SerMichiotis: Μιλάμε για μεγάλες δόξες. Διότι μην έχετε αμφιβολία: τη γελοιότητα των φίλων του Τραμπ συναγωνίζεται μόνο η γελοιότητα των εχθρών του. Ασε που ενίοτε φίλοι κι εχθροί είναι ίδιοι. Πρώτα, λέει, οι πολυεκατομμυριούχοι Αμερικανοί ήταν μοιρασμένοι. Αλλοι με τον Τραμπ κι άλλοι με την Κάμαλα. Μετά, όλοι πήγαν στην ορκωμοσία να δουν την καπελαδούρα της πρώτης κυρίας. Ετσι λοιπόν είναι οι παρέες. Αλλάζουν. Εδώ ο Γερουλάνος έγινε αριστερός. Εκεί που κατέβαινε για αρχηγός του ΠΑΣΟΚ έβγαλε ξαφνικά τη γραβάτα, δηλώνει έτοιμος να κυβερνήσει με τον Βαρουφάκη, τη Ζωή και τα άλλα παιδιά, ενώ παρουσιάζει και συριζο-βιβλία με συριζο-παρέες. Είναι αλήθεια ότι ποτέ δεν ξέρεις πώς τα φέρνει η ζωή. Περίμενε κανείς να εκλεγεί ο Τραμπ δυο φορές πρόεδρος των ΗΠΑ; Μεταξύ μας, ούτε η Μελάνια. Κι από την άλλη πλευρά, το έργο μπορεί να στραβώσει εκεί που δεν το περιμένεις. Ποιος υπολόγιζε ότι η δύστυχη Κατσέλη θα κατέληγε συριζο-υποψήφια για την Προεδρία; Τουλάχιστον ο Τραμπ είναι αυτό που είναι και λέει εκείνα που έλεγε. Μπορεί να μην του φαίνεται αλλά τα λέει σοβαρά. Και γι’ αυτό πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε με όλα τα μέσα πριν είναι αργά. Μόλις λοιπόν συγκροτήσουμε το λαϊκό αντιφασιστικό μέτωπο με τον Χαρίτση ή έστω το σκέτο αντιφασιστικό μέτωπο με τον Μπίστη, θα πάρουμε τη Λούκα και τον Γερουλάνο να του αλλάξουμε τον αδόξαστο. Είμαι βέβαιος πως όλη η Ευρώπη θα σπεύσει στο πλευρό μας. Κι αν δεν σπεύσει η Ευρώπη, θα σπεύσει τουλάχιστον ο Αρβανίτης. Ούτε ψύλλος στον κόρφο του Τραμπ...