιατί όλες οι πιέσεις διεθνώς ασκούνται προς το Ισραήλ και δεν ασκούνται στη Χαμάς, που πρωτίστως όφειλε να κόπτεται για το δράμα του λαού της, ώστε να καταθέσει τα όπλα, να αναγνωρίσει το κράτος του Ισραήλ, να απελευθερώσει τους εναπομείναντες ομήρους, να παράσχει εγγυήσεις ασφαλείας και να διαπραγματευθεί μια έντιμη ειρήνη, την οποία θα ήταν πλέον εξαιρετικά δύσκολο για το Ισραήλ να την αρνηθεί.

ΝΙΚΟΣ ΒΑΛΤΗΣ

167 κράτη «πλήρεις δημοκρατίες» (δείκτης: 8,0-10,0), «ελαττωματικές δημοκρατίες» (δείκτης: 6,0-7,99), «υβριδικά» (δείκτης: 4,0-5,99) και «αυταρχικά» (δείκτης: 0,0-3,99).

Σε πρόσφατες κυβερνητικές δηλώσεις επισημαίνεται ότι ο Economist κατατάσσει τη χώρα μας στα 20 κράτη με το ισχυρότερο κράτος δικαίου στον κόσμο (15.2.2024).

Ορθώς, αλλά θα πρέπει να προστεθεί ότι «πλήρεις δημοκρατίες», με δείκτη 9,0 (Ολλανδία) έως 9,81 (Νορβηγία) χαρακτηρίστηκαν 8 βορειοδυτικές ευρωπαϊκές χώρες και η Νέα Ζηλανδία, καθώς και άλλες 14 με δείκτη 8,07 (Ισπανία) έως 8,92 (Ταϊβάν). Η χώρα μας, με δείκτη 8,14 και στην 20ή θέση, χαρακτηρίστηκε «πλήρης δημοκρατία» παρουσιάζοντας βελτίωση από την περίοδο 2014-22 («ελαττωματική δημοκρατία», με ετήσιο δείκτη κυμαινόμενο μεταξύ 7,23 και 7,97).

Ευχάριστα τα προαναφερόμενα, αλλά εγείρεται το εύλογο ερώτημα: «Γιατί μόνο 8,14;». Αντί να επισημαίνεται, αυτάρεσκα, πόσες και ποιες χώρες ξεπερνάει η δική μας, θα ήταν επωφελέστερος ο προβληματισμός για τους λόγους που η κοιτίδα της δημοκρατίας υπολείπεται 19 χωρών. Για τους μη επαΐοντες, σε συνέχεια μιας απλής ανάγνωσης του ορισμού «κράτος δικαίου» (μεταξύ άλλων, «Η δικαιοσύνη αποδίδεται έγκαιρα, από ικανούς ...») η απάντηση μάλλον θα πρέπει να αναζητηθεί και στο πρόσφατο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το κράτος δικαίου στη χώρα μας, με τις όποιες επιφυλάξεις και ενστάσεις υπάρχουν για το περιεχόμενό του.

ΔΗΜ. ΕΛ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ
Αθήνα