Πραγματικά «η κατάλυση του κράτους δικαίου μας αφορά όλους» - έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να το φωνάζω, με όση δύναμη διαθέτω. Και έχω επικρίνει σχετικά τον πρόεδρο Κυριάκο, που δεν διέταξε μια ανεξάρτητη, και σε βάθος, έρευνα, ώστε να αναδειχθούν τα έργα και οι ημέρες του καθεστώτος ΣΥΡΙΖΑ, που κατέλυσε κάθε θεσμό του κράτους δικαίου, και χρησιμοποίησε τα εργαλεία της οργανωμένης πολιτείας για να εξοντώσει επαγγελματικά, ηθικά, κοινωνικά, πολιτικά τους αντιπάλους του. Και που ο Παπαγγελόπουλος, παρότι δικαστικός λειτουργός και με μακρά θητεία στο δικαστικό σώμα, δεν έκανε τίποτε για να αντιταχθεί σε αυτές τις πρακτικές, αντιθέτως ήταν βασικό γρανάζι της μηχανής. Για να μην πω ότι δεν ήταν απλό γρανάζι, αλλά κινητήριος μοχλός...

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 10/06/20

Κατάλυση του κράτους δικαίου

Είναι στενοχωρημένος ο Δημήτρης, Μίμης για τους φίλους του (αλλά όχι πια, για μένα), Παπαγγελόπουλος. Δεν (του) επαρκεί ο χρόνος για να ετοιμάσει την απολογία του επί του βαρέος και ανθυγιεινού κατηγορητηρίου, το οποίο δυνατόν να επισύρει ανατριχιαστικές ποινές - έως και ισόβια. Του έδωσαν δέκα ημέρες να ετοιμάσει την απολογία του, τις θεωρεί λίγες (ήθελε βασικά έναν μήνα...), ως εκ τούτου έκανε σοβαρή δήλωση επιτιθέμενος κατά των μελών της πλειοψηφίας της Προανακριτικής Επιτροπής, η οποία καταλήγει ως εξής:

«Η κατάλυση του κράτους δικαίου μας αφορά όλους. Σήμερα η καμπάνα χτυπάει για μένα. Αύριο θα χτυπήσει για σας».

Τίποτε αληθέστερο αυτού. Πραγματικά «η κατάλυση του κράτους δικαίου μας αφορά όλους» - έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να το φωνάζω, με όση δύναμη διαθέτω. Και έχω επικρίνει σχετικά τον πρόεδρο Κυριάκο, που δεν διέταξε μια ανεξάρτητη, και σε βάθος, έρευνα, ώστε να αναδειχθούν τα έργα και οι ημέρες του καθεστώτος ΣΥΡΙΖΑ, που κατέλυσε κάθε θεσμό του κράτους δικαίου, και χρησιμοποίησε τα εργαλεία της οργανωμένης πολιτείας για να εξοντώσει επαγγελματικά, ηθικά, κοινωνικά, πολιτικά τους αντιπάλους του. Και που ο Παπαγγελόπουλος, παρότι δικαστικός λειτουργός και με μακρά θητεία στο δικαστικό σώμα, δεν έκανε τίποτε για να αντιταχθεί σε αυτές τις πρακτικές, αντιθέτως ήταν βασικό γρανάζι της μηχανής. Για να μην πω ότι δεν ήταν απλό γρανάζι, αλλά κινητήριος μοχλός...

Εκβιασμοί και καμπάνες

Επίσης γιατί διαμαρτύρεται για τις 10 ημέρες της προθεσμίας που του δόθηκε για την προετοιμασία της απολογίας του; Και πολλές είναι, θα σχολίαζα... Ο ίδιος δεν είχε το δόγμα «καλά, απάγγειλέ του εσύ κατηγορία, και ας πάει στο δικαστήριο να βρει το δίκιο του»; Επί των ημερών του δεν έγινε το τραγικό να ζητείται από ελεγχόμενο ο οποίος νοσηλευόταν ύστερα από βαρύ εγκεφαλικό να σηκωθεί από το κρεβάτι και να παρίσταται σε 12 ώρες στο άνοιγμα της θυρίδας του, και όταν δηλώθηκε ότι αυτό είναι αδύνατον να συμβεί, τα τσακάλια της υπ' αυτόν Εισαγγελίας Διαφθοράς προχώρησαν στο παράνομο άνοιγμα της θυρίδας;

Και έπειτα πόσοι και πόσοι πολίτες αυτής της χώρας, κυρίως επώνυμοι δεν εκβιάστηκαν «να φέρουν αύριο» τα στοιχεία που τους αφορούσαν, διότι αλλιώς... κ.λπ.; Σε πόσους δεν δόθηκε προθεσμία 48 ωρών να προσκομίσουν, όντας ελεγχόμενοι και δεινά εκβιαζόμενοι, στοιχεία τραπεζικών λογαριασμών σε βάθος 10ετίας ή και 20ετίας ακόμη;

Εδώ ζούσαμε, και τα ζήσαμε, άρα το τσιτάτο με το οποίο καταλήγει τη δήλωσή του «σήμερα η καμπάνα χτυπάει για μένα. Αύριο θα χτυπήσει για σας», μπορεί - εύκολα - να διασκευαστεί σε «τότε η καμπάνα χτύπαγε για μας. Τώρα ήρθε η ώρα να χτυπήσει για σένα»...

Θα χάσει τον ύπνο του

Να, ας πούμε, το τριήμερο σε νησιωτική, κυκλαδίτικη, παραλία, με τα πόδια χωμένα στην άμμο, τον ήλιο να τσουρουφλίζει, και το κύμα να σπάει δίπλα μας, πληροφορήθηκα από συνήγορο άμεσα εμπλεκομένου σε μια από τις υποθέσεις τις οποίες χειρίστηκε ο κύριος Παπαγγελόπουλος, ότι τα βάσανά του δεν έχουν τελειωμό. Οσονούπω κατατίθενται ενώπιον της Επιτροπής στοιχεία-φωτιά, αναφορικά με την υπόθεση, τα οποία θα τον κάνουν να χάσει τον ύπνο του. Δεν είμαι σε θέση να αναφέρω περισσότερα, πλην του ότι τα στοιχεία θα φτάσουν σήμερα ή αύριο στη Βουλή, και θα επιβαρύνουν έτι περαιτέρω τη θέση του πρώην αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης.

Για να δούμε, τι θα δούμε...

Ολοταχώς για lockdown

Συνομίλησα με Νίκο Χαρδαλιά χθες - ήταν Θεσσαλονίκη, με Τζιτζικώστα και Ζέρβα δήμαρχο, κάποια στιγμή, σε ένα διάλειμμα μιλήσαμε. Ηταν εξαιρετικά ανήσυχος, ειδικά με όσα συνέβησαν το τριήμερο, και ειδικότερα με όσα συνέβησαν στη Μύκονο. Ανάμεικτα και με θυμό ήταν τα συναισθήματά του, καθώς, όπως μου είπε, «υφίσταται σοβαρός κίνδυνος να πάνε όλα στράφι, αν δεν υπάρξουν κινήσεις αποτροπής».

Τον ρώτησα πώς είναι δυνατόν το κλαμπ στη Μύκονο να εξακολουθεί να λειτουργεί ενώ του επιβλήθηκε το πρόστιμο των 20.000 ευρώ και δίμηνο κλείσιμο.

Μου απάντησε πως το κλαμπ μπορεί να προσφύγει κατά της επιβληθείσας ποινής στα αρμόδια όργανα (αυτά ως την προσεχή Παρασκευή). Τα δε αρμόδια δικαιοδοτικά όργανα πρέπει και αυτά να αποφασίσουν σχεδόν αμέσως, μέσα στο ίδιο διάστημα των 5 ημερών, τι θα κάνουν με την ένσταση. Αλλά πάντως όλο αυτό θα τελειώσει σύντομα και όχι, δεν να αφεθεί το κλαμπ να κλείσει τον Νοέμβριο ή τον Δεκέμβριο. Κατά τον υφυπουργό Χαρδαλιά το κρίσιμο διάστημα που θα κριθούν πολλά για τη συνέχεια είναι οι επόμενες τρεις-τέσσερις ημέρες, διάστημα κατά το οποίο θα αποτυπωθεί η πραγματική εικόνα του τι συνέβη το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος.

Υπενθυμίζω απλώς ότι ο Χαρδαλιάς ζυμωμένος κάθε μέρα με τους λοιμωξιολόγους, έχει τρελαθεί με όσα συνέβησαν, διότι αυτός διαφωνούσε με το άνοιγμα των μπιτς μπαρ, και φοβάται ότι θα επιστρέψουμε σε σκηνές ροκ, οπότε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Lockdown. Φτου κι από την αρχή δηλαδή...

SOS για το γεφύρι

Εχω μια ευαισθησία με τα πέτρινα γεφύρια, λόγω καταγωγής φυσικά - στην Ηπειρο, η τέχνη των «πετράδων» της Πυρσόγιαννης και των υπόλοιπων μαστοροχωριών της Κόνιτσας, αποτυπώνεται ανάγλυφα σε περίτεχνα γεφύρια και γεφυράκια που ενώνουν τις όχθες των ποταμιών της, και μ' αυτόν τον τρόπο χωριά και μαχαλάδες. Υπάρχει μάλιστα και ένα ωραίο άρθρο μετά φωτογραφιών του κ. Δημήτρη Κυριαζή στο LIFO που έχει καταγράψει τα 20 ωραιότερα γεφύρια της Ηπείρου, αλλά υπάρχουν κι άλλα, πολλά, το καθένα από τα οποία έχει να «διηγηθεί» μια μικρή ιστορία...

Με αυτές τις προσλαμβάνουσες λοιπόν, πώς ήταν δυνατόν να μην υιοθετήσω την ερώτηση της Φωτεινής Πιπιλή προς το υπουργείο Πολιτισμού, για ένα γεφύρι που καταρρέει και δεν βρίσκεται στην Ηπειρο, αλλά στην Κεντρική Πελοπόννησο; Πρόκειται για το πέτρινο γεφύρι της Νέδας, το οποίο όπως διεκτραγωδεί στην ερώτησή της η Πιπιλή κινδυνεύει να καταρρεύσει. Οπως αναφέρει δε είναι παραδοσιακό - από τον 19ο αιώνα -, «γεφυρώνει δύο νομούς, την Ηλεία με τη Μεσσηνία, αλλά και (τονίζει) τη μοναδικής περιβαλλοντικής αξίας ομορφιά του φαραγγιού της Νέδας».

Συνυπογράφω ανεπιφύλακτα, κυρία Μενδώνη μου...

Κρίση ειλικρίνειας

Εντάξει μωρέ, μια μικρή κρίση (ειλικρίνειας) ήταν αυτή που κατέλαβε τον Στέλιο Κούλογλου, αλλά έπειτα από μια συνάντηση που είχε με τον παραθερίζοντα το τριήμερο στην Αίγινα πρόεδρο Αλέξη, τέλος καλό, όλα καλά. Δεν φεύγει από τον ΣΥΡΙΖΑ (σιγά που θα έφευγε, εδώ που τα λέμε). Κι όσα είπε δημόσια για τον... Παπασπιτούλη και τις προκλητικές επενδύσεις του σε ακίνητα που δεν είναι και πολύ αριστερές (γιατί ο Στέλιος είναι - πούρος μιλάμε...), νερό κι αλάτι, και ο μπακλαβάς γωνία. Τα όσα είπε ιδιωτικά δεν ξέρω αν εντάσσονται στην ίδια κατηγορία, όμως αυτό μικρή σημασία έχει. Το σημαντικό είναι ότι ο πρόεδρος Αλέξης τον απέτρεψε τον Στελάρα να ανεξαρτητοποιηθεί (να παραιτηθεί, ούτε λόγος - και να αφήσει τέτοιο μισθό; Για κορόιδα ψάχνετε μου φαίνεται) και όλα μέλι-γάλα στην ΚΟ Ευρωβουλής του ΣΥΡΙΖΑ.

Ευτυχώς, για να κοιμηθώ ήσυχος το βράδυ...