"...Η επαναφορά του υδάτινου στοιχείου στην Ομόνοια αλλάζει πολλά. Καταργεί τον ρόλο της πλατείας ως κέντρο διερχομένων και σηματοδοτεί μια μεταβολή που σφραγίζεται από ένα αέρα αισιοδοξίας. Οργανώνει το βλέμμα γύρω από άξονες και φέρνει ένα στοιχείο κίνησης, διασπώντας ένα γκρίζο τοπίο. Το παλιό σιντριβάνι που εγκαινιάστηκε πριν από 60 και πλέον χρόνια έφερε επίσης ισχυρό, ισχυρότερο, συμβολισμό. Παρότι ο νέος, τότε, σχεδιασμός της πλατείας Ομονοίας είχε ως αφετηρία την εκτόνωση σε κυκλική φορά του αυξανόμενου αριθμού των κυκλοφορούντων οχημάτων στην Αθήνα, η διαμόρφωσή της με το σιντριβάνι και το γκαζόν έμελλε να γίνει το σύμβολο της μοντέρνας Αθήνας με τους όρους που ασπαζόταν η πρώτη μεταπολεμική περίοδος. Ενδιαφέρον παρουσιάζει ότι το σιντριβάνι του 1959 ήταν αποτέλεσμα αρχιτεκτονικού διαγωνισμού. Επιπλέον, το πρώτο βραβείο δόθηκε σε μια διόλου συμβατική μελέτη, την οποία υπέγραφε ο διανοούμενος δημιουργός Γιώργος Ζογγολόπουλος με τους συνεργάτες του. Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι ότι το πρώτο βραβείο υλοποιήθηκε, έστω με αρκετές μετατροπές, και ότι αγαπήθηκε, έγινε κομμάτι της πόλης, πέρασε στη λαϊκή κουλτούρα και ταυτίστηκε με τον τόπο «Ομόνοια». Η όψη της Ομόνοιας της περιόδου 1929-1958, με τα ανθοπωλεία, ήταν επίσης ωραία, περισσότερο γαλήνια και σε συνάρτηση με τη μορφή της παλαιάς πόλης..."

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 25/01/20

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΥ

Εν αναμονή των αποκαλυπτηρίων της νέας πλατείας Ομονοίας, με σιντριβάνι και πάλι, αναλογίζεται κανείς ποιος μπορεί να είναι ο συμβολισμός. Αναμφισβήτητα, η θεαματική βελτίωση της πλατείας θα επιδράσει θετικά και ποικιλοτρόπως και o δήμαρχος Αθηναίων, Κώστας Μπακογιάννης, φαίνεται ότι ανέλαβε δραστικά να αλλάξει μια κατάσταση που είχε βαλτώσει για 20 χρόνια και πλέον.

Η επαναφορά του υδάτινου στοιχείου στην Ομόνοια αλλάζει πολλά. Καταργεί τον ρόλο της πλατείας ως κέντρο διερχομένων και σηματοδοτεί μια μεταβολή που σφραγίζεται από ένα αέρα αισιοδοξίας. Οργανώνει το βλέμμα γύρω από άξονες και φέρνει ένα στοιχείο κίνησης, διασπώντας ένα γκρίζο τοπίο.

Το παλιό σιντριβάνι που εγκαινιάστηκε πριν από 60 και πλέον χρόνια έφερε επίσης ισχυρό, ισχυρότερο, συμβολισμό. Παρότι ο νέος, τότε, σχεδιασμός της πλατείας Ομονοίας είχε ως αφετηρία την εκτόνωση σε κυκλική φορά του αυξανόμενου αριθμού των κυκλοφορούντων οχημάτων στην Αθήνα, η διαμόρφωσή της με το σιντριβάνι και το γκαζόν έμελλε να γίνει το σύμβολο της μοντέρνας Αθήνας με τους όρους που ασπαζόταν η πρώτη μεταπολεμική περίοδος. Ενδιαφέρον παρουσιάζει ότι το σιντριβάνι του 1959 ήταν αποτέλεσμα αρχιτεκτονικού διαγωνισμού. Επιπλέον, το πρώτο βραβείο δόθηκε σε μια διόλου συμβατική μελέτη, την οποία υπέγραφε ο διανοούμενος δημιουργός Γιώργος Ζογγολόπουλος με τους συνεργάτες του. Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι ότι το πρώτο βραβείο υλοποιήθηκε, έστω με αρκετές μετατροπές, και ότι αγαπήθηκε, έγινε κομμάτι της πόλης, πέρασε στη λαϊκή κουλτούρα και ταυτίστηκε με τον τόπο «Ομόνοια». Η όψη της Ομόνοιας της περιόδου 1929-1958, με τα ανθοπωλεία, ήταν επίσης ωραία, περισσότερο γαλήνια και σε συνάρτηση με τη μορφή της παλαιάς πόλης.

Αν το νέο σιντριβάνι επιτύχει να κερδίσει τους Αθηναίους, το πιθανότερο είναι ότι θα παραμείνει ως σύμβολο της νέας εποχής. Πολλά πρέπει να κατακτηθούν. Πρώτον, να οργανωθεί ο περιβάλλων χώρος (με απομάκρυνση του γλυπτού του Ζογγολόπουλου, που εξαρχής ήταν λάθος η τοποθέτησή του στην τόσο φορτωμένη οπτικά Ομόνοια). Δεύτερον, να εξυπηρετηθεί η Ομόνοια των νέων ξενοδοχείων. Και τρίτον, να υπάρξει κοινωνική πολιτική και μέριμνα για τους μετανάστες, τους εξαρτημένους, τους αστέγους, τους απόκληρους. Κανένας εξωραϊσμός δεν έχει νόημα αν δεν δούμε εις βάθος τα θέματα κοινωνικής πολιτικής. Υπάρχει μια πραγματικότητα και ο πολιτισμός της Αθήνας θα κριθεί κυρίως από αυτήν. 

....και το προχθεσινό θέμα

https://www.kathimerini.gr/1061707/gallery/politismos/polh/nea-zwh-sto-mpagkeion-ths-omonoias