"...Κορυφαίο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών το οποίο ρωτήθηκε αναφορικά με το εάν έχει ήδη τεθεί θέμα νέας μείωσης του αφορολόγητου ορίου στο πλαίσιο της τρέχουσας διαδικασίας αξιολόγησης, απάντησε αρνητικά. Επιχείρησε παράλληλα να υποβαθμίσει την προτροπή της Παγκόσμιας Τράπεζας για μείωση του αφορολογήτου στα 5.000 ευρώ προκειμένου να εξευρεθούν κονδύλια χρηματοδότησης των κοινωνικών επιδομάτων, σημειώνοντας ότι «είναι μία από τις προτάσεις της Τράπεζας, η οποία έχει κάνει πολλές προτάσεις». Ετερο κυβερνητικό στέλεχος την ίδια ώρα, όμως, τόνιζε με νόημα ότι «η κυβέρνηση δεν αντέχει να μειώσει ούτε ένα ευρώ περαιτέρω το αφορολόγητο»..."

Το κύριο θέμα από "ΤΑ ΝΕΑ"+τα εσωτερικά ρεπορτάζ

"ΤΑ ΝΕΑ", 24/10/16

"ΤΑ ΝΕΑ", 24/10/16

Επιστρέφει ο εφιάλτης του αφορολογήτου
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ξαναχτυπά βάζοντας πάλι στο τραπέζι ζήτημα νέας μείωσης του ορίου

Της Έλενας Λάσκαρη

Τον περασμένο Απρίλιο, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος δήλωνε σε συνέντευξη Τύπου ότι δεν είναι διατεθειμένος να καταθέσει στη Βουλή νομοσχέδιο με αφορολόγητο χαμηλότερο από τα 9.100 ευρώ, το οποίο αποτελούσε την κυβερνητική πρόταση στο πλαίσιο εξεύρεσης πρόσθετων εσόδων ύψους 1% του ΑΕΠ από φόρους. Λίγο αργότερα, τον Μάιο, ψηφίστηκε αφορολόγητο όριο μειωμένο έως και τα 8.636 για φορολογούμενο χωρίς παιδιά.
Ο υπουργός Οικονομικών, μιλώντας τότε στη Βουλή, είχε κάνει λόγο για «συμβιβασμό ο οποίος προστατεύει τις οικογένειες με παιδιά». Είχε μάλιστα σημειώσει με νόημα ότι «μια αριστερή κυβέρνηση κράτησε το υψηλότερο αφορολόγητο σχεδόν σε όλη την Ευρώπη»!

Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥ 3,5%. Μόλις λίγους μήνες αργότερα, ο εφιάλτης του αφορολογήτου απειλεί να επανέλθει. Οπως σημειώνει στα «ΝΕΑ» πηγή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, «εάν οι Ευρωπαίοι συμφωνήσουν σε μείωση του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα στο 1,5% το 2018, αντί για 3,5% του ΑΕΠ, τότε δεν θα χρειαστούν πρόσθετα μέτρα. Αν όμως επιμείνουν στο 3,5%, θα χρειαστούν πρόσθετα μέτρα και το αφορολόγητο θα είναι στη λίστα».

Το πρόβλημα είναι ότι μέχρι σήμερα το ευρωπαϊκό σκέλος των δανειστών δεν έχει δείξει την παραμικρή διάθεση προσαρμογής των στόχων για το πρωτογενές πλεόνασμα και επιμένει στην κατάθεση Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος για την περίοδο έως το 2020, με στόχο 3,5% του ΑΕΠ σε ετήσια βάση, κάθε χρονιά από το 2018 και μετά. Γι' αυτόν τον λόγο, άλλωστε, το υπουργείο Οικονομικών εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο αναβολής της κατάθεσης του Μεσοπρόθεσμου έως τις αρχές του 2017, φιλοδοξώντας ότι στο μεταξύ θα έχει διευθετηθεί το θέμα του χρέους και θα έχουν χαμηλώσει οι στόχοι για τα πλεονάσματα.

Κορυφαίο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών το οποίο ρωτήθηκε αναφορικά με το εάν έχει ήδη τεθεί θέμα νέας μείωσης του αφορολόγητου ορίου στο πλαίσιο της τρέχουσας διαδικασίας αξιολόγησης, απάντησε αρνητικά. Επιχείρησε παράλληλα να υποβαθμίσει την προτροπή της Παγκόσμιας Τράπεζας για μείωση του αφορολογήτου στα 5.000 ευρώ προκειμένου να εξευρεθούν κονδύλια χρηματοδότησης των κοινωνικών επιδομάτων, σημειώνοντας ότι «είναι μία από τις προτάσεις της Τράπεζας, η οποία έχει κάνει πολλές προτάσεις».

Ετερο κυβερνητικό στέλεχος την ίδια ώρα, όμως, τόνιζε με νόημα ότι «η κυβέρνηση δεν αντέχει να μειώσει ούτε ένα ευρώ περαιτέρω το αφορολόγητο».

Πάγια θέση. Οι θέσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αναφορικά με το αφορολόγητο όριο, δεν είναι καινούργιες. Και στο πλαίσιο της πρώτης αξιολόγησης του προγράμματος, η πλευρά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ήταν εκείνη η οποία επέμενε στην όσο το δυνατό μεγαλύτερη συρρίκνωσή του, με το επιχείρημα της διεύρυνσης της φορολογικής βάσης.

Το όριο των 5.000 ευρώ είχε πέσει στο τραπέζι, αλλά οι πιέσεις αποκρούστηκαν την περασμένη άνοιξη εξαιτίας της περιορισμένης (σχετικά) βαρύτητας των πιέσεων του ΔΝΤ στη διαπραγμάτευση, δεδομένου ότι ο ρόλος του επί του παρόντος είναι περισσότερο συμβουλευτικός. Δεν μετέχει στο τρίτο πρόγραμμα με χρηματοδότηση, επομένως η πιο διαλλακτική πλευρά των Ευρωπαίων στο συγκεκριμένο ζήτημα οδήγησε, με εκατέρωθεν υποχωρήσεις, σε έναν συμβιβασμό.

Αυτό βέβαια καθόλου δεν σημαίνει πως με την πρώτη ευκαιρία το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν θα επανέλθει στην πάγια θέση του για περαιτέρω μείωση του αφορολογήτου.

Στην τελευταία έκθεσή του, στις 23 Σεπτεμβρίου - στο πλαίσιο της λεγόμενης αξιολόγησης του άρθρου 4 - το ΔΝΤ τόνιζε ότι οι φορολογικές μεταρρυθμίσεις βασίζονται κατά πολύ στην αύξηση των φορολογικών συντελεστών, η οποία δημιουργεί αντικίνητρα στην εργασία στην επίσημη οικονομία. Επιπλέον, τόνιζε ότι η μεταρρύθμιση στη φορολογία εισοδήματος δεν έχει αντιμετωπίσει τις πολύ γενναιόδωρες φορολογικές απαλλαγές στην Ελλάδα, οι οποίες επιτρέπουν σε πάνω από τους μισούς μισθωτούς να εξαιρούνται από τη φορολογία εισοδήματος, σε σύγκριση με το 8% στην ευρωζώνη. Αυτές οι «πολύ γενναιόδωρες φορολογικές απαλλαγές» δεν είναι άλλες από το αφορολόγητο όριο, το οποίο θεωρείται ακόμα πολύ υψηλό.

Κατά τη συνταγή του ΔΝΤ, «οι Αρχές πρέπει να μειώσουν τους φορολογικούς συντελεστές (και τους συντελεστές των ασφαλιστικών εισφορών), να μειώσουν τις γενναιόδωρες απαλλαγές στη φορολογία εισοδήματος και να εξαλείψουν τις υπόλοιπες φορολογικές απαλλαγές που ωφελούν τους πλούσιους. Αυτή η πολιτική μπορεί να έχει ως τελικό αποτέλεσμα την πιο δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών».

ΟΙ ΚΛΙΜΑΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟ 2016. Μετά τις πρόσφατες ανατροπές στο μέτωπο του αφορολογήτου, τα εισοδήματα μισθωτών, συνταξιούχων και αγροτών για το 2016 θα φορολογηθούν με ενιαία κλίμακα και έκπτωση φόρου 1.900 ευρώ για φορολογούμενο χωρίς παιδιά (έμμεσο αφορολόγητο 8.636 ευρώ), 1.950 ευρώ για φορολογούμενο με ένα παιδί (έμμεσο αφορολόγητο 8.863 ευρώ), 2.000 ευρώ για φορολογούμενο με δύο παιδιά (έμμεσο αφορολόγητο 9.090 ευρώ) και 2.100 ευρώ για φορολογούμενο με τρία ή περισσότερα παιδιά (έμμεσο αφορολόγητο 9.545 ευρώ). Για τους ελεύθερους επαγγελματίες δεν υπάρχει η παραμικρή πρόβλεψη αφορολογήτου. Τα φετινά εισοδήματά τους θα φορολογηθούν με την κλίμακα των μισθωτών (συντελεστές από 22% έως και 45%) αλλά χωρίς την έκπτωση φόρου των 1.900-2.100 ευρώ.


ΑΓΚΑΘΙΑ Ο ΚΑΤΩΤΑΤΟΣ ΜΙΣΘΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ
Σκληρό ροκ για τα εργασιακά από τους θεσμούς

Του Ηλία Γεωργάκη

Σκληρή στάση κρατούν οι θεσμοί για τα εργασιακά και όλα βρίσκονται στο τραπέζι με κυρίαρχα το καυτό ζήτημα του κατώτατου μισθού, τις ομαδικές απολύσεις και τον συνδικαλιστικό νόμο, όπως προκύπτει από τη σημερινή συνάντηση των θεσμών με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας.

Σύμφωνα με τον υπουργό Εργασίας Γιώργο Κατρούγκαλο, αυτή η πρώτη συνάντηση ήταν διερευνητική και δεν κατέληξε κάπου ενώ η άλλη πλευρά εξέφρασε τις γνωστές απόψεις της τονίζοντας πως «η ακραία πλευρά εξέφρασε ακραίες θέσεις». Οι θεσμοί χαρακτηρίζουν «στρεβλό» το παλιό σύστημα συλλογικών διαπραγματεύσεων, που θέλει να επαναφέρει η κυβέρνηση. Σύγκλιση υπήρξε μόνο στη γενική αρχή ότι για κάποια θέματα θα πρέπει να γίνουν σεβαστές δικαστικές αποφάσεις που είτε έχουν εκδοθεί (όπως για τη διαιτησία εργατικών διαφορών) είτε αναμένεται να εκδοθούν (όπως για τις συλλογικές συμβάσεις και τις ομαδικές απολύσεις).

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δανειστές προβάλλουν ως βασικές θέσεις πολιτικές που διευρύνουν την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας όπως: α) καθήλωση των μισθών και ειδικά του κατώτατου, β) διεύρυνση της μερικής απασχόλησης με νέες, πιο ευέλικτες μορφές, γ) απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, δ) αλλαγή συγκεκριμένων διατάξεων του συνδικαλιστικού Νόμου 1264/1982 και ε) δραστικός περιορισμός των κλαδικών συμβάσεων μέσα από τη θεσμική ανάδειξη των επιχειρησιακών ως ισχυρότερων συλλογικών ρυθμίσεων, έναντι των κλαδικών ή των ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων. Εδώ πρέπει να τονιστεί ότι στόχος της κυβέρνησης είναι η επαναφορά των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, η διασφάλιση των συνδικαλιστικών ελευθεριών και η προστασία των εργαζομένων από την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων.

Ο ΟΔΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΩΝ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ. Ειδικότερα - όπως προκύπτει και από τη χθεσινή πρώτη συνάντηση των θεσμών με τον υπουργό Εργασίας (νέα διπλή συνάντηση θα γίνει την Πέμπτη) - η ατζέντα των συζητήσεων περιλαμβάνει τα εξής:

1. Καθήλωση των μισθών και ειδικά του κατώτατου. Οι εκπρόσωποι των δανειστών θεωρούν πως ο μισθός πρέπει να αποφασίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση και ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων να είναι συμβουλευτικός. Μάλιστα το ΔΝΤ έχει εκτιμήσει πως ο κατώτατος μισθός παραμένει υψηλότερος σε σύγκριση με ανταγωνίστριες χώρες της Ελλάδας ως ποσοστό του ΑΕΠ, ενώ η δομή του είναι εξαιρετικά περίπλοκη λόγω τριετιών, επιδομάτων κ.λπ. και θεωρεί πως πρέπει να είναι ένα μοναδιαίο ποσό αναφοράς.

2. Απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων. Ζητούν να αυξηθούν τα όρια πέραν των οποίων οι απολύσεις λογίζονται ομαδικές και να καταργηθεί το δικαίωμα διοικητικής έγκρισης - δηλαδή το βέτο - που διατηρεί ο υπουργός Εργασίας επί των ομαδικών απολύσεων. Το θέμα των ομαδικών απολύσεων ανακινήθηκε μετά την εισήγηση του Γενικού Εισαγγελέα Νιλς Βαλ, ο οποίος επισημαίνει ότι οι απαιτήσεις της ελληνικής νομοθεσίας του 1983 που θέλουν από τους εργοδότες να λαμβάνουν διοικητική έγκριση πριν από μια ομαδική απόλυση - έγκριση που εξαρτάται από τις συνθήκες της αγοράς εργασίας, την κατάσταση της επιχείρησης και το συμφέρον της εθνικής οικονομίας - δεν συνάδουν με το ευρωπαϊκό πλαίσιο. Βάσει του νόμου που ισχύει σήμερα, ομαδικές απολύσεις θεωρούνται όσες γίνονται από επιχειρήσεις που απασχολούν περισσότερους από 20 εργαζομένους για λόγους που δεν αφορούν το πρόσωπο των απολυομένων.

3. Αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου. Επιμένουν στην αλλαγή του τρόπου λήψης των αποφάσεων για απεργιακές κινητοποιήσεις ώστε να απαιτείται το 50%+1 των μελών του συνδικάτου. Δηλαδή, η κήρυξη απεργίας θα προϋποθέτει τη σύγκληση γενικής συνέλευσης και τη συμμετοχή της πλειοψηφίας των εργαζομένων στη λήψη της απόφασης. Μάλιστα το 50%+1 ζητούν να εφαρμοστεί και στην περίπτωση απόφασης για απεργιακή κινητοποίηση σε επίπεδο επιχείρησης.
4. Ανταπεργία: όσον αφορά το δικαίωμα των εργοδοτών στην ανταπεργία (lockout) δεν ζητούν να το αποκτήσουν στη χώρα μας οι εργοδοτικές οργανώσεις.

Η διαπραγμάτευση άρχισε, οι διαφωνίες παραμένουν

Των Ειρήνης Χρυσολωρά και Δήμητρας Σκούφου

Με τις δύο πλευρές να επιβεβαιώνουν τις διαφωνίες τους στα δύο πρώτα θέματα που τέθηκαν στο τραπέζι, τον ακατάσχετο λογαριασμό και τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, άρχισε η διαπραγμάτευση κυβέρνησης και δανειστών για τη δεύτερη αξιολόγηση.

Οι δυσκολίες προβλέπεται να κλιμακωθούν όταν η συζήτηση θα εισχωρήσει βαθύτερα στα πιο ευαίσθητα θέματα και κυρίως στο Εργασιακό.

Η κυβέρνηση ωστόσο πιέζεται να τελειώσει την αξιολόγηση προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για τη ρύθμιση του χρέους και την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας

Αξιωματούχος του υπουργείου Οικονομικών είπε χθες ότι στόχος είναι να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση έως το Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου. Σημειωτέον ότι οι εκπρόσωποι των θεσμών θα παραμείνουν στην Αθήνα ώς την Πέμπτη 27 Οκτωβρίου. Θα αναχωρήσουν την Παρασκευή, με στόχο να επανέλθουν το δεύτερο δεκαήμερο του Νοεμβρίου για τις τελικές συζητήσεις. Ετσι, θα απομένουν περίπου 20 ημέρες για να κλείσει η αξιολόγηση έως το Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου.

ΟΙ ΟΦΕΙΛΕΣ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ. Στο θέμα της εξωδικαστικής ρύθμισης των οφειλών των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων τα σημεία διαφωνίας των δύο πλευρών επικεντρώνονται:
- Στα κριτήρια βιωσιμότητας μιας επιχείρησης ώστε να κάνει χρήση των ευεργετικών ρυθμίσεων που θα περιλαμβάνει ο εξωδικαστικός συμβιβασμός.
- Στο κούρεμα των χρεών. Στο τραπέζι βρίσκεται το ζήτημα εάν θα εξαιρούνται του κουρέματος φόροι προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. Οι δύο πλευρές συμφωνούν ότι θα πρέπει να μπορούν να γίνονται διαγραφές και σε χρέη προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. Μάλιστα υπάρχει η πρόταση να ισχύει ανάλογη μεταχείριση σε περίπτωση κουρέματος των χρεών προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία με τις τράπεζες και τους άλλους πιστωτές. Κάτι τέτοιο προβλέπεται στις τροποποιήσεις του πτωχευτικού κώδικα που βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση. 

Σύμφωνα με πληροφορίες όμως, κατά τη χθεσινή συνάντηση οι εκπρόσωποι της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων εξέφρασαν διαφωνίες υποστηρίζοντας ότι σε περίπτωση κουρέματος των χρεών προς το Δημόσιο αυτό θα πρέπει να αφορά μόνο πρόστιμα και προσαυξήσεις.
- Στην προστασία 2 έως 4 μηνών της επιχείρησης που συμμετέχει σε εξωδικαστικό συμβιβασμό από αναγκαστικά μέτρα (κατασχέσεις, δεσμεύσεις τραπεζικών λογαριασμών, πλειστηριασμούς κ.λπ.) που μπορεί να της επιβάλουν τρίτοι (προμηθευτές, πιστωτές, εργαζόμενοι κ.ά.). Η ελληνική πλευρά θεωρεί ότι αυτό είναι αναγκαίο για να μπορεί να προχωρήσει ο εξωδικαστικός συμβιβασμός με τους δανειστές να εκφράζουν κάθετη διαφωνία.
- Στη διάρκεια της ρύθμισης. Η ελληνική πλευρά έχει αφήσει να διαφανεί ότι η πρότασή της είναι οι ρυθμίσεις του εξωδικαστικού συμβιβασμού να έχουν διάρκεια δύο ετών - οι δανειστές υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να είναι σημαντικά μικρότερη.