Τα επαγγελματικά λύκεια να λειτουργούν με τριήμερη παρακολούθηση μαθημάτων και δύο ημέρες έμμισθη απασχόληση στον επαγγελματικό κλάδο που έχουν επιλέξει οι μαθητές να σπουδάσουν. Οι εργοδότες που θα απασχολούν τους μαθητές να επιδοτούνται στις εργοδοτικές εισφορές και οι μαθητές να μπορούν να εργάζονται τα καλοκαίρια (πέρα από τις ημέρες της αδείας τους) και να αμείβονται. Με αυτόν τον τρόπο θα έχουμε τα εξής αποτελέσματα: · Εξειδικευμένους επαγγελματίες που μπορούν από τα 16 έτη τους να έχουν εισόδημα και ένσημα. · Τόνωση των ασφαλιστικών ταμείων από νέους ανθρώπους. · Μείωση των μαθητών των γενικών λυκείων που δεν επιθυμούν πανεπιστημιακή μόρφωση. · Μεγάλη οικονομική αποσυμφόρηση των οικογενειών που πληρώνουν φροντιστήρια, φοιτητικές στέγες, έξοδα μεταφοράς και διατροφής για σπουδές ετών, βλέποντας τα παιδιά τους στο τέλος να εργάζονται σερβιτόροι και ντιλιβεράδες. Ως διευθυντής ξενοδοχείου, θεωρώ ότι ένα παιδί που θέλει να κάνει καριέρα στον χώρο μας έχοντας το πτυχίο ξενοδοχειακών επαγγελμάτων από ένα επαγγελματικό λύκειο με σωστή δομή και πρακτική εξάσκηση παράλληλα με τις σπουδές του, μπορεί να εξελιχθεί, εξασφαλίζοντας συγχρόνως τη μη αφαίμαξη της οικογένειάς του με πολλά χρόνια σπουδών, μόχθου και ανούσιων εξόδων. Το γενικό λύκειο θα πρέπει να παραμείνει η εκπαιδευτική βαθμίδα προετοιμασίας των παιδιών που θέλουν ακαδημαϊκή και πανεπιστημιακή μόρφωση με κλίση στις επιστήμες. Τα παιδιά θα μπορούν παράλληλα να εισάγονται σε πανεπιστήμια με κατεύθυνση τον τουρισμό και άλλα τεχνικά επαγγέλματα εφόσον το επιθυμούν. Αν γίνει μεθοδευμένα η αναβάθμιση των επαγγελματικών λυκείων, δοθούν κίνητρα και γίνει σωστή ενημέρωση, νομίζω θα βοηθήσουμε την ελληνική κοινωνία να ξεφύγει από τα δεσμά της αντίληψης τα παιδιά να πρέπει να γίνουν γιατροί, δικηγόροι ή επιχειρηματίες και να αγαπήσουν τα τεχνικά επαγγέλματα που τόσο πολύ λείπουν στην καθημερινότητα....

 Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 30/01/25

Αγορά εργασίας και εκπαίδευση

Κύριε διευθυντά,

Θα ήθελα να προτείνω με βάση την επερχόμενη συνταγματική αναθεώρηση και τις ανάγκες της χώρας, την πραγματική και ριζοσπαστική αναβάθμιση των επαγγελματικών λυκείων. Τα επαγγελματικά λύκεια να λειτουργούν με τριήμερη παρακολούθηση μαθημάτων και δύο ημέρες έμμισθη απασχόληση στον επαγγελματικό κλάδο που έχουν επιλέξει οι μαθητές να σπουδάσουν. Οι εργοδότες που θα απασχολούν τους μαθητές να επιδοτούνται στις εργοδοτικές εισφορές και οι μαθητές να μπορούν να εργάζονται τα καλοκαίρια (πέρα από τις ημέρες της αδείας τους) και να αμείβονται. Με αυτόν τον τρόπο θα έχουμε τα εξής αποτελέσματα: · Εξειδικευμένους επαγγελματίες που μπορούν από τα 16 έτη τους να έχουν εισόδημα και ένσημα. · Τόνωση των ασφαλιστικών ταμείων από νέους ανθρώπους. · Μείωση των μαθητών των γενικών λυκείων που δεν επιθυμούν πανεπιστημιακή μόρφωση. · Μεγάλη οικονομική αποσυμφόρηση των οικογενειών που πληρώνουν φροντιστήρια, φοιτητικές στέγες, έξοδα μεταφοράς και διατροφής για σπουδές ετών, βλέποντας τα παιδιά τους στο τέλος να εργάζονται σερβιτόροι και ντιλιβεράδες.

Ως διευθυντής ξενοδοχείου, θεωρώ ότι ένα παιδί που θέλει να κάνει καριέρα στον χώρο μας έχοντας το πτυχίο ξενοδοχειακών επαγγελμάτων από ένα επαγγελματικό λύκειο με σωστή δομή και πρακτική εξάσκηση παράλληλα με τις σπουδές του, μπορεί να εξελιχθεί, εξασφαλίζοντας συγχρόνως τη μη αφαίμαξη της οικογένειάς του με πολλά χρόνια σπουδών, μόχθου και ανούσιων εξόδων.

Το γενικό λύκειο θα πρέπει να παραμείνει η εκπαιδευτική βαθμίδα προετοιμασίας των παιδιών που θέλουν ακαδημαϊκή και πανεπιστημιακή μόρφωση με κλίση στις επιστήμες. Τα παιδιά θα μπορούν παράλληλα να εισάγονται σε πανεπιστήμια με κατεύθυνση τον τουρισμό και άλλα τεχνικά επαγγέλματα εφόσον το επιθυμούν.

Αν γίνει μεθοδευμένα η αναβάθμιση των επαγγελματικών λυκείων, δοθούν κίνητρα και γίνει σωστή ενημέρωση, νομίζω θα βοηθήσουμε την ελληνική κοινωνία να ξεφύγει από τα δεσμά της αντίληψης τα παιδιά να πρέπει να γίνουν γιατροί, δικηγόροι ή επιχειρηματίες και να αγαπήσουν τα τεχνικά επαγγέλματα που τόσο πολύ λείπουν στην καθημερινότητα.

ΓΛΥΝΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 

Στέλεχος ξενοδοχείου


Η πρότασή μου για σύλλογο Σ.Α.Γ.Α.Π.Ω.

Κύριε διευθυντά,

Κάθε μέρα που διαβάζω την «Καθημερινή» βρίσκω τουλάχιστον ένα θέμα που με κεντρίζει να γράψω επιστολή. Το Σάββατο 25 Ιανουαρίου ήταν το γράμμα της κυρίας Μάρως Καρδαμίτση Αδάμη σχετικά με προηγούμενο δικό μου. Αυτό το γράμμα της λοιπόν με παρότρυνε για το εξής. Προτείνω εμείς οι αναγνώστες σου να δημιουργήσουμε έναν σύλλογο με την επωνυμία Σ.Α.Γ.Α.Π.Ω. –δηλαδή Σύλλογος Ανδρών και Γυναικών Ανευ Προτιμήσεων και Ωσμώσεων– που δεν θα έχει καμιά σχέση με άλλους εκατοντάδες μπερδεμένων καταστάσεων και αμφίβολων σκοπιμοτήτων. Προτείνω δε επικεφαλής αυτού του συλλόγου να γίνει η κυρία Αδάμη με συνεργάτη στις ποικίλες εκδηλώσεις του έναν κύριο της επιλογής της.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΓΡΑΦΙΩΤΗ


Η υπερδύναμη της ναυτιλίας μας

Κύριε διευθυντά,

Πρόσφατα ο τέως πλέον πρόεδρος Μπάιντεν επέλεξε να αναφερθεί αλλά και να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για τις πολιτικές προστατευτισμού και απόλυτης κυριαρχίας της Κίνας σε αμέτρητους τομείς, ανάμεσά τους στον σπουδαιότερο για τη χώρα μας, τον τομέα της ναυτιλίας, όπως αυτός επηρεάζεται άμεσα από τέτοιες πολιτικές πρακτικές. Μια αδιαμφισβήτητη κυριαρχία σήμερα, που κινδυνεύει να γίνει απόλυτη στο εγγύς μέλλον.

Και ενώ η εξέλιξη αναγνωρίζεται τουλάχιστον σαν προβληματική στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στην Ευρώπη η ναυτιλία έχει ουσιαστικά εγκαταλειφθεί στην τύχη της, ίσως σαν αμελητέα οικονομική δραστηριότητα, ανάξια προσοχής.

Θεωρώ ότι η Ελλάδα σήμερα έχει την υποχρέωση –αλλά και το δικαίωμα ακριβώς λόγω του μεγέθους της ναυτιλίας για την οικονομία της– να αναλάβει τα ηνία σε αυτόν τον τομέα της ευρωπαϊκής πολιτικής. Με έμφαση και στόχο την ανταγωνιστικότητα της ναυτιλίας και μόνον. Χωρίς βραχύβιες πολιτικές ορθότητες και ευχολόγια, με κριτήριο την αποδεκτικότητα από ψηφοφόρους, που έτσι κι αλλιώς παραμένουν ανενημέρωτοι στον συγκεκριμένο τομέα.

Ανταγωνιστική κοινοτική ναυτιλία είναι από μόνη της αρκετή για τη δημιουργία πολλών νέων θέσεων εργασίας, οικονομικής ευρωστίας, ευημερίας, πόρων για νέες τεχνολογίες κ.λπ.

Θεωρώ σαν προϋπόθεση τέτοιες λύσεις να προέλθουν από δοκιμασμένους «πρυτάνεις» της συγκεκριμένης βιομηχανίας της ναυτιλίας, όχι δηλαδή από πολιτικούς των εντυπωσιασμών και μόνον. Μπορούμε να ξεκινήσουμε αναγνωρίζοντας την ανάγκη να μείνουμε ανταγωνιστικοί, τουλάχιστον στην Ελλάδα αν όχι στην Ευρώπη. 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΕΧΑΓΙΑΣ
Θεσσαλονίκη


Τράπεζες, προμήθειες, κόστη και ΑΤΜ

Kύριε διευθυντά,

Θα ήθελα να σχολιάσω τα δύο πρόσφατα άρθρα του κ. Ανδρέα Δρυμιώτη σχετικά με τις τραπεζικές προμήθειες.

Εργαζόμενος τα τελευταία τριάντα χρόνια στον κλάδο της Τραπεζικής Πληροφορικής (και... παραλίγο υπάλληλος του κ. Δρυμιώτη το μακρινό 1996!), έχω συμμετάσχει σε πολλά έργα πληροφορικής σε τράπεζες εδώ και στην ευρύτερη περιοχή μας, και μπορώ με σιγουριά να επιβεβαιώσω τα γραφόμενα του κ. Δρυμιώτη για το κόστος που καταβάλλουν για αυτά οι τράπεζες.

Κόστος υλοποίησης αλλά και κόστος συντήρησης και αναβάθμισης. Είναι πολύ σύνηθες στον χώρο μας μία τράπεζα να υλοποιεί ένα μεγάλο έργο πληροφορικής κάθε 3-5 χρόνια παράλληλα με πολλά μικρότερα τα οποία δεν σταματούν ποτέ. Είναι άλλωστε αυτός ο μόνος τρόπος για να παραμείνουν στο «παιχνίδι» δεδομένων των ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων και του εντεινόμενου ανταγωνισμού. Φυσικό και επόμενο να μετακυλίουν αυτό το κόστος στους πελάτες τους. Ως γνωστόν, «δωρεάν γεύμα» δεν υπάρχει.

Η μόνη ένσταση που έχω είναι σχετικά με το ύψος αυτών των προμηθειών. Η Ελλάδα μετά την οικονομική κρίση έχει υποχωρήσει πολύ από τον οικονομικό μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Οι τραπεζικές προμήθειες όμως δεν φαίνεται να απέχουν και τόσο από τον μέσο όρο. Στο παράδειγμα του κ. Δρυμιώτη, VISA/MC χρεώνουν 1,75 ευρώ συν 3/1.000 επί του ποσού για ανάληψη από ΑΤΜ. Οι εδώ τράπεζες χρεώνουν 2 ευρώ για ανάληψη από ΑΤΜ άλλης συστημικής τράπεζας ή ακόμα και 5 ευρώ για ανάληψη από ΑΤΜ μη συστημικής τράπεζας. Η άποψή μου είναι ότι οι τράπεζες θα έπρεπε να είναι πιο συντηρητικές στις προμήθειες που επιβάλλουν στον απλό ιδιώτη πελάτη τους (άλλο θέμα οι εταιρικές προμήθειες). Επομένως, οι τελευταίες παρεμβάσεις της κυβέρνησης σε γενικές γραμμές με βρίσκουν σύμφωνο.

Παράλληλα βέβαια και ο απλός πελάτης των τραπεζών πρέπει να έχει την κοινή λογική, για παράδειγμα να μην περιμένει να πληρώνει λογαριασμούς τρίτων μέσω τραπέζης χωρίς προμήθεια και να χρησιμοποιεί το ΑΤΜ της τράπεζας, η οποία έχει εκδώσει την κάρτα του, για να μην πληρώνει αχρείαστες προμήθειες και μετά παραπονείται για τους «ανάλγητους τραπεζίτες».

ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΛΗΡΟΠΟΥΛΟΣ

Απάντηση

Συμφωνώ με τον επιστολογράφο ότι πρέπει να υπάρχουν χρεώσεις για όλα και να συζητήσουμε μόνο για το ύψος αυτών των προμηθειών. Τον ενημερώνω όπως και τους λοιπούς αναγνώστες ότι τα κείμενά μου δημιούργησαν πολλά σχόλια τόσο θετικά όσο και αρνητικά. Ακριβώς για τον λόγο αυτό μαζεύω υλικό από άλλες τράπεζες του εξωτερικού για να επανέλθω.

ΑΝΔΡΕΑΣ Γ. ΔΡΥΜΙΩΤΗΣ