ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΛΕΙΟΣ-ΕΓΝΩΣΜΕΝΟΣ ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΤΟΠΟΤΗΡΗΤΗΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΙΣ ΤΟ ΕΣΡ-ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙ ΤΟΝ ΤΣΙΟΔΡΑ (κι ας ήταν σε διαφορετική κατεύθυνση ο Ξανθός) ΚΑΙ ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΤΑ ΟΨΙΜΑ "ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΛΑΤΕΙΩΝ", ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ...

Από τη ΣΥΡΙΖΑίϊκη "Εφ.Συν/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ"

"Εφ.Συν/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 30-31/05/20

Ο καθηγητής Γιώργος Πλειός, στο πλαίσιο ενός νέου βιβλίου που ετοιμάζει για τα fake news, καθώς και μιας σχετικής έρευνας που διεξάγει στο ΕΚΠΑ, μας μιλάει πολύ συγκεκριμένα για το τι συνέβη με την ελευθερία του Τύπου, τα fake news αλλά και την ίδια τη δημοκρατία εν μέσω κορονοϊού.

• Γιατί καταπιαστήκατε με τα fake news;

Εδώ και καιρό μελετάω την Ιδεολογία της Είδησης. Οι ειδήσεις -έντυπες, διαδικτυακές, τηλεοπτικές ή ραδιοφωνικές- δεν είναι ένας καθρέφτης των γεγονότων: ενώ περιγράφουν γεγονότα, ωστόσο τα περιγράφουν από μία συγκεκριμένη οπτική. Δεν υπάρχει δηλαδή αντικειμενικότητα στην είδηση, καθώς ο δημοσιογράφος εκθέτει πάντα τη δική του οπτική.

Επιπλέον, ενώ μέχρι τον 20ό αιώνα ο τρόπος που μεταφερόταν μια είδηση είχε να κάνει με την ιδεολογία (σοσιαλισμό, κομμουνισμό, φιλελευθερισμό, εθνικισμό κ.λπ.), σήμερα μιλάμε περισσότερο για στερεότυπα και προκαταλήψεις (όπως η ισλαμοφοβία ή η δαιμονοποίηση του υπαρκτού σοσιαλισμού, που οι «γιαλαντζί», όπως τους θεωρώ εγώ, φιλελεύθεροι τον ταυτίζουν με τον φασισμό) και όχι τόσο για ιδεολογία -πάντα μιλάω για τον τρόπο που παρουσιάζεται μια είδηση και τι ωθεί σε αυτόν τον τρόπο.

Πλέον, λοιπόν, μπορεί να μην έχουμε τη μετάδοση μιας είδησης μέσα από μια ιδεολογική θεώρηση, αλλά έχουμε τα fake news. Tα fake news χρησιμοποιούν τα γεγονότα σαν όχημα για να μεταδώσουν στο κοινό μια πολιτικά προκατειλημμένη άποψη γι’ αυτά.

Τα όπλα μαζικής καταστροφής του Ιράκ είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα fake news. Ή η δαιμονοποίηση του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά πριν από τις εκλογές του 2015. Τα fake news εγώ τα ονομάζω ψευδεπίγραφες και όχι ψευδείς ειδήσεις, ακριβώς γιατί συνδυάζουν πραγματικά γεγονότα με επινοημένα περιστατικά. Και γι’ αυτό δεν διώκονται και από τον νόμο.

• Σήμερα σε τι βαθμό μπορούμε να μιλάμε για fake news;

Σε τεράστιο! Μάλιστα πολλοί μιλάνε για «infodemics», δηλαδή για «επιδημία παραπληροφόρησης»! Εμείς στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο εργαστήριο κοινωνιολογικής έρευνας το οποίο διευθύνω, ολοκληρώνουμε μόλις μία έρευνα όσον αφορά το περιεχόμενο των τηλεοπτικών σταθμών και των ειδησεογραφικών ιστοτόπων και σε λίγο καιρό θα ξέρουμε ακριβώς ποιο ήταν το ποσοστό των fake news από τον Ιανουάριο μέχρι τα τέλη Απριλίου. Αυτό όμως που ήδη γνωρίζουμε είναι πως τα fake news αποτελούν ένα βήμα προς αυτήν την ιδεολογική διάσταση των μέσων η οποία έχει γίνει και πιο πολεμική, πιο επιθετική και πιο προπαγανδιστική.

Μαζί με την πανδημία του κορονοϊού, άλλο ένα φαινόμενο που εκτυλίχθηκε παράλληλα ήταν αυτή η έκρηξη της παραπληροφόρησης. Βέβαια, σε όλες τις κρίσεις (οικονομικές, πολιτικές κ.ά.) έχουμε τέτοιου είδους ψευδεπίγραφες ειδήσεις, που πάντοτε χρησιμοποιούνται προς όφελος του προπαγανδιστή. Ειδικά, όμως, στις υγειονομικές κρίσεις όπως αυτή του κορονοϊού, τα fake news πολλαπλασιάζονται γιατί μπαίνει και ο παράγοντας της ψευδοεπιστήμης: επειδή ακριβώς σε τέτοιους είδους κρίσεις, το κοινό δεν είναι προετοιμασμένο, γιατί δεν μπορεί να έχει δική του άποψη, αυτό δημιουργεί ένα παρθένο έδαφος για εκτεταμένη παραπληροφόρηση.

Σε αυτή την κρίση είχαμε διάφορα επίπεδα fake news: Καταρχάς όσον αφορά την προέλευση του ιού και τους τρόπους διάδοσής του. Είπανε πως πέρασε από τη νυχτερίδα στο φίδι και το φίδι αυτό το φάγανε και έτσι μεταφέρθηκε ο ιός. Υπήρχε το σενάριο κατασκευής του ιού σε κάποιο εργαστήριο βιολογικών όπλων, απ’ όπου διέρρευσε είτε κατά λάθος είτε και επί σκοπού στο πλαίσιο ενός πολέμου της Κίνας με τη Δύση ή στο πλαίσιο μιας μαλθουσιανής αντίληψης περί υπερπληθυσμού. Τα κινεζικά μέσα κατηγόρησαν Αμερικανούς πως έβαλαν τον ιό σε κινεζικά εργαστήρια. Αλλοι είπαν πως ο ιός μεταφέρεται μέσω των κεραιών 5G.

Fake news είδαμε και στο πώς μεταφέρεται ο ιός. Ετσι, είδαμε περιστατικά στην Αυστραλία όπου επιτέθηκαν και απομόνωσαν μια κινεζική συνοικία, ή στην Ελλάδα, όταν ο κ. Μητσοτάκης είπε πως θα μας το φέρουν οι μετανάστες και οι πρόσφυγες από τη Μ. Ανατολή. Επικράτησαν, δηλαδή, τα στερεότυπα. Τελικά ο ιός στη χώρα ήρθε από το Μιλάνο και τους Αγίους Τόπους. Ή και ως προς τη θεραπεία: γράφηκε ότι η κατανάλωση αλκοόλ ή σκόρδου βοηθάει στην αντιμετώπιση του ιού ή ότι οι καπνιστές δεν κολλάνε κ.λπ. Ακόμη και ότι η κοπριά βοηθάει έχει γραφτεί.

• Θεσμικά είχαμε παραπληροφόρηση;

Αυτό που συνέβη είναι πως τα πολιτικά συστήματα έπαιξαν έναν ρόλο ώστε να υπάρχει περιορισμός στην ελευθερία του Τύπου. Διεθνείς οργανισμοί, όπως οι Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα και εννέα ακόμη οργανώσεις για την ελευθερία του Τύπου, αλλά και το ECPMF (European Centre for Press and Media Freedom) επισημαίνουν σοβαρά προβλήματα στην ελευθερία του Τύπου σε παγκόσμιο επίπεδο. Μάλιστα απηύθυναν έκκληση στους ηγέτες της Ε.Ε. να σεβαστούν το δικαίωμα της έκφρασης κατά της διάρκεια της κρίσης του κορονοϊού.

• Γιατί θεώρησαν ότι υπήρχε ανάγκη για κάτι τέτοιο ειδικά τώρα;

Γιατί θεώρησαν ότι υπάρχουν πολλά παραδείγματα τα οποία αποδεικνύουν ότι έχουμε σαφή παραβίαση της ελευθερίας του Τύπου. Καταρχάς, στην Ελλάδα: είχαμε σοβαρά εμπόδια όσον αφορά την πρόσβαση των δημοσιογράφων στην αίθουσα όπου γίνονταν οι ενημερώσεις κάθε απόγευμα από τον κ. Τσιόδρα κ.λπ. Εκεί δεν μπορούσαν να παρευρίσκονται όλοι οι διαπιστευμένοι δημοσιογράφοι ούτε όλα τα μέσα ενημέρωσης. Και αυτό όχι για λόγους ασφαλείας - ήταν μια καθαρά πολιτική επιλογή.

Επιπλέον οι συντάκτες δεν μπορούσαν να απευθύνουν περισσότερες από μία ερωτήσεις -τις οποίες μάλιστα ήταν αναγκασμένοι να έχουν στείλει πρωθύστερα! Ολα αυτά είναι προσκόμματα στον τρόπο που κάνει ο δημοσιογράφος τη δουλειά του: ότι δεν μπορεί να είναι στην ενημέρωση, ότι δεν μπορεί να κάνει ερώτηση ή να ζητήσει διευκρίνιση κ.λπ. Αυτό δεν συνιστά παραβίαση της ελευθερίας του Τύπου;

Επιπλέον υπήρχε και μία άλλη μορφή παραπληροφόρησης: η επιστημονική μονομέρεια! Και στη χώρα μας, μόνο μία συγκεκριμένη επιστημονική άποψη προβαλλόταν από τα περισσότερα ΜΜΕ. Υπάρχουν όμως επιστήμονες που είχαν διαφορετική άποψη ως προς τα θέματα της πανδημίας, μεταξύ των οποίων και η ίδια η κ. Λινού, που ήταν και καθηγήτρια του κ. Τσιόδρα, που είχε άλλη άποψη για το αν θα πρέπει να ανοίξουν τα σχολεία, για παράδειγμα.

Και για να μιλήσουμε και για τον ίδιο τον κ. Τσιόδρα. Ως μη ειδικός στο αντικείμενο, δεν θα μιλήσω για την επιστημοσύνη του. Αυτό όμως που μπορώ να πω είναι ότι ο κ. Τσιόδρας ενημέρωνε τους δημοσιογράφους ως εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Υγείας για τον κορονοϊό. Αυτό είναι μια πολιτική και όχι επιστημονική θέση. Αρα, οποιαδήποτε επιστημονική άποψη προσαρμόζεται στη θεσμική θέση από την οποία μιλάει.

Ακόμα και αν η επιστημονική του άποψη συμπίπτει απόλυτα με τη θεσμική του θέση, και πάλι εκ της θέσεως αυτής μιλάει. Αυτό το έχω πει από την πρώτη στιγμή. Δεν αναιρεί την επιστημοσύνη του αλλά δεν αναιρεί και το γεγονός ότι τα όσα είπε κατά τη διάρκεια της πανδημίας ήταν από μία συγκεκριμένη πολιτική θέση. Αυτό μπορεί να ερμηνευτεί ποικιλοτρόπως.

• Αρα κάνετε λόγο, πέρα από την υγειονομική και την οικονομική, και για «ειδησεογραφική» κρίση.

Πριν απαντήσω, να θυμίσω πως η ελληνική κυβέρνηση έλαβε μέτρα ας πούμε ενισχυτικά των ΜΜΕ, χρηματοδοτικά (με 20 εκατ. και με απαλλαγή της καταβολής για τις τηλεοπτικές άδειες για φέτος). Από τη στιγμή που όλοι ξέρουμε ότι τα ΜΜΕ επηρεάζονται πάρα πολύ από τις κυβερνήσεις και την ίδια στιγμή έχουμε και μία επιπλέον χρηματοδοτική ενίσχυση, αυτό δημιουργεί αναμφίβολα μια σχέση εξάρτησης. Και ερευνητικά γνωρίζουμε ότι όταν υπάρχει αυτή η σχέση εξάρτησης, τότε οι δημοσιογράφοι λειτουργούν περισσότερο ως προπαγανδιστές αυτού που τους χρηματοδοτεί.

Για να απαντήσω, λοιπόν, έχουμε πέραν των άλλων και μια κρίση ενημέρωσης. Δηλαδή μια πολιτική κρίση. Μια κρίση πολιτικών θεσμών. Οταν οι κυβερνήσεις λειτουργούν με έκτακτα μέτρα (και αυτό δεν έγινε μόνο στην Ελλάδα), αυτό αμέσως συνεπάγεται μια περιστολή των δημοκρατικών λειτουργιών.

Οταν έχουμε διακυβέρνηση με ΠΝΠ και με διατάγματα, τότε έχουμε μια περιστολή του δημοκρατικού πολιτεύματος. De facto αυτό το είχαμε και στην Ελλάδα. Δεν λέω ότι έγινε σκόπιμα ή από πρόθεση, αλλά de facto έγινε! Και αυτό δεν πρέπει να το περάσουμε ελαφρά τη καρδία. Δεν γίνεται ο πολίτης να έχει «ατομική ευθύνη» ως προς τα μέτρα προστασίας και όχι ως προς το αν μπορεί να αξιολογήσει όλες τις απόψεις!

• Πώς μπορούμε να σταθούμε απέναντι σε αυτό;

Καταρχάς πρέπει να αναγνωρίσουμε το δικαίωμά μας στην αμφισβήτηση, το δικαίωμα στην πληροφόρηση. Να καταλάβουμε ότι η πληροφόρηση που δεχόμαστε δεν είναι πλήρης, ότι δεν υπάρχει αυτό που λέμε πλήρης ελευθερία του Τύπου, ούτε σωστή λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών. Από κει και πέρα θεωρώ ότι κάποιος μόνος του δεν μπορεί να το κάνει. Οσο δηλαδή και προσεκτικός παρατηρητής, όσο και καλός αναλυτής να είναι, δεν μπορεί μόνος του να αντισταθεί σε αυτό. Χρειάζεται ενίσχυση της δημόσιας σφαίρας. Αυτό ακριβώς αντιμάχονται με χημικά και ξύλο στις πλατείες: το να μη συνευρίσκονται άνθρωποι με διαφορετικές απόψεις από την κυβερνητική γραμμή μεταξύ τους, να μη συνομιλούν κ.λπ.

Αυτό που έγινε σε αυτή τη δημόσια σφαίρα στις πλατείες εν προκειμένω είναι ότι πολιτικοποιήθηκε η υγειονομική κρίση. Αυτό φοβούνται. Εκεί θεωρώ κι εγώ ότι βρίσκεται και η απάντηση: αντί δηλαδή να περιβάλλουμε με υγειονομικά μέτρα την πολιτική, ίσως μια «απάντηση» είναι το να περιβάλλουμε με πολιτικό προβληματισμό τη στάση των φορέων της υγειονομικής κρίσης. Απ’ το να υγειονομικοποιήσουμε την πολιτική, ίσως είναι καλύτερο να πολιτικοποιήσουμε την υγειονομική κρίση.

Ποιος είναι

Είναι καθηγητής Κοινωνικής Θεωρίας και μέσων πληροφόρησης, μέλος του ΕΣΡ και, μεταξύ άλλων, ήταν και στο εποπτικό συμβούλιο του ECPMF (European Centre for Press and Media Freedom - Ευρωπαϊκό Κέντρο για την Ελευθερία του Τύπου και των ΜΜΕ). Εχει διδάξει επίσης σε πολλά πανεπιστήμια του εξωτερικού (Κίεβο, Κίνα, Σόφια, Πορτογαλία, Ουγγαρία κ.α.)

● Το νέο του βιβλίο για τα fakenews θα εκδοθεί σε λίγους μήνες από τις εκδόσεις Gutenberg

ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΜΕΣΩΣ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΠΟΥ ΜΑΛΛΟΝ

ΘΑ ΕΧΕΙΡΟΚΡΟΤΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΕΒΡΑΒΕΥΕ ΑΣΜΕΝΩΣ...

ΑΝΤΑ ΨΑΡΡΑ

Η εκλεκτή της κυβέρνησης για τον εξαιρετικά ευαίσθητο τομέα της αντεγκληματικής πολιτικής είναι επιεικώς άσχετη με το αντικείμενο και η τυφλή εμμονή της στο δόγμα «Νόμος και Τάξη» κόντεψε να στοιχίσει τη ζωή του κρατούμενου Βασίλη Δημάκη.

«Νέα με φινέτσα που θυμίζει Παρίσι, μαχητική και πολύ πετυχημένη από αρκετά νεαρή, ένα από τα ισχυρά πρόσωπα του γαλάζιου ψηφοδελτίου» έγραφε παρουσιάζοντας την υποψήφια βουλευτή της Ν.Δ. Σοφία Νικολάου (γενική γραμματέα Αντεγκληματικής Πολιτικής του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη) το Alphafreepress.gr του Ν. Καραμανόγλου τις παραμονές των βουλευτικών εκλογών. Η Σ. Νικολάου, από τα φοιτητικά αμφιθέατρα και την αριστερή παράταξη των ΕΑΑΚ, βρέθηκε τελικά στην αγκαλιά της Ν.Δ., ενώ σήμερα στο πλευρό του Μιχ. Χρυσοχοΐδη «φροντίζει» για την τάξη στις φυλακές.

Εντελώς άσχετη με το αντικείμενο, σε αντίθεση με όλους τους προηγούμενους υπεύθυνους για τον ευαίσθητο τομέα της αντεγκληματικής πολιτικής, ήδη από την προεκλογική της εκστρατεία υιοθετούσε τα fake news της προπαγάνδας με χαρακτηριστική άνεση. «Οταν έχουμε έναν νόμο Παρασκευόπουλου ο οποίος έχει αποφυλακίσει 14 χιλιάδες (!) κακοποιούς και συνεχίζει να αποφυλακίζει», επαναλάμβανε η κ. Νικολάου, αγνοώντας ότι συνολικά στις φυλακές το 2015 οι κρατούμενοι ήταν 12 χιλιάδες και σήμερα περίπου 10 χιλιάδες. Οι συνεχείς αυτές αναφορές της μπορεί να ανέτρεπαν ακόμα και τα πιο απλά μαθηματικά, ωστόσο της εξασφάλισαν τον διορισμό της στη συγκεκριμένη θέση.

Εμεινε μεν εκτός Βουλής (11.000 ψήφοι), όμως ήταν και παραμένει ένα από τα πλέον «μιντιακά» στελέχη της Ν.Δ., ισοφαρίζοντας σε προεκλογικές τηλεοπτικές εμφανίσεις ακόμα και τον Αδωνη Γεωργιάδη. Μια απλή επίσκεψη στο τουίτερ της αρκεί για να μετρήσει κανείς δεκάδες καθημερινές εμφανίσεις από τα μεσημεριανάδικα μέχρι τα δελτία ειδήσεων, αλλά κυρίως στις πρωινές εκπομπές.

Το μεγαλύτερο ρεκόρ το κατέγραψε στον ΣΚΑΪ, ίσως και λόγω της συζυγικής σχέσης της με δημοσιογράφο του ομίλου Αλαφούζου. «Παρά την καριέρα της που ακολουθεί συνεχώς ανοδική πορεία, αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς και πολλών ωρών στο γραφείο, βρίσκει χρόνο για τον εαυτό της. Νιόπαντρη, με τον δημοσιογράφο Κωνσταντίνο Δαυλό μετά από έναν κεραυνοβόλο έρωτα σε πλατό, πιστεύει πως η γυναίκα μπορεί να τα συνδυάσει όλα. Λάτρης του τένις, δύσκολα θα το στερηθεί κάποιο Σαββατοκύριακο, ενώ αγαπά να διαβάζει βιβλία για διεθνείς σχέσεις αλλά και λογοτεχνία (!) Κι επειδή… “νους υγιής εν σώματι υγιεί”, έχει “στριμώξει” και τη γυμναστική στο πρόγραμμά της […]» έγραφε το Alphafreepress.gr, συμπληρώνοντας ότι η φήμη της ως δικηγόρου έφτασε μέχρι τον Λευκό Οίκο και τον Τραμπ!

Από το φορολογικό και επιχειρηματικό δίκαιο μεταπήδησε στη Γενική Γραμματεία Αντεγκληματικής Πολιτικής, ενώ ταυτόχρονα συρρικνώθηκε το Κεντρικό Επιστημονικό Συμβούλιο των Φυλακών. Αντί για τους καταξιωμένους ακαδημαϊκούς καθηγητές εγκληματολογίας, ποινικού δικαίου κ.λπ., διορίστηκαν μέλη του ΚΕΣΦ δύο δικηγόροι χωρίς εξειδίκευση, συνεργάτες δικηγόρου που εκπροσωπεί τον Λαγό στη δίκη της Χρυσής Αυγής, ενώ ο ένας ήταν και στενός συνεργάτης της Σοφίας Νικολάου.

Τις ανακοινώσεις της μονοπωλούν οι αστυνομικοί έλεγχοι στις φυλακές. Αγαπημένο της θέμα, εκτός από τον «νέο σωφρονισμό» των φυλακών υψίστης ασφαλείας, ο μύθος για το «τζακούζι» στη φυλακή (ένα απλό ντους δίπλα στο κελί ενός Γεωργιανού κρατούμενου, για το οποίο είχε διαταχθεί έλεγχος και είχε εκδοθεί πόρισμα επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ). Ως διά μαγείας, από τότε που ανέλαβε η Σ. Νικολάου έπαψαν να αποτελούν αγαπημένο θέμα των ΜΜΕ οι κάμποσοι θάνατοι κρατουμένων, τα συχνά αιματηρά επεισόδια μεταξύ τους, οι επιθέσεις σε φύλακες και η «ανομία» στις φυλακές.

Με την έναρξη της πανδημίας και τα μέτρα απόλυτου περιορισμού και απομόνωσης των κρατουμένων, η Σοφία Νικολάου επισκέφθηκε σωφρονιστικά ιδρύματα και συνομίλησε με κρατούμενους, όμως στη συνέχεια διέψευδε τα δικά της λόγια και τις δικές της διαρροές.

«Σε παρέμβασή μου στο #OpenΕλλάδα, σημείωσα ότι εξετάζουμε το ζήτημα της αποσυμφόρησης των Κ.Κ., ενώ διευκρίνισα ότι ο θάνατος της κρατούμενης στη Θήβα επήλθε από παθολογικά αίτια» (9/4/2020). Λίγες μέρες αργότερα οι κρατούμενες που διαμαρτυρήθηκαν κλήθηκαν να απολογηθούν για βαριά πειθαρχικά παραπτώματα.

«Από το Κ.Κ. Κορυδαλλού ξεκίνησα την εφαρμογή της καμπάνιας “Κουβεντιάζοντας με τους κρατούμενους”. Ακουσα τις αγωνίες τους για τις συνθήκες κράτησής τους εξαιτίας της πανδημίας και δεσμεύτηκα ότι λαμβάνουμε όλα τα αναγκαία μέτρα για τη διασφάλιση της υγείας τους» (24/3/2020). Οπως είναι ήδη γνωστό, οι συνομιλίες κατέληξαν σε εκδικητικές μεταγωγές που αποφάσισε η ίδια, με κορυφαίο παράδειγμα τη μεταγωγή του Βασίλη Δημάκη, που λίγο έλειψε να πεθάνει για το «γινάτι» της.

Πλούσιο το έργο της στις απευθείας αναθέσεις επί πανδημίας, με «δώρο» πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε εταιρείες χωρίς καμία προηγούμενη δραστηριότητα στους συγκεκριμένους τομείς υγιεινής και προστασίας. Πρόσφατα ανέθεσε την προβολή του έργου της σε συντοπίτισσά της δημοσιογράφο (υποψήφια βουλευτή της Ν.Δ. επί Σαμαρά) τοπικού Μέσου της Εύβοιας, με αμοιβή 24.800 ευρώ.

Τα αγαπημένα προεκλογικά θέματα της υποψήφιας Σ. Νικολάου μέσα από τον προσωπικό της λογαριασμό: «Η ακύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών μόλις κερδίσει η Ν.Δ. τις εκλογές», «Τραγουδάμε #Μακεδονία_ξακουστή. Τη Μακεδονία τη χαρίσαμε για τις συντάξεις», η «χρήση» της τραγωδίας στο Μάτι και η ολόθερμη υποστήριξη στο δόγμα «Νόμος και Τάξη».

Γιατί την επιλέξαμε

Την επιλέξαμε διότι για πρώτη φορά μια γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής, χωρίς καμία εμπειρία στα ανθρώπινα δικαιώματα και στο σωφρονιστικό σύστημα, στοχοποίησε εκδικητικά έναν κρατούμενο αριστούχο σπουδαστή.