Ποια κυβέρνηση, εδώ και 23 χρόνια, ζήτησε τον λόγο και από ποιον; Πότε οι αγωνιζόμενοι συνδικαλιστές, που απεργούν για ψύλλου πήδημα, ξεσηκώθηκαν ή κατήγγειλαν αυτήν την εγκληματική «αμέλεια»; Το τρένο είναι το ωραιότερο, οικονομικότερο και ασφαλέστερο μεταφορικό μέσον. Ποιος ή, μάλλον, ποιοι και γιατί απαξίωσαν συστηματικά το τρένο εδώ και πολλές δεκαετίες; Ποιοι ευθύνονται για την εξαφάνισή του και για την τραγική σημερινή του κατάσταση από κάθε άποψη;...

Ο Χαρίλαος Τρικούπης κάποτε σχεδίασε ένα μεγάλο σιδηροδρομικό δίκτυο που κάλυπτε σχεδόν όλη την τότε χώρα και σήμερα, 130 χρόνια μετά, δεν υπάρχει ούτε το μισό δίκτυο των ΣΕΚ, παρά μόνο η βασική γραμμή Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Σύνορα, και κάτι μισαδάκια-τσόντες.

Γράφει ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΨΑΡΙΑΝΟΣ

Δεν υπάρχουν τρένα στην Πελοπόννησο –όπου υπήρχε ο ΣΠΑΠ πολλά χρόνια πριν–, σε Δυτική Ελλάδα και Ηπειρο, σε Κρήτη και Εύβοια, στο μεγαλύτερο τμήμα της Μακεδονίας, αλλά ούτε οριζόντιες και κάθετες συνδέσεις στην επικράτεια. Σαράντα ελληνικές πόλεις δεν ξέρουν τι είναι τρένο!

Πριν από τριάντα χρόνια άρχισε να υλοποιείται ηλεκτροδότηση που ακόμα και τώρα είναι ελλιπής. Το 2020 αγοράστηκαν όλα τα τότε σύγχρονα συστήματα ασφαλείας και διαχείρισης κυκλοφορίας για τα τρένα μας, τα ελάχιστα, αφού έχουμε μακράν το μικρότερο σιδηροδρομικό δίκτυο στην Ευρώπη και από τα μικρότερα παγκοσμίως σε μονή γραμμή μάλιστα, μέχρι πρόσφατα!

Τα πληρώσαμε με αίμα όλα αυτά –όπως και ηλεκτροκίνητους συρμούς που δεν ταίριαζαν στις ράγες και ήταν για χρόνια σε αμαξοστάσια…–, τσεπώσαμε τις μίζες μας, αλλά ποτέ δεν εγκαταστήσαμε αυτά τα συστήματα που ήδη είναι μάλλον τεχνολογικά ξεπερασμένα.

Ποιος άραγε εμπόδισε την εγκατάσταση και εφαρμογή τους; Ποια κυβέρνηση, εδώ και 23 χρόνια, ζήτησε τον λόγο και από ποιον; Πότε οι αγωνιζόμενοι συνδικαλιστές, που απεργούν για ψύλλου πήδημα, ξεσηκώθηκαν ή κατήγγειλαν αυτήν την εγκληματική «αμέλεια»;

Το τρένο είναι το ωραιότερο, οικονομικότερο και ασφαλέστερο μεταφορικό μέσον. Ποιος ή, μάλλον, ποιοι και γιατί απαξίωσαν συστηματικά το τρένο εδώ και πολλές δεκαετίες; Ποιοι ευθύνονται για την εξαφάνισή του και για την τραγική σημερινή του κατάσταση από κάθε άποψη;

Και πώς είναι δυνατόν σήμερα να θρηνούμε δεκάδες νέους ανθρώπους που γύριζαν στις σχολές τους, μετά από μετωπική σύγκρουση τρένων στην ίδια γραμμή –ενώ υπήρχε μεν εκεί διπλή, αλλά χωρίς σήμανση, ψηφιακή απεικόνιση– και κατόπιν πλημμελών χειρισμών από ανεκπαίδευτους και ανεύθυνους;

Οι ακριβοπληρωμένοι απεργομανείς συνδικαλιστοπατέρες του ΟΣΕ θα πουν κάποια αλήθεια ή θα χύνουμε όλοι μαζί, και με τους υπόλοιπους αρμόδιους, κροκοδείλια δάκρυα μέχρι το επόμενο μακελειό;

1. Όλη η κρατική φροντίδα για μεταφορές και συγκοινωνίες επικεντρώθηκε στην πριμοδότηση της εμπορίας αυτοκινήτων, στα κέρδη από εμπόριο και λαθρεμπόριο καυσίμων, σε άδειες για φορτηγά και νταλίκες, σε απαλλοτριώσεις, εργολαβίες και κατασκευές γύρω από την οδοποιία. Μέχρι που και στην υπερσύγχρονη υπέροχη Γέφυρα που βαφτίσαμε με το όνομα τού Τρικούπη δ ε ν προνοήσαμε για γραμμή τρένου, ούτε καν για το μέλλον! Καμία νέα χάραξη, με κατάργηση αντίθετα και υπαρχουσών, καμία φροντίδα, κανένας εκσυγχρονισμός, κανένα κίνητρο για την ανάπτυξη τού σπουδαιότερου, παγκοσμίως, μεταφορικού και εμπορικού μέσου.

3. Το πελατειακό μας σύστημα τού σοβιετικού τύπου κρατισμού, με χάδια, διορισμούς και γλείψιμο συνδικαλιστοπατέρων όλων των χρωμάτων, δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ και καθόλου για την εύρυθμη λειτουργία τής πολιτείας, των υπηρεσιών και των θεσμών διότι δεν ευνοείται από αυτό, όσο από την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων ομάδων εκλογικής πελατείας. Μια δίκαιη πολιτική, ωφέλιμη για το κοινωνικό σύνολο γενικώς, δεν αποδίδει στον «μαυρογυαλουρισμό» όσο αποδίδει το κανάκεμα ΟΣΕδων, ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗδων, ΠΟΕ-ΟΤΑδων, ΟΛΜΕδων ή ΠΟΣΠΕΡΤηδων και λοιπών καπεταναίων. Αν αυτό δεν αλλάξει μόνο δεινά μάς περιμένουν.