ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ. ΜΕΙΛΙΧΙΟΣ ΜΕΝ. ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΕΜΠΡΗΣΤΙΚΟΣ, ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΔΙΧΑΣΤΙΚΟΣ, ΩΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ....ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ...

Από το ημερολόγιό μου στο fb,
προ πέντε ετών....

Ο αρχηγός των σοβιετόφιλων κουκουεδογενών του ΣΥΡΙΖΑ προσφεύγει σε μια εμφυλιοπολεμική ορολογία. Ο όρος «πέμπτη φάλαγγα» από πολλούς αποδίδεται στον στρατηγό των δυνάμεων του Φράνκο, Εμίλιο Μόλα, ηγέτη τεσσάρων φαλαγγών κατά την πολιορκία της Μαδρίτης το 1936 - πεμπτοφαλαγγίτες ήταν οι προπαγανδιστές του εχθρού μέσα στην κατεχόμενη από τους Δημοκρατικούς πόλη και οι συνεργάτες τους, σε μια κρίσιμη καμπή του ισπανικού εμφυλίου.

Αλλά γιατί τέτοια ορολογία σήμερα; Μήπως έχουμε εμφύλιο ή έστω οιονεί εμφύλιο; Παρά την όξυνση της πολιτικής αντιπαράθεσης και την οικονομική αβεβαιότητα, η ελληνική κοινωνία δεν φαίνεται να συμμερίζεται ακραίες λύσεις. Οσο ο κ. Λαφαζάνης οργανώνει το επικό αφήγημά του, που περιλαμβάνει υποχρεωτικά «μια μεγάλη ανατροπή στην Ευρώπη», την οποία υποτίθεται θα προκαλέσει η Ελλάδα, οι Ελληνες ξεχύνονται στις εξοχές να προϋπαντήσουν τον Μάη. Και δεν έχω την εντύπωση πως, όταν επιστρέψουν, θα έχουν διάθεση να ανταποκριθούν στην πρόσκληση του κ. Λαφαζάνη επιδεικνύοντας «αγωνιστικό πνεύμα και πείσμα, θέληση για μεγάλες κινητοποιήσεις, αντοχή και δύναμη σε προσωρινές αντιξοότητες, σκεπτόμενοι το προοδευτικό ανορθωτικό μέλλον που πρέπει να οικοδομήσουμε για τις γενιές που έρχονται».

Οι Ελληνες είναι σαφείς. Θέλουν το επίπεδο της ζωής τους, τις ελευθερίες τους, την ευκολία στις μετακινήσεις τους, τις επιλογές στις σπουδές, την ασφάλεια της καθημερινότητάς τους. Θέλουν χρόνο και ανέσεις για αναψυχή, για ταξίδια, για εξόδους. Γουστάρουν ελεύθερη και πλούσια ζωή, το Δημόσιο δεν είναι μέρος στρατηγικού σχεδίου αλλά ένα σίγουρο αποκούμπι μονιμότητας, σιγουριάς και εξασφάλισης, δεν τους νοιάζει αν το αέριο που θα τους θερμαίνει είναι αζερικό ή εξωγήινο - και προφανώς δεν ενδιαφέρονται να διορθώσουν την Ιστορία, δεν είναι διατεθειμένοι να ανεχθούν καμία αντιξοότητα για να δικαιωθούν οι εμμονές ενός νοσταλγού του (εθνο)μπολσεβικισμού.

Λέγεται συχνά ότι ο κ. Λαφαζάνης είναι συνεπής στις απόψεις του, δεν έχει κρυφή ατζέντα. Μπράβο του, αλλά αυτό γιατί να τον κάνει συμπαθή όταν κηρύσσει διχαστικούς αναχρονισμούς κι όταν επινοεί εχθρούς συνωμότες αντί ιδεολογικών αντιπάλων; Μην ξεχνάμε μάλιστα ότι όλες οι αυταρχικές εξουσίες από συνεπείς αντιδημοκράτες ιδεολόγους προωθήθηκαν.

"ΤΑ ΝΕΑ", 02/05/2ο