Έπειτα από πολλά χρόνια απραξίας, το 2016 ο Δήμος Αρταίων υπέβαλε πρόταση στο υπουργείο Πολιτισμού για τη λειτουργία του Ξενία ως ξενοδοχειακής μονάδας. Με τον χαμό που ακολούθησε - κυρίως από φορείς προσκείμενους τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και προσωπικότητες της πόλης - το θέμα παραπέμφθηκε στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) το οποίο γνωμάτευσε αρνητικά. Η άρνηση έφερε ξανά στο προσκήνιο τον ΣΥΡΙΖΑ, και ειδικότερα την εκλεγόμενη στον νομό κυρία Γεροβασίλη, η οποία είχε την «ωραία» ιδέα - στο πλαίσιο του γενικότερου σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της κοινωνίας που οραματιζόταν ο ΣΥΡΙΖΑ - το Ξενία να γίνει Πολιτιστικό Κέντρο. Επεισε και τον τότε αρμόδιο για το ΕΣΠΑ υπουργό Χαρίτση, και το έργο της μετατροπής εντάχθηκε σε ένα ωραίο επιχειρησιακό πρόγραμμα του τρέχοντος ΕΣΠΑ, ενεκρίθη από την Κοινότητα, και όχι μόνο ενεκρίθη, αποφασίστηκε να χρηματοδοτηθεί και με 2 εκατομμύρια. «Εγώ», μου είπε η κυρία Μενδώνη, «δεν αναλαμβάνω την πρωτοβουλία να χάσει η χώρα δύο εκατομμύρια ευρώ. Ο δήμος στον οποίο ανήκει το κτίριο, αν θέλει πραγματικά να αλλάξει τη χρήση του κτίσματος και να το επαναφέρει ως ξενοδοχείο, πρέπει να πάρει την ευθύνη και να ζητήσει αλλαγή της χρήσης του χώρου, παραιτούμενος της χρηματοδότησης από το ΕΣΠΑ». Ο δήμος τώρα φοβάται να το κάνει γιατί έχει τον ΣΥΡΙΖΑ απέναντι, ο ΣΥΡΙΖΑ εκεί εμμονικά στον σοσιαλιστικό ρεαλισμό, και κάτι ρομαντικοί στέλνουν επιστολές στις εφημερίδες με τη μισή αλήθεια...

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 27/05/20

Ξενία, όπως...γεφύρι

Ενα κουβάρι στο οποίο δεν υπάρχει αρχή και τέλος, τουλάχιστον ορατά, αντιπροσωπεύει η υπόθεση του Ξενία της Αρτας, που βρίσκεται εντός του βυζαντινού κάστρου της πόλης. Αυτό προέκυψε έπειτα από τη δημοσίευση του σχολίου που είχα κάνει προ ημερών, καθώς αποδείχθηκε ότι για άλλη μια φορά ο Ελληνας μπορεί με ευκολία να μεταβληθεί από τη μια στιγμή στην άλλη σε προπονητή ποδοσφαίρου, αρχιτέκτονα, αρχαιολόγο, ξενοδοχειάρχη, περιβαλλοντολόγο κ.λπ. κ.λπ.

Διότι το Ξενία της Αρτας έχει πέσει και αυτό θύμα των πολλών προπονητών της εξέδρας (καλή ώρα σαν τα αρχαία του σταθμού Βενιζέλου της Θεσσαλονίκης) όπου ο καθένας εκθέτει το μακρύ του και το κοντό του, και δυστυχώς ένεκα των πολιτικών παρεμβάσεων, και η Τοπική Αυτοδιοίκηση σύρεται προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση, με αποτέλεσμα το θέμα να έχει μεταβληθεί σε κλωτσοσκούφι.

Η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη είχε την καλοσύνη να μου αποστείλει ένα αναλυτικό σημείωμα από το οποίο αποδεικνύεται ότι το μεν υπουργείο μικρή ή και καθόλου συμμετοχή έχει στο μπάχαλο, ο δήμος και οι τοπικοί φορείς κάνουν όλο το παιχνίδι, και κάπου εκεί στην άκρη κάθονται και κοιτάζουν τα τοπικά στελέχη ΣΥΡΙΖΑ το μπάχαλο το οποίο έχει δημιουργηθεί, και χαμογελούν αυτάρεσκα!

Για άλλη μια φορά, τα κατάφεραν...

Σοσιαλιστικός ρεαλισμός

Εν ολίγοις: έπειτα από πολλά χρόνια απραξίας, το 2016 ο Δήμος Αρταίων υπέβαλε πρόταση στο υπουργείο Πολιτισμού για τη λειτουργία του Ξενία ως ξενοδοχειακής μονάδας. Με τον χαμό που ακολούθησε - κυρίως από φορείς προσκείμενους τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και προσωπικότητες της πόλης - το θέμα παραπέμφθηκε στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) το οποίο γνωμάτευσε αρνητικά. Η άρνηση έφερε ξανά στο προσκήνιο τον ΣΥΡΙΖΑ, και ειδικότερα την εκλεγόμενη στον νομό κυρία Γεροβασίλη, η οποία είχε την «ωραία» ιδέα - στο πλαίσιο του γενικότερου σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της κοινωνίας που οραματιζόταν ο ΣΥΡΙΖΑ - το Ξενία να γίνει Πολιτιστικό Κέντρο. Επεισε και τον τότε αρμόδιο για το ΕΣΠΑ υπουργό Χαρίτση, και το έργο της μετατροπής εντάχθηκε σε ένα ωραίο επιχειρησιακό πρόγραμμα του τρέχοντος ΕΣΠΑ, ενεκρίθη από την Κοινότητα, και όχι μόνο ενεκρίθη, αποφασίστηκε να χρηματοδοτηθεί και με 2 εκατομμύρια.

«Εγώ», μου είπε η κυρία Μενδώνη, «δεν αναλαμβάνω την πρωτοβουλία να χάσει η χώρα δύο εκατομμύρια ευρώ. Ο δήμος στον οποίο ανήκει το κτίριο, αν θέλει πραγματικά να αλλάξει τη χρήση του κτίσματος και να το επαναφέρει ως ξενοδοχείο, πρέπει να πάρει την ευθύνη και να ζητήσει αλλαγή της χρήσης του χώρου, παραιτούμενος της χρηματοδότησης από το ΕΣΠΑ».

Ο δήμος τώρα φοβάται να το κάνει γιατί έχει τον ΣΥΡΙΖΑ απέναντι, ο ΣΥΡΙΖΑ εκεί εμμονικά στον σοσιαλιστικό ρεαλισμό, και κάτι ρομαντικοί στέλνουν επιστολές στις εφημερίδες με τη μισή αλήθεια. Οτι τάχα μου και καλά γιατί ξενοδοχείο στην Ακροναυπλία και όχι και στην Αρτα. Γιατί στην Ακροναυπλία, πατριώτες, τα είχαν βρει μεταξύ τους, δήμος, φορείς, πολιτικοί, και πολίτες. Εσείς σκοτώνεστε...

Ανάσταση μέρος 2ον

Δεν μπορεί να ξέρω πόσοι εκ των πιστών πήγαν χθες βράδυ στις εκκλησίες για να ψάλουν τα μεσάνυχτα το «Χριστός Ανέστη» (γιατί μεσάνυχτα; Χάθηκαν οι άλλες ώρες της ημέρας; Το απόγευμα ας πούμε; Ή ακόμη και νωρίς το βραδάκι, έστω υπό βροχή;). Εύχομαι και ελπίζω, από τα βάθη της ψυχής μου, να μην τους συμβεί ό,τι συνέβη και σε μια κοινότητα Βαπτιστών στη Φρανκφούρτη. Το θέμα το έκανε γνωστό πριν από μερικές ημέρες η Ντόιτσε Βέλε. Μολύνθηκαν, έγραψε, από κορωνοϊό μερικοί πιστοί. Χθες ο Ηλίας Μόσιαλος ανήρτησε στη σελίδα του στο Facebook τα ακόλουθα, σχετικά: «Η απάντηση στο ερώτημα πώς μολύνθηκαν 107 και πλέον άτομα σε λειτουργία Βαπτιστών στη Φρανκφούρτη, ενώ τηρήθηκαν όπως αρχικά ισχυρίστηκαν όλα τα μέτρα: κατά τη διάρκεια της λειτουργίας, οι πιστοί τραγούδησαν και δεν φορούσαν μάσκες. Στην εντατική ο επικεφαλής της κοινότητας».

Και πρόσθεσε ο Ηλίας, με εμφανώς δηκτική διάθεση: «Αφιερωμένο σε όσους πιστεύουν ότι δεν υπήρξε, ούτε θα υπάρξει πρόβλημα. Εύχομαι ολόψυχα να ξεπεράσει το πρόβλημα ο επικεφαλής της κοινότητας».

Κι εγώ το εύχομαι για τον άνθρωπο, όπως εύχομαι, το λέω και στην αρχή, μετά τα χθεσινοβραδινά να μην έχουμε τίποτε επιστροφές του κορωνοϊού, και συνακόλουθα περιοριστικών μέτρων κ.λπ., διότι δεν θα αντέξει ο κόσμος. Αλλά από την άλλη, όταν έχει κανείς να αντιμετωπίσει τη στενοκεφαλιά, την οπισθοδρόμηση, το δεν υπάρχει κορωνοϊός, η «πίστη σώζει» και άλλα παρόμοια της κατηγορίας «μας ψεκάζουν», τι να σου κάνουν και οι επιστήμονες με την επιστήμη τους; Σηκώνουν τα χέρια ψηλά...

Νίκη για τη δημόσια Υγεία

Πριν ακόμη λήξει ο συναγερμός για τον κορωνοϊό, και ενώ ακόμη μετράμε κρούσματα και θανάτους, άρχισαν οι λογαριασμοί για το πόσο κόστισε όλο αυτό το πράγμα έως τώρα. Ενας σοβαρός ειδικός, ο φίλος μου καθηγητής Οικονομικών της υγείας, Γιάννης Κυριόπουλος, «γκουρού» στα θέματα αυτά, ανέδειξε έπειτα από έναν πρώτο λογαριασμό τα ακόλουθα, τα οποία αυτός μεν τα είπε στο ΑΠΕ, εγώ τα μεταφέρω εδώ, για να έχουμε μια πρώτη εικόνα του τι γίνεται. Υπολόγισε λοιπόν ο φίλος Γιάννης ότι το κόστος της κλινικής διαχείρισης των πασχόντων με Covid-19 στη χώρα μας ανέρχεται σε 3,7 εκατομμύρια ευρώ ανά 1.000 επιβεβαιωμένα κρούσματα. Συνεπώς, το συνολικό κόστος για τη νοσοκομειακή περίθαλψη για αυτή τη φάση της πανδημίας προσεγγίζει και ενδεχομένως υπερβαίνει τα 10 εκατομμύρια ευρώ. Ειδικότερα, το κόστος νοσηλείας για ένα περιστατικό που θα νοσηλευτεί σε θάλαμο γενικής νοσηλείας εκτιμάται σε περίπου 8.800 ευρώ, ενώ το κόστος νοσηλείας για ένα περιστατικό που θα νοσηλευτεί σε ΜΕΘ εκτιμάται σε περίπου 24.100 ευρώ.

Εγώ απλώς να προσθέσω ότι με βάση όλα αυτά, και όσα θα ακολουθήσουν το επόμενο διάστημα από πλευράς της κυβέρνησης για την ενίσχυση του ΕΣΥ (ήδη αυτές τις ημέρες βρίσκεται σε εξέλιξη μια κολοσσιαία διαδικασία αξιολόγησης για την πρόσληψη 4.200 γιατρών και νοσηλευτών), μπορεί κανείς με ασφάλεια να τονίσει ότι η δημόσια υγεία έχει καταγάγει μεγάλη νίκη σε βάρος του ιδιωτικού τομέα της υγείας. Τα δε αποτελέσματα αυτής της νίκης θα φανούν το επόμενο διάστημα...

(Επίσης, επί του συγκεκριμένου, άλλαξαν και αρκετά μυαλά μέσα στην κυβέρνηση, μην το ξεχνάμε και αυτό...)

Μία «Προσωπική Μαρτυρία»

Η καραντίνα άλλους τους ωφέλησε, άλλους τους κατέστρεψε - πήραν κιλά, και τώρα περιμένουν πότε με το καλό θα ανοίξουν τα γυμναστήρια μήπως και σουλουπωθούν. Τον Γιάννο Παπαντωνίου, τον ωφέλησε πολλαπλά. Δεν είναι ότι αποφυλακίστηκε, έπειτα από την πεισματική εμμονή της Δικαιοσύνης σχεδόν στα όρια της εκδικητικότητας να τον κρατάει φυλακισμένο χωρίς κατηγορία, είναι και ότι έτσι φορτισμένος όπως ήταν έγραψε βιβλίο!

Το βιβλίο επιγράφεται «Προσωπική Μαρτυρία» και χωρίζεται σε δύο σκέλη: το πρώτο αφορά τη δικαστική περιπέτεια που τον οδήγησε χωρίς κατηγορία στη φυλακή για σχεδόν 18 μήνες, θύμα μιας περιρρέουσας ατμόσφαιρας που είχε καλλιεργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ «ένας στη φυλακή, τουλάχιστον». Και φυσικά την καθημερινότητα στη φυλακή.

Το δεύτερο σκέλος του βιβλίου, το οποίο θα κυκλοφορήσει περί τα τέλη Ιουνίου, περιγράφει την πολιτική του πορεία στο ΠΑΣΟΚ, την υπουργοποίησή του, το Χρηματιστήριο, την ένταξη στην ΟΝΕ, και ουσιαστικά επεξηγεί γιατί στοχοποιήθηκε κατ' αυτόν τον βάναυσο τρόπο.

140 σελίδες είναι το βιβλίο, ό,τι πρέπει για το κορωνοϊοκαλοκαίρι...