Πληρώσαμε την έλλειψη κόκκινων γραμμών στο πώς ασκείται η αντιπολίτευση στα εθνικά ζητήματα, πολλάκις. Από το 1897 κιόλας θα έπρεπε να είχαμε μάθει πώς μπορείς να οδηγηθείς στην καταστροφή από την ανεύθυνη αντιπολίτευση και τον Τύπο. Δεν μάθαμε όμως από ό,τι φαίνεται και εξακολουθούμε τις παλιές μας συνήθειες. Η γειτονιά μας είναι πολύ επικίνδυνη για να παίζουμε τέτοια παιχνίδια. Η δημοκρατία μας πολύ εύθραυστη γιατί τη χτυπάει αλύπητα η πανδημία της συνωμοσιολογίας και της στοχευμένης «παλαβομάρας». Τώρα λοιπόν, που τα δύο μεγάλα κόμματα είναι «ισοπαλία», μήπως το ξανασκεφθούν και βάλουν κόκκινες γραμμές στον εθνικό διάλογο για θέματα εξωτερικής πολιτικής;...

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 27/05/20