Το γεγονός ότι για πρώτη φορά φέτος η Σχολή Ευελπίδων δεν μπόρεσε να συμπληρώσει τον αριθμό των εισακτέων είναι μια ανησυχητική προειδοποίηση. Δηλαδή αυτό που ξέρουμε. Ολα είναι θέμα χρημάτων. Είναι γεγονός ότι στις σημερινές Ενοπλες Δυνάμεις τα μόνιμα στελέχη, αξιωματικοί και υπαξιωματικοί, είναι τουλάχιστον διπλάσια από ό,τι απαιτείται. Και οι μισθοί τους απαράδεκτα χαμηλοί. Μια λύση λοιπόν θα ήταν να μειωθεί δραστικά ο αριθμός των μονίμων στελεχών, αρχίζοντας από τους εισακτέους στις Στρατιωτικές Σχολές. Με τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν από τη δραστική μείωση θα μπορούν σταδιακά να δοθούν αξιοπρεπείς αυξήσεις. Σε μια οργανωμένη χώρα αυτό θα ήταν project οκταετίας με αναγκαία την ευρεία πολιτική συναίνεση. Κάτι τέτοιο δυστυχώς δεν γίνεται στην Ελλάδα. Με άλλα λόγια, θα πρέπει ο κ. Δένδιας να προβεί αναγκαστικά σε αθρόες αποστρατείες για την επόμενη διετία. Για να μη γινόμαστε και πολύ άδικοι, σε ορισμένες περιπτώσεις να δοθούν μερικά πλασματικά συντάξιμα. Και για να τελειώνουμε, αν θέλουμε να αυξηθεί το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων υπάρχει μία μοναδική λύση. Να καλέσουμε μια ισραηλινή στρατιωτική αποστολή, επαναλαμβάνω ισραηλινή, να μελετήσει το θέμα και να μας υποβάλει προτάσεις. Και το σπουδαιότερο, να υλοποιήσουμε τις προτάσεις, έστω και αν είναι επώδυνες...

 Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 23/10/24

Από τη Γη στον Αρη μετ’ επιστροφής;

Κύριε διευθυντά,

Μία από τις εντυπωσιακές εξαγγελίες του Ντόναλντ Τραμπ με την ανάληψη της εξουσίας στις ΗΠΑ ήταν η αποστολή ανθρώπων στον Αρη. Θα πρότεινα να την συνοδεύσει. Ετσι θα είχαμε διπλό κέρδος της ανθρωπότητας. Αν δε έπαιρνε μαζί και τον Μασκ, το κέρδος θα ήταν πολλαπλάσιο. 

ΒΑΣΊΛΗΣ Ν. ΑΛΑΒΑΝΟΣ – ΤΣΑΠΑΛΊΡΑΣ 

Δικηγόρος Αθήνα


Μείωση στρατηγών και μισθολογικά

Κύριε διευθυντά,

Οπως ενημερωθήκαμε από την εφημερίδα σας, ο κ. Νίκος Δένδιας ως ΥΠΕΘΑ αποφάσισε τη μείωση του αριθμού των στρατηγών. Οπως πολύ σωστά είπε, ο Ελληνικός Στρατός έχει σχεδόν τον ίδιο αριθμό στρατηγών με τον Αμερικανικό Στρατό. Ως εκ τούτου, η μείωση καθίσταται επιβεβλημένη.

Ολα αυτά είναι ορθά, αλλά δεν γίνεται η ανάλογη σύγκριση των μισθών Ελληνα με Αμερικανού αξιωματικού. Εάν γινόταν η σύγκριση η διαφορά μεταξύ των δύο μισθών θα ήταν αβυσσαλέα.

Το γεγονός ότι για πρώτη φορά φέτος η Σχολή Ευελπίδων δεν μπόρεσε να συμπληρώσει τον αριθμό των εισακτέων είναι μια ανησυχητική προειδοποίηση. Δηλαδή αυτό που ξέρουμε. Ολα είναι θέμα χρημάτων. Είναι γεγονός ότι στις σημερινές Ενοπλες Δυνάμεις τα μόνιμα στελέχη, αξιωματικοί και υπαξιωματικοί, είναι τουλάχιστον διπλάσια από ό,τι απαιτείται. Και οι μισθοί τους απαράδεκτα χαμηλοί.

Μια λύση λοιπόν θα ήταν να μειωθεί δραστικά ο αριθμός των μονίμων στελεχών, αρχίζοντας από τους εισακτέους στις Στρατιωτικές Σχολές. Με τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν από τη δραστική μείωση θα μπορούν σταδιακά να δοθούν αξιοπρεπείς αυξήσεις. Σε μια οργανωμένη χώρα αυτό θα ήταν project οκταετίας με αναγκαία την ευρεία πολιτική συναίνεση. Κάτι τέτοιο δυστυχώς δεν γίνεται στην Ελλάδα. Με άλλα λόγια, θα πρέπει ο κ. Δένδιας να προβεί αναγκαστικά σε αθρόες αποστρατείες για την επόμενη διετία. Για να μη γινόμαστε και πολύ άδικοι, σε ορισμένες περιπτώσεις να δοθούν μερικά πλασματικά συντάξιμα.

Και για να τελειώνουμε, αν θέλουμε να αυξηθεί το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων υπάρχει μία μοναδική λύση. Να καλέσουμε μια ισραηλινή στρατιωτική αποστολή, επαναλαμβάνω ισραηλινή, να μελετήσει το θέμα και να μας υποβάλει προτάσεις. Και το σπουδαιότερο, να υλοποιήσουμε τις προτάσεις, έστω και αν είναι επώδυνες...

ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

 Υποναύαρχος (Μ) Ε.Τ.


Περί επιλογής ΠΤΔ και ανάγνωση Ίστορίας

Κύριε διευθυντά,

Αφού ευχαριστήσω δημοσίως τον αρθρογράφο σας κ. Σάκη Μουμτζή για την ευγενική εκ μέρους του αποκατάσταση του στρατολογικού λάθους στο όνομα του παππού μου («Μάντζιος» αντί «Μάντζος»), στο άρθρο του («Ο “Ακροδεξιός” Αβέρωφ και η ανιστόρητη γενιά», «Κ», 21/1/2025), θα τον παρακαλούσα να με διαφωτίσει πού ακριβώς εντόπισε δήλωσή μου ότι «ο υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας [Κ. Τασούλας] είναι πνευματικό τέκνο του Ακροδεξιού Ευάγγελου Αβέρωφ». Στην περίπτωση που δεν μπορεί να παράσχει την αναγκαία διευκρίνιση, φαντάζομαι πως θα συμφωνήσει μαζί μου στην εκτίμηση πως πρόκειται για υποβολιμαίο άρθρο που στηρίζεται σε ισχυρισμούς που ουδέποτε έκανα ούτε μπορούν να μου αποδοθούν.

Το ότι ο κ. Κ. Τασούλας αποτελεί μια κομματική επιλογή της Ν.Δ., για λόγους που έχουν εξηγηθεί επαρκώς από τους ίδιους τους υπουργούς της σημερινής κυβέρνησης, σε προφανή αντίθεση με το πνεύμα του Συντάγματος, είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο, που δεν απαιτεί ούτε αναδίφηση στο βιογραφικό του υποψηφίου Προέδρου της Δημοκρατίας ούτε επίκληση σε «πνευματικές συγγένειες». Εξάλλου, η Ιστορία του τόπου μας δεν χρειάζεται κανέναν αρθρογράφο για να «φωτιστεί», ούτε «μαθήματα δι’ αλληλογραφίας» από αυτόκλητους «καθηγητές». Υπάρχουν πλείστες αντικειμενικές πηγές, επιστημονικές έρευνες και αδιάσειστα τεκμήρια ώστε να εξαχθούν τα κρίσιμα συμπεράσματα και να διατυπωθούν νηφάλιες απόψεις –στο Κοινοβούλιο και τη δημόσια ζωή– για κάθε ιστορική προσωπικότητα, από την Κατοχή και τη μετεμφυλιακή δημοκρατία έως τη δικτατορία και τη Μεταπολίτευση.

Το αν εγώ «αποφεύγω» τη μελέτη της Ιστορίας –όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο άρθρο– αξιολογείται ασφαλώς ως άποψη του γράφοντος, που όμως δεν στηρίζεται πουθενά αλλού παρά μόνον στην προσωπική του εκτίμηση. Το γεγονός, ωστόσο, ότι ο ίδιος –ως αρθρογράφος σε έγκυρη μάλιστα εφημερίδα– επιλέγει να αναφερθεί σε γεγονότα και δηλώσεις που απλώς δεν υπάρχουν, αποδεικνύει την προβληματική σχέση του με τον αναγκαίο πραγματολογικό έλεγχο δεδομένων και ισχυρισμών (σε μια εποχή μάλιστα που στις ΗΠΑ και σε όλον τον κόσμο το θέμα αυτό σωστά ανάγεται ως δημοκρατική εγγύηση). Κλείνω, λοιπόν, με ένα ειλικρινές ερώτημα: Τι είναι πιο επικίνδυνο και τοξικό στον δημόσιο διάλογο; Ενας δήθεν «ανιστόρητος νέος πολιτικός» ή ένας «σχολιαστής» που δεν ξέρει τι σχολιάζει; 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΤΖΟΣ,

Βουλευτής Επικρατείας Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ΠΑΣΟΚ - Κίνημα Αλλαγής

Απάντηση:

Χαίρομαι διότι ο κ. Δ. Μάντζος δεν έκανε τη σχετική δήλωση για τον αείμνηστο Ευ. Αβέρωφ. Και λυπούμαι διότι δεν διασταύρωσα, ως ώφειλα, μια πληροφορία. Με εκτίμηση προς τους αναγνώστες της «Καθημερινής» και προς τον κ. Δ. Μάντζο.

ΣΑΚΗΣ ΜΟΥΜΤΖΗΣ


Ενα ευχαριστώ προς το ΕΣΥ

Κύριε διευθυντά

Κόντρα στη μεμψιμοιρία και άρνησή μας για το ΕΣΥ που έχουν «πρωταγωνιστικό» ρόλο, οφείλω να εκφράσω την ευχάριστη έκπληξη και τις ευχαριστίες για την άψογη εξυπηρέτηση και υπηρεσίες που παρείχε στην αδελφή μου πολύ πρόσφατα το Ουρολογικό Τμήμα του νοσοκομείου Βούλας. Δεν αναφέρω ονόματα, για να μη θεωρηθεί «κατευθυνόμενη» η επιστολή μου. Είμαι βέβαιος ότι όλες οι κλινικές του νοσοκομείου λειτουργούν το ίδιο άψογα. Επιτέλους, οφείλουμε σε όλους όσοι συμβάλλουν στη λειτουργία του ένα ευχαριστώ. Δεν κοστίζει τίποτα. 

ΝΊΚΟΛΑΟΣ ΧΡ. ΤΑΣΏΝΗΣ
Συνταξιούχος Πλοίαρχος Α΄ Ε.Ν.