Κατά την επταετία, υπηρετούσα στη Δεσκάτη Γρεβενών. Ετοίμασα το πρόγραμμα των εξετάσεων πρώτου τετραμήνου. Ηλθε ένας γενικός επιθεωρητής, φιλόλογος, και μου έκανε παρατήρηση λέγοντας «Γιατί το έκανες αυτό, απήντησέ μου». Του λέω, «Σιγά σιγά θα τα βρούμε όλα». Συνέχισε απτόητος, «Απήντησέ μου τώρα». Το απήντησε για δεύτερη φορά μου κάθισε στο στομάχι. Κύριε Γενικέ, ποιος απήντησε; Αν απευθύνεστε σ’ εμένα, το σωστό είναι «απάντησε», όχι απήντησε, η προστακτική δεν παίρνει αύξηση, ούτε συλλαβική ούτε χρονική. Ο κ. γενικός ήλθε από την Ελασσόνα με το λεωφορείο στις 8 το πρωί και έφυγε στις 9. Στο εστιατόριο το μεσημέρι τρώγαμε με τον διοικητή του Αστ. Τμήματος. Μου λέει: «Μην τους προκαλείτε, κ. καθηγητά, οι καιροί είναι δύσκολοι». Ο γεν. επιθεωρητής έκανε ένα σύντομο πέρασμα από το Αστ. Τμήμα να με καρφώσει. Και μια άλλη περίπτωση. Στο γυμνάσιο είχαμε έναν επιστάτη που διατηρούσε στη μνήμη του το μητρώο όλων των μαθητών και καθηγητών και βοηθούσε στη γραφειοκρατία. Μία νέα διευθύντρια είπε να ετοιμάσουμε αποδεικτικό μεταγραφής για ένα μαθητή. Ο επιστάτης πήρε τα βιβλία και σε λίγα λεπτά παρουσίασε το αποδεικτικό. Η διευθύντρια μου πρότεινε το αποδεικτικό και μου είπε «ήλεγξέ το». Της λέω, «Καλά, θα το ηλέγξω». Μου έριξε ένα βλέμμα ασκαρδαμυκτί, αλλά δεν μίλησε. Αυτά ήταν μεμονωμένα περιστατικά. Αλλά στην «Πανεκπαιδευτική» δεν βρέθηκε ούτε ένας που να προσέξει την προσταγή προς την κ. υπουργό;...

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", και...

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 27/05/20

1. Να... ανακατεύονται τα γραπτά υποψηφίων

Κύριε διευθυντά,

Σχετικά με τη βαθμολογία των γραπτών των υποψηφίων για τα ΑΕΙ της χώρας, πολύ σύντομα κάνω την εξής παρατήρηση:

α) Οταν ο πρώτος βαθμολογητής παραδώσει τον φάκελο με τα γραπτά στον υπεύθυνο, το πρώτο μέλημα (του υπευθύνου) είναι να ελέγξει επισταμένως εάν τα γραπτά είναι καθαρά και δεν φέρουν ουδεμία ένδειξη της βαθμολογίας τους.

β) Το σημαντικότερο όλων είναι, τα γραπτά που είναι μέσα στον φάκελο να τα ανακατέψει πολλές φορές ο αρμόδιος.

Υπάρχουν και άλλες διαδικασίες πιο πολύπλοκες, ας μην αναφερθώ σε αυτές. Πάντως, το ανακάτεμα των γραπτών είναι το σημαντικότερο. Το υπουργείο Παιδείας ας λάβει τα μέτρα του.

Ιωάννης Θ. Χαϊνης, Ομ. καθηγητής Ε.Μ. Πολυτεχνείου

2. Ιστορίες με ισχυρή δόση προστακτικής

Κύριε διευθυντά,

Το πανό με την προσταγή προς την κ. υπουργό, «απέσυρε το νομοσχέδιο», μού θύμισε ανάλογα περιστατικά κατά την υπηρεσία μου στη «Μέση Εκπαίδευση» (τώρα τη λένε Β/βάθμια). Κατά την επταετία, υπηρετούσα στη Δεσκάτη Γρεβενών. Ετοίμασα το πρόγραμμα των εξετάσεων πρώτου τετραμήνου. Ηλθε ένας γενικός επιθεωρητής, φιλόλογος, και μου έκανε παρατήρηση λέγοντας «Γιατί το έκανες αυτό, απήντησέ μου». Του λέω, «Σιγά σιγά θα τα βρούμε όλα». Συνέχισε απτόητος, «Απήντησέ μου τώρα». Το απήντησε για δεύτερη φορά μου κάθισε στο στομάχι. Κύριε Γενικέ, ποιος απήντησε; Αν απευθύνεστε σ’ εμένα, το σωστό είναι «απάντησε», όχι απήντησε, η προστακτική δεν παίρνει αύξηση, ούτε συλλαβική ούτε χρονική.

Ο κ. γενικός ήλθε από την Ελασσόνα με το λεωφορείο στις 8 το πρωί και έφυγε στις 9. Στο εστιατόριο το μεσημέρι τρώγαμε με τον διοικητή του Αστ. Τμήματος. Μου λέει: «Μην τους προκαλείτε, κ. καθηγητά, οι καιροί είναι δύσκολοι». Ο γεν. επιθεωρητής έκανε ένα σύντομο πέρασμα από το Αστ. Τμήμα να με καρφώσει. Και μια άλλη περίπτωση. Στο γυμνάσιο είχαμε έναν επιστάτη που διατηρούσε στη μνήμη του το μητρώο όλων των μαθητών και καθηγητών και βοηθούσε στη γραφειοκρατία. Μία νέα διευθύντρια είπε να ετοιμάσουμε αποδεικτικό μεταγραφής για ένα μαθητή. Ο επιστάτης πήρε τα βιβλία και σε λίγα λεπτά παρουσίασε το αποδεικτικό. Η διευθύντρια μου πρότεινε το αποδεικτικό και μου είπε «ήλεγξέ το». Της λέω, «Καλά, θα το ηλέγξω». Μου έριξε ένα βλέμμα ασκαρδαμυκτί, αλλά δεν μίλησε. Αυτά ήταν μεμονωμένα περιστατικά. Αλλά στην «Πανεκπαιδευτική» δεν βρέθηκε ούτε ένας που να προσέξει την προσταγή προς την κ. υπουργό;

Ιορδάνης Β. Παπαδόπουλος

3. Τραπεζοκαθίσματα και ηχορρύπανση

Κύριε διευθυντά,

Η επιστολή του κ. Κωνσταντίνου Ευσταθιάδη, στο φύλλο της 16ης Μαΐου, μας προκάλεσε για άλλη μια φορά θλίψη και βαθιά απογοήτευση, με την πληροφορία ότι όλοι οι σύμβουλοι του συνδυασμού του κ. Μπακογιάννη ψήφισαν την παράταση των καταστημάτων εστίασης «να παίζουν μουσική» στους πεζοδρόμους κατοικημένων περιοχών μέχρι τις 3 π.μ. Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ντροπή και σ’ αυτούς και στον κ. Μπακογιάννη, που τον ψηφίσαμε όλοι με τα δυο μας χέρια, ελπίζοντας σε καλύτερες μέρες. Μεγάλο λάθος.

Λίγη ιστορία: Στην οδό Τσακάλωφ 14, στεκόταν το υπέροχο νεοκλασικό σπίτι του υπουργού Εθνικής Οικονομίας της κυβέρνησης Ελευθερίου Βενιζέλου, Παναγή Βουρλούμη, που πολλοί Αθηναίοι το θυμούνται ακόμα. Εκεί μεγάλωσαν ο διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών Κίμων Βουρλούμης, ο ζωγράφος Ανδρέας Βουρλούμης και η λαμπρή Ελληνίδα Ντόρα Βουρλούμη.

Εκεί μεγαλώσαμε και εμείς. Οταν, μετά τον θάνατο του παππού, τη γιαγιά την έπνιξαν οι φόροι, το σπίτι κατεδαφίστηκε και χτίστηκε η πολυκατοικία, όπου συνέχισαν να κατοικούν μέλη της οικογένειάς μας μέχρι σήμερα, με τη μάταιη ελπίδα πως η οδός Τσακάλωφ θα παρέμεινε ένας δρόμος αστικών κατοικιών. Τεράστιο λάθος.

Ο πεζόδρομος ανάμεσα στην πλατεία και στην οδό Ηρακλείτου έχει μετατραπεί σε μια κόλαση για τους κατοίκους, με τραπεζοκαθίσματα να κλείνουν κάθε πρόσβαση και μουσική (που βεβαίως δεν πρόκειται για μουσική, αλλά για βάρβαρο θόρυβο) μέχρι το πρωί.

Και τώρα που ελπίζαμε πως θα έμπαινε κάποια τάξη, ακούμε για την ετυμηγορία των δημοτικών συμβούλων του κ. Μπακογιάννη. Τι άλλο να πούμε;

Δάφνη Οικονόμου, Ελευθερια Λεωνιδα

4. Ο φουστανελοφόρος πρεσβευτής μας

Κύριε διευθυντά,

Από όσα γνωρίζω, ο Ηπειρώτης ιατρός και πολιτικός Ιωάννης Κωλέττης διετέλεσε πρώτος πρεσβευτής της Ελλάδας στο Παρίσι. Ηταν δε ο πρώτος και μοναδικός Ελληνας πρεσβευτής ο οποίος, ως εθνική ενδυμασία, χρησιμοποιούσε την τετιμημένη ευζωνική ενδυμασία. Ο Ιωάννης Κωλέττης, συνεπώς, είναι και ο δημιουργός των πρώτων ελληνογαλλικών διπλωματικών σχέσεων, οι οποίες υπήρξαν και εξακολουθούν, έκτοτε, να είναι φιλικότατες. Εξερχόμενος ο πρεσβευτής μας του πρεσβευτικού μεγάρου, συνοδευόταν από 4-5 ευσταλείς ευζώνους, οι οποίοι, με την πρωτότυπη και εντυπωσιακή εμφάνισή τους, προκαλούσαν τον ενθουσιασμό σε μικρούς και μεγάλους, άνδρες και γυναίκες.

Ο Ιωάννης Κωλέττης ουδέποτε αρνήθηκε πρόσκληση εκ μέρους των άλλων διπλωματικών αρχών. Επρεπε όμως και η ελληνική πρεσβεία να οργανώσει, σε ανταπόδοση, σχετική δεξίωση. Μη δυνάμενος όμως, για λόγους οικονομικούς, να ανταποδώσει τις φιλοφρονήσεις των ομολόγων του, επενόησε ο ευφυής Ηπειρώτης να παραθέσει δεξίωση στο Δάσος της Βουλώνης, με έθιμα «κλεφτοαρματωλών» του 1821, τα οποία προκαλούσαν απέραντο ενθουσιασμό των παρευρισκομένων προσκεκλημένων.

Προέβημε στη βραχεία αυτή σημείωση εξ αφορμής επικριτικού, για την ευζωνική ενδυμασία, σχολίου, το οποίο έγινε αιτία για να λεχθούν, να γραφούν και να γνωσθούν τόσο πολλά σχόλια για τους ευζώνους μας, οι οποίοι έδωσαν πάντοτε το «παρών» στους αγώνες της πατρίδας, πολλοί δε εξ αυτών προσέφεραν υπέρ αυτής τη ζωή τους ιερό παρανάλωμα.

Πάντως, εν προκειμένω, ας μας επιτραπεί να υπενθυμίσουμε και το γνωμικό, σύμφωνα με το οποίο είναι δύσκολο να αρέσει κάτι σε όλους, «το πάσιν αδείν χαλεπόν».

Κωνσταντίνος Σκαλτσάς Β.Α., Μ.Α., Ph.D, Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου ε.τ.

5. Το χειρόγραφο της Σοφίας Τρικούπη

Κύριε διευθυντά,

Σε σχέση με την επιστολή του αξιότιμου Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλου που δημοσιεύσατε στο φύλλο της εφημερίδας σας το Σάββατο 9 Μαΐου 2020, θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι ο αξιότιμος κ. Αναστάσιος Αγγ. Στέφος, δ.φ., επίτιμος σχολικός σύμβουλος και ειδικός γραμματέας της Πανελλήνιας Ενωσης Φιλολόγων, ουδέποτε προσήλθε στη Βιβλιοθήκη προκειμένου να μελετήσει, να διαβάσει ή έστω να δει από κοντά το χειρόγραφο της Σοφίας Τρικούπη, οπότε τα σχόλιά του δεν έχουν σχέση με το πρωτότυπο κείμενο.

Ακόμα, ουδέποτε έστειλε γραπτή επιστολή ούτε και τις παρατηρήσεις του, έτσι ώστε να ληφθούν υπόψη, αν και επανειλημμένως παρακινήθηκε να το κάνει.

Στην Εισαγωγή περιγράφεται η μεταγραφική προσέγγιση του κειμένου, η οποία ακολουθεί δόκιμες πρακτικές, έτσι ώστε και οι αναγνώστες και αναγνώστριες να γνωρίζουν εκ των προτέρων το είδος των επεμβάσεων.

Επίσης, στην ίδια Εισαγωγή υπογραμμίζονται οι υψηλές ποιότητες και μόρφωση που χαρακτηρίζουν τη Σοφία Τρικούπη και φαίνονται στην ουσία των γραφομένων της (βλ. σ. 20-24).

Σας στέλνω αντίτυπα της έκδοσης για εσάς και τους συνεργάτες σας, προκειμένου να αποκτήσετε ιδία αντίληψη.

Ελλη Δρούλια, Διευθύντρια της Βιβλιοθήκης της Βουλής

...από την "ΕΣΤΙΑ"

"ΕΣΤΙΑ", 27/05/20