Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
 |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 26/10/16
Μια επιστολή...
|
Μία επιστολή που άφησε ο πατέρας Μπους στο γραφείο του για τον Μπιλ Κλίντον, όταν τον διαδέχθηκε στην προεδρία, κυκλοφορεί ευρύτατα στο Διαδίκτυο τις τελευταίες ημέρες. Εγραφε ο Τζορτζ Μπους:
«Αγαπητέ Μπιλ, όταν μπήκα σε αυτό το γραφείο σήμερα ένιωσα την ίδια αίσθηση δέους και θαυμασμού που είχα αισθανθεί πριν από τέσσερα χρόνια. Ξέρω ότι και εσύ θα νιώσεις το ίδιο. Σου εύχομαι κάθε ευτυχία. Ποτέ δεν ένιωσα τη μοναξιά που έχουν περιγράψει κάποιοι πρόεδροι. Πάντοτε θα υπάρχουν δύσκολοι καιροί, που θα γίνονται δυσκολότεροι από την κριτική που εσύ θα θεωρείς άδικη. Δεν είμαι πολύ καλός στο να δίνω συμβουλές, αλλά μην αφήσεις τους επικριτές σου να σε αποθαρρύνουν ή να σε βγάλουν από την πορεία σου.
Οταν θα διαβάσεις αυτό το σημείωμα θα είσαι ο πρόεδρός μας. Σου εύχομαι κάθε καλό. Εύχομαι το ίδιο για την οικογένειά σου. Η δική σου επιτυχία είναι η επιτυχία και της χώρας. Σε στηρίζω. Καλή τύχη. Τζορτζ».
Διαβάζοντας αυτό το κείμενο, αναρωτιέσαι ποια συστημική αποτυχία έχει οδηγήσει το αμερικανικό σύστημα στο σημερινό επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης, καθώς ένας υποψήφιος μεγάλου κόμματος απειλεί τον άλλο ότι «θα τον βάλει φυλακή». Ή, ακόμη περισσότερο, στο σημείο ο ίδιος υποψήφιος να διακηρύσσει ότι θα αμφισβητήσει το εκλογικό αποτέλεσμα, πράγμα πρωτόγνωρο για μια ώριμη δυτική δημοκρατία.
Αυτά που βιώνει, βεβαίως, σήμερα η Αμερική τα έχουμε περάσει σε μεγάλες δόσεις αρκετά χρόνια πριν: το αγεφύρωτο ρήγμα μεταξύ ελίτ και κοινωνίας, την άλογη οργή και ροπή προς το ακραίο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τη διασπορά των θεωριών συνωμοσίας κόντρα σε κάθε «συστημικό» μέσο, την πόλωση χωρίς όρια. Δεν είμαστε μόνοι μας πια στην αγριότητα της πολιτικής μας ζωής, δυστυχώς.
Οπότε δυσκολεύομαι να απαντήσω στο δεύτερο ερώτημα που μου γεννήθηκε διαβάζοντας την επιστολή Μπους, αν δηλαδή θα μας αξιώσει ο Θεός να αφήσει κάποιος φωτισμένος ηγέτης μια ανάλογη επιστολή στο γραφείο του στο Μαξίμου την ημέρα που θα το αποχαιρετά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου