"...Η δικαιοσύνη έτσι αποδίδεται, με βάση τα στοιχεία και τις μαρτυρίες, για συγκεκριμένα περιστατικά. Οι άνθρωποι, κατόπιν, δικαιούνται να κάνουν γενικεύσεις και να βγάζουν τα συμπεράσματά τους. Προσωπικώς, δεν καλύπτομαι από τη γενίκευση που, στον Κωστόπουλο, αποδίδει τα χαρακτηριστικά ενός ήρωα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, ο οποίος έπεσε θύμα των «νοικοκυραίων», κακών ανθρώπων που εχθρεύονται τη διαφορετικότητα. Αφενός επειδή οι νοικοκυραίοι δεν είναι εξ ορισμού κακοί άνθρωποι και εχθροί της διαφορετικότητας, αφετέρου επειδή η έμφυλη ταυτότητα δεν είναι εξ ορισμού τεκμήριο υψηλών κινήτρων..."

Από "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ"

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ",
28-29/09/19

ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ,
του Ηλία Κανέλλη

Να αλλάξει όνομα η οδός Γλάδστωνος, πλάι στην πλατεία Κάνιγγος θα προτείνει στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας ο επικεφαλής της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ, Νάσος Ηλιόπουλος. Προτείνει να ονομαστεί οδός Ζακ Κωστόπουλου, διότι εκεί ο Κωστόπουλος άφησε την τελευταία πνοή του τον περασμένο χρόνο. Ο Ηλιόπουλος εκτιμά ότι ένα χρόνο μετά τον θάνατο (τη δολοφονία, λέει ο ίδιος) του Κωστόπουλου «το αίτημα για δικαιοσύνη παραμένει», επιπλέον δε πιστεύει ότι η συγκεκριμένη μετονομασία «θα συμβάλει στον αγώνα για την ορατότητα και την κατοχύρωση των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας».

Εχοντας παρακολουθήσει τα περιστατικά όπως όλοι μας, από τα ΜΜΕ, παραμένω επιφυλακτικός και περιμένω την απόφαση όχι της προσωπικής αίσθησης για τη δικαιοσύνη του καθενός αλλά της κανονικής δικαιοσύνης για το περιστατικό. Προσδοκώ μια εξατομικευμένη απόφαση για το συγκεκριμένο περιστατικό. Η δικαιοσύνη έτσι αποδίδεται, με βάση τα στοιχεία και τις μαρτυρίες, για συγκεκριμένα περιστατικά. Οι άνθρωποι, κατόπιν, δικαιούνται να κάνουν γενικεύσεις και να βγάζουν τα συμπεράσματά τους. Προσωπικώς, δεν καλύπτομαι από τη γενίκευση που, στον Κωστόπουλο, αποδίδει τα χαρακτηριστικά ενός ήρωα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, ο οποίος έπεσε θύμα των «νοικοκυραίων», κακών ανθρώπων που εχθρεύονται τη διαφορετικότητα. Αφενός επειδή οι νοικοκυραίοι δεν είναι εξ ορισμού κακοί άνθρωποι και εχθροί της διαφορετικότητας, αφετέρου επειδή η έμφυλη ταυτότητα δεν είναι εξ ορισμού τεκμήριο υψηλών κινήτρων - κι αν δεν με πιστεύετε διαβάστε την υπέροχη λογοτεχνία του Ζαν Ζενέ (κυρίως την «Παναγία των λουλουδιών» και το «Ημερολόγιο ενός κλέφτη»).

Ολα αυτά σημαίνουν ότι διαφωνώ με τον Νάσο Ηλιόπουλο που λέει ότι «στο χέρι μας είναι να δημιουργήσουμε μια κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς»; Λάθος, συμφωνώ απολύτως. Απλώς, δεν πιστεύω ότι αυτό θα επιτευχθεί εργαλειοποιώντας τον Ζακ Κωστόπουλο. Οπως δεν πιστεύω στις μονοθεματικές προσεγγίσεις αυτού του τύπου ακτιβισμού.

Είμαι δηλαδή της άποψης η οδός Γλάδστωνος να συνεχίσει να λέγεται οδός Γλάδστωνος. Επειδή η Ελλάδα χρωστάει στον περίφημο αυτόν φιλελεύθερο βρετανό πολιτικό του 19ου αιώνα, τον Ουίλιαμ Γλάδστωνα (ή Γουίλιαμ Γκλάντστοουν, όπως θα τον λέγαμε σήμερα) ο οποίος, το 1862, ως υπουργός Οικονομικών του Ηνωμένου Βασιλείου, ψήφισε υπέρ της ενώσεως των Ιονίων Νήσων με την Ελλάδα. Ο Γλάδστων, επίσης, είχε στηρίξει τους ορθόδοξους χριστιανικούς πληθυσμούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και προστάτευσε την ελληνική γλώσσα στην Κύπρο, ως εξαίρεση από την πάγια αποικιακή τακτική της Βρετανίας με τις κτήσεις της.


Ξέρω, δεν είχε κάνει τίποτα για τις έμφυλες ταυτότητες. Αν λίγο μπορούσαν να δουν οι ακτιβιστές των δικαιωμάτων, σήμερα, σε βάθος χρόνου, την προσφορά τέτοιων πολιτικών προσωπικοτήτων στις κουλτούρες των δικαιωμάτων και των ελευθεριών, ίσως να μην ασχολούνταν με τα ονόματα στις ταμπέλες και να έκαναν ουσιαστικότερες παρεμβάσεις.

Αλλά δεν μπορούν να δουν, επειδή ουσιαστικά είναι τυφλοί. Τους τυφλώνει η ιδεολογική μονομέρεια.