Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 22/01/25
Κύριε διευθυντά,
Παρακολουθώ τον κ. Ανδρέα Δρυμιώτη πόσο σθεναρά υπερασπίζεται τις διάφορες προμήθειες των τραπεζών ώστε χρειάστηκε δύο Κυριακές να μας πείσει. Συμφωνώ ότι χωρίς τράπεζες δεν θα υπήρχε οικονομία, αλλά δεν χρειάζεται –νομίζω– ένας εξαρτώμενος οικονομικά από τα πιστωτικά ιδρύματα να γίνεται βασιλικότερος του βασιλέως. Θα σταθώ στον ισχυρισμό του ότι κάθε συναλλαγή εκτελείται και ελέγχεται τρεις (3) φορές σε τρία διαφορετικά συστήματα ώστε να κοιμόμαστε ήσυχοι για τα χρήματά μας.
Ας εξηγήσει και σε μένα τον ανίδεο.
Στις 2 Δεκεμβρίου 2024 οδηγώντας στην εθνική οδό προς την πατρίδα μου (Γορτυνία) με κάλεσε στις 16.05 στο κινητό μου η Τράπεζα Αττικής. Μόλις έφτασα στις 17.30, απάντησα και ένας ευγενέστατος υπάλληλος μου είπε ότι διαπίστωσε ύποπτη συναλλαγή στην πιστωτική μου κάρτα και συμφωνήσαμε να ακυρωθεί αμέσως και να μου σταλεί νέα. Επίσης με συμβούλεψε να πάω σε ένα υποκατάστημα της τράπεζας και να κάνω έγγραφη δήλωση αμφισβήτησης. Δυστυχώς η Τράπεζα Αττικής δεν έχει κανένα υποκατάστημα στην Πελοπόννησο και η συγχωνευθείσα τράπεζα που έχει υποκατάστημα στην Τρίπολη αρνήθηκε να με εξυπηρετήσει. Οταν επέστρεψα πήγα στο υποκατάστημα Χαλανδρίου και έκανα τη δήλωση, ήσυχος ότι όλα τελείωσαν αφού έγινε ο τριπλός έλεγχος. Αμ δε!
Οταν ήρθε το αντίγραφο πληρωμών διαπίστωσα ότι στις 2 Δεκεμβρίου (ημέρα που εξωφλήθη ο προηγούμενος λογαριασμός) έγινε ανάληψη online 545,52 αγγλικών λιρών και παρακρατήθηκε προμήθεια 20,28 λιρών. Η έγκριση αυτής της πράξης έγινε την επομένη 3 Δεκ. 2024 αφού είχε προηγηθεί η ακύρωση και η προφορική δήλωση αμφισβήτησης. Προφανώς δεν το πλήρωσα, αλλά η τράπεζα το αμφισβητεί και με χρέωσε τόκους περιόδου(!) 6,28 ευρώ.
Η Τράπεζα Αττικής ήταν κάποτε μια μικρή αλλά σφριγηλή τράπεζα που είχε κύριο μέτοχο το ΤΣΜΕΔΕ (το ταμείο μας κ. Δρυμιώτη). Εγώ γιατί να παραμείνω πελάτης της όταν δεν κοιμάμαι ήσυχος για τα χρήματά μου;
Κάποτε ένας φίλος μου αρχιπιλότος της Ολυμπιακής μου είχε πει. «Κύριε Γιάννη, μπορεί να είσαι έξυπνος άλλα να ξέρεις υπάρχει κι άλλος εξυπνότερος από σένα». Και είχε απόλυτο δίκιο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΜΙΔΗΣ
Η Τράπεζα Αττικής ήταν κάποτε μια μικρή αλλά σφριγηλή τράπεζα που είχε κύριο μέτοχο το ΤΣΜΕΔΕ (το ταμείο μας κ. Δρυμιώτη). Εγώ γιατί να παραμείνω πελάτης της όταν δεν κοιμάμαι ήσυχος για τα χρήματά μου;
Κάποτε ένας φίλος μου αρχιπιλότος της Ολυμπιακής μου είχε πει. «Κύριε Γιάννη, μπορεί να είσαι έξυπνος άλλα να ξέρεις υπάρχει κι άλλος εξυπνότερος από σένα». Και είχε απόλυτο δίκιο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΜΙΔΗΣ
Συν/χος Πολιτικός Μηχανικός -Φιλοθέη Αττικής
Απάντηση
Η θεμελιώδης αρχή που θέλω να αναδείξω με την αρθρογραφία μου για τις τράπεζες είναι ότι «οποιαδήποτε υπηρεσία εμπεριέχει κόστος. Αν αυτός που απολαμβάνει την υπηρεσία δεν πληρώνει το κόστος της, κάποιος άλλος το επιβαρύνεται. Αυτό είναι άδικο». Στο δεύτερο σημείωμά μου που δημοσιεύθηκε στις 19/1/2025 αναλύω γιατί οι ηλεκτρονικές συναλλαγές έχουν σημαντικό κόστος για την τράπεζα και πρέπει να πληρώνονται. Το θέμα των προμηθειών είναι εξαιρετικά πολύπλοκο και προσπαθώ να το εκλαϊκεύσω.
Οι ξένοι τουρίστες που βρίσκονται στην Ελλάδα και χρησιμοποιούν τραπεζικές κάρτες του εξωτερικού (Visa, Mastercard, American Express) για ανάληψη μετρητών από τα ΑΤΜ των ελληνικών τραπεζών πληρώνουν 1,75 ευρώ συν 3 / 1.000 επί του ποσού. Αυτά είναι διεθνή και αποδεκτά σε όλο τον κόσμο. Ειδικά στην Ελλάδα που οι τουρίστες είναι περισσότεροι από τους κατοίκους συνεισφέρουν σημαντικά στα έσοδα των τραπεζών από προμήθειες.
Σύμφωνα με την «Κ» (29/12/2024) «Το πιο ευαίσθητο σημείο των ελληνικών τραπεζών είναι τα έσοδα από προμήθειες, που αντιπροσωπεύουν το 18% των λειτουργικών τους εσόδων, έναντι 28% στην Ε.Ε.». Βλέπουμε ότι υπολείπονται σημαντικά από τις ευρωπαϊκές τράπεζες.
Επειδή είμαι βέβαιος ότι κάποιος θα ισχυριστεί ότι αυτό συμβαίνει για να έχουν πολύ υψηλότερα έσοδα από τόκους, αντιγράφω και πάλι από το ίδιο άρθρο: «Εσοδα από τόκους ως ποσοστό των λειτουργικών εσόδων ελληνικές τράπεζες 79,5% και Ε.Ε. 60,6%». Δηλαδή έχουμε 31,2% περισσότερους τόκους αλλά 36% χαμηλότερες προμήθειες».
ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΡΥΜΙΩΤΗΣ
Η Αγκελα Μέρκελ και η επιλογή του Μίκη
Κύριε διευθυντά,
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 η Αγκελα Μέρκελ ήταν έφηβη 16 ετών και ζούσε στην Ανατολική Γερμανία. Για εκείνη την περίοδο της ζωής της γράφει σχετικά στα απομνημονεύματά της, που κυκλοφόρησαν πρόσφατα στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο με τον τίτλο «Angela Merkel – Ελευθερία».
Αντιγράφω: (σελ. 53-54) «Κατά καιρούς εκφράζαμε την υποστήριξή μας –έτσι το λέγαμε τότε– στους αγωνιστές της ελευθερίας που μάχονταν για τη σοσιαλιστική ιδέα σε όλο τον κόσμο. Θυμάμαι, στις αρχές του 1970, μια εκστρατεία με καρτ ποστάλ για την απελευθέρωση του Ελληνα συνθέτη, συγγραφέα και πολιτικού Μίκη Θεοδωράκη από τη φυλακή. Ο Θεοδωράκης συμμετείχε στην αντίσταση κατά της στρατιωτικής δικτατορίας στην Ελλάδα. Η μητέρα μου, που ήξερε ελληνικά, με βοήθησε να συντάξω με ελληνικά γράμματα το σχετικό κείμενο για την απελευθέρωσή του.
Ενα πρωί, έρχεται μια φίλη και μου λέει: “Ο Μίκης μας πρόδωσε”. “Γιατί, τι έγινε;”, ρώτησα.
“Είναι ελεύθερος, όπως θέλαμε βέβαια, αλλά...”, μου απάντησε.
“Αλλά;”. “Δεν ήρθε σ’ εμάς, πήγε στη Δύση”». !!!
(Τα θαυμαστικά του αντιγραφέα).
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΚΟΥΦΙΚΑΣ
Κύριε διευθυντά,
Θα ήθελα να σας ενημερώσω για μία πολιτισμική και αισθητική βεβήλωση, η οποία έλαβε χώρα πρόσφατα στη Φωκίωνος Νέγρη. Ο Δήμος Αθηναίων τοποθέτησε νέους βυθιζόμενους κάδους σε πολλές θέσεις του δρόμου. Μία τέτοια δυάδα εγκαταστάθηκε στο σιντριβάνι άνω της οδού Επτανήσου και απέναντι από το «Σελέκτ». Στον άξονα του σιντριβανιού, με θέαση από την Επτανήσου, υπάρχει ένα ορειχάλκινο γλυπτό ύψους 1,82 μέτρων, φιλοτεχνημένο το 1939 από τον Μιχάλη Τόμπρο, καθηγητή της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Το σιντριβάνι ήταν μία κλειστή λειτουργικο-αισθητική μονάδα με έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα. Προκειμένου να τοποθετηθούν οι κάδοι, ανοίχθηκε η αριστερή, ως προς τον παραπάνω άξονα, πλευρά της, καταστράφηκε δηλαδή η ενότητα της μονάδας, και δημιουργήθηκε ένας φαρδύς χώρος... ανάδειξης των κάδων. Η νέα θέαση είναι πλέον μία νέα «σύνθεση» Κόρης και κάδων!
Ελπίζω σύντομα ο δήμος να αναλάβει τις ευθύνες του.
Απάντηση
Η θεμελιώδης αρχή που θέλω να αναδείξω με την αρθρογραφία μου για τις τράπεζες είναι ότι «οποιαδήποτε υπηρεσία εμπεριέχει κόστος. Αν αυτός που απολαμβάνει την υπηρεσία δεν πληρώνει το κόστος της, κάποιος άλλος το επιβαρύνεται. Αυτό είναι άδικο». Στο δεύτερο σημείωμά μου που δημοσιεύθηκε στις 19/1/2025 αναλύω γιατί οι ηλεκτρονικές συναλλαγές έχουν σημαντικό κόστος για την τράπεζα και πρέπει να πληρώνονται. Το θέμα των προμηθειών είναι εξαιρετικά πολύπλοκο και προσπαθώ να το εκλαϊκεύσω.
Οι ξένοι τουρίστες που βρίσκονται στην Ελλάδα και χρησιμοποιούν τραπεζικές κάρτες του εξωτερικού (Visa, Mastercard, American Express) για ανάληψη μετρητών από τα ΑΤΜ των ελληνικών τραπεζών πληρώνουν 1,75 ευρώ συν 3 / 1.000 επί του ποσού. Αυτά είναι διεθνή και αποδεκτά σε όλο τον κόσμο. Ειδικά στην Ελλάδα που οι τουρίστες είναι περισσότεροι από τους κατοίκους συνεισφέρουν σημαντικά στα έσοδα των τραπεζών από προμήθειες.
Σύμφωνα με την «Κ» (29/12/2024) «Το πιο ευαίσθητο σημείο των ελληνικών τραπεζών είναι τα έσοδα από προμήθειες, που αντιπροσωπεύουν το 18% των λειτουργικών τους εσόδων, έναντι 28% στην Ε.Ε.». Βλέπουμε ότι υπολείπονται σημαντικά από τις ευρωπαϊκές τράπεζες.
Επειδή είμαι βέβαιος ότι κάποιος θα ισχυριστεί ότι αυτό συμβαίνει για να έχουν πολύ υψηλότερα έσοδα από τόκους, αντιγράφω και πάλι από το ίδιο άρθρο: «Εσοδα από τόκους ως ποσοστό των λειτουργικών εσόδων ελληνικές τράπεζες 79,5% και Ε.Ε. 60,6%». Δηλαδή έχουμε 31,2% περισσότερους τόκους αλλά 36% χαμηλότερες προμήθειες».
ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΡΥΜΙΩΤΗΣ
Η Αγκελα Μέρκελ και η επιλογή του Μίκη
Κύριε διευθυντά,
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 η Αγκελα Μέρκελ ήταν έφηβη 16 ετών και ζούσε στην Ανατολική Γερμανία. Για εκείνη την περίοδο της ζωής της γράφει σχετικά στα απομνημονεύματά της, που κυκλοφόρησαν πρόσφατα στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο με τον τίτλο «Angela Merkel – Ελευθερία».
Αντιγράφω: (σελ. 53-54) «Κατά καιρούς εκφράζαμε την υποστήριξή μας –έτσι το λέγαμε τότε– στους αγωνιστές της ελευθερίας που μάχονταν για τη σοσιαλιστική ιδέα σε όλο τον κόσμο. Θυμάμαι, στις αρχές του 1970, μια εκστρατεία με καρτ ποστάλ για την απελευθέρωση του Ελληνα συνθέτη, συγγραφέα και πολιτικού Μίκη Θεοδωράκη από τη φυλακή. Ο Θεοδωράκης συμμετείχε στην αντίσταση κατά της στρατιωτικής δικτατορίας στην Ελλάδα. Η μητέρα μου, που ήξερε ελληνικά, με βοήθησε να συντάξω με ελληνικά γράμματα το σχετικό κείμενο για την απελευθέρωσή του.
Ενα πρωί, έρχεται μια φίλη και μου λέει: “Ο Μίκης μας πρόδωσε”. “Γιατί, τι έγινε;”, ρώτησα.
“Είναι ελεύθερος, όπως θέλαμε βέβαια, αλλά...”, μου απάντησε.
“Αλλά;”. “Δεν ήρθε σ’ εμάς, πήγε στη Δύση”». !!!
(Τα θαυμαστικά του αντιγραφέα).
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΚΟΥΦΙΚΑΣ
Κτηνίατρος Καστοριά
Να δοκιμάσουμε οδήγηση α λα Αγγλία;
Κύριε διευθυντά,
Να δοκιμάσουμε οδήγηση α λα Αγγλία;
Κύριε διευθυντά,
Τον τελευταίο καιρό γίνεται μεγάλη συζήτηση σχετικά με τις παρανομίες οδήγησης, και βεβαίως τα ατέλειωτα θύματα της παραβατικής οδηγικής συμπεριφοράς των Ελλήνων. Ζω στην κεντρική Ευρώπη όπου τα όρια ταχύτητας τηρούνται από όλους ή αν υπάρχει παραβατική οδήγηση πολύ εύκολα δίδονται πρόστιμα λόγω των άπειρων καμερών στους δρόμους.
Το τελευταίο διάστημα που οδήγησα στην Ελλάδα, είχα την εμπειρία στην εθνική οδό οι μεν οδηγοί με μικρή ταχύτητα (συνήθως 80-90 χλμ./ώρα) να οδηγούν στην αριστερή λωρίδα, οι οδηγοί που σέβονται το μέγιστο όριο ταχύτητας (συνήθως 120-130 χλμ./ώρα) να οδηγούν στη μεσαία λωρίδα, οι δε «Ελληνάρες» να οδηγούν στη δεξιά λωρίδα με ταχύτητες εξωπραγματικές (160-200 χλμ./ώρα). Κινδύνεψα επανειλημμένα από τον αλλοπρόσαλλο τρόπο οδήγησης, τόσο των οδηγών με χαμηλή ταχύτητα που οδηγούν στην αριστερή λωρίδα, όσο και των εξωπραγματικά γρήγορων που οδηγούν στη δεξιά. Μήπως ήλθε η ώρα η ελληνική κυβέρνηση να αλλάξει τον τρόπο οδήγησης (δεξιά/αριστερά) και να ορίσει τον αγγλικό τρόπο (αριστερά-δεξιά), ώστε όλοι να οδηγούν στις λωρίδες κυκλοφορίας σύμφωνα με τις παρανοϊκές πρακτικές τους;
Το τελευταίο διάστημα που οδήγησα στην Ελλάδα, είχα την εμπειρία στην εθνική οδό οι μεν οδηγοί με μικρή ταχύτητα (συνήθως 80-90 χλμ./ώρα) να οδηγούν στην αριστερή λωρίδα, οι οδηγοί που σέβονται το μέγιστο όριο ταχύτητας (συνήθως 120-130 χλμ./ώρα) να οδηγούν στη μεσαία λωρίδα, οι δε «Ελληνάρες» να οδηγούν στη δεξιά λωρίδα με ταχύτητες εξωπραγματικές (160-200 χλμ./ώρα). Κινδύνεψα επανειλημμένα από τον αλλοπρόσαλλο τρόπο οδήγησης, τόσο των οδηγών με χαμηλή ταχύτητα που οδηγούν στην αριστερή λωρίδα, όσο και των εξωπραγματικά γρήγορων που οδηγούν στη δεξιά. Μήπως ήλθε η ώρα η ελληνική κυβέρνηση να αλλάξει τον τρόπο οδήγησης (δεξιά/αριστερά) και να ορίσει τον αγγλικό τρόπο (αριστερά-δεξιά), ώστε όλοι να οδηγούν στις λωρίδες κυκλοφορίας σύμφωνα με τις παρανοϊκές πρακτικές τους;
ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΑΝΝΑΣ
Βρυξέλλες
Η κακοποίηση ενός σιντριβανιού
Βρυξέλλες
Η κακοποίηση ενός σιντριβανιού
Κύριε διευθυντά,
Θα ήθελα να σας ενημερώσω για μία πολιτισμική και αισθητική βεβήλωση, η οποία έλαβε χώρα πρόσφατα στη Φωκίωνος Νέγρη. Ο Δήμος Αθηναίων τοποθέτησε νέους βυθιζόμενους κάδους σε πολλές θέσεις του δρόμου. Μία τέτοια δυάδα εγκαταστάθηκε στο σιντριβάνι άνω της οδού Επτανήσου και απέναντι από το «Σελέκτ». Στον άξονα του σιντριβανιού, με θέαση από την Επτανήσου, υπάρχει ένα ορειχάλκινο γλυπτό ύψους 1,82 μέτρων, φιλοτεχνημένο το 1939 από τον Μιχάλη Τόμπρο, καθηγητή της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Το σιντριβάνι ήταν μία κλειστή λειτουργικο-αισθητική μονάδα με έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα. Προκειμένου να τοποθετηθούν οι κάδοι, ανοίχθηκε η αριστερή, ως προς τον παραπάνω άξονα, πλευρά της, καταστράφηκε δηλαδή η ενότητα της μονάδας, και δημιουργήθηκε ένας φαρδύς χώρος... ανάδειξης των κάδων. Η νέα θέαση είναι πλέον μία νέα «σύνθεση» Κόρης και κάδων!
Ελπίζω σύντομα ο δήμος να αναλάβει τις ευθύνες του.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ-Φ. ΛΑΓΟΠΟΥΛΟΣ
Ομότιμος καθηγητής Πολεοδομίας ΑΠΘ,
Ομότιμος καθηγητής Πολεοδομίας ΑΠΘ,
Αντεπιστέλλον Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου