ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟ ΑΟΥΣΒΙΤΣ, ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΣΙΩΠΗΣΗ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ ΤΟΥ ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΣΥΡΙΖΑΙΪΚΟΥ ΦΥΛΛΟΥ......

ΟΙ ΚΗΠΟΥΡΟΙ ΤΗΣ "ΑΥΓΗΣ", 2.046 (645), και...

"Η ΑΥΓΗ", κύριο θέμα, 28/01/20

"Η ΑΥΓΗ",  28/01/20

"Η ΑΥΓΗ",  28/01/20

...από "ΤΑ ΝΕΑ"

Τη συγκίνησή του για την παρουσία του στις επετειακές εκδηλώσεις για τα 75 χρόνια από την απελευθέρωση του Άουσβιτς εξέφρασε ο Κυριάκος Μητσοτάκης τονίζοντας ότι ο χώρος ταυτίζεται με την ανθρώπινη βαρβαρότητα.

Ο πρωθυπουργός τιμώντας τη μνήμη των εκατομμυρίων Εβραίων και των δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων Εβραίων που εξοντώθηκαν από το ναζιστικό καθεστώς τόνισε ότι «το μίσος, οι διακρίσεις και η μισαλλοδοξία δεν έχουν θέση στη δημοκρατία μας. Και η δημοκρατία μας θα πρέπει να είναι ισχυρή και να πολεμά με αποφασιστικότητα όλα αυτά τα φαινόμενα.

Ανθρώπινη βαρβαρότητα

Αναλυτικά η δήλωση του κ. Μητσοτάκη για την παρουσία του στις εκδηλώσεις της 75ης επετείου απελευθέρωσης του στρατοπέδου συγκέντρωσης και εξόντωσης Άουσβιτς:

«Με ιδιαίτερη συγκίνηση προσέρχομαι σε αυτόν τον χώρο, ο οποίος έχει ταυτιστεί όσο κανένας άλλος με την ανθρώπινη βαρβαρότητα. Πράγματι αν υπάρχει κάπου σε αυτόν τον κόσμο κόλαση, είναι εδώ.

Έρχομαι για να τιμήσω τη μνήμη των 6 εκατομμυρίων Εβραίων οι οποίοι εξολοθρεύτηκαν από το ναζιστικό καθεστώς. Ανάμεσα σε αυτούς και 65.000 Έλληνες Εβραίοι, οι οποίοι δεν επέστρεψαν ποτέ στην πατρίδα τους.

Ο μεγάλος ιστορικός του ναζισμού Ian Kershaw έγραψε ότι "ο δρόμος προς το Άουσβιτς χτίστηκε από το μίσος, αλλά είναι στρωμένος από την αδιαφορία". Και 75 χρόνια μετά την απελευθέρωση, από τον Ερυθρό Στρατό, αυτού του χώρου θα πρέπει όλοι μας να δώσουμε αυτή την ιερή δέσμευση, να μην ξεχάσουμε ποτέ αυτό το οποίο συνέβη εδώ.

Να μην ξεχάσουμε ποτέ ότι το μίσος, οι διακρίσεις, η μισαλλοδοξία δεν έχουν θέση στη Δημοκρατία μας. Και η Δημοκρατία μας θα πρέπει να είναι ισχυρή και να πολεμά με αποφασιστικότητα όλα αυτά τα φαινόμενα.

Κάποιοι από τους Έλληνες Εβραίους οι οποίοι βρέθηκαν εδώ και εξεγέρθηκαν την 7η Οκτωβρίου του 1944, στη μεγάλη εξέγερση η οποία έλαβε χώρα στο "κρεματόριο 4", πέθαναν τραγουδώντας τα λόγια του Εθνικού Ύμνου. Κάποιοι ακόμα, στις προσωπικές τους μαρτυρίες οι οποίες διασώθηκαν, έγραψαν ότι πεθαίνουν ευχαριστημένοι διότι γνωρίζουν ότι η πατρίδα τους είναι ήδη ελεύθερη.

Τη μνήμη αυτών των Ελλήνων Εβραίων τιμούμε σήμερα, μαζί με την υπόσχεση την οποία δίνουμε όλοι: ποτέ η ανθρωπότητα να μην ξαναζήσει μια τέτοια ανείπωτη τραγωδία».