"...Οι ευθύνες της ΕΕ για την απουσία διορατικής στρατηγικής απέναντι στην Τουρκία είναι επομένως συγκεκριμένες. Σήμερα η προοπτική της τουρκικής ένταξης θεωρείται νεκρή. Πολύ περισσότερο που η μόνη μεγαλύτερη χώρα που την υποστήριζε ένθερμα, η Βρετανία, αποχωρεί από την Ενωση. (Σημειωτέον ότι Βρετανία και Τουρκία διαμοιράζονται ορισμένες κοινές αντιλήψεις. Ως πρώην αυτοκρατορίες φαντασιώνονται «παλαιά μεγαλεία». Οθεν Brexit για το ΗΒ και φιλοδοξία για περιφερειακή δύναμη για την Τουρκία.) Ως εκ τούτου η μόνη ρεαλιστική επιλογή για την Τουρκία είναι η ειδική σχέση με οικονομικό περιεχόμενο (εκσυγχρονισμένη τελωνειακή ένωση) αλλά και περιεχόμενο ασφάλειας. Και στο σημείο αυτό η Ελλάδα οφείλει να σκεφθεί ευρηματικά και να αξιοποιήσει τη «μόνιμη διαρθρωμένη συνεργασία» (PESCO) της κοινής άμυνας (ΚΕΠΑΑ) για «να κλειδώσει» την Τουρκία στο σύστημα ασφάλειας της ΕΕ αλλά με προϋποθέσεις για τα σύνορα Ελλάδας (και Κύπρου). Ο πρώην υπουργός Αμυνας Π. Καμμένος σε μια από τις άστοχες τοποθετήσεις του είχε αντιταχθεί κατηγορηματικά στη σύνδεση της Τουρκίας με την PESCO. Λάθος. Η Τουρκία πρέπει να συνδεθεί με την PESCO με προϋποθέσεις στο πλαίσιο μιας ειδικής σχέσης - νέο Ελσίνκι...."

"ΤΑ ΝΕΑ", 24/12/19

Από "ΤΑ ΝΕΑ"



Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μ. Τσαβούσογλου στην πολυσυζητημένη και ενδιαφέρουσα συνέντευξή του στο «Βήμα» (22/12) τόνισε μεταξύ άλλων ότι παραμένει ζωντανός για την Τουρκία ο στόχος της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ). Ωστόσο ρεαλιστική προοπτική για κάτι τέτοιο στο ορατό μέλλον δεν υπάρχει. Ούτε το δεσποτικό/αυταρχικό καθεστώς της Τουρκίας υπό τον Ερντογάν με την παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου, ελευθερίας του λόγου, κ.λπ. επιτρέπει κάποια πρόοδο στη διαδικασία ένταξης της Τουρκίας. Αλλά ούτε και η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι έτοιμη να υποδεχθεί στους κόλπους της μια χώρα όπως η Τουρκία με τα πληθυσμιακά και οικονομικά χαρακτηριστικά που έχει. Δυστυχώς η ευκαιρία χάθηκε την περίοδο 2004-2008 με ευθύνη και λάθη και της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ορισμένων κρατών-μελών, γεγονός που συνέβαλε καθοριστικά στη μετεξέλιξη του Ερντογάν σε έναν αυταρχικό ηγέτη θρησκευτικών αποκλίσεων και στον «εξωευρωπαϊκό κατήφορο» που πήρε η Τουρκία.

Πρώτα απ' όλα και ενώ το 2005 άρχισαν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις, το 2006 η Κύπρος πάγωσε οκτώ διαπραγματευτικά κεφάλαια από τα τριάντα πέντε (35). Η Λευκωσία είχε έναν ισχυρό ρόλο να αντιδράσει στην τουρκική αυθαιρεσία της μη επέκτασης της συμφωνίας σύνδεσης (τελωνειακής ένωσης) στην Κύπρο. Ωστόσο η αντίδραση δεν θα έπρεπε να λάβει τον χαρακτήρα παγώματος των ενταξιακών κεφαλαίων, κάτι που ισοδυναμούσε με την αυτοκτονική αντίδραση του απατημένου συζύγου. Δεύτερον, στη συνέχεια η Γαλλία υπό τον νέο πρόεδρο Ν. Σαρκοζί πάγωσε άλλα πέντε κεφάλαια και ταυτόχρονα διακήρυξε με την υποστήριξη της Αυστρίας, της Ολλανδίας και της Γερμανίας ότι η Τουρκία δεν είναι επιθυμητή στην Ενωση. Τότε ουσιαστικά κατέρρευσε η στρατηγική της ένταξης και η Τουρκία μπήκε στη λογική της αναζήτησης εναλλακτικών στρατηγικών (περιφερειακής δύναμης κ.ά.).

Οι ευθύνες της ΕΕ για την απουσία διορατικής στρατηγικής απέναντι στην Τουρκία είναι επομένως συγκεκριμένες. Σήμερα η προοπτική της τουρκικής ένταξης θεωρείται νεκρή. Πολύ περισσότερο που η μόνη μεγαλύτερη χώρα που την υποστήριζε ένθερμα, η Βρετανία, αποχωρεί από την Ενωση. (Σημειωτέον ότι Βρετανία και Τουρκία διαμοιράζονται ορισμένες κοινές αντιλήψεις. Ως πρώην αυτοκρατορίες φαντασιώνονται «παλαιά μεγαλεία». Οθεν Brexit για το ΗΒ και φιλοδοξία για περιφερειακή δύναμη για την Τουρκία.) Ως εκ τούτου η μόνη ρεαλιστική επιλογή για την Τουρκία είναι η ειδική σχέση με οικονομικό περιεχόμενο (εκσυγχρονισμένη τελωνειακή ένωση) αλλά και περιεχόμενο ασφάλειας. Και στο σημείο αυτό η Ελλάδα οφείλει να σκεφθεί ευρηματικά και να αξιοποιήσει τη «μόνιμη διαρθρωμένη συνεργασία» (PESCO) της κοινής άμυνας (ΚΕΠΑΑ) για «να κλειδώσει» την Τουρκία στο σύστημα ασφάλειας της ΕΕ αλλά με προϋποθέσεις για τα σύνορα Ελλάδας (και Κύπρου). Ο πρώην υπουργός Αμυνας Π. Καμμένος σε μια από τις άστοχες τοποθετήσεις του είχε αντιταχθεί κατηγορηματικά στη σύνδεση της Τουρκίας με την PESCO. Λάθος. Η Τουρκία πρέπει να συνδεθεί με την PESCO με προϋποθέσεις στο πλαίσιο μιας ειδικής σχέσης - νέο Ελσίνκι.

-Ο Π.Κ. Ιωακειμίδης είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην πρεσβευτής-σύμβουλος του ΥΠΕΞ