Ο Γιώργος Βαρεμένος μετά τις εκλογές του Ιουλίου, ανέλαβε τομεάρχης Υποδομών του ΣΥΡΙΖΑ, και στο πλαίσιο αυτό αποφάσισε να ασκήσει κριτική, μετωπική μάλιστα, στην κυβέρνηση για τον δρόμο-καρμανιόλα Πάτρας - Πύργου. Αλλά τα θέματα δεν τα ξέρει καλά, καθόλου μάλιστα, συμπεραίνω. Τούτου δοθέντος - μιλώντας στο ραδιοΣΥΡΙΖΑ Πατρών - άσκησε σκληρή κριτική στον υπουργό Κώστα Καραμανλή, για τη λύση που επέλεξε η κυβέρνηση προκειμένου να υλοποιηθεί το πολύπαθο έργο, το οποίο παραμένει ουσιαστικά στα χαρτιά εξαιτίας των επιλογών του συναδέλφου του, του Χρηστάρα του Σπίρτζη. Για λόγους που γνωρίζει ο ίδιος ο Σπίρτζης, ο Τσίπρας, άντε και ο Νίκος ο Παππάς, αλλά πολύ θα ήθελε να πληροφορηθεί ο εισαγγελέας, ο Σπίρτζης (έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να το επαναλαμβάνω) με το που έγινε υπουργός ακύρωσε τον διαγωνισμό του έργου, το τεμάχισε σε οκτώ κομμάτια, και από εκεί και πέρα το χάος - κάθε τόσο σκοτώνονται δυο-δυο στην καρμανιόλα. Αντί λοιπόν ο Βαρεμένος να ρωτήσει τον Σπίρτζη, και να μας πει και εμάς τι κατάλαβε, γιατί αυτή η εγκληματική απόφαση, προτίμησε να χορέψει τσάμικο, λέγοντας διάφορες μπαρούφες του είδους «ο κ. Καραμανλής παίζει οικονομικό και πολιτικό τάβλι με την Πατρών - Πύργου σε ένα τόσο σημαντικό έργο, που είχαμε κόστος ανθρωπίνων ζωών, πέραν των υπολοίπων παραμέτρων, των αναπτυξιακών, που έχει η δημιουργία ενός τέτοιου έργου. Απομένει στον κόσμο να κρίνει και να αντιδράσει».

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 23/01/20

Η σπέκουλα και η διάψευση

Επανεμφανίστηκε έπειτα από καιρό δημοσίως ο Καμμένος (ο οποίος, επί του παρόντος, έχει ως φαίνεται άπλετο χρόνο να ασχολείται με τα δημόσια ζητήματα...) στον αγαπημένο Σκάι, και φυσικά ασχολήθηκε μαζί μου, για πολλοστή φορά. Πώς αλλιώς θα μπορούσε; Αφορμή αποτέλεσαν τα όσα έγραψα στο φύλλο της Τρίτης (τα θυμίζω εν συνεχεία) έπειτα από μια συνομιλία που είχα με την Ντόρα Μπακογιάννη σε ένα μάλλον έντονο κλίμα - αλλά όχι σε επίπεδα που να υπερβαίνουν την πολυετή φιλική σχέση που έχουμε μεταξύ μας.

Ο περί ου ο λόγος έκπτωτος της πολιτικής ζωής Καμμένος επιτέθηκε στην Ντόρα για τις απόψεις περί Χάγης, που εκείνη μου ΕΞΕΦΡΑΣΕ στη συνομιλία που είχαμε το πρωί της περασμένης Δευτέρας (αρχικά υποστήριξε ότι η Ντόρα είχε εκφράσει τις απόψεις αυτές και σε κάποια τηλεοπτική συνέντευξη).

Αιτία της «κατσάδας» της πρώην υπουργού είχε αποτελέσει η ΔΙΚΗ ΜΟΥ άποψη ότι σε αυτή τη φάση η προσφυγή στη Χάγη είναι λάθος, και σχεδόν καταστροφική, διότι οι συνθήκες διεθνώς έχουν αλλάξει, και τίποτε δεν προϊδεάζει για ένα θετικό αποτέλεσμα για την Ελλάδα στο Διεθνές Δικαστήριο.

Χθες και προ της προφανούς σπέκουλας Καμμένου η Ντόρα αναγκάστηκε εκ των πραγμάτων να προσφύγει σε μια διάψευση των όσων μου ΑΝΕΦΕΡΕ, πράγμα για το οποίο δεν έχω πολλά να πω. Μόνο ότι την καταλαβαίνω. Συμβαίνουν αυτά με τους πολιτικούς. Πιθανώς η πρώτη (αναπάντητη) κλήση που έλαβα από τον προσωπικό της αριθμό στις 9.13' το πρωί της Δευτέρας και ανταπέδωσα στις 9.51' με τηλεφώνημα διάρκειας 7 λεπτών (και αποτύπωσα στο δημοσίευμα της Τρίτης) να μην ήταν από εκείνη, αλλά από κάποια που την... υποδυόταν. Μπορεί να ήταν και ο φίλος μου ο Γιωργάκης ο Μητσικώστας, ξέρω εγώ;

Επανάληψη

Κατά τα λοιπά, επαναλαμβάνω όσα έγραψα περί αυτού, προκειμένου ο καθείς εκ των επιμελών, αλλά και οξύνοων αναγνωστών μου, να βγάλει τα συμπεράσματά του:

«Μαθήματα εξωτερικής πολιτικής έλαβα πρωί πρωί χθες, με μια εσάνς φιλικής κατσάδας, από τη φίλη μου την Ντόρα, η οποία αντέδρασε στα όσα ανέφερα χθες περί της πρόθεσης της κυβέρνησης να δεχθεί προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα ελληνοτουρκικά με "συνυποσχετικό".

Μου εξήγησε ότι πρέπει να ξεφύγουμε από τις απαρχαιωμένες αντιλήψεις του περασμένου αιώνα για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τα μεταξύ μας προβλήματα, να δούμε την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην περιοχή "με άλλο μάτι", και να κατανοήσουμε ότι τυχόν προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης, μπορεί μεν να έχει ως συνέπεια μερικές απώλειες για μας, όπως ας πούμε την ΑΟΖ του Καστελλόριζου, αλλά θα κατοχυρώσει τα δικαιώματα άλλων νησιών μας, όπως της Ρόδου ή της Λέρου.

Η συζήτηση επεκτάθηκε και σε διάφορες άλλες πτυχές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, με εκείνη να αναγνωρίζει ότι "μέχρι το 2004 επί Σημίτη έγιναν σοβαρά βήματα, τα οποία συνεχίσαμε για λίγο εμείς, μέχρι που επικράτησε η αντίληψη της γενικευμένης ακινησίας, που είναι αυτή που πληρώνουμε σήμερα. Είμαστε είκοσι φορές χειρότερα από τότε (στα ελληνοτουρκικά)" μου ανέφερε, μαζί με επικρίσεις του είδους "δεν περίμενα από σένα που θεωρώ ότι έχεις ανοιχτό μυαλό να υποστηρίζεις ότι η προσφυγή στη Χάγη είναι καταστροφική".

Αυτά μου είπε, και αν τα μεταφέρω εδώ, είναι για να δηλώσω ότι, για πολλοστή φορά, στο κορυφαίο εθνικό θέμα, έχουμε καταφέρει να διχαστούμε. Ελπίζω όχι ανεπανόρθωτα...».

Οι απογοητευμένοι

Από όλους όσοι παραβρέθηκαν χθες στην τελετή για την παράδοση του εκλογικού αποτελέσματος της Βουλής με το οποίο αναδείχθηκε ως νέα Πρόεδρος της Δημοκρατίας η κυρία Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, αναδεικνύω τη στάση του φίλου μου Νικήτα Κακλαμάνη. Σε κηδεία να πήγαινε, πιο χαρούμενος ίσως να ήταν. Σταυρωμένα χέρια, γκριμάτσες, ανοιχτά πόδια ήταν μια στάση σώματος που μαρτυρούσε από μακριά αποδοκιμασία, απογοήτευση και εν πολλοίς ποιος είμαι εγώ και τι θέλω τώρα εδώ. Διότι ο λατρεμένος Νικήτας είχε υποστηρίξει με νύχια και με δόντια την επανεκλογή του Προέδρου Προκόπη για δεύτερη θητεία, όπως άλλωστε υποστήριζε και η άλλη της καραμανλικής πτέρυγας, η Ολγα Κεφαλογιάννη. Και όχι μόνο δεν τους πέρασε, αλλά χθες αναγκάστηκαν να ψηφίσουν υπέρ της κυρίας Σακελλαροπούλου - άλλη μια ένδειξη ότι η πολιτική είναι μια βαριά δουλειά που την κάνουν όσοι έχουν ατσάλινα νεύρα, ανθεκτικό στομάχι και γαϊδουρινή υπομονή.

Τι να κάνουμε όμως, που αυτός ο Κυριάκος έχει βαλθεί να ξεμπερδεύει μια και καλή με τις βαρονίες;

Το μήνυμα

Καθυστερημένο μεν, αλλά καλό, και σε συνέχεια όσων προ ημερών ανέφερα για την επιμονή του ΣΥΡΙΖΑ να αναθέσει πέρυσι τον Οκτώβριο σε μια κρίσιμη καμπή των εθνικών θεμάτων την αρχηγία του ΓΕΣ στον «δικό του», τον αντιστράτηγο Γεώργιο Καμπά.

Αυτό, κόντρα στη λογική που κυριαρχούσε και εξακολουθεί να επικρατεί στο ελληνικό στράτευμα, το οποίο το διέπουν ορισμένες αρχές προκειμένου για τέτοια κορυφαία γεγονότα. Ο αντιστράτηγος Γεώργιος Καμπάς ως γνωστόν αποστρατεύθηκε στις προ εβδομάδος κρίσεις ηγεσίας στις Ενοπλες Δυνάμεις και φυσικά δεν έκλαψε κανείς (δεν ξέρω ο ίδιος...) που αποστρατεύτηκε αρχηγός με θητεία λιγότερη του έτους, γιατί στον μικρόκοσμο των Ενόπλων Δυνάμεων όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους. Από την καλή και από την ανάποδη, και ξέρουν πού να βαράνε «προσοχές» και πού όχι.

Μεταξύ των πολλών και διαφόρων αλλαγών που έγιναν την περασμένη Παρασκευή ήταν και στο ΓΕΕΘΑ - επικεφαλής του οποίου ανέλαβε στραταίος με μεγάλες περγαμηνές και ανάλογα πολλές σπουδές, ο στρατηγός Κων. Φλώρος.

Η τελετή της παράδοσης - παραλαβής έγινε στη Σχολή Ικάρων και εκ του πλήθους των αποστράτων που είχαν κληθεί να την παρακολουθήσουν απουσίαζε ένας. Ναι, σωστά μαντέψατε, ο πρώην αρχηγός ΓΕΣ Καμπάς. Και είναι χολωμένος. Διότι δεν τον κάλεσε ο στρατηγός Φλώρος. Αξιοσημείωτο μήνυμα, νομίζω...

Το έριξε στο τσάμικο

Ο Γιώργος Βαρεμένος είναι δημοσιογράφος πολλά χρόνια - μέχρι που αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτική, για να αποδείξει και αυτός ότι η δημοσιογραφία μπορεί να σε οδηγήσει οπουδήποτε αρκεί να την εγκαταλείψεις εγκαίρως. Ο Γιώργος Βαρεμένος μετά τις εκλογές του Ιουλίου, ανέλαβε τομεάρχης Υποδομών του ΣΥΡΙΖΑ, και στο πλαίσιο αυτό αποφάσισε να ασκήσει κριτική, μετωπική μάλιστα, στην κυβέρνηση για τον δρόμο-καρμανιόλα Πάτρας - Πύργου. Αλλά τα θέματα δεν τα ξέρει καλά, καθόλου μάλιστα, συμπεραίνω. Τούτου δοθέντος - μιλώντας στο ραδιοΣΥΡΙΖΑ Πατρών - άσκησε σκληρή κριτική στον υπουργό Κώστα Καραμανλή, για τη λύση που επέλεξε η κυβέρνηση προκειμένου να υλοποιηθεί το πολύπαθο έργο, το οποίο παραμένει ουσιαστικά στα χαρτιά εξαιτίας των επιλογών του συναδέλφου του, του Χρηστάρα του Σπίρτζη.

Για λόγους που γνωρίζει ο ίδιος ο Σπίρτζης, ο Τσίπρας, άντε και ο Νίκος ο Παππάς, αλλά πολύ θα ήθελε να πληροφορηθεί ο εισαγγελέας, ο Σπίρτζης (έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να το επαναλαμβάνω) με το που έγινε υπουργός ακύρωσε τον διαγωνισμό του έργου, το τεμάχισε σε οκτώ κομμάτια, και από εκεί και πέρα το χάος - κάθε τόσο σκοτώνονται δυο-δυο στην καρμανιόλα.

Αντί λοιπόν ο Βαρεμένος να ρωτήσει τον Σπίρτζη, και να μας πει και εμάς τι κατάλαβε, γιατί αυτή η εγκληματική απόφαση, προτίμησε να χορέψει τσάμικο, λέγοντας διάφορες μπαρούφες του είδους «ο κ. Καραμανλής παίζει οικονομικό και πολιτικό τάβλι με την Πατρών - Πύργου σε ένα τόσο σημαντικό έργο, που είχαμε κόστος ανθρωπίνων ζωών, πέραν των υπολοίπων παραμέτρων, των αναπτυξιακών, που έχει η δημιουργία ενός τέτοιου έργου. Απομένει στον κόσμο να κρίνει και να αντιδράσει».

Γιώργο μου, αν ο κόσμος πρέπει να αντιδράσει, να το κάνει με μηνύσεις στον καθ' ολοκληρίαν υπεύθυνο που είναι ο Σπίρτζης...