Από "ΤΑ ΝΕΑ"
 |
| "ΤΑ ΝΕΑ", 06/06/24 |
 |
| "ΤΑ ΝΕΑ", 06/06/24 |
Οπως πολλοί είχαν διαβλέψει, κι εγώ επίσης ως ένας εξ αυτών, με πόθεν έσχες ξεκίνησε αυτή η βαρετή προεκλογική περίοδος, με πόθεν έσχες θα τελειώσει αύριο. Αν μάλιστα είχαμε και καμία εβδομάδα ακόμη περιθώριο, μπορεί να το βλέπαμε όλο αυτό να εξελίσσεται και ως κωμωδία σε πράξεις δύο, που λένε και στο θέατρο. Με τις εκατέρωθεν κατηγορίες να έχουν φτάσει πια στον πάτο του βαρελιού. Και με υπονοούμενα, τα οποία ασφαλώς δεν δίνουν πόντους ούτε στην πολιτική, ούτε σε εκείνους που τα διακινούν. Πάρτε παράδειγμα, το τελευταίο επεισόδιο του σίριαλ που επέβαλε ευφυώς η ΝουΔου και έπεσε στη φάκα ο Κασσελάκης.
Πρωταγωνιστής ένας πρώην (πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, πρώην υποστηρικτής του Τσίπρα, ακόμη πιο πρώην υποστηρικτής του Γιώργου Παπανδρέου, κι ακόμη πιο πιο πρώην, του Κώστα Σημίτη), ο Θανάσης, Σάκης για τους φίλους του, Οικονόμου από τα Γιάννενα. Τι είπε ο Σάκης; Οτι ελέγχθηκαν μεν επί ΣΥΡΙΖΑ τα πόθεν έσχες του Κυριάκου και της Μαρέβας, αλλά ο έλεγχος ήταν… «αβαβά», τουτέστιν στημένος, να απαλλαγεί το ζεύγος Μητσοτάκη, πάσης κατηγορίας.
Μάλιστα. Αρα, τι μας είπε ο Σάκης, με δικά του λόγια; Οτι ο Τσίπρας, που ήταν σκοτωμένος με τον Κυριάκο, μπορεί να είχε βάλει τον Βαξεβάνη να καταγγέλλει τη Μαρέβα για το σπίτι του Βολταίρου, την εταιρεία της, τη δουλειά της ως συμβούλου επενδύσεων κ.λπ. κ.λπ., πλην όμως ο ίδιος πίσω από την κουρτίνα τα είχε βρει μαζί του, και είχε βάλει μάλιστα την κυρία Τασία και τον Γιώργο Βαρεμένο, να τους απαλλάξει!
Αντέχει στη λογική ένας τέτοιος ισχυρισμός; Δεν αντέχει, είναι προφανές. Τότε γιατί τον διακινεί ένας άνθρωπος τόσο κοντά στον Στέφανο Κασσελάκη;
…και η τελευταία γραμμή άμυνας
Η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη, από το ότι απεικονίζεται δι’ αυτού του τρόπου, η τελευταία γραμμή άμυνας του φαντεζί αγοριού που ηγείται του ΣΥΡΙΖΑ. Διότι ο ίδιος είναι μεν πλούσιος, αλλά όχι και τόσο πολύ, ώστε να λες ότι ασχολείται με την πολιτική από χόμπι. Αλλοι πλούσιοι ας πούμε, μαζεύουν γραμματόσημα (άσχετο, μαζεύει κανείς γραμματόσημα σήμερα;), άλλοι κάνουν συλλογή έργων τέχνης, άλλοι συλλέγουν ακριβά αυτοκίνητα, ε, τι να κάνουμε, είναι και κάποιοι ρομαντικοί όπως ο Κασσελάκης, που έχουν φάει την «πετριά» με την πολιτική. Ομως, απ’ ό,τι καταλάβαμε, το αγόρι δεν είναι τόσο καλός ούτε και στο επιχειρείν – δεν γίνεται να υποδύεσαι τον πλούσιο και τα οικονομικά σου να είναι ίσα βάρκα ίσα νερά.
Επανέρχομαι: ποια είναι η τελευταία γραμμή άμυνας του αρχηγού – εξού και η «παρέμβαση» Σάκη; Οτι ο Μητσοτάκης είναι ύποπτος για παράνομο πλουτισμό, κι αν την έχει γλιτώσει, είναι γιατί ο Τσίπρας του τη χάρισε. Η άποψη, έχει δύο σκέλη: ρίχνει στην πίσσα και τα πούπουλα τον πρόεδρο Αλέξη, τον απόμαχο, το βετεράνο, και ταυτόχρονα πετάει και δύο κουβάδες λάσπη στον Κυριάκο. Πιο άθλια υπερασπιστική γραμμή, αλήθεια δεν ξέρω αν θα μπορούσε να βρει…
Μια απορία μόνο θέλω να διατυπώσω: πόσοι από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ καταλαβαίνουν τι σημαίνουν όλα αυτά; Και πόσοι εν τέλει θα επηρεαστούν στον δρόμο για την κάλπη; Σε τρεις ημέρες θα γνωρίζουμε…
(Θετικό το ότι, αφού κατάλαβαν τι έγινε με την «παρέμβαση» Οικονόμου, επιχείρησαν να το μαζέψουν κάπως το πράγμα, με δήλωση της εκπροσώπου Βούλας (Κεχαγιά). Αρνητικό, ότι αν συνεχίζεις να κυλιέσαι στη λάσπη, στο τέλος της ημέρας, λασπωμένος θα βγεις, δεν υπάρχει περίπτωση…)
«Δεν πάω πουθενά»
Φυσικά κατόπιν όλων αυτών, έκανα το πρώτο πράγμα που θα μπορούσα να κάνω, και το επιχειρώ πάντοτε, σε ανάλογες περιπτώσεις – τηλεφώνησα στον Σάκη, τον οποίο γνωρίζω, από πολλών ετών, λόγω και της κοινής μας καταγωγής. Στην ολιγόλεπτη συνομιλία που είχαμε, φυσικά και δεν αναίρεσε τίποτε από όσα υποστήριξε στο Action 24 – «παρότι το κόμμα μου έχει διαφορετική άποψη», μου ανέφερε. Προσπάθησα, κατά το σύνηθες, να τον προβοκάρω είναι η αλήθεια, ρωτώντας τον «αν θα παραιτηθεί, τώρα που τον άδειασε η εκπρόσωπος Βούλα», η απάντησή του όμως ήταν κάθετη: «Δεν πάω πουθενά, ο τελευταίος που θα φύγει θα είμαι εγώ», όπως μου τόνισε.
Το βρήκα, έως και συμπαθητικό πρέπει να πω. Την επιμονή του, δηλαδή. Πιστεύει, μου εξήγησε, πολύ στον Κασσελάκη, και θεωρεί πραγματικά ότι μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα στο κόμμα, την Αριστερά, και τη χώρα.
Δεν θέλησα να του το χαλάσω. Να του υπενθυμίσω, ας πούμε, ότι τα ίδια μου έλεγε, όταν προ 12ετίας και πλέον, με ανάλογο, ίσως και μεγαλύτερο, πάθος υπερασπιζόταν τον Γιώργο (Παπανδρέου) έναντι του Ευάγγελου Βενιζέλου. Φίλος μου είναι. Αλλωστε, υπάρχει και εκείνος ο Πιραντέλο που θεωρούσε ότι «έτσι είναι αν έτσι νομίζετε». Ολόκληρο θεατρικό έργο έγραψε σχετικά ο άνθρωπος…
Τον διαψεύδουν οι αριθμοί
Φίλος αναγνώστης, μου ενεχείρισε χθες υπουργική απόφαση (υπουργείο Εσωτερικών και τα λοιπά συμπαρομαρτούντα) στην οποία αποτυπώνεται η επιχορήγηση που έλαβαν τα κόμματα για να διεξαγάγουν τον προεκλογικό τους αγώνα, ενόψει των εκλογών της Κυριακής. Η απόφαση έχει υπογραφεί στις 10 Απριλίου, φέρει την υπογραφή του αρμόδιου γενικού διευθυντή του υπουργείου και περιγράφει ότι δεν έχει δίκιο να μεμψιμοιρεί ο πρόεδρος Κασσελάκης ότι δεν είχε χρήματα να διεξαγάγει μια αξιοπρεπή προεκλογική καμπάνια. Σε αντίθεση δήθεν με τη ΝΔ, η οποία διενήργησε την πιο ακριβή καμπάνια σε όλη την Ευρώπη (πόθεν του προέκυψε αυτό, και από ποια πηγή, δεν το έχει αναφέρει φυσικά, αλλά σιγά να μην είναι αυτό το πρόβλημα…). Κατά την απόφαση λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ έλαβε – προσέξτε παρακαλώ – 781.895,92 ευρώπουλα, που όσο να πεις δεν είναι και λίγα. Αν μάλιστα προσθέσει κανείς στο ποσό αυτό άλλα 98.749,22 ευρώ που είναι το 10% της τακτικής κρατικής επιχορήγησης των κομμάτων, και που δόθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ με την ίδια απόφαση, καταλήγει αβίαστα στο συμπέρασμα ότι κακώς κλαίγεται το παλικάρι. Διότι τα νούμερα (τα πραγματικά, όχι τα άλλα που τον πιστεύουν) τον διαψεύδουν…
Παρανόηση
Επί του ιδίου θέματος (του πόθεν έσχες δηλαδή), μια αναφορά μου στο φύλλο της Δευτέρας, οδήγησε έναν τουλάχιστον συμπολίτη μας, στέλεχος του κρατικού μηχανισμού, σε μια παρανόηση ενώ στην ουσία δεν τον αφορά. Πρόκειται για τον διοικητή του ΕΦΚΑ Αλέξανδρο Βαρβέρη.
Εγραφα εγώ: «Ο Κασσελάκης, έχει ένα ουσιαστικό πρόβλημα με το πόθεν έσχες του. Επρεπε να το δημοσιοποιήσει με το που εξελέγη πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δηλαδή 4ος στη σειρά “διαδοχής” πολιτειακός παράγων. Για λόγους ηθικής τάξεως, ευθιξίας, έμπρακτης δήλωσης ότι είναι διάφανος, δεν φοβάται, διότι δεν έχει να κρύψει τίποτε. Δεν είναι ούτε διοικητής του ΕΦΚΑ, ούτε διευθυντής Πολεοδομίας Αγίας Παρασκευής». Εννοώντας, και έτσι το αντιλήφθηκαν όλοι οι αναγνώστες μου, ότι ο Κασσελάκης έπρεπε να δηλώσει άμεσα την περιουσιακή του κατάσταση, όπως με σαφήνεια τονίζω, και όχι να περιμένει την καταληκτική ημερομηνία της υποβολής των δηλώσεων – όπως κάνουν όλοι οι υπόχρεοι. Του διοικητή του ΕΦΚΑ συμπεριλαμβανομένου. Ο κ. Βαρβέρης, άλλα κατάλαβε. Θεώρησε, ότι η αναφορά άφηνε αιχμές για τη δική του δήλωση. Καμία σχέση. Θα πρότεινα να ξαναδιαβάσει το σχετικό απόσπασμα. Και το κλείνω εδώ.
 |
| "ΤΑ ΝΕΑ", 06/06/24 |
«Πόλεμος» πρώην συντρόφων μετά τις υπόνοιες Οικονόμου για συναλλαγή στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ με τον Μητσοτάκη την περίοδο διακυβέρνησης Τσίπρα
ΤΗΣ ΜΥΡΤΟΥΣ ΛΙΑΛΙΟΥΤΗ
Λίγα εικοσιτετράωρα πριν από τις κάλπες της Κυριακής, η συζήτηση για το πόθεν έσχες του Στέφανου Κασσελάκη δεν κυριαρχεί μόνο στην αντιπαράθεση ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και εντός του αριστερού στρατοπέδου: οι υπόνοιες που άφησε ο Θανάσης Οικονόμου για γκρίζα σημεία στη διαχείριση του ελέγχου τού πόθεν έσχες του Κυριάκου Μητσοτάκη την περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα έχουν προκαλέσει έναν αριστερό εμφύλιο – με τη Νέα Αριστερά και τον πρώην πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση να απαντούν σε σκληρό τόνο στους υπαινιγμούς του συνεργάτη του Στέφανου Κασσελάκη.
Καλεσμένος σε τηλεοπτικό πλατό (Action 24), ο Οικονόμου άφησε υπονοούμενα για τους συμμετέχοντες εκ του ΣΥΡΙΖΑ στην Επιτροπή Πόθεν Εσχες Γιώργο Βαρεμένο και Τασία Χριστοδουλοπούλου. «Μα η κυρία που λέτε απολογείται γιατί διόρισε την κόρη της. Τι ακριβώς μου λέτε; Αυτό έγινε. Την κόρη της και για αυτό δεν έβαλε την επόμενη φορά υποψήφια», ανέφερε για την πρώην υπουργό του κόμματός του – τόσο εκείνη όσο και ο Βαρεμένος έχουν πλέον αποχωρήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ για τη Νέα Αριστερά. Ο Οικονόμου δεν σταμάτησε εκεί, μιλώντας για «σκιές στους ελέγχους» που έγιναν στη συγκεκριμένη επιτροπή, καθώς υπήρξαν «κάποιες ας το πω “συναλλαγές”» από τα πρόσωπα που συμμετείχαν από την τότε κυβερνητική πλειοψηφία. Οταν ο εκπρόσωπος της ΝΔ Νικήτας Κακλαμάνης έφερε ως επιχείρημα το κύρος του Νίκου Βούτση, που τότε ήταν πρόεδρος της Βουλής, ο Οικονόμου συνέχισε τις αιχμές, απαντώντας πως «δεν γνωρίζει» τι συνέβη και πως «όταν υπάρχουν γεγονότα ευλόγως θέτω και ερωτήματα».
Το «άδειασμα» και οι αντιδράσεις
Το «άδειασμα» από τον επίσημο ΣΥΡΙΖΑ έγινε διά της Βούλας Κεχαγιά, η οποία ξεκαθάρισε πως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης «δεν εγείρει ζήτημα για τα τελευταία πόθεν έσχες του κ. Μητσοτάκη».
Οι αντιδράσεις εκ μέρους της Νέας Αριστεράς ωστόσο ήταν άμεσες, με τον σχηματισμό να κατηγορεί τον Κασσελάκη για «εξωφρενικές θεωρίες συνωμοσίας» και «τακτικές Τραμπ». «Δεν με ενδιαφέρει να ακούσω τις διαβολές που συστηματικά εκτόξευαν όσοι μας κατηγορούσαν για το ότι δεν βάζαμε στις φυλακές πολιτικούς αντιπάλους (…) Μόνο που τότε δεν περιλαμβάνανε τον σ. Αλέξη Τσίπρα ως συμμέτοχο στην αυτοϋπονόμευση», ανέφερε σε σχόλιό του ο Βούτσης, σημειώνοντας πως η Επιτροπή Πόθεν Εσχες αποτελείται κατά πλειοψηφία από δικαστικούς, ενώ «δεν νοείται» καμία παρέμβαση από θεσμικά πρόσωπα, τον Πρωθυπουργό, τον Πρόεδρο της Βουλής και τους προέδρους της. «Αυτά προς ενημέρωση και του κ. Κασσελάκη που προφανώς δεν έχει καμία γνώση πάνω σε ένα μείζον πολιτικό ζήτημα. Οσοι σιωπούν και είναι ακόμη στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να απαντήσουν. Ολοι και όλες κρινόμαστε και για τότε και για σήμερα».
Από την πλευρά του, ο Βαρεμένος σε οργισμένο ύφος τόνισε πως «δεν αναγνωρίζει ως πρώην σύντροφο τον κ. Οικονόμου», καλώντας τον να εξηγήσει ακριβώς τι εννοεί. Επικριτικά σχόλια για τις υπόνοιες Οικονόμου υπήρξαν, σε κάθε περίπτωση, και εντός ΣΥΡΙΖΑ, με τον Γιώργο Τσίπρα να σχολιάζει (Mega) πως «γενικότητες και εικασίες δεν προσφέρουν κάτι (…) Τα περί συναλλαγών είναι άλλου επιπέδου». Από το στρατόπεδο του πρώην πρωθυπουργού και πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ερωτώμενοι σχετικά, αρνήθηκαν να κάνουν κάποιο σχόλιο.
Σε αυτό που επιμένουν επισήμως από την Κουμουνδούρου, πάντως, είναι η ανάγκη να καταθέσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης το πόθεν έσχες του για το 2022 και το 2023, επιμένοντας στις αλλαγές που μπορεί να έχουν υπάρξει από την τελευταία κατάθεση – και αναφέροντας ειδικά συγκεκριμένη αγορά οικοπέδου στο Ζαγόρι. Απαντώντας για την τοξικότητα που έχει προκύψει με την ανάδειξη του πόθεν έσχες του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης σχολίασε (ΕΡΑ) πως «ήταν ο ίδιος ο Κασσελάκης που θέλησε να το κάνει θέμα» λίγο πριν από την κάλπη και πως αυτή η συζήτηση θα είχε αποφευχθεί αν είχε καταθέσει την αρχική δήλωση με την εκλογή του στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Ως προς τις βολές του ΣΥΡΙΖΑ και του Στέφανου Κασσελάκη, ο Πρωθυπουργός ανέφερε (Ant1) ότι «εκείνος είναι καινούργιος αρχηγός, εγώ καταθέτω πόθεν έσχες εδώ και 20 χρόνια και έχει γίνει φύλλο και φτερό».
 |
| "ΤΑ ΝΕΑ", 06/06/24 |
 |
| "ΤΑ ΝΕΑ", 06/06/24 |
Ξέρετε πόσοι νέοι, στην ηλικία του Στέφανου, δεν θα αποκτήσουν ποτέ αυτά που παρουσίασε τη Δευτέρα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στον λαό του; Τα σπίτια των εκατομμυρίων και τα αυτοκίνητα των 250.000 δολαρίων θα είναι γι’ αυτούς πάντοτε ένα άπιαστο όνειρο, που δεν θα τολμούν να το κάνουν ούτε μεθυσμένοι. Γι’ αυτό ακριβώς, όταν τα βλέπουν αυτά σε κάποιον της γενιάς τους, μέσα τους χαίρονται και ικανοποιούνται, σαν να τα είχαν οι ίδιοι. Σκέφτονται ίσως ότι θα ήθελαν και εκείνοι να έχουν, αν όχι όλα, τουλάχιστον κάποια από τα περιουσιακά στοιχεία του Στέφανου. Αμέσως όμως, μια άλλη σκέψη έρχεται να ελέγξει την πιθανότητα της ζήλιας: Τα έχει όμως, σου λέει, ο Στέφανος! Που είναι ωραιότερος, εξυπνότερος και ικανότερος από μένα, οπότε δεν πρέπει εγώ να έχω παράπονο, γιατί ο Στέφανος τα αξίζει, το παλικάρι! Και με αυτό το αίσθημα του δικαίου και την αγαλλίαση που σκορπίζει μέσα τους, κοιμούνται ευτυχισμένοι. Ολοι εμείς, λοιπόν, που κατηγορούμε τον Στέφανο για επίδειξη πλούτου (περιλαμβάνω τον εαυτό μου), παραβλέπουμε ότι αυτό που στενόκαρδα ονομάζουμε «φιγούρα» είναι στην πραγματικότητα κοινωνικό έργο και προσφορά.
Να σοβαρευτώ όμως – αλλά όχι και υπερβολικά. Φοβάμαι ότι ο χειρισμός της υπόθεσης του πόθεν έσχες εκ μέρους του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ήταν καταστροφικός. Ακριβέστερα, ήταν αυτοκαταστροφικός. Αντί για θρίαμβος της διαφάνειας, κατέληξε να είναι η επιβεβαίωση των σκιών στο παρελθόν του. Μόνος του τα έκανε μαντάρα, δεν του φταίει κανείς.
ΤΥΦΛΟΤΗΤΑ
Η Αριστερά της ειρήνης και της πανανθρώπινης αδελφοσύνης πληγώνεται, όταν βλέπει την Ελλάδα να ξεκινά διαδικασία για την αγορά των F-35. Τα Ραφάλ και οι φρεγάτες Μπελαρά φτάνουν για την άμυνα της χώρας, άκουγα να λέει ο Νίκος Φίλης σε συνέντευξή του. (Αυτά, σημειωτέον, που το κόμμα του καταψήφισε στη Βουλή, αλλά δεν πειράζει…). Ομως τα F-35, υποστήριζε ο κ. Φίλης, είναι επιθετικά όπλα εναντίον της Ρωσίας και εξυπηρετούν νατοϊκούς και όχι ελληνικούς σκοπούς. Δεν είναι μόνον ο πρώην υπουργός Παιδείας που τα λέει αυτά, σύσσωμη η Αριστερά του είδους του τα ίδια επαναλαμβάνει. Πρόκειται για ανοησία, η οποία προδίδει είτε άγνοια είτε εσκεμμένη στρέβλωση της αλήθειας.
Τα F-35 είναι πράγματι βομβαρδιστικά στρατηγικού βάθους, αλλά ο ρόλος τους δεν είναι καινούργιος. Τον είχαν παλαιότερα τα Corsair, αντίκες της δεκαετίας του 1950, διότι η απειλή ότι έχεις τη δυνατότητα να πλήξεις στόχους βαθιά στο έδαφος του αντιπάλου είναι βασικό στοιχείο της αποτροπής. Δεν αποτρέπεις τον απέναντι δείχνοντάς του μόνο ότι θα υπερασπιστείς το σπίτι σου, αλλά και με την απειλή ότι μπορείς να ανταποδώσεις το χτύπημα στο δικό του σπίτι. Η κεφαλαιώδης διαφορά εν σχέσει με το παρελθόν είναι ότι τα Corsair, ως αρχαιολογίες, είναι αμφίβολο αν θα επέστρεφαν από την αποστολή τους, ακόμη και αν θα κατάφερναν να φτάσουν ποτέ τους στόχους τους, ενώ με τα F-35 και το ένα είναι εφικτό και το άλλο. Δεν επιτρέπεται, λοιπόν, αυτό να μην το καταλαβαίνει η Αριστερά της πανανθρώπινης αγάπης. Ωστόσο, έχει κάθε δικαίωμα να μη θέλει να το καταλάβει. Η τυφλότητα, βλέπετε, μερικές φορές συμφέρει. Αποφεύγεις να βλέπεις ένα σωρό φρικτά και απροσδόκητα πράγματα, που συνήθως διαψεύδουν τις βεβαιότητες και τις προκαταλήψεις σου…
ΚΑΜΠΟΥΡΑ
Δεν έχει δίκιο ο Ανδρουλάκης όταν επικρίνει τον Κασσελάκη επειδή επικαλείται τον Ανδρέα Παπανδρέου! Συγγνώμη, αλλά αν ο Ανδρέας Παπανδρέου ανήκει στην Ιστορία, τότε ανήκει στον καθένα. Δεν νομίζω ότι η κληρονομιά του έχει τεθεί υπό καθεστώς ανάλογο με εκείνο που διέπει το σκήνωμα και τις ιδέες του Λένιν. Αλλού εντοπίζεται το ανοίκειο της στάσης του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Αναρωτιέται, λ.χ., τι θα λέει για τον Ανδρουλάκη ο Ανδρέας Παπανδρέου, αν τον βλέπει από εκεί ψηλά. Αναρωτήθηκε πρώτα τι θα λέει, από εδώ χαμηλά, ο Αλέξης Τσίπρας, για όσα κάνει και λέει ο Στέφανος; Γιατί ο Παπανδρέου είναι πεθαμένος και η κληρονομιά του ανοιχτή σε όποιον θέλει να τη διεκδικήσει. Αλλά ο ιδρυτής του ΣΥΡΙΖΑ είναι ακόμη εδώ τριγύρω και, όσο και αν έχει στραπατσαριστεί, παραμένει νέος για τα δεδομένα του αθλήματος. Ενα ακόμη περιστατικό και αυτό από τα πολλά, που επιβεβαιώνει τη βασική αδυναμία του Στέφανου, στην οποία οφείλει όσα λάθη έχει κάνει μέχρι τώρα: δεν κοιτάει ποτέ την καμπούρα του, προτού σχολιάσει την καμπούρα των άλλων.
 |
| "ΤΑ ΝΕΑ", 06/06/24 |
Οποιον πάρει η σκούπα
ΤΗΣ ΠΕΠΗΣ ΡΑΓΚΟΥΣΗ
Αρχισαν τα όργανα – που πολύ άργησαν δηλαδή. Διότι ουδείς μπορεί να γίνει χειρότερος εχθρός σου από τον πρώην φίλο σου. Ειδικά αν ο φίλος είναι «φίλος», συγκυριακός δηλαδή, ωφέλιμος τη δεδομένη στιγμή και κάτω από ορισμένες συνθήκες. Και όταν οι συνθήκες αλλάξουν και οι ισορροπίες εκλείψουν, «Μπαμ ηκούσθη στον αέρα, πλην τα βόλια πήγαν πέρα και το ζώον το καημένον, ετινάχθη τρομαγμένον».
Κόχλαζαν από καιρό οι κόντρες μεταξύ νυν και πρώην συριζαίων. Εκτονώθηκαν εν μέρει από κάποιες «κυρίες της αυλής» που τσουρομαδήθηκαν διαδικτυακά αποκαλώντας η μία την άλλη «ατάκουνη» ή «άγοβη» ή κάτι τέτοιο ανάλογης αισθητικής. Αλλά το καζάνι εξακολουθούσε να βράζει μέχρι που η βαλβίδα ασφαλείας άρχισε πλέον να σφυρίζει. Τι να σφυρίζει δηλαδή, απασφάλισε.
Το πόθεν έσχες του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει γίνει ο επαναστατικός παιάνας του ΣΥΡΙΖΑ. Ενα πράγμα σαν τη φέτα σε καλοκαιρινό τραπέζι. Οποιο και να είναι το φαγητό, από γεμιστά μέχρι σκέτο καρπούζι, μια φετούλα από δίπλα δίνει νοστιμιά. Δεν καταθέτει ο Κασσελάκης το δικό του (διότι δεν ήταν πόθεν έσχες αυτό που έπαιξε στις γιγαντοοθόνες της Θεσσαλονίκης); Σε αυτό του Μητσοτάκη αναφέρεται. Για να μη μιλήσω για τις εμμονές κάποιων κυριών που αλληθωρίζουν ανάμεσα στο 41% και στα δεν ξέρω πόσα ακίνητα του Μητσοτακαίικου. Βρε έχει κατατεθεί, βρε έχει ελεγχθεί, όχι γιατί είναι ο Πρωθυπουργός «διάφανος» (είναι η νέα λέξη που έχει μπει στο πολιτικό λεξιλόγιο, ενώ διάφανα είναι μόνο τα σαμιαμίδια, κάποιες μέδουσες, δεν ξέρω μήπως είναι και οι αμοιβάδες), αλλά διότι υποχρεούται από τον νόμο. Αυτοί τον χαβά τους.
Και έρχεται τώρα ο Θανάσης Οικονόμου (μεσοτοιχία, λέει, το γραφείο του με το γραφείο του Κασσελάκη στην Κουμουνδούρου) και λέει ότι πρώην στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που σάλπαραν για Νέα Αριστερά, συγκεκριμένα ο Γιώργος Βαρεμένος και η Τασία Χριστοδουλοπούλου, είχαν αρχειοθετήσει το πόθεν έσχες του Μητσοτάκη, υπονοώντας κουκούλωμα. Και άφησε και κάτι υπονοούμενα για τον Νίκο Βούτση. Και τα πήρε εν κρανίω ο Βαρεμένος και μίλησε για συριζαϊκό βρώμικο σύστημα και μισογυνισμό εκ μέρους του Κασσελάκη εναντίον της Εφης Αχτσιόγλου, και μετά η Βούλα Κεχαγιά, ως εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, είπε ότι το θέμα του πόθεν έσχες του Μητσοτάκη έχει κλείσει έως το 2021, και μετά η Μαρία Κανελλοπούλου εγκάλεσε, με ανάρτηση στο Διαδίκτυο, και τον Αλέξη Τσίπρα για να δώσει κι αυτός εξηγήσεις για τη συγκεκριμένη υπόθεση, και μετά ο Νίκος Βούτσης απάντησε ότι δεν ασχολείται με βρωμιές, και μετά μόνο ο πρόεδρος του Εδεσσαϊκού έλειπε, και μετά δεν ήταν καθόλου μια ωραία ατμόσφαιρα, δεν ήταν.
Νομίζω ότι έχει απόλυτο δίκιο ο Νίκος Ανδρουλάκης που λέει ότι η αντιπολίτευση υπό τον Κασσελάκη είναι δώρο Θεού για τη Νέα Δημοκρατία.
Εκ πρώτης όψεως
Ο Οσκαρ Ουάιλντ έχει πει ότι είναι μέγα λάθος να μην κρίνουμε κάποιον από την εξωτερική του εμφάνιση καθώς το προφανές είναι και το αληθινό. Και δεν είμαι εγώ που θα αμφισβητήσω τον Ουάιλντ.
Από την πρώτη στιγμή λοιπόν που είδα τον Νικόλαο Φαραντούρη κάτι ξύπνησε μέσα μου, βαθιά κοιμισμένο από τη δεκαετία του 1980. Θες το μαλλί που παραπέμπει σε βούρτσα και (μ)πιστολάκι; Θες αυτή η γκριζόχρυση απόχρωση που κάνει fade προς τα πίσω; Θες αυτό το πάντα χαρούμενο ύφος που μου κάνει κάτι σε παλιό κονφερανσιέ; Θα σας γελάσω.
Και ήρθαν τα βιντεάκια που ανέβασε ο υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και έδεσε το γλυκό, και δικαιώθηκε ο Οσκαρ Ουάιλντ, κι εγώ από σπόντα. Ο Νικόλας λοιπόν, με εμπριμέ ποδιά, μαγειρεύει στην κουζίνα και αναρωτιέται «Τι μαγειρεύουν τα παιδιά». Και αρχίζει τότε η παρέλαση ευφυολογημάτων. «Χθες στο πάρτι στο Καβούρι όλοι δίναν Φαραντούρη». «Αφησέ το το χουζούρι, τρέξε με τον Φαραντούρη», «Με βιολί και με σαντούρι ψηφίζουμε τον Φαραντούρη», «Στην Ευρώπη νταβαντούρι, σταύρωσε τον Φαραντούρη», «Στις Βρυξέλλες πρώτη μούρη, μόνο με τον Φαραντούρη», «Τι ‘ναι αυτό που φέρνει γούρι; Ο σταυρός στον Φαραντούρη».
Εχω να συνεισφέρω και με άλλες λέξεις που ριμάρουν με Φαραντούρη: κιβούρι, παγούρι, αγγούρι, πλιγούρι, ζυγούρι, γαϊδούρι, τσεκούρι, γλειφιτζούρι, κουλούρι, μανούρι, κουσούρι, τσιμπούρι, μασούρι, αχούρι.
 |
| "ΤΑ ΝΕΑ", 06/06/24 |
ΗθοςΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΜΗΤΣΟΥ
Αναρωτιόμασταν χθες στην εφημερίδα για έναν τίτλο. Είναι σωστό, με αφορμή τις τελευταίες αντιπαραθέσεις μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς, να μιλάμε για «αριστερό εμφύλιο»; Βρίσκεται πράγματι σε εξέλιξη ένας πόλεμος μεταξύ δύο αριστερών κομμάτων; Με άλλα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη μπορεί ακόμη να χαρακτηρίζεται αριστερό κόμμα, με την έννοια που αντιλαμβανόμαστε παραδοσιακά την Αριστερά;
Εκείνοι που έφυγαν νωρίς εξακολουθούν να εκπλήσσονται. Ο Νίκος Φίλης παρομοίασε με ταινία των Μόντι Πάιθονς το να τρέχουν τα εκατομμύρια του Κασσελάκη στο video wall κι από κάτω να ανεμίζουν κόκκινες σημαίες. Ο Γιώργος Βαρεμένος είπε ότι δεν αναγνωρίζει τον Θανάση Οικονόμου ως πρώην σύντροφο μετά τις δηλώσεις του τελευταίου περί «σκιών και συνδιαλλαγών». Και ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης έγραψε ότι νιώθει περισσότερο από ποτέ δικαιωμένος για την ένταξή του στη Νέα Αριστερά, καθώς «το πολιτικό μας σπίτι δεν είναι ούτε τα ντουβάρια ούτε οι μαρκίζες στη βιτρίνα, είναι οι ιδέες μας, το ήθος μας, ο τρόπος με τον οποίο πολιτευόμαστε και συνυπάρχουμε με τους συμπολίτες μας».
Κάποιος που δεν γνωρίζει την αριστερή αργκό μπορεί να έχει απορίες. Τι συμβολίζει σήμερα μια κόκκινη σημαία; Το πρόβλημα με τον Κασσελάκη είναι το ότι έχει λεφτά ή ο τρόπος με τον οποίο τα επιδεικνύει; Ο «σύντροφος», που μπορεί φυσικά πάντα να εξελιχθεί σε «πρώην σύντροφο», είναι ένας οικουμενικός χαρακτηρισμός, πιάνει ας πούμε και τον Πολάκη; Κι αυτό το ρημάδι το ήθος σε τι ακριβώς συνίσταται; Εχει σχέση με το αλήστου μνήμης «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς;
Να εξηγούμαστε: από την εποχή που ήταν ακόμα υποψήφιος δήμαρχος της Αθήνας, ο Σακελλαρίδης ανήκει στους ανθρώπους των οποίων το ήθος δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς. Αυτό όμως αφορά τον άνθρωπο, όχι την ιδεολογία του ούτε τον πολιτικό του χώρο. Αντίστοιχο ήθος μπορεί να έχει και ένας δεξιός. Το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανιζόταν παλιότερα ως ένα «μπετοναρισμένο» κόμμα έχει να κάνει με τις ηγετικές ικανότητες του πρώην αρχηγού του και τον συγκολλητικό ιστό της εξουσίας, όχι με την ποιότητα των ιδεών του.
Στην ίδια ανάρτηση, ο Σακελλαρίδης υποστηρίζει ότι «δεν αξίζει στην Αριστερά αυτός ο κατήφορος». Γιατί; Τι είναι η Αριστερά που πρέπει μονάχα να ανθίζει; Και ποιο ακριβώς κομμάτι της ελληνικής ή παγκόσμιας ιστορίας μάς διδάσκει ότι η τοξικότητα έχει αποκλειστικά μπλε ή μαύρο χρώμα; Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, ο Κασσελάκης («ένας νεόκοπος Μεσσίας που χτυπά άδεια ντενεκεδάκια για να κάνει θόρυβο») και το επιτελείο του προσβάλλουν την Αριστερά και «κάθε αριστερό και προοδευτικό άνθρωπο». Και μ’ αυτούς που τους ψηφίζουν τι γίνεται;
Μπορεί βέβαια να το κάνουν από σκοπιμότητα, για να παραμείνει ισχυρή η Αριστερά και να επιστρέψει κάποτε στην εξουσία. Τι λέξη κι αυτή η σκοπιμότητα: ολόκληρη συμμαχία με τον Καμμένο στήθηκε πάνω της. Δεν ήταν κατήφορος εκείνος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου