Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
![]() |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 22/01/25 |
Στην οδό Ιπποκράτους
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΥ
Διαβάζοντας για τη μικρής έκτασης πυρκαγιά που εκδηλώθηκε σε «εγκαταλελειμμένο» κτίριο της οδού Ιπποκράτους, εύλογα αναρωτιέται κανείς σε ποια πρωτεύουσα υπάρχουν τόσα κλειστά κτίρια σε κεντρικά σημεία... Πέραν αυτού, και για μία ακόμη φορά, το κτίριο που πήρε φωτιά ήταν ένα από τα ελάχιστα αθηναϊκά σπίτια νεοκλασικού ρυθμού που έχουν απομείνει στην οδό Ιπποκράτους.
Στη γωνία με τη Μεθώνης, στη Νεάπολη, και όχι στα Εξάρχεια, όπως λανθασμένα αναφέρθηκε στις ειδήσεις, το σπίτι αυτό υπήρξε κατοικία και, τα τελευταία χρόνια, έδρα των προσκόπων. Αλλά εδώ και πολλά χρόνια είναι κλειστό και αφημένο στην τύχη του, με ικριώματα για να υπάρχει μια ελάχιστη προστασία για τους διερχομένους, με πλήρη απαξίωση της σεπτής μορφής του, της τόσο χαρακτηριστικής για την πρότερη αστική στρωματογραφία της Ιπποκράτους.
Εκτός από την ασέβεια στην πόλη, τα πολλά εγκαταλελειμμένα παλιά σπίτια δείχνουν το μεγάλο νομικό κενό αλλά και την αδιαφορία που υπάρχει διάχυτη για τον αστικό πολιτισμό. Το συγκεκριμένο σπίτι είναι άνω των 100 ετών και όπως πολλά παρόμοια στην περιοχή της Νεάπολης είχε χτιστεί ως κατοικία, αλλά και προς ενοικίαση των ισογείων χώρων καθώς και δωματίων στον όροφο. Η ημικυκλική απόληξη της γωνίας του δίνει χάρη και το καθιστά ξεχωριστό, κάτι σαν σηματοδότη της γειτονιάς.
Οι πυρκαγιές στα διατηρητέα σπίτια της Αθήνας ανέκαθεν υπήρξαν μάστιγα. Συνέβαιναν είτε σκοπίμως είτε τυχαία, αφού προηγουμένως η παρουσία τους ως εστίας ρύπανσης γεννούσε αισθήματα δυσφορίας στους περιοίκους. Είναι η συνήθης τακτική του επιμελούς διασυρμού πριν από την αποκαθήλωση. Συμβαίνει και στους ανθρώπους. Δεκάδες απανθρακωμένα «διατηρητέα» σπίτια στέκουν στις παλιές γειτονιές. Μας υπενθυμίζουν πως κάτι δεν πάει καλά με τη διαχείριση του κτιριακού αποθέματος στην Αθήνα. Και παρά την πρόοδο, στη συλλογική συνείδηση και σε μεμονωμένες περιπτώσεις αποκαταστάσεων, η επικρατούσα κατάσταση είναι μακράν της στοιχειωδώς αποδεκτής. Τα ερειπωμένα σπίτια της ιστορικής ταυτότητας της Αθήνας δείχνουν το ρήγμα που εξακολουθεί και υπάρχει με άλλες προηγμένες κοινωνίες.
Κυρίως, όμως, δείχνει ότι τα εξωφρενικά σφάλματα του παρελθόντος δεν διδάσκουν. Και από οικονομικής πλευράς να το δει κανείς, ένα αναστηλωμένο νεοκλασικό σπίτι προσδίδει υπεραξία στο «προϊόν Αθήνα» και το καθιστά ανταγωνιστικό και ξεχωριστό στη διεθνή τουριστική αγορά.
Το σπίτι της οδού Ιπποκράτους και Μεθώνης θα παραμείνει κουφάρι, άγνωστο ακόμη για πόσο...
Τον περασµένο Αύγουστο η Αθήνα έζησε µια ελάχιστη µικρογραφία του καλιφορνέζικου δράµατος. Η πυρκαγιά που ξεκίνησε από τον εξοχικό Βαρνάβα διέσχισε µέσα σε ένα βράδυ µια απόσταση δεκάδων χιλιοµέτρων για να φτάσει στις παρυφές πυκνοκατοικηµένων προαστίων, όπως τα Βριλήσσια, τα Μελίσσια, το Πάτηµα Χαλανδρίου. Μπήκε σε σπίτια και σε κηπάρια πολυκατοικιών, έκαψε αστικές υποδοµές. Αθήνα και Λος Αντζελες µοιράζονται κλιµατικές, γεωφυσικές και πολεοδοµικές οµοιότητες που καθιστούν τις δύο πόλεις πολλαπλά εκτεθειµένες και ευάλωτες στις δασικές πυρκαγιές. ∆ήµαρχος εύρωστου αθηναϊκού προαστίου που γειτνιάζει µε την Πεντέλη µου είχε εξοµολογηθεί πρόσφατα τις ανησυχίες του.
Διαβάζοντας για τη μικρής έκτασης πυρκαγιά που εκδηλώθηκε σε «εγκαταλελειμμένο» κτίριο της οδού Ιπποκράτους, εύλογα αναρωτιέται κανείς σε ποια πρωτεύουσα υπάρχουν τόσα κλειστά κτίρια σε κεντρικά σημεία... Πέραν αυτού, και για μία ακόμη φορά, το κτίριο που πήρε φωτιά ήταν ένα από τα ελάχιστα αθηναϊκά σπίτια νεοκλασικού ρυθμού που έχουν απομείνει στην οδό Ιπποκράτους.
Στη γωνία με τη Μεθώνης, στη Νεάπολη, και όχι στα Εξάρχεια, όπως λανθασμένα αναφέρθηκε στις ειδήσεις, το σπίτι αυτό υπήρξε κατοικία και, τα τελευταία χρόνια, έδρα των προσκόπων. Αλλά εδώ και πολλά χρόνια είναι κλειστό και αφημένο στην τύχη του, με ικριώματα για να υπάρχει μια ελάχιστη προστασία για τους διερχομένους, με πλήρη απαξίωση της σεπτής μορφής του, της τόσο χαρακτηριστικής για την πρότερη αστική στρωματογραφία της Ιπποκράτους.
Εκτός από την ασέβεια στην πόλη, τα πολλά εγκαταλελειμμένα παλιά σπίτια δείχνουν το μεγάλο νομικό κενό αλλά και την αδιαφορία που υπάρχει διάχυτη για τον αστικό πολιτισμό. Το συγκεκριμένο σπίτι είναι άνω των 100 ετών και όπως πολλά παρόμοια στην περιοχή της Νεάπολης είχε χτιστεί ως κατοικία, αλλά και προς ενοικίαση των ισογείων χώρων καθώς και δωματίων στον όροφο. Η ημικυκλική απόληξη της γωνίας του δίνει χάρη και το καθιστά ξεχωριστό, κάτι σαν σηματοδότη της γειτονιάς.
Οι πυρκαγιές στα διατηρητέα σπίτια της Αθήνας ανέκαθεν υπήρξαν μάστιγα. Συνέβαιναν είτε σκοπίμως είτε τυχαία, αφού προηγουμένως η παρουσία τους ως εστίας ρύπανσης γεννούσε αισθήματα δυσφορίας στους περιοίκους. Είναι η συνήθης τακτική του επιμελούς διασυρμού πριν από την αποκαθήλωση. Συμβαίνει και στους ανθρώπους. Δεκάδες απανθρακωμένα «διατηρητέα» σπίτια στέκουν στις παλιές γειτονιές. Μας υπενθυμίζουν πως κάτι δεν πάει καλά με τη διαχείριση του κτιριακού αποθέματος στην Αθήνα. Και παρά την πρόοδο, στη συλλογική συνείδηση και σε μεμονωμένες περιπτώσεις αποκαταστάσεων, η επικρατούσα κατάσταση είναι μακράν της στοιχειωδώς αποδεκτής. Τα ερειπωμένα σπίτια της ιστορικής ταυτότητας της Αθήνας δείχνουν το ρήγμα που εξακολουθεί και υπάρχει με άλλες προηγμένες κοινωνίες.
Κυρίως, όμως, δείχνει ότι τα εξωφρενικά σφάλματα του παρελθόντος δεν διδάσκουν. Και από οικονομικής πλευράς να το δει κανείς, ένα αναστηλωμένο νεοκλασικό σπίτι προσδίδει υπεραξία στο «προϊόν Αθήνα» και το καθιστά ανταγωνιστικό και ξεχωριστό στη διεθνή τουριστική αγορά.
Το σπίτι της οδού Ιπποκράτους και Μεθώνης θα παραμείνει κουφάρι, άγνωστο ακόμη για πόσο...
TΟΥ ∆ΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ
Οι δασικές πυρκαγιές είναι ο δεύτερος ισχυρότερος αποτρεπτικός παράγοντας για να µην επιλέξει κανείς το Λος Αντζελες για µόνιµη κατοικία· µετά τους σεισµούς, προφανώς. Η ευρύτερη περιοχή της πολιτείας της Καλιφόρνιας µαστίζεται κάθε χρόνο πλέον από τροµακτικές, πολυήµερες mega-πυρκαγιές που καταπίνουν ασύλληπτες σε µέγεθος εκτάσεις και –όχι σπάνια– αφήνουν πίσω τους και ανθρώπινα θύµατα.
Στο πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα το φαινόµενο τείνει να λάβει εφιαλτικές διαστάσεις τόσο εξαιτίας της αυξανόµενης έντασης των περιστατικών όσο και λόγω της εποχικής τους διάχυσης πέρα από τις συµβατικές περιόδους υψηλού κινδύνου που για την Καλιφόρνια ήταν µέχρι πρόσφατα κυρίως το φθινόπωρο, εξαιτίας τοπικών κλιµατικών ιδιαιτεροτήτων. Τα στοιχεία για τις 20 µεγαλύτερες φωτιές όλων των εποχών στην κατά τα άλλα ευηµερούσα πολιτεία των ΗΠΑ είναι παραπάνω από ανησυχητικά: 18 από τις 20 έχουν καταγραφεί από το 2000 και µετά, ενώ 8 από τις 10 καταστροφικότερες εκδηλώθηκαν µόλις την τελευταία δεκαετία. Μόνο από το 2020 και µετά έχουν αποτεφρωθεί 16,2 εκατ. στρέµµατα.
Ωστόσο, οι φωτιές που ξέσπασαν στο Λος Αντζελες τις προηγούµενες ηµέρες παρουσιάζουν µια σειρά χαρακτηριστικών που δεν µπορούν να περάσουν απαρατήρητα.
Οι δασικές πυρκαγιές είναι ο δεύτερος ισχυρότερος αποτρεπτικός παράγοντας για να µην επιλέξει κανείς το Λος Αντζελες για µόνιµη κατοικία· µετά τους σεισµούς, προφανώς. Η ευρύτερη περιοχή της πολιτείας της Καλιφόρνιας µαστίζεται κάθε χρόνο πλέον από τροµακτικές, πολυήµερες mega-πυρκαγιές που καταπίνουν ασύλληπτες σε µέγεθος εκτάσεις και –όχι σπάνια– αφήνουν πίσω τους και ανθρώπινα θύµατα.
Στο πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα το φαινόµενο τείνει να λάβει εφιαλτικές διαστάσεις τόσο εξαιτίας της αυξανόµενης έντασης των περιστατικών όσο και λόγω της εποχικής τους διάχυσης πέρα από τις συµβατικές περιόδους υψηλού κινδύνου που για την Καλιφόρνια ήταν µέχρι πρόσφατα κυρίως το φθινόπωρο, εξαιτίας τοπικών κλιµατικών ιδιαιτεροτήτων. Τα στοιχεία για τις 20 µεγαλύτερες φωτιές όλων των εποχών στην κατά τα άλλα ευηµερούσα πολιτεία των ΗΠΑ είναι παραπάνω από ανησυχητικά: 18 από τις 20 έχουν καταγραφεί από το 2000 και µετά, ενώ 8 από τις 10 καταστροφικότερες εκδηλώθηκαν µόλις την τελευταία δεκαετία. Μόνο από το 2020 και µετά έχουν αποτεφρωθεί 16,2 εκατ. στρέµµατα.
Ωστόσο, οι φωτιές που ξέσπασαν στο Λος Αντζελες τις προηγούµενες ηµέρες παρουσιάζουν µια σειρά χαρακτηριστικών που δεν µπορούν να περάσουν απαρατήρητα.
- Πρώτον, εκδηλώθηκαν Ιανουάριο µήνα, στη µέση του χειµώνα, όπουθεωρητικά η θερµοκρασία και η υγρασία του αέρα δεν ευνοούν την εξάπλωσή τους.
- ∆εύτερον, οι πυρκαγιές δεν απείλησαν απλώς τα προάστια της πόλης καίγοντας τις παρυφές τους, αλλά αυτή τη φορά «κατέβηκαν» στον αστικό ιστό και πυρήνα, εκεί που υπάρχουν µόνο σπίτια, δρόµοι, σχολεία και εµπορικά κέντρα, και «κατάπιαν» ολόκληρες γειτονιές όπως το Πασίφικ Παλισέιντς στην παραλιακή ζώνη ή την Αλταντίνα στην ενδοχώρα του πολεοδοµικού συγκροτήµατος.
Τον περασµένο Αύγουστο η Αθήνα έζησε µια ελάχιστη µικρογραφία του καλιφορνέζικου δράµατος. Η πυρκαγιά που ξεκίνησε από τον εξοχικό Βαρνάβα διέσχισε µέσα σε ένα βράδυ µια απόσταση δεκάδων χιλιοµέτρων για να φτάσει στις παρυφές πυκνοκατοικηµένων προαστίων, όπως τα Βριλήσσια, τα Μελίσσια, το Πάτηµα Χαλανδρίου. Μπήκε σε σπίτια και σε κηπάρια πολυκατοικιών, έκαψε αστικές υποδοµές. Αθήνα και Λος Αντζελες µοιράζονται κλιµατικές, γεωφυσικές και πολεοδοµικές οµοιότητες που καθιστούν τις δύο πόλεις πολλαπλά εκτεθειµένες και ευάλωτες στις δασικές πυρκαγιές. ∆ήµαρχος εύρωστου αθηναϊκού προαστίου που γειτνιάζει µε την Πεντέλη µου είχε εξοµολογηθεί πρόσφατα τις ανησυχίες του.
Ας ελπίσουµε ότι τα µηνύµατα που µας έρχονται από την ειδυλλιακή, αλλά εξίσου ευάλωτη Καλιφόρνια θα φτάσουν εκεί που πρέπει να φτάσουν. Κανείς δεν θα µπορεί να ισχυριστεί ότι δεν είχαµε προειδοποιηθεί εγκαίρως.


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου