"...Η τακτική λειτούργησε τόσες δεκαετίες, αυτήν ξέρουν και, όπως το μυαλουδάκι τους δεν τους επιτρέπει να οργανώσουν μια σοβαρή αντιπολίτευση –υπάρχουν πάντα λόγοι–, αυτήν εφαρμόζουν. Ο κ. Σκουρλέτης πρόσθεσε ένα ακόμη πολύτιμο εύρημα στη συλλογή του δηλώνοντας ότι η κυβέρνηση το κάνει αυτό για να κολακεύσει την «ακροδεξιά» πτέρυγά της. Είναι προφανές ότι δεν μπορεί να δει πέρα από τη μύτη του πολιτικού λαγωνικού που διαθέτει. Κοινώς, δεν μπορεί να δει ότι αυτή τη φορά οι προσπάθειες αποκατάστασης της τάξης και της κανονικότητας της ζωής απευθύνονται σε ένα κοινωνικό αίτημα το οποίο βοήθησε τη σημερινή κυβέρνηση να κερδίσει τις εκλογές. Το επιβεβαιώνουν και οι μετρήσεις. Με την Αριστερά που δεν δείχνει διάθεση να αποφύγει την περιθωριοποίησή της συντάσσονται και ορισμένοι φιλελεύθεροι. Χωρίς περίσκεψη κι αυτοί προσπαθούν να ερμηνεύσουν την πραγματικότητα με τις επιταγές του δόγματος που έχουν κατασκευάσει για να έχουν την ησυχία τους...."

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 21/12/19

ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

Από την πυρπόληση του χριστουγεννιάτικου δέντρου στην πλατεία Εξαρχείων ώς την «παρέμβαση» στη ραδιοφωνική συχνότητα της ΕΤ3, οι λαϊκοί αγώνες πυκνώνουν σε ένταση και πάθος. Δεν ξέρω ποια είναι η αποτελεσματικότητά τους και με ποιον τρόπο ωφελούν τους λαϊκούς αγωνιστές. Ομως, ο αγώνας είναι που μετράει, κυρίως δε οι επιθέσεις στους «μπάτσους», οι οποίοι, τελευταία, έχουν αποκτήσει την κακή συνήθεια να αντιδρούν. Αντί να δέχονται χρονιάρες μέρες τις πέτρες με τις ευχές των αγωνιστών, ρίχνουν δακρυγόνα, συλλαμβάνουν και, το χειρότερο, ξεσπιτώνουν τους καταληψίες. Ηταν αναμενόμενο. Τα παιδιά και τα λιγότερο παιδιά οφείλουν να δείξουν πως δεν πτοήθηκαν απ’ την απογοήτευση του Πολυτεχνείου και της 6ης Δεκεμβρίου. Τότε αθέτησαν τις υποσχέσεις τους και η Αθήνα δεν κάηκε. Αναμενόμενος επίσης και ο ζήλος που επιδεικνύει η ηγεσία της Αριστεράς να αγκαλιάσει με τα μεγάλα της φτερά τούς λαϊκούς αγώνες για να προσθέσει στην αντιπολιτευτική της παλέτα την απόχρωση της αστυνομοκρατίας. Οπου «αστυνομοκρατία» εμφανίζεται όποτε η αστυνομία απλώς προσπαθεί να κάνει τη δουλειά της, να αποκαταστήσει την τάξη με όσα μέσα διαθέτει, ενίοτε και διά της βίας.

Στόχος είναι να ξεσηκωθεί ένας κουρνιαχτός που καλύπτει την πραγματικότητα και θολώνει την αλήθεια. Η τακτική λειτούργησε τόσες δεκαετίες, αυτήν ξέρουν και, όπως το μυαλουδάκι τους δεν τους επιτρέπει να οργανώσουν μια σοβαρή αντιπολίτευση –υπάρχουν πάντα λόγοι–, αυτήν εφαρμόζουν. Ο κ. Σκουρλέτης πρόσθεσε ένα ακόμη πολύτιμο εύρημα στη συλλογή του δηλώνοντας ότι η κυβέρνηση το κάνει αυτό για να κολακεύσει την «ακροδεξιά» πτέρυγά της. Είναι προφανές ότι δεν μπορεί να δει πέρα από τη μύτη του πολιτικού λαγωνικού που διαθέτει. Κοινώς, δεν μπορεί να δει ότι αυτή τη φορά οι προσπάθειες αποκατάστασης της τάξης και της κανονικότητας της ζωής απευθύνονται σε ένα κοινωνικό αίτημα το οποίο βοήθησε τη σημερινή κυβέρνηση να κερδίσει τις εκλογές. Το επιβεβαιώνουν και οι μετρήσεις. Με την Αριστερά που δεν δείχνει διάθεση να αποφύγει την περιθωριοποίησή της συντάσσονται και ορισμένοι φιλελεύθεροι. Χωρίς περίσκεψη κι αυτοί προσπαθούν να ερμηνεύσουν την πραγματικότητα με τις επιταγές του δόγματος που έχουν κατασκευάσει για να έχουν την ησυχία τους.

Θα πρέπει, βέβαια, να έχουμε υπόψη ότι και η Αστυνομία είναι ένα τμήμα του κρατικού μηχανισμού. Κοινώς, πάσχει από τις ασθένειες του Δημοσίου, την ευθυνοφοβία, την τυπολατρία, την αναξιοκρατία. Εχει την ατυχία να είναι περισσότερο εκτεθειμένη από το υπόλοιπο Δημόσιο. Ομως, παρά τη φωλιασμένη στο ασυνείδητο ανυποληψία της, έχει δημιουργήσει πολλές προσδοκίες. Το στοίχημα της πολιτικής ηγεσίας της είναι να αποδείξει ότι οι προσδοκίες που δημιούργησε δεν την ξεπερνούν.

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 21/12.19

ΤΟΥ ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ

Εχει ένα δίκιο κι ένα άδικο ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη όταν λέει ότι δεν μπορεί να αμαυρώνεται η εικόνα ολόκληρης της αστυνομίας από εικόνες που πιθανόν αποτυπώνουν περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας. Το δίκιο του συνίσταται στο ότι όλες οι γενικεύσεις είναι λάθος. Το άδικο βρίσκεται στο γεγονός ότι η Ελληνική Αστυνομία ήρξατο άδικων γενικεύσεων.

Το πράγμα είναι απλό: Αν ένας πολίτης που θα βρεθεί αντιμέτωπος με την αυθαιρεσία ενός αστυνομικού, δεν μπορεί να καταγγείλει ότι «κακοποιήθηκα από το όργανο υπ’ αριθμόν 123456». Αναγκαστικώς θα πει ότι «κακοποιήθηκα από την Ελληνική Αστυνομία». Ολόκληρη την αστυνομία, αφού η ΕΛ.ΑΣ. θέλει ανώνυμα τα μέλη των ομάδων αποκατάστασης τάξεως. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει αριθμός, υπάρχει συλλογική ευθύνη του σώματος και δεν πάει να λέει ό,τι θέλει ο υπουργός...

Το εκπληκτικό είναι πως τον Ιανουάριο του 2010, ο κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, όταν ήταν πάλι υπουργός Προστασίας του Πολίτη, «είχε ανακοινώσει την απόφασή του να τοποθετηθούν διακριτικά στις στολές των αστυνομικών, ενώ συγκεκριμένα για τους αστυνομικούς της Διεύθυνσης Αστυνομικών Επιχειρήσεων (ΜΑΤ, ΥΜΕΤ) είχε ανακοινωθεί ότι θα τοποθετείτο σε εμφανές σημείο στο κράνος τους αριθμός που θα προέκυπτε από τον αριθμό της διμοιρίας και τον αύξοντα αριθμό του καθενός με βάση την ιεραρχική του τάξη στη διμοιρία. Το συγκεκριμένο μέτρο ουδέποτε εφαρμόστηκε ουσιαστικά, καθώς το μόνο που τοποθετήθηκε στο κράνος των υπηρετούντων στα ΜΑΤ είναι ένα μικρό σύμβολο δυσδιάκριτο και κυρίως αναγνωρίσιμο μόνο από τους ίδιους τους αστυνομικούς» («Καθημερινή» 12.7.2011).

Το ίδιο συνεχίστηκε επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ όταν το 2016 φτιάχτηκε η νέα μηχανοκίνητη ομάδα («Ο» βαφτίστηκε, για να διαφοροποιηθεί από τη «Δ») μετά τις συνεχείς επιθέσεις στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ και στο σπίτι του υπουργού Επικρατείας Αλέκου Φλαμπουράρη. «Στο πλαίσιο αυτό δόθηκαν εντολές στους άνδρες να μη φέρουν πάνω τους κανένα διακριτικό της παλιάς υπηρεσίας και να προσέχουν ιδιαίτερα, ενώ απέφυγαν να δώσουν κάποιο όνομα στη νέα ομάδα» (Huffpost 11.2.2016).

Είναι προφανές ότι οι υπουργοί φοβούνται τη «λευκή απεργία» των ανδρών και τις πιέσεις των συνδικαλιστών σχετικώς με τα διακριτικά των αστυνομικών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα παραπτώματα λίγων να βαρύνουν ολόκληρο το σώμα. Το ακόμη βήμα εκδημοκρατισμού είναι να φέρουν οι ειδικές δυνάμεις τις ειδικές κάμερες που έχουν πάνω τους οι αστυνομικοί άλλων χωρών. Θα προστατεύονται οι πολίτες από την αυθαιρεσία και οι αστυνομικοί από τη συκοφαντία. Εδώ τι φοβόμαστε;

Το πρώτο βήμα μπορεί να γίνει αμέσως, δίνοντας στη δημοσιότητα το βίντεο από το drone της αστυνομίας, όπως ζήτησε το ΚΙΝΑΛ και ήταν η μόνη ψύχραιμη πρόταση που ακούστηκε.