"...Τι δηλούν όλα αυτά; Οτι μαζί με τα οφίκια της διακυβέρνησης απομακρύνθηκε η ανοχή στις προσωπικές πολιτικές Τσίπρα - εικάζω και στους φίλους του. Κι ότι ξύπνησαν οι συνιστώσες, που εκ παραδόσεως κρατάνε τα ιερά εξαπτέρυγα του αριστερού σκευοφυλακίου. Με άλλα λόγια, η κομματική ορθοδοξία αρχίζει να πλαγιοκοπά τον ηγετικό μηχανισμό Τσίπρα στο κόμμα, θεωρώντας ότι δεν είναι αρκετός να επαναφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ σε τροχιά εξουσίας...."

"ΤΑ ΝΕΑ", 26/09/19

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

Οσο περνά ο καιρός, τόσο ο Αλέξης Τσίπρας καταλαβαίνει ότι ο καιρός της δόξας παρήλθε. Θα απολαμβάνει μεν κάποια ωραία ταξίδια, στη λίμνη Κόμο, στην Ιταλία ή σε μερικούς ακόμα προορισμούς όπου έχουν ακόμα ζήτηση αριστερές φίρμες, αλλά στην Ελλάδα ο δρόμος δεν είναι ορθάνοιχτος. Το αντίθετο. Σαν να μην έφταναν τα ήδη γνωστά μέτωπα με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο ή με τον Πάνο Σκουρλέτη, έχουν ανοίξει νταραβέρια ακόμα και με τον Πάνο Λάμπρου, ο οποίος καλεί τους συντρόφους του να αλλάξουν τον ηγετικό συγκεντρωτισμό.

Τι δηλούν όλα αυτά; Οτι μαζί με τα οφίκια της διακυβέρνησης απομακρύνθηκε η ανοχή στις προσωπικές πολιτικές Τσίπρα - εικάζω και στους φίλους του. Κι ότι ξύπνησαν οι συνιστώσες, που εκ παραδόσεως κρατάνε τα ιερά εξαπτέρυγα του αριστερού σκευοφυλακίου. Με άλλα λόγια, η κομματική ορθοδοξία αρχίζει να πλαγιοκοπά τον ηγετικό μηχανισμό Τσίπρα στο κόμμα, θεωρώντας ότι δεν είναι αρκετός να επαναφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ σε τροχιά εξουσίας.

Δεν είναι η πρώτη φορά που τα πράγματα εξελίσσονται με αυτό τον τρόπο στην Αριστερά. Συμβαίνει όταν μικραίνει η πίτα της εξουσίας να ανασύρονται τα ιδεολογικά και τα πολιτικά πάθη. Και να διεκδικούν τον χώρο που είχαν στο παρελθόν - και μαζί την ιδεολογική καθαρότητά τους, γενικά το δικό τους δοβλέτι. Συνήθως, κάποιες ομάδες αποχωρούν από το αρχικό σχήμα για να διαγράψουν την προσωπική πορεία τους. Φυσικά, το αρχικό σχήμα, το σχήμα που έχει το ισχυρότερο σήμα κατατεθέν (εν προκειμένω, αυτό είναι ο ίδιος ο Τσίπρας), συνεχίζει να υπάρχει, κατέχοντας τη μερίδα του λέοντος των παλαιών οπαδών και ψηφοφόρων. Αλλά η δυναμική του αρχικού σχήματος εκ των πραγμάτων μικραίνει, ενώ αρχίζει και γίνεται βραχνάς η κριτική από τα αριστερά - από παλαιούς συντρόφους «πιο αριστερούς».

Ο Τσίπρας διαθέτει τη διορατικότητα να δει αυτό που έρχεται - άλλωστε μετρά σοβαρές απώλειες προς την πλευρά του κόμματος Βαρουφάκη. Θα προσπαθήσει να τρενάρει τις εξελίξεις αλλά, κάποια στιγμή, δεν θα αποφύγει να συγκρουστεί. Θα προτιμούσε, όταν έρθει εκείνη η ώρα, το κόμμα του να έχει οριστικοποιήσει τη νέα ταυτότητα και να έχει έναν στιβαρό μηχανισμό.

Εύκολο; Δύσκολο. Η νέα ταυτότητα είναι υπονομευμένη από δεξιά κι αριστερά: από τον Πολάκη αλλά και από τον Παπαχριστόπουλο. Αλλά, κυρίως, από το κυβερνητικό παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ - και ιδίως από το τρίτο Μνημόνιο. Καλά ξεμπερδέματα.