"...Ποιος θα μας απαντήσει λοιπόν από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας γιατί δόθηκε στην κυρία Τουλουπάκη η ευχέρεια των 51 ημερών (9 Αυγούστου μέχρι 30 Σεπτεμβρίου) πρώτον να εξακολουθεί να έχει την αρμοδιότητα επί υποθέσεων που αφορούν νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (λ.χ. τράπεζες) και δεύτερον να ασκεί διώξεις κατά το δοκούν; Τι (μας) κρύβουν; Οτι υποκρύπτεται κάποιου είδους συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης και της κυρίας Τουλουπάκη, δεν το συζητώ καν. Είναι ηλίου φαεινότερον. Διότι δεν μπορώ να φανταστώ ότι έτσι ξαφνικά, εκεί που καθόταν μια μέρα στο γραφείο του στο ελεεινό από αισθητικής απόψεως κτίριο της Μεσογείων, όπου στεγάζεται το υπουργείο Δικαιοσύνης, ο Κώστας Τσιάρας, ο εκ Καρδίτσης ορμώμενος, ιατρός το επάγγελμα, υπουργός Δικαιοσύνης, είπε, δεν καταθέτω μια ρύθμιση να αναστείλω την ισχύ του νόμου ΣΥΡΙΖΑ για τις αρμοδιότητες της Τουλουπάκη μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου; Μας έχει συμπεριφερθεί άλλωστε τόσο καλά. Κρέμασε στα «μανταλάκια» ως εμπλεκομένους στο σκάνδαλο της Novartis έναν πρώην πρωθυπουργό μας, τον νυν αντιπρόεδρο της κυβέρνησής μας, τον πρώην επίτροπό μας και παρ' ολίγον πρόεδρο της Δημοκρατίας και τέσσερις υπουργούς μας. Μόνο!..."

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 25/09/19

Μυστήρια

Και τα μυστήρια περί το σκάνδαλο της Novartis και τη σκευωρία που στήθηκε περί αυτό, προκειμένου να ενοχοποιηθούν δέκα κορυφαία στελέχη της αντιπολιτεύσεως και να γίνει ευκολότερη η ζωή του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζονται - τελικά θα γίνω, μου φαίνεται, σαν τη μις Μαρπλ. Φίλος μου, ο οποίος με παρακολουθεί επί καθημερινής βάσεως, σπουδαίος... νομοπαίχτης (παίζει δηλαδή τους νόμους και τη νομική επιστήμη στα δάχτυλα του ενός χεριού και, άμα λάχει, κάνει και ακροβατικά με τους Κώδικες Ποινικής Δικονομίας στο άλλο χέρι), με υποψίασε ότι κάτι συμβαίνει μεταξύ της κυβέρνησης και της αρμόδιας εισαγγελέως Διαφθοράς, κυρίας Τουλουπάκη - πρόσωπο των ημερών, των εβδομάδων, των μηνών και έχει ο Θεός. Κάτι καλό. Κάτι θετικό. Αλλά και περίεργο. Και μη σας πω, ως και ύποπτο. Πολιτικά, μην τρελαίνεστε.

Καθ' α μου εξομολογήθηκε, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία, όπως όλοι πιστεύαμε, έτρεφε τα χειρότερα των συναισθημάτων για την κυρία Τουλουπάκη και όσα εκείνη έπραξε εις βάρος στελεχών της παρατάξεως, έλαβε στα μουγγά μια απόφαση, η οποία όχι μόνο ευνοεί την κυρία εισαγγελέα Διαφθοράς, αλλά και με έναν τρόπο τής δίνει τη δυνατότητα να λύσει κάτι εκκρεμότητες που έχει (αν δεν το έχει κάνει ήδη, δηλαδή) με περιπτώσεις που διερευνά ή διερευνούσε.

Εξηγούμαι ίνα μη παρεξηγηθώ, και δεν το θέλω, διότι πού να μπλέκεις τώρα, δεν είναι ούτε η ώρα ούτε το κλίμα κατάλληλο…

Αναστολή

Ο δεύτερος νόμος που ψήφισε η κυβέρνηση της ΝουΔου μέσα στον Αύγουστο ήταν αυτός που επέλυε τα προβλήματα στη διοίκηση των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τα οποία δημιούργησε εκείνος ο απίθανος φωστήρας Σκουρλέτης ως υπουργός Εσωτερικών με τον περίφημο Κλεισθένη του (μαγάρισε, πανάθεμά τον, και το όνομα του πατέρα της αθηναϊκής δημοκρατίας). Σε αυτόν τον νόμο, που έλαβε αρίθμηση 4623/19, όλως τυχαίως παρεισέφρησε με το άρθρο 97 διάταξη η οποία αναφέρει τα ακόλουθα ακαταλαβίστικα για όλους εμάς τους απλούς πολίτες: «Κατ' εξαίρεση, η ισχύς των διατάξεων των άρθρων 35 και 36 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (Ν. 4620/2019) αναστέλλεται μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2019. Μέχρι τότε, επαναφέρονται σε ισχύ οι διατάξεις των άρθρων 1 και 2 παρ. 1 του Ν. 4022/2011 σε συνδυασμό με τα άρθρα 13 περίπτωση α' και 263Α του Ποινικού Κώδικα, όσον αφορά τις αρμοδιότητες του Εισαγγελέα Εγκλημάτων Διαφθοράς, ως ίσχυαν πριν από την κατάργησή τους με το άρθρο 586 περιπτώσεις α' και γ' του Ν. 4620/2019 "Κύρωση Κώδικα Ποινικής Δικονομίας"».

Μπερδευτήκατε, ε; Κι εγώ επίσης. Ασε που, με το που το διάβασα όλο αυτό, μου πήγε το μυαλό στο περίφημο… «Διάταγμα» του Γιώργου Ζαμπέτα (σε στίχους του Νίκου Μπακογιάννη), το οποίο αναφέρει τα εξής - για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι:

Διάταγμα πρώτον
Παράγραφος 100

Εβγάλανε διάταγμα
να κλείνουμε στις δύο
Ελλάδα μου, σε σάξανε
σωστό γεροκομείο

Διάταγμα δεύτερον
Παράγραφος 1122

Το διάταγμα το έβγαλε
ο Μήτσος και ο Τάκης
ο μπρόκολας, ο σέσκουλας
ο μπάμιας κι ο σπανάκης

Διάταγμα τρίτον
Κάθετος 4, παράγραφος 8

Πολλά τα διατάγματα
μα τίποτα δεν τρέχει
και όσο να φωνάζουμε
για κείνους πέρα βρέχει

Διάταγμα τέταρτον
Εδάφιον 1623

Μα ο καιρός πλησίασε
και θα μας θυμηθούνε
εδώ δεν έπρεπε ποτέ
έτσι να ξηγηθούνε!!

(Στο τέλος θα αναφέρω μια μικρή ιστορία για το πώς γράφτηκε το «Διάταγμα» και τι αφορούσε…)

Το επίμαχο άρθρο

Επανέρχομαι (μετά τον Ζαμπέτα): ακαταλαβίστικα για μας, όχι όμως για τον παιχταρά, τον... Μέσι της νομικής επιστήμης, που προανέφερα. Που μου άνοιξε τα μάτια και με προέτρεψε να αναζητήσω την άκρη στον Νόμο 4620/19, τον τελευταίο που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν εγκαταλείψει την εξουσία (και στενοχωρηθούμε όλοι...) και αφορά τους νέους Κώδικες Ποινικής Δικονομίας.

Τι αναφέρει το άρθρο 35, του οποίου ανεστάλη η ισχύς για 51 ημέρες (ο νόμος ΝουΔου ψηφίστηκε και ισχύει από τις 9 Αυγούστου); Τα ακόλουθα:

«Για τη διερεύνηση των υποθέσεων που ανήκουν στην αρμοδιότητά του ο εισαγγελέας εγκλημάτων διαφθοράς παραγγέλλει τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, μετά το πέρας της οποίας ενεργεί σύμφωνα με όσα ορίζονται στο άρθρο 43 και παραγγέλλει στον αρμόδιο εισαγγελέα Πλημμελειοδικών την άσκηση ποινικής δίωξης».

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Οτι ο νόμος ΣΥΡΙΖΑ με τους καινούργιους Κώδικες αφαιρούσε από την εισαγγελέα Διαφθοράς κυρία Τουλουπάκη τη δυνατότητα να διενεργεί εκείνη ανακρίσεις και να ασκεί διώξεις κατά το δοκούν, όπως συνέβαινε έως τώρα, και όριζε ότι αντ' αυτού πρέπει να αναθέτει τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης σε εισαγγελέα Πλημμελειοδικών. Και εφόσον ΕΚΕΙΝΟΣ/Η καταλήγει σε κάποιο συμπέρασμα για την υπόθεση που ανέλαβε, να επιστρέφει τον φάκελο στην όποια κυρία Τουλουπάκη και εκείνη με τη σειρά της να ζητάει την άσκηση ποινικής δίωξης εφόσον συντρέχουν λόγοι. Αν δεν συντρέχουν αυτοί οι λόγοι, πρέπει να στέλνει τον φάκελο στον προϊστάμενό της αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου με αιτιολογημένη έκθεση.

Κάτι «παίζει»

Ποιος θα μας απαντήσει λοιπόν από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας γιατί δόθηκε στην κυρία Τουλουπάκη η ευχέρεια των 51 ημερών (9 Αυγούστου μέχρι 30 Σεπτεμβρίου) πρώτον να εξακολουθεί να έχει την αρμοδιότητα επί υποθέσεων που αφορούν νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (λ.χ. τράπεζες) και δεύτερον να ασκεί διώξεις κατά το δοκούν; 

Τι (μας) κρύβουν; Οτι υποκρύπτεται κάποιου είδους συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης και της κυρίας Τουλουπάκη, δεν το συζητώ καν. Είναι ηλίου φαεινότερον. Διότι δεν μπορώ να φανταστώ ότι έτσι ξαφνικά, εκεί που καθόταν μια μέρα στο γραφείο του στο ελεεινό από αισθητικής απόψεως κτίριο της Μεσογείων, όπου στεγάζεται το υπουργείο Δικαιοσύνης, ο Κώστας Τσιάρας, ο εκ Καρδίτσης ορμώμενος, ιατρός το επάγγελμα, υπουργός Δικαιοσύνης, είπε, δεν καταθέτω μια ρύθμιση να αναστείλω την ισχύ του νόμου ΣΥΡΙΖΑ για τις αρμοδιότητες της Τουλουπάκη μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου; Μας έχει συμπεριφερθεί άλλωστε τόσο καλά. Κρέμασε στα «μανταλάκια» ως εμπλεκομένους στο σκάνδαλο της Novartis έναν πρώην πρωθυπουργό μας, τον νυν αντιπρόεδρο της κυβέρνησής μας, τον πρώην επίτροπό μας και παρ' ολίγον πρόεδρο της Δημοκρατίας και τέσσερις υπουργούς μας. Μόνο!

Κάτι «παίζει». Σίγουρα. Το τι «παίζει», το αναζητώ. Πιθανόν να φανεί τις επόμενες ημέρες. Με τη γνωστοποίηση τυχόν ποινικών διώξεων. Οχι απαραίτητα κατά πολιτικών. Υπάρχουν, ας πούμε, και τραπεζίτες. Ή επιχειρηματίες…

Το «Διάταγμα»

Υποσχέθηκα ότι θα αναφέρω την ιστορία με το «Διάταγμα» του Ζαμπέτα και θα το κάνω. Το 1992 λοιπόν, επί πρωθυπουργίας Κων. Μητσοτάκη, πατρός Κυριάκου, η κυβέρνηση έλαβε την απόφαση να κλείνει τα μπουζούκια στις 2 τη νύχτα με τη λογική ότι η λειτουργία τους ως τα ξημερώματα μείωνε την... παραγωγικότητα της χώρας. Ο Ζαμπέτας εκείνο τον καιρό τραγουδούσε στη Φαντασία, ένα κέντρο στο ύψος του παλιού αεροδρομίου, το οποίο κατεδάφισε αργότερα, το 2009, εν επισήμω τελετή, ο Γιώργος Παπανδρέου - αυτός, για να απελευθερώσει την πρόσβαση προς την παραλία, η οποία, σημειωτέον, σήμερα έχει... τρία νυχτερινά μαγαζιά στο σημείο!..

Ο Ζαμπέτας που δεν μπορούσε με τίποτε να χωνέψει την κυβερνητική απόφαση κάθισε και έγραψε το «Διάταγμα» σε στίχους του Νίκου Μπακογιάννη, αδελφού του Παύλου. Το τραγούδι έγινε ύμνος της νύχτας και ένα βράδυ στη Φαντασία εμφανίστηκε ξαφνικά ο Μητσοτάκης, ο οποίος θέλησε να ακούσει το «Διάταγμα» από τον Ζαμπέτα, ο οποίος φυσικά και του το αφιέρωσε…