Από τον "Μικροπολιτικό"
Τίνος είναι, σύντροφε, η Κουμουνδούρου;
Τελετή δεν έγινε. Ούτε καν ανακοινώσεις. Το χαρμόσυνο έλαβε χώρα σε πλήρη μυστικότητα. Περιήλθε όμως σε γνώση μου και σας το μεταφέρω. Από 21ης Μαρτίου του 2016 φαίνεται να κατοχυρώνεται και τυπικά η κυριότητα του ΣΥΡΙΖΑ επί του κτιρίου της Κουμουνδούρου. Η λέξη-κλειδί είναι το «φαίνεται». Γιατί; Η απάντηση απαιτεί μια μικρή - ή μάλλον όχι και τόσο μικρή - αναδρομή.
Το εξαώροφο κτίριο είχε αγοραστεί το 1990 από την Ελληνική Αριστερά (ΕΑΡ) αντί 115 εκατομμυρίων δραχμών. Θυμίζω ότι την ΕΑΡ εκπροσωπούσαν στις συναλλαγές της ο πρόεδρός της Λεωνίδας Κύρκοςκαι ο γραμματέας της Φώτης Κουβέλης, που εικονίζονται κάτω σε φωτογραφία της εποχής. Το κόμμα πλήρωσε τα 35 από τα 115 εκατομμύρια τοις μετρητοίς. Τα υπόλοιπα 80 εκατ. καλύφθηκαν με ισόποσο δάνειο από την Ιονική Τράπεζα.
Το χρέος της ΕΑΡ και η εξόφληση
Δεν θα σας κουράσω με την περιπέτεια του δανείου της ΕΑΡ. Θα πω μόνο ότι, σύμφωνα με καταγεγραμμένη στον Τύπο («Το Βήμα», 13/6/2010) μαρτυρία του Νίκου Κωνσταντόπουλου, η τράπεζα δεν είχε πάρει δραχμή μέχρι το 1996, οπότε εκείνος, ως πρόεδρος του Συνασπισμού, ήρθε σε εξωδικαστικό συμβιβασμό για τμηματική καταβολή 175 εκατ. (η τράπεζα ζητούσε αρχικώς μαζί με τους τόκους υπερημερίας 450 εκατ., αλλά δέχτηκε να κουρέψει τις απαιτήσεις της στα 175 εκατ.). Σύμφωνα με τον Κωνσταντόπουλο, ο ΣΥΝ τήρησε μέχρι αποπληρωμής τον διακανονισμό χάρη στον οβολό των μελών του.
Και τότε; Γιατί χρειάστηκε είκοσι χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να αιτηθεί - διά του προέδρου του - τη μεταγραφή του ακινήτου στο όνομά του; Διότι - θα διακινδυνεύσω εγώ την απάντηση - η διαδοχή από την ΕΑΡ στον Συνασπισμό νομικά δεν είναι καθόλου αυτονόητη υπόθεση.
Η ΕΑΡ ως κόμμα και ως νομικό πρόσωπο έπαψε να υπάρχει εκεί γύρω στο 1992, οπότε ιδρύθηκε ο Συνασπισμός. Το ότι ο Συνασπισμός απορρόφησε την ΕΑΡ προκύπτει μόνο πολιτικά. Ισως γι' αυτό κανείς δεν είχε μπει στον κόπο να ξεκαθαρίσει τους τίτλους ιδιοκτησίας της Κουμουνδούρου.
Ο Τσίπρας στο Υποθηκοφυλακείο
Αυτό το ξεκαθάρισμα αναγκάστηκε να επιχειρήσει μόλις τον περασμένο Μάρτιο ο Αλέξης Τσίπρας. Αναγκάστηκε, προκειμένου να διατηρήσει το περιλάλητο «ηθικό πλεονέκτημα» στη σταυροφορία που ο ίδιος ξεκίνησε για την αδειοδότηση των κομμάτων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ένα δάνειο από την Εθνική Τράπεζα, το οποίο υποτίθεται ότι είναι εξασφαλισμένο μέσω του ακινήτου της Κουμουνδούρου. Η δανειακή σύμβαση είχε συναφθεί το 2013, αλλά η προσημείωσή του μαθαίνω ότι δεν είχε γίνει. Και πώς να γίνει, όταν δεν υπήρχαν καν καθαροί τίτλοι;
Ομως, από τα στοιχεία που έχω στη διάθεσή μου προκύπτει ότι ούτε το όψιμο καθάρισμα είναι πολύ καθαρό. Προκειμένου να στηρίξει την αίτησή του προς το Υποθηκοφυλακείο Αθηνών, ο Τσίπραςπροσκόμισε ως δήθεν τίτλους κάτι βεβαιώσεις της Βουλής. Στις βεβαιώσεις αυτές αναφέρεται υπό ποια επωνυμία πήρε μέρος σε κάθε εκλογική αναμέτρηση το πολιτικό υποκείμενο που στεγαζόταν στο κτίριο.
Ετσι, διά της αλλαγής επωνυμίας, ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπερνά τον σκόπελο της μεταβίβασης από το ένα νομικό πρόσωπο στο άλλο - ξεπερνώντας ταυτόχρονα και τον αναλογούντα φόρο.
Για την ακρίβεια, πρόκειται για τρεις αιτήσεις που ο Τσίπρας καταθέτει την ίδια ημέρα (21/3/2016). Με την πρώτη ζητεί να σημειωθεί στα βιβλία ότι η επωνυμία του κόμματος «Ελληνική Αριστερά» άλλαξε σε «Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου». Με τη δεύτερη ενημερώνει το Υποθηκοφυλακείο ότι ο «Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου» αναβαπτίστηκε σε «Συνασπισμό της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας». Και με την τρίτη αιτείται να καταχωριστεί η μετονομασία του «Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας» στον ενεργό «Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς» - για τους φίλους ΣΥΡΙΖΑ.
Κόμμα αγνώστου ονόματος...
Το πόσο βιαστικά έγινε η δουλειά αποδεικνύεται από το γεγονός ότι στις βεβαιώσεις της Βουλής κόμμα με την επωνυμία «Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας» δεν αναφέρεται πουθενά! Μπορεί επί Κωνσταντόπουλου να έλεγαν έτσι τον Συνασπισμό οι σύντροφοι μεταξύ τους, αλλά, σύμφωνα με τα αρχεία της Βουλής, το κόμμα κατέβηκε στις εκλογές του 2004 με την επωνυμία «Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς Ενωτικό Ψηφοδέλτιο».
Δηλαδή τι να πιστέψω; Να πιστέψω ότι η ανάγκη να επιδιορθωθεί το δανειακό προφίλ του ΣΥΡΙΖΑ ήταν τόσο επείγουσα, ώστε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός βρέθηκε στη θέση να διεκδικεί με την υπογραφή του κυριότητα για λογαριασμό ενός ανύπαρκτου νομικού προσώπου;
Οι απορίες μου για το θέμα δεν εξαντλούνται εδώ. Θα περιμένω όμως απαντήσεις, πριν επανέλθω.
 |
| "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ",28-30/10/16 |
Τελετή δεν έγινε. Ούτε καν ανακοινώσεις. Το χαρμόσυνο έλαβε χώρα σε πλήρη μυστικότητα. Περιήλθε όμως σε γνώση μου και σας το μεταφέρω. Από 21ης Μαρτίου του 2016 φαίνεται να κατοχυρώνεται και τυπικά η κυριότητα του ΣΥΡΙΖΑ επί του κτιρίου της Κουμουνδούρου. Η λέξη-κλειδί είναι το «φαίνεται». Γιατί; Η απάντηση απαιτεί μια μικρή - ή μάλλον όχι και τόσο μικρή - αναδρομή.
Το εξαώροφο κτίριο είχε αγοραστεί το 1990 από την Ελληνική Αριστερά (ΕΑΡ) αντί 115 εκατομμυρίων δραχμών. Θυμίζω ότι την ΕΑΡ εκπροσωπούσαν στις συναλλαγές της ο πρόεδρός της Λεωνίδας Κύρκοςκαι ο γραμματέας της Φώτης Κουβέλης, που εικονίζονται κάτω σε φωτογραφία της εποχής. Το κόμμα πλήρωσε τα 35 από τα 115 εκατομμύρια τοις μετρητοίς. Τα υπόλοιπα 80 εκατ. καλύφθηκαν με ισόποσο δάνειο από την Ιονική Τράπεζα.
Το χρέος της ΕΑΡ και η εξόφληση
Δεν θα σας κουράσω με την περιπέτεια του δανείου της ΕΑΡ. Θα πω μόνο ότι, σύμφωνα με καταγεγραμμένη στον Τύπο («Το Βήμα», 13/6/2010) μαρτυρία του Νίκου Κωνσταντόπουλου, η τράπεζα δεν είχε πάρει δραχμή μέχρι το 1996, οπότε εκείνος, ως πρόεδρος του Συνασπισμού, ήρθε σε εξωδικαστικό συμβιβασμό για τμηματική καταβολή 175 εκατ. (η τράπεζα ζητούσε αρχικώς μαζί με τους τόκους υπερημερίας 450 εκατ., αλλά δέχτηκε να κουρέψει τις απαιτήσεις της στα 175 εκατ.). Σύμφωνα με τον Κωνσταντόπουλο, ο ΣΥΝ τήρησε μέχρι αποπληρωμής τον διακανονισμό χάρη στον οβολό των μελών του.
Και τότε; Γιατί χρειάστηκε είκοσι χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να αιτηθεί - διά του προέδρου του - τη μεταγραφή του ακινήτου στο όνομά του; Διότι - θα διακινδυνεύσω εγώ την απάντηση - η διαδοχή από την ΕΑΡ στον Συνασπισμό νομικά δεν είναι καθόλου αυτονόητη υπόθεση.
Η ΕΑΡ ως κόμμα και ως νομικό πρόσωπο έπαψε να υπάρχει εκεί γύρω στο 1992, οπότε ιδρύθηκε ο Συνασπισμός. Το ότι ο Συνασπισμός απορρόφησε την ΕΑΡ προκύπτει μόνο πολιτικά. Ισως γι' αυτό κανείς δεν είχε μπει στον κόπο να ξεκαθαρίσει τους τίτλους ιδιοκτησίας της Κουμουνδούρου.
Ο Τσίπρας στο Υποθηκοφυλακείο
Αυτό το ξεκαθάρισμα αναγκάστηκε να επιχειρήσει μόλις τον περασμένο Μάρτιο ο Αλέξης Τσίπρας. Αναγκάστηκε, προκειμένου να διατηρήσει το περιλάλητο «ηθικό πλεονέκτημα» στη σταυροφορία που ο ίδιος ξεκίνησε για την αδειοδότηση των κομμάτων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ένα δάνειο από την Εθνική Τράπεζα, το οποίο υποτίθεται ότι είναι εξασφαλισμένο μέσω του ακινήτου της Κουμουνδούρου. Η δανειακή σύμβαση είχε συναφθεί το 2013, αλλά η προσημείωσή του μαθαίνω ότι δεν είχε γίνει. Και πώς να γίνει, όταν δεν υπήρχαν καν καθαροί τίτλοι;
Ομως, από τα στοιχεία που έχω στη διάθεσή μου προκύπτει ότι ούτε το όψιμο καθάρισμα είναι πολύ καθαρό. Προκειμένου να στηρίξει την αίτησή του προς το Υποθηκοφυλακείο Αθηνών, ο Τσίπραςπροσκόμισε ως δήθεν τίτλους κάτι βεβαιώσεις της Βουλής. Στις βεβαιώσεις αυτές αναφέρεται υπό ποια επωνυμία πήρε μέρος σε κάθε εκλογική αναμέτρηση το πολιτικό υποκείμενο που στεγαζόταν στο κτίριο.
Ετσι, διά της αλλαγής επωνυμίας, ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπερνά τον σκόπελο της μεταβίβασης από το ένα νομικό πρόσωπο στο άλλο - ξεπερνώντας ταυτόχρονα και τον αναλογούντα φόρο.
Για την ακρίβεια, πρόκειται για τρεις αιτήσεις που ο Τσίπρας καταθέτει την ίδια ημέρα (21/3/2016). Με την πρώτη ζητεί να σημειωθεί στα βιβλία ότι η επωνυμία του κόμματος «Ελληνική Αριστερά» άλλαξε σε «Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου». Με τη δεύτερη ενημερώνει το Υποθηκοφυλακείο ότι ο «Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου» αναβαπτίστηκε σε «Συνασπισμό της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας». Και με την τρίτη αιτείται να καταχωριστεί η μετονομασία του «Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας» στον ενεργό «Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς» - για τους φίλους ΣΥΡΙΖΑ.
Κόμμα αγνώστου ονόματος...
Το πόσο βιαστικά έγινε η δουλειά αποδεικνύεται από το γεγονός ότι στις βεβαιώσεις της Βουλής κόμμα με την επωνυμία «Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας» δεν αναφέρεται πουθενά! Μπορεί επί Κωνσταντόπουλου να έλεγαν έτσι τον Συνασπισμό οι σύντροφοι μεταξύ τους, αλλά, σύμφωνα με τα αρχεία της Βουλής, το κόμμα κατέβηκε στις εκλογές του 2004 με την επωνυμία «Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς Ενωτικό Ψηφοδέλτιο».
Δηλαδή τι να πιστέψω; Να πιστέψω ότι η ανάγκη να επιδιορθωθεί το δανειακό προφίλ του ΣΥΡΙΖΑ ήταν τόσο επείγουσα, ώστε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός βρέθηκε στη θέση να διεκδικεί με την υπογραφή του κυριότητα για λογαριασμό ενός ανύπαρκτου νομικού προσώπου;
Οι απορίες μου για το θέμα δεν εξαντλούνται εδώ. Θα περιμένω όμως απαντήσεις, πριν επανέλθω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου