"...Το φθινόπωρο συγκλήθηκε στην Τουρκία η 3η Διάσκεψη μουσουλμάνων θρησκευτικών ηγετών των Αφρικανικών χωρών υπό την αιγίδα της «Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκικής Προεδρίας» (DIB) συγκεντρώνοντας μουσουλμάνους ηγέτες, υπουργούς θρησκευτικών υποθέσεων, δημοσιογράφους, ακτιβιστές και ακαδημαϊκούς από 50 χώρες. Η DIB είναι οργανισμός με τεράστια κονδύλια στη διάθεσή του, που έχει τεθεί πλέον υπό τον απευθείας έλεγχο του προέδρου και έχει στόχο την προώθηση του πολιτικού Ισλάμ, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, προσδίδοντας συγχρόνως όμως και προφίλ υπερεθνικού ηγέτη στον κ. Ερντογάν. Η ομιλία του Ταγίπ Ερντογάν σε αυτή τη μεγάλη εκδήλωση έδωσε το στίγμα της νέας ισλαμικής ατζέντας που επιστρατεύει ο τούρκος ηγέτης, προκειμένου να μετατρέψει την Τουρκία σε ισχυρή περιφερειακή δύναμη με ρόλο σε κάθε περιοχή που ζουν μουσουλμανικοί πληθυσμοί..."

Από τον ιστότοπο "liberal"

Του Νίκου Μελέτη 

Ένα ακόμη μέτωπο, με σκοπό να διεκδικήσει και να νομιμοποιήσει τo ρόλο του σε παγκόσμιο επίπεδο, ανοίγει ο Ερντογάν προβάλλοντας την Τουρκία ως ηγέτιδα δύναμη του ισλαμικού κόσμου στο μεγάλο Ισλαμικό φόρουμ της Μαλαισίας, όπου συμμετείχαν εκτός των άλλων το Ιράν και το Κατάρ αλλά απείχαν η Σαουδική Αραβία και το Πακιστάν. Με όπλο το Ισλάμ ο τούρκος ηγέτης επιχειρεί να διεισδύσει και στην Αφρική επιδιώκοντας και με τα παράνομα Μνημόνια να εξασφαλίσει ένα ισχυρό προγεφύρωμα στην Λιβύη που θα εξισορροπήσει τον μεγάλο αντίπαλο, την Αίγυπτο.

Ο Ταγίπ Ερντογάν έδωσε το στίγμα του στην Κουάλα Λουμπούρ δηλώνοντας ότι θα πρέπει το Συνέδριο να συμβάλει στην ενότητα του μουσουλμανικού κόσμου και στην ενίσχυση της αλληλεγγύης γιατί, όπως είπε, τα πέντε μόνιμα μέλη του ΣΑ του ΟΗΕ, η Κίνα, η Ρωσία, η Γαλλία, η Βρετανία και οι ΗΠΑ «δεν μπορούν να συνεχίσουν να κρατούν στα χέρια τους τις τύχες των Μουσουλμάνων».

Και μάλιστα ο τούρκος πρόεδρος πρόβαλε το ρόλο της χώρας του και του ίδιου, δηλώνοντας ότι θα συνεχίσει να υποστηρίζει τον αγώνα των μουσουλμανικών κοινοτήτων σε όλο τον κόσμο, παρά την οικονομική και πολιτική πίεση και την «ώρα που εκείνοι προσπαθούν να κάνουν την Τουρκία να σιωπήσει, η Τουρκία αντιστέκεται στρέφοντας την προσοχή στην Παλαιστίνη, στην Γάζα, στην Ροχίνγκια, στην Λιβύη, στην Σομαλία και στην Συρία...».

Όμως ο τούρκος πρόεδρος επιχειρεί να βάλει πόδι και στην Αφρική και να αναδειχθεί σε... προστάτη της αφρικανικής ηπείρου χρησιμοποιώντας το όπλο της θρησκείας και την εξωστρεφή και παρεμβατική πολιτική της Τουρκίας. Επιχειρεί μάλιστα να ξεπεράσει τους στόχους και τα όρια του νεοθωμανικού ιδεολογήματος, με τη διεύρυνση της τουρκικής επιρροής πολύ πέρα από τα όρια που έφθανε η Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Η στροφή της Άγκυρας και προς την Αφρική για άσκηση επιρροής μέσω της soft diplomacy με πολιτιστικές εκδηλώσεις, ίδρυση σχολείων, ανθρωπιστική αναπτυξιακή βοήθεια και μέσω της ανάπτυξης και των θρησκευτικών δεσμών έχει σηματοδοτηθεί από τον ίδιο τον Ερντογάν και κλιμακώθηκε μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος, καθώς σε πολλές χώρες της Αφρικής λειτουργούσε ένα ευρύτατο δίκτυο σχολείων και οργανισμών του Ιδρύματος Φετουλάχ Γκιουλέν.

Το φθινόπωρο συγκλήθηκε στην Τουρκία η 3η Διάσκεψη μουσουλμάνων θρησκευτικών ηγετών των Αφρικανικών χωρών υπό την αιγίδα της «Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκικής Προεδρίας» (DIB) συγκεντρώνοντας μουσουλμάνους ηγέτες, υπουργούς θρησκευτικών υποθέσεων, δημοσιογράφους, ακτιβιστές και ακαδημαϊκούς από 50 χώρες. Η DIB είναι οργανισμός με τεράστια κονδύλια στη διάθεσή του, που έχει τεθεί πλέον υπό τον απευθείας έλεγχο του προέδρου και έχει στόχο την προώθηση του πολιτικού Ισλάμ, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, προσδίδοντας συγχρόνως όμως και προφίλ υπερεθνικού ηγέτη στον κ. Ερντογάν.

Η ομιλία του Ταγίπ Ερντογάν σε αυτή τη μεγάλη εκδήλωση έδωσε το στίγμα της νέας ισλαμικής ατζέντας που επιστρατεύει ο τούρκος ηγέτης, προκειμένου να μετατρέψει την Τουρκία σε ισχυρή περιφερειακή δύναμη με ρόλο σε κάθε περιοχή που ζουν μουσουλμανικοί πληθυσμοί.

Ο κ. Ερντογάν εμφανίσθηκε ως ο ηγέτης που αντιστέκεται στην Νεοαποικιοκρατία και στον Ιμπεριαλισμό. Κατηγόρησε τα Ηνωμένα Έθνη και τις Δυτικές χώρες για τη γενοκτονία της Ρουάντα και για την τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στην Συρία.

«Ο Δυτικός κόσμος και τα Ηνωμένα Έθνη παρακολουθούσαν τις άγριες σφαγές 800.000 ανθρώπων στην Ρουάντα... Αυτοί που επέβαλλαν εμπάργκο όπλων σε εμάς λόγω της Επιχείρησης "Πηγή Ειρήνης" στην Συρία προσέφεραν όπλα και εξοπλισμό στους αιμοσταγείς δολοφόνους εκείνων των ημερών... Και μάλιστα παρά τις ακρότητες δεν διανοήθηκαν να σταματήσουν την πώληση όπλων στους δολοφόνους».

Ο τούρκος προεδρος κατηγόρησε επίσης τις χώρες της Δύσης ότι βρίσκονταν πίσω από τον εμφύλιο πόλεμο στην Σομαλία, αναμείχθηκαν στη σύγκρουση στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και στήριξαν τους βαρόνους του πολέμου στην Λιβύη.

Έφθασε μάλιστα στο σημείο ο κ. Ερντογάν να κατηγορήσει τις Χριστιανικές Ιεραποστολές ότι αλλοιώνουν τα δημογραφικά στοιχεία της Αφρικής προσηλυτίζοντας αφρικανούς μουσουλμάνους... Επικαλέστηκε μάλιστα στοιχεία σύμφωνα με τα οποία οι χριστιανοί στην Αφρική από μόλις 7% στις αρχές του 20ου αιώνα, στο τέλος του αιώνα είχαν φθάσει το 55% του πληθυσμού, μετατρέποντας - όπως είπε - τους μουσουλμάνους σε μειονότητα σε πολλές αφρικανικές χώρες.

Με μια ακόμη επίθεση στην Δύση ο κ. Ερντογάν τόνισε ότι η Τουρκία «ποτέ δεν επεδίωξε κέρδος από φυσικές πηγές, από εργασία, ποτέ δεν έκανε διάκριση σε κάποιον λόγω γλώσσας, χρώματος δέρματος ή πίστης. Η Τουρκία ποτέ δεν προσέγγισε την Αφρική για το χρυσάφι της, τα διαμάντια ή το πετρέλαιο της».

«Θα υποστηρίζουμε τα δικαιώματα των Αφρικανών αδελφών μας με το ίδιο σθένος που στηρίζουμε τα δικά μας δικαιώματα στα διεθνή φόρα...», είπε.

Η «αφρικανική πτυχή» της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής σφραγίσθηκε με την αύξηση των πρεσβειών της Τουρκίας στην Αφρική από 12 σε 42, την παρουσία σχεδόν 11.000 φοιτητών από την Αφρική σε τουρκικά πανεπιστήμια με τάση για μεγάλη αύξηση και των υποτροφιών που δίνονται, ενώ το διμερές εμπόριο της Τουρκίας με τις χώρες της Αφρικής έχει φθάσει τα 24 δισ. δολάρια με στόχο να ξεπεράσουν τα επόμενα χρόνια τα 50 δις δολάρια.