Aπό την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 12/06/20 |
1. Πότε, πώς, θα έλθουμε να δούμε αγαπημένους;
Κύριε διευθυντά
Υπάρχουν Ελληνες μετανάστες συνταξιούχοι, οι οποίοι ερχόμαστε στην πατρίδα κάθε χρόνο για να δούμε πριν πεθάνουμε αγαπημένα πρόσωπα, π.χ. αδέλφια, ανίψια, συγγενείς και φίλους, αλλά και τον τόπο που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε.Το «μοιραίο», λόγω προχωρημένης ηλικίας, έρχεται όλο και πιο κοντά... Δυστυχώς κανένας μέχρι σήμερα δεν ενδιαφέρθηκε και δεν ασχολήθηκε με αυτό το θέμα.
Δημήτρης Σαρησάββας, Ζυρίχη, Ελβετία
2. Για το νυχτερινό τιμολόγιο ρεύματος
Κύριε διευθυντά,
Σε εξοχική κατοικία στο Πήλιο, έχω εγκαταστήσει οικιακό νυχτερινό τιμολόγιο (με χρονοχρέωση) Γ1Ν. Με μια απλή προσθήκη στον ηλεκτρικό πίνακα, τοποθέτησα αυτόματο διακόπτη (Relais) που ενεργοποιείται μόλις η ΔΕΗ ή ο ΔΕΔΔΗΕ εφαρμόζουν την παροχή του φθηνότερου νυχτερινού τιμολογίου. Ο διακόπτης τροφοδοτεί αυτομάτως ενεργοβόρες συσκευές, κυρίως θερμαντικά σώματα. Κατά τη ΔΕΗ από την 1η Μαΐου έως την 31η Οκτωβρίου το νυχτερινό τιμολόγιο ισχύει από τις 23.00 έως τις 07.00.
Συστηματικά παρατήρησα ότι αντί για τις 23.00, η ΔΕΗ ενεργοποιεί το νυχτερινό τιμολόγιο ένα τέταρτο αργότερα, στις 23.15, ενώ το πρωί διακόπτει τη νυχτερινή παροχή στις 07.00 ακριβώς. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι είναι δυνατόν η μεγαλύτερη δημόσια επιχείρηση να παγιδεύει τους ανυποψίαστους καταναλωτές/πελάτες της, υπεξαιρώντας ένα τέταρτο της ώρας από το νυχτερινό τιμολόγιο. Μια εξήγηση από τον αρμόδιο διευθυντή Εξυπηρέτησης Πελατών της ΔΕΗ ή του ΔΕΔΔΗΕ θα ήταν ευπρόσδεκτη.
Μ. Λ. Μυριανθης, Βυζίτσα Πηλίου
3. Θέλει επαναφόρτιση η ηλεκτροκίνηση
Κύριε διευθυντά,
H ηλεκτροκίνηση που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση (ένα στα τρία Ι.Χ. ή ταξί ηλεκτρικά έως το 2030) έχει δυστυχώς για τα ελληνικά δεδομένα τα εξής σοβαρά μειονεκτήματα:
1. Το μεγάλο κόστος αγοράς, παρά την επιδότηση έως και 5.500 ευρώ για Ι.Χ. και έως 8.000 για ταξί, κατά μέγιστο. Για παράδειγμα, το φθηνότερο ηλεκτροκίνητο μικρό στην αγορά αυτή τη στιγμή κοστίζει περί τις 22.000 ευρώ! Με περίπου 19.000 ευρώ (μετά τη σχετική έκπτωση), ποσό διόλου ευκαταφρόνητο, ο υποψήφιος αγοραστής θα το σκεφτεί πολύ, αφού με το ίδιο ποσό αγοράζει ένα οικογενειακό SUV πετρελαιοκίνητο. Υπάρχει πλειάδα τέτοιων επιλογών.
2. Υποδομές με υπαίθριους φορτιστές. Χρειάζεται χρόνος για την ανάπτυξη επαρκούς δικτύου σε ολόκληρη την επικράτεια. Για παράδειγμα ταχυφορτιστές, όπως στα γαλλικά τραμ. Πλήρης φόρτιση εντός 20 δευτερολέπτων. Τέτοιες υποδομές είναι πανάκριβες. Ποιος θα τις χρηματοδοτήσει;
3. Το ηλεκτροκίνητο, αν μείνει σε μποτιλιάρισμα (κάτι το σύνηθες σε πόλεις όπως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη), θα χρειαστεί κλήση οδικής βοήθειας και θα προκληθεί κυκλοφοριακό χάος.
Τα σύγχρονα ηλεκτροκίνητα θα έπρεπε να είναι εφοδιασμένα και με μικρούς θερμικούς κινητήρες εφεδρείας, όπως συμβαίνει με τη ρεζέρβα ελαστικού ανάγκης. Επιπλέον, οι υποδομές των ελληνικών μεγαλουπόλεων σε οδικό δίκτυο έχουν παραμείνει οι ίδιες από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Η Αττική Οδός, για παράδειγμα, έχει υπερκορεστεί. Αντί λοιπόν να κοιτάξουν τις υποδομές πρώτα, σκέφτονται κίνητρα για πωλήσεις ηλεκτρικών Ι.Χ. και ταξί. Ανάποδα, σαν τον κάβουρα.
Σπύρος Γιακουμάκης
4. Η αντιμετώπιση του λαϊκισμού
Κύριε διευθυντά,
Λίγο καθυστερημένα (λόγω κορωνοϊού), απαντώ στο εξαιρετικό άρθρο με τίτλο «Η δημοκρατία τού όλα επιτρέπονται» στην «Κ» της 1/3/20. Στο άρθρο αυτό επισημαίνονται οι κίνδυνοι από το φαινόμενο του λαϊκισμού που πλήττει τη χώρα και διατυπώνεται το συμπέρασμα ότι η χώρα δεν θα μπορεί να κυβερνηθεί από κανέναν, αν δεν κάνουμε κάτι για να αντιμετωπίσουμε την αρρώστια του λαϊκισμού. Προσπαθώντας να βρω κι εγώ τι μπορεί να είναι αυτό το κάτι που πρέπει να κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε τον λαϊκισμό, έκανα τις παρακάτω σκέψεις που ελπίζω ότι θα βοηθήσουν αρκετά. Κατ’ αρχήν πρέπει να πάψουμε ως λαός να επιδιώκουμε την ικανοποίηση των προσωπικών μας συμφερόντων, αδιαφορώντας αν αυτό βλάπτει τη χώρα μας όλη. Κλείνουμε, για παράδειγμα, τους δρόμους με διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις για να επιδιώξουμε προσωπικά μας συμφέροντα, αδιαφορώντας αν έτσι βλάπτουμε το σύνολο των άλλων συνανθρώπων μας που δεν φταίνε σε τίποτα.
Πώς μπορεί να επιτευχθεί αυτή η αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφοράς μας; Η ευθύνη πέφτει πρώτα πρώτα στα κόμματα, στους ηγέτες τους και στους βουλευτές τους. Πρέπει να πάψουν να έχουν το μυαλό τους καρφωμένο στο αν οι ψηφοφόροι τους θα τους εκλέξουν ξανά στις επόμενες εκλογές. Ευθύνη επίσης έχουν και τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, δεν πρέπει να κολακεύουν απλώς τους αναγνώστες, θεατές, ακροατές τους. Ευθύνη έχουν και οι συνδικαλιστές, δεν πρέπει να έχουν τον νου τους μόνο στο πώς θα επανεκλεγούν στις επόμενες αρχαιρεσίες.
Αν τα παραπάνω αποδειχθεί ότι δεν μπορεί να γίνουν, τότε θα πρέπει να ληφθεί ένα άλλο μέτρο: να γίνει ποινικό αδίκημα με βαρύτατες ποινές για όποιους υπονομεύουν το γενικό συμφέρον της χώρας, υποστηρίζοντας (με λόγια ή πράξεις) αντίθετα προς αυτό ατομικά ή και ομαδικά συμφέροντα και απόψεις.
Γεώργιος Κουλούκης, Συνταξιούχος δικηγόρος, Αθήνα
5. Ταχεία αποκατάσταση του Δημοσθένη
Κύριε διευθυντά
Στην υπό τον τίτλο «Ιός μικροψυχίας, νόσος ημιμάθειας» ενδιαφέρουσα επιστολή που δημοσιεύθηκε (10/6/2020) στα «Γράμματα αναγνωστών» της «Κ», κοντά στα σωστά για τη σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ ιατρού και ασθενούς και για τον ιό του φθόνου που έκανε τη διασπορά του μεταξύ των επικριτών του κ. Τσιόδρα, διαβάζει κανείς και τα εξής: «Ομως “προς γαρ το τελευταίον εκβάν, έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται”, κατά τον Θουκυδίδη».
Η περίπτωση θυμίζει σκηνή της ταινίας «Τζένη-Τζένη» (1966, σε σενάριο Ασημάκη Γιαλαμά και Κώστα Πρετεντέρη), όπου η Τζένη Καρέζη τελεί εικονικό γάμο με τον Αντρέα Μπάρκουλη, υπό την καθοδήγηση του Λάμπρου Κωνσταντάρα και τις ευχές του πατέρα της Διονύση Παπαπαγιαννόπουλου (όλοι αξέχαστοι, όλοι αθάνατοι στο στερέωμα των αστεριών της υποκριτικής Τέχνης μιας εποχής προ της οποίας ωχριά παντί τρόπω η σημερινή…). Κάποια στιγμή και ενώ ένας όμιλος διασημοτήτων απειλεί να αποκαλύψει την ταξική και μορφωτική κατωτερότητα της νύφης, κάποιος εκ των κυρίων αυτών της εκστομίζει τη φράση «“Δει δε χρημάτων”, όπως είπε ο εθνικός ημών… Περικλής». Η δε χαρίεσσα και ανοικτίρμων νεαρά, δείχνοντας όλα τα κατ’ άμφω προσόντα της και εντυπωσιάζοντας την ομήγυρη παρατηρεί: «Αυτό το είπε ο εθνικός ημών… Δημοσθένης».
Τούτ’ αυτό συμβαίνει και εν προκειμένω. Ο ειπών είναι ο Δημοσθένης σε έναν από του φλογερούς, όσο και εμπαθείς «Φιλιππικούς» του [(Ολυνθιακός α΄ (1) (16-20)].
Γεράσιμος -Μιχαήλ Δώσσας, Θεσσαλονίκη
6. Οικογένειες, Ι.Χ. και οι περιορισμοί
Κύριε διευθυντά,
Τη συνηγορία της εγκρίτου και αγαπητής μας εφημερίδας για την άρση της απόφασης περιορισμού των επιβαινόντων σε Ι.Χ. παρακαλούν πολλές οικογένειες, οι οποίες διαθέτουν ένα μόνο αυτοκίνητο και θα πρέπει το τέταρτο άτομο της οικογένειας να μείνει εκτός. Η επιβίβαση ενός ακόμη ατόμου από την ίδια οικογένεια που συγκατοικεί δεν νομίζουμε ότι θα αποτελέσει πρόβλημα, αντίθετα θα λύσει το πρόβλημα μετακίνησης της οικογένειας, και σε αυτό ακριβώς το θέμα θα πρέπει να επιδείξει το ενδιαφέρον της η κυβέρνηση, ενισχύοντας τις ποικιλοτρόπως δοκιμασθείσες από την πανδημία και δοκιμαζόμενες οικογένειες που πιστά εφαρμόζουν τις εντολές της. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία και εκ των προτέρων για τη συνηγορία.
Παναγιώτης Βαβουγυιός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου