Ο κ. Κασσελάκης παρέμεινε ο Κασσελάκης. Επικοινωνιακά χαρισματικός, όπως τον χαρακτηρίζουν πολλοί αξιότιμοι συνάδελφοι; Αναρωτιέμαι τι εννοούν. Αναφέρονται στο θράσος του; Δεν υπολογίζουν την κοινοτοπία του θράσους σε μια κοινωνία όπου ο καθένας λέει ό,τι θέλει, όποτε θέλει. Μήπως εννοούν την ευγλωττία του ή την ετοιμολογία του; Μάλλον τους εντυπωσιάζει το θράσος. Μετά την ήττα στις ευρωεκλογές χρειάζεται θράσος για να ισχυρίζεσαι, χωρίς αιδώ, ότι είσαι ο επόμενος πρωθυπουργός. Σε λίγες εβδομάδες όλ’ αυτά θα μας φαίνονται σαν γραφικά κατάλοιπα μιας εποχής την οποία η Ελλάδα έχει ξεπεράσει ανεπιστρεπτί. Το νέο αίμα, ο κ. Κασσελάκης, έχει ήδη μπαγιατέψει. Η μόνη του ελπίδα επιβίωσης είναι να βρει να προτείνει κάτι άλλο εκτός από τον εαυτό του. Δύσκολο διότι όταν αισθάνεσαι το ολοκληρωμένο προϊόν του εαυτού σου δεν σου μένει περιθώριο για πολιτική.

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

όσων ήλπιζαν ότι θα επανέλθει στο 3%, το ποσοστό του πτωχού πλην τιμίου ΚΚΕ Εσωτ. Θα μου πείτε υπάρχει και ο ΣΥΡΙΖΑ του κ. Κασσελάκη. Αυτός που έχει τον λογότυπο και τη σφραγίδα και την επικαρπία του κτιρίου της Κουμουνδούρου. Εκεί κατοικοεδρεύουν ακόμη πολλά στελέχη του γνήσιου ΣΥΡΙΖΑ, που έχουν περισσότερη συγγένεια με τη Νέα Αριστερά, παρά με τον κ. Κασσελάκη. Υποθέτω, δε, ότι περίμεναν τις επιδόσεις αυτής της τελευταίας για να ξεκινήσουν τις εργασίες αποκατάστασης της αριστερής καθαριότητας στο κτίριο της Κουμουνδούρου. Μάλλον θα πρέπει να κάνουν υπομονή. Οι σύντροφοι εξολοθρευτές είναι πολυτραυματίες στο νοσοκομείο της δημοκρατίας.

Ο κ. Κασσελάκης, όπως πληροφορηθήκαμε, έφυγε για διακοπές στις Σπέτσες. Τη στιγμή που οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί προσπαθούν να διαχειρισθούν τα αποτελέσματα των εκλογών. Το βρίσκω απολύτως φυσιολογικό για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι ο πραγματικός του αντίπαλος, η Νέα Αριστερά, εξουδετερώθηκε χωρίς ιδιαίτερο κόπο. Ακόμη κι αν ο κ. Τσίπρας σκόπευε να παρέμβει, όσο κι αν πιάνει πουλιά στον αέρα θα πρέπει να βρει πουλιά για να πιάσει. Ο δεύτερος είναι και ο σημαντικότερος. Ο κ. Κασσελάκης θεωρεί εαυτόν ως το πιο ολοκληρωμένο προϊόν του εαυτού του. Δεν τον ενδιαφέρουν τα ποσοστά. Αυτά είναι για τους πληβείους της πολιτικής. Δεν πέτυχε τους στόχους που είχε ο ίδιος θέσει; Σιγά τα ωά. Το ουσιώδες είναι που έσκασαν. 

Ο κ. Κασσελάκης παρέμεινε ο Κασσελάκης. Επικοινωνιακά χαρισματικός, όπως τον χαρακτηρίζουν πολλοί αξιότιμοι συνάδελφοι; Αναρωτιέμαι τι εννοούν. Αναφέρονται στο θράσος του; Δεν υπολογίζουν την κοινοτοπία του θράσους σε μια κοινωνία όπου ο καθένας λέει ό,τι θέλει, όποτε θέλει. Μήπως εννοούν την ευγλωττία του ή την ετοιμολογία του; Μάλλον τους εντυπωσιάζει το θράσος. Μετά την ήττα στις ευρωεκλογές χρειάζεται θράσος για να ισχυρίζεσαι, χωρίς αιδώ, ότι είσαι ο επόμενος πρωθυπουργός. Σε λίγες εβδομάδες όλ’ αυτά θα μας φαίνονται σαν γραφικά κατάλοιπα μιας εποχής την οποία η Ελλάδα έχει ξεπεράσει ανεπιστρεπτί. Το νέο αίμα, ο κ. Κασσελάκης, έχει ήδη μπαγιατέψει. Η μόνη του ελπίδα επιβίωσης είναι να βρει να προτείνει κάτι άλλο εκτός από τον εαυτό του. Δύσκολο διότι όταν αισθάνεσαι το ολοκληρωμένο προϊόν του εαυτού σου δεν σου μένει περιθώριο για πολιτική.