Η προπο-λαχειακή μορφή της φορολοταρίας (όπου δεν κερδίζει σχεδόν ποτέ κανείς) με την κλήρωση κάθε μήνα 1.000 τυχερών με 1.000 ευρώ για τον καθένα, σε καμία περίπτωση δεν είχε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Εκείνο που αναμενόταν ήταν να τονωθεί η χρήση της κάρτας, όχι δηλαδή η πληρωμή με μετρητά. Αντί της ανωτέρω μορφής, θα μπορούσαν να κληρώνονται κάθε μήνα 20.000 τυχεροί με 50 ευρώ για τον καθένα. Ετσι θα πολλαπλασιαστούν οι τυχεροί και η πιθανότητα να κερδίσει κάποιος από τον κύκλο των γνωστών ανθρώπων του καθενός μας θα είναι πολύ μεγαλύτερη. Με τον τρόπο αυτό θα υπάρξει παρακίνηση για τη χρήση της κάρτας. Αλλωστε, στις μέρες μας δεν είναι ευκαταφρόνητο το ποσό των 50 ευρώ – καλύπτονται τα έξοδα μιας εβδομάδας στην αγορά. Εχει τονιστεί ότι ο καλύτερος τρόπος καταπολέμησης της φοροδιαφυγής είναι το «πλαστικό χρήμα», όχι η πληρωμή με μετρητά. Μακάρι όλοι οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί του Δημοσίου να πληρώνονταν μόνο με πλαστικό χρήμα, όχι με μετρητά (έστω πειραματικά σε ποσοστό 80% των αποδοχών τους). Θα προέκυπτε οικονομικό θαύμα στην είσπραξη φόρων. Γενικότερα, κατά την άποψή μου πάντα, παρά τα κάποια βήματα των κυβερνήσεων, υπάρχει κάποια «δειλία» –έναντι ποίων;– στην τόνωση της χρήσης της κάρτας. Δεν δόθηκαν, δηλαδή, εκείνα τα κίνητρα ώθησης της χρήσης του πλαστικού χρήματος...

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", και...

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 29/05/20

1. Περί οργάνων, κατοίκων και ντεσιμπέλ

Kύριε διευθυντά,

Σε απάντηση επιστολής των αναγνωστριών σας Δάφνης Οικονόμου και Ελευθερίας Λεωνίδα, που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη 27 Μαΐου, θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι σε περιοχές κατοικίας όπου οι χρήσεις γης επιτρέπουν και τη λειτουργία καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, ο δήμος υποχρεούμενος στην έκδοση των σχετικών αδειών λειτουργίας τους, μεταξύ των άλλων χορηγεί και άδειες λειτουργίας μουσικών οργάνων. Είναι προφανές ότι οι αδειοδοτούμενες επιχειρήσεις έχουν υποχρέωση να λειτουργούν με βάση τις κείμενες διατάξεις. Σε αντίθετη περίπτωση, οι υπηρεσίες μας προβαίνουν στις προβλεπόμενες κυρώσεις εις βάρος τους, όπως έχει συμβεί σε αρκετές περιπτώσεις έως τώρα.

Είναι αλήθεια ότι παρατηρείται το φαινόμενο ορισμένοι ιδιοκτήτες καταστημάτων να κάνουν κακή χρήση των αδειών που τους έχουν χορηγηθεί προκαλώντας όχληση στους περιοίκους. Τις περιπτώσεις αυτές είμαστε αποφασισμένοι να τις αντιμετωπίσουμε και αυτό κάνουμε, με συνεχείς ελέγχους και επιβολή μηνύσεων και διοικητικών κυρώσεων στους παραβάτες.

Ηδη η Δημοτική Αστυνομία πραγματοποίησε από τον Νοέμβριο μέχρι τις αρχές Μαρτίου που λειτουργούσαν τα καταστήματα, 618 ελέγχους για ηχορρύπανση και διαπίστωσε 202 παραβάσεις για τις οποίες υποβλήθηκαν μηνύσεις και επιβλήθηκαν οι διοικητικές κυρώσεις που προβλέπονται από τον νόμο.

Με αποφάσεις μάλιστα των διοικητικών συμβουλίων των δημοτικών κοινοτήτων ανακαλούνται όλες οι παρατάσεις λειτουργίας μουσικών οργάνων στους παραβάτες.

Βασίλης Κορομάαντζος, Αντιδήμαρχος Δημοτικής Αστυνομίας και Κοινοχρήστων Χώρων

2. Ο Ιερός Βράχος, οι όροι δόμησης, το 12ώροφο

Κύριε διευθυντά,

Στο φύλλο της εφημερίδας μας της Πέμπτης 23ης Απριλίου υπάρχει αναλυτικό δημοσίευμα για το 12ώροφο κτίριο-ξενοδοχείο της οδού Φαλήρου στην περιοχή Μακρυγιάννη.

Με μια επίσκεψη-αυτοψία στην περιοχή διαπιστώνονται τα εξής:

α) Το συγκεκριμένο κτίριο, που λειτουργεί ως ξενοδοχείο, είναι αρκετά ψηλότερο από τα κτίρια που υπάρχουν τριγύρω του.

β) Αρκετά κτίρια της περιοχής έχουν μορφολογικά στοιχεία που δεν συνάδουν με τη μορφή του Παρθενώνα, που είναι το σημαντικότερο μνημείο του δυτικού πολιτισμού και ενέπνευσε το έμβλημα της UNESCO.

Μη γνωρίζοντας άλλα στοιχεία για το συγκεκριμένο θέμα, πέραν εκείνων που αναφέρονται στο δημοσίευμα, επιτρέψτε μου να διατυπώσω ορισμένα ερωτήματα:

• Γιατί η πολιτεία τα τελευταία 40 χρόνια, που παρατηρείται έντονη οικοδομική δραστηριότητα, δεν φρόντισε να θεσπίσει ειδικούς όρους δόμησης για την περιοχή αυτή; Μήπως φοβήθηκε το «πολιτικό κόστος»;

• Οι κάτοικοι, που τώρα ξεσηκώθηκαν με το 12ώροφο κτίριο, γιατί όλα αυτά τα χρόνια δεν ζήτησαν τη θέσπιση ειδικών όρων δόμησης; Μήπως ήσαν «βολεμένοι» με την υπάρχουσα κατάσταση;

• Τι συμβαίνει με το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ); Εάν είναι υποχρεωτική η γνωμοδότησή του, γιατί εκδόθηκε οικοδομική άδεια χωρίς αυτήν;

• Το κόστος κατεδάφισης των δύο ορόφων είναι σημαντικό. Γιατί να το πληρώσουν οι φορολογούμενοι πολίτες; Μήπως πρέπει να καταλογισθεί σε όσους ευθύνονται για την έκδοση μιας «όχι σύννομης» οικοδομικής άδειας;

• Μήπως πρέπει να επαναπροσδιορισθούν οι όροι δόμησης και η μορφολογία των κτιρίων γύρω από το ιστορικό κέντρο και στους κύριους οδικούς άξονες της πόλης και ο πολυπράγμων δήμαρχος Αθηναίων να θεσπίσει κίνητρα για τη βελτίωση των προσόψεων των υπαρχόντων κτιρίων;

Κώστας Γ. Τζαμουζάκης, Πολιτικός μηχανικός ΕΜΠ

3. Ο Ιωάννης Μεταξάς, τα κόμματα, οι αριθμοί

Κύριε διευθυντά,

Στο φύλλο της 22-5-2020 της εφημερίδας σας, ο επιστολογράφος κ. Δ. Γεωργαντάς χαρακτηρίζει «παραποίηση της Ιστορίας» την παρατήρηση του αρθρογράφου κ. Π. Μανδραβέλη ότι ο Ιω. Μεταξάς ανήλθε στην εξουσία κοινοβουλευτικώς. Οσα γράφει ο κ. Γεωργαντάς για τον μηδαμινό αριθμό ψήφων και εδρών που έλαβε ο Μεταξάς κατά τις εκλογές της 26-1-1936 και την πορεία του γενικώς στην πολιτική είναι σωστά, αλλά είναι σωστό και αυτό που γράφει ο κ. Μανδραβέλης ότι ο Μεταξάς ανήλθε στην εξουσία «κοινοβουλευτικώς». Οι εκλογές της 26-1-1936 ανέδειξαν σχεδόν ισοδύναμα τα δύο μεγάλα κόμματα, των Φιλελευθέρων και το Λαϊκό. Επειδή κανένα από αυτά δεν μπορούσε να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, ούτε ηθέλησαν να συνεργασθούν, συμφώνησαν να ανατεθεί προσωρινώς ο σχηματισμός κυβερνήσεως στον Ιω. Μεταξά. Η κυβέρνηση έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή από 240 βουλευτές επί συνόλου 300. Αυτό ήταν το μοιραίο σφάλμα των δύο μεγάλων παρατάξεων, γιατί η ολοκληρωτική νοοτροπία του Μεταξά ήταν γνωστή. Παρέδωσαν την εξουσία σε έναν άνθρωπο που δεν είχε καμία εκτίμηση στον κοινοβουλευτισμό και με τον τρόπο αυτό του έδωσαν τη δυνατότητα, με τη συνεργασία του βασιλιά Γεωργίου Β΄, να επιβάλει τη δικτατορία χωρίς καμία προσπάθεια και χωρίς να συναντήσει καμία αντίδραση κατά την επιβολή της.

Σε κάθε πολιτεία, και στην πλέον δημοκρατική, υπάρχουν άνθρωποι που καραδοκούν να αρπάξουν την ευκαιρία να ασκήσουν την εξουσία για πάντα και χωρίς έλεγχο, να γίνουν δικτάτορες. Αυτοί είναι σαν τα μικρόβια: Υπάρχουν πάντοτε και παντού, αλλά κατορθώνουν να προσβάλουν μόνο όταν υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες. Γι’ αυτό, κάθε φορά που επιβάλλεται μια δικτατορία, η μεν μεγάλη και κύρια υπαιτιότητα βαρύνει τον δικτάτορα, υπάρχουν όμως και ευθύνες των πολιτικών που, ενώ διακηρύσσουν ότι θέλουν να πολιτεύονται μέσα στο πλαίσιο της δημοκρατίας, δημιουργούν ή αφήνουν να δημιουργηθεί το κατάλληλο κλίμα για την επιβολή της τυραννίας.

Ευάγγελος Ανδριανός, Επίτιμος αρεοπαγίτης, Καστόρειον Λακωνίας

4. Φορολοταρία και περί τυχερών

Κύριε διευθυντά,

Θεωρώ ότι η προπο-λαχειακή μορφή της φορολοταρίας (όπου δεν κερδίζει σχεδόν ποτέ κανείς) με την κλήρωση κάθε μήνα 1.000 τυχερών με 1.000 ευρώ για τον καθένα, σε καμία περίπτωση δεν είχε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Εκείνο που αναμενόταν ήταν να τονωθεί η χρήση της κάρτας, όχι δηλαδή η πληρωμή με μετρητά.

Αντί της ανωτέρω μορφής, θα μπορούσαν να κληρώνονται κάθε μήνα 20.000 τυχεροί με 50 ευρώ για τον καθένα. Ετσι θα πολλαπλασιαστούν οι τυχεροί και η πιθανότητα να κερδίσει κάποιος από τον κύκλο των γνωστών ανθρώπων του καθενός μας θα είναι πολύ μεγαλύτερη. Με τον τρόπο αυτό θα υπάρξει παρακίνηση για τη χρήση της κάρτας. Αλλωστε, στις μέρες μας δεν είναι ευκαταφρόνητο το ποσό των 50 ευρώ – καλύπτονται τα έξοδα μιας εβδομάδας στην αγορά.

Εχει τονιστεί ότι ο καλύτερος τρόπος καταπολέμησης της φοροδιαφυγής είναι το «πλαστικό χρήμα», όχι η πληρωμή με μετρητά. Μακάρι όλοι οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί του Δημοσίου να πληρώνονταν μόνο με πλαστικό χρήμα, όχι με μετρητά (έστω πειραματικά σε ποσοστό 80% των αποδοχών τους). Θα προέκυπτε οικονομικό θαύμα στην είσπραξη φόρων.

Γενικότερα, κατά την άποψή μου πάντα, παρά τα κάποια βήματα των κυβερνήσεων, υπάρχει κάποια «δειλία» –έναντι ποίων;– στην τόνωση της χρήσης της κάρτας. Δεν δόθηκαν, δηλαδή, εκείνα τα κίνητρα ώθησης της χρήσης του πλαστικού χρήματος (π.χ., όσο μεγαλύτερο το ποσό πληρωμής με κάρτα τόσο μεγαλύτερη φορολογική ελάφρυνση, με αυξημένες τις περιπτώσεις επιστροφής ποσών, μπόνους στις αγορές κ.λπ.) με τελικό σκοπό την πάταξη της φοροδιαφυγής στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό.

Τέλος, σημειώνω ότι με τις επιχειρούμενες μεταβολές σε καινούργιο νομοσχέδιο, όπου συνεχίζεται η προπο-λαχειακή μορφή, δεν θα επιτευχθεί η τόνωση της χρήσης πλαστικού χρήματος.

Θανάσης Θάνος, Τοπογράφος μηχανικός ΕΜΠ

...από την "ΕΣΤΙΑ"

"ΕΣΤΙΑ", 29/05/20