Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" (φύλλο 25/04/24)
Επιπλέον, ας βεβαιωθούµε πως οι υποψήφιοι/ες γνωρίζουν ότι: «Θεµέλιον του πολιτεύµατος είναι η λαϊκή κυριαρχία» και ότι «Απασαι αι εξουσίαι πηγάζουν εκ του Λαού και υπάρχουν υπέρ αυτού και του Εθνους» – Σύνταγµα της Ελλάδος 1975, εκδ. τρίτη, Εκδ. Αντ. Ν. Σάκκουλα. Να τα ψάχνουµε λίγο αυτά για καλό και για κακό. Μετά ας επισηµανθεί στους ενδιαφέροµενους η φράση του Αποστόλου των Εθνών Παύλου (Β΄ Τιµ. 4.5) «την διακονίαν σου πληροφόρησον».
Τακτική αναφορά πεπραγµένων προς πάντες. Μη λεχθεί ότι δεν γίνεται. Ηδη γίνεται!
Τέλος, να κατανοήσουν πλήρως οι υπό κρίσιν τη ρήση «...όσω προς µείζονα όγκον αναβέβηκας, τόσω πλείονα απαιτήθηση». (Ιωάν. Χρυσ.) ∆εν στέλνουµε στην Ευρώπη «χορεία πορφυρογεννήτων» για να απολαύσουν «ηµέρες χλιδής» µε χρήµατα των φορολογουµένων «πληβείων». Πάνε για να υπηρετήσουν τα συµφέροντα του ελληνικού λαού και µόνον. Αφού τα ξεκαθαρίσουµε αυτά και βρεθούµε µπροστά στην κάλπη, οι πιστεύοντες ας κάνουµε τον σταυρό µας. Γιατί η πείρα µας διδάσκει ότι πριν από την εκλογή υποψήφιοι/ες είναι τα «καλύτερα παιδιά». Μόλις όµως εκλεγούν τότε η έπαρση και η αλαζονεία επισκέπτονται τους επιρρεπείς (και µόνον). Σε τέτοιες περιπτώσεις το κόµµατα οφείλουν να επαναφέρουν την τάξη. Με αυτές τις σκέψεις ας ελπίσουµε ότι στα έδρανα των Ελλήνων ευρωβουλευτών θα καθίσουν οι καλύτεροι/ες για την υπεράσπιση των ∆ικαίων της Ελλάδος και της Ευρώπης.
ΙΩΑΝΝΗΣ Α. ΜΕΛΙΣΣΕΙ∆ΗΣ
∆ρ Νοµικής - Συγγραφέας
Αθήνα
Ετσι άρχισε και συνεχίζεται η µεθοδική εισβολή όλων των µορφών εξουσίας «ιεραρχικά» από τον υπουργό, τον βουλευτή, τον περιφερειάρχη (κυρίως παλιά), τον νοµάρχη και δήµαρχο (διακεκριµένα όργανα συνεργασίας µε την κεντρική εξουσία στην εισβολή), τον κοµµατάρχη, στις δηµόσιες υπηρεσίες. Οποία η ζηµιά µε τα περιβόητα «δικά µας παιδιά». Θεωρώ ήδη µετά τα ανωτέρω ότι υπάρχει «εκτροχιασµός» του ∆ηµοσίου σε όλες τις µορφές του, παρά το ότι παραµένει το πλέον αληθινό. Οι φέροντες την ευθύνη (οι εκάστοτε κυβερνήσεις κυρίως αλλά και η διαχρονική αντιπολίτευση) µε ευκολία επικαλούνται τη λύση των εν γένει προβληµάτων του ∆ηµοσίου, µε προσλήψεις υπαλλήλων (που όλες οι υπηρεσίες ζητούν), αυξήσεις αποδοχών κ.λπ.
Αθήνα
Ετσι άρχισε και συνεχίζεται η µεθοδική εισβολή όλων των µορφών εξουσίας «ιεραρχικά» από τον υπουργό, τον βουλευτή, τον περιφερειάρχη (κυρίως παλιά), τον νοµάρχη και δήµαρχο (διακεκριµένα όργανα συνεργασίας µε την κεντρική εξουσία στην εισβολή), τον κοµµατάρχη, στις δηµόσιες υπηρεσίες. Οποία η ζηµιά µε τα περιβόητα «δικά µας παιδιά». Θεωρώ ήδη µετά τα ανωτέρω ότι υπάρχει «εκτροχιασµός» του ∆ηµοσίου σε όλες τις µορφές του, παρά το ότι παραµένει το πλέον αληθινό. Οι φέροντες την ευθύνη (οι εκάστοτε κυβερνήσεις κυρίως αλλά και η διαχρονική αντιπολίτευση) µε ευκολία επικαλούνται τη λύση των εν γένει προβληµάτων του ∆ηµοσίου, µε προσλήψεις υπαλλήλων (που όλες οι υπηρεσίες ζητούν), αυξήσεις αποδοχών κ.λπ.
Η άποψή µου είναι ότι είναι θέµα κυρίως οργάνωσης, µε την προϋπόθεση βέβαια ότι θα εκλείψουν ή θα ελαχιστοποιηθούν οι παρεµβάσεις της εξουσίας (εννοείται βέβαια ότι όπου είναι απαραίτητες οι προσλήψεις θα πρέπει να γίνονται), για να λυθούν σε κάποιο βαθµό τα προβλήµατα του ∆ηµοσίου. Η πλήρης λύση (που πρέπει να είναι το όριο βέβαια) όπως τη φαντάζονται αρκετοί στις οµιλίες στη Βουλή οδηγεί στη βασιλεία των ουρανών, εκτός εάν τα κόµµατα γίνουν συνεργάσιµα (αυτό κι αν δεν οδηγεί στη βασιλεία των ουρανών). Ο ιδιωτικός χώρος άρπαξε τις ευκαιρίες λόγω των αδυναµιών του ∆ηµοσίου και µε όπλο το κέρδος, κυρίως, οργανώθηκε στους διάφορους τοµείς (υγεία, τράπεζες, τηλεπικοινωνίες, παιδεία, ΚΤΕΟ κ.λπ.) σηµειώνοντας µεγάλα βήµατα αφήνοντας πίσω το ∆ηµόσιο.
Θεωρώ, πάντα κατά τη γνώµη µου, ότι οι λύσεις σε κάποιες µορφές του ∆ηµοσίου µπορεί να δοθούν µε το «πάντρεµα» του δηµόσιου και του ιδιωτικού χώρου µε τη βοήθεια και της επερχόµενης µε ταχύτητα τεχνητής νοηµοσύνης. Π.χ., λύσεις δόθηκαν στη γρήγορη απονοµή της σύνταξης (µε τη συµµετοχή ιδιωτών του νοµικού χώρου κυρίως), λύσεις µπορούν να δοθούν σε επείγουσες περιπτώσεις υγείας µε τη βοήθεια του ιδιωτικού χώρου κ.λπ. Οµως ο πολίτης υφίσταται «πολλά» όταν «ξεµοναχιάζεται» στις σχέσεις του µε τον ιδιωτικό χώρο, π.χ. τράπεζες, χώρος υγείας κ.λπ. Θα πρέπει στο ανωτέρω «πάντρεµα» το κράτος να παρεµβάλλεται και να ελέγχει πλήρως τον ιδιωτικό χώρο. Μη ελεγχόµενος ιδιωτικός χώρος στις ανωτέρω σχέσεις του µε τον δηµόσιο χώρο είναι γενικά επικίνδυνος.
ΘΑΝΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ
ΘΑΝΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ
Τοπογράφος µηχανικός ΕΜΠ
Αυτή η ανισότητα πιστεύω πως πρέπει να αντιµετωπιστεί άµεσα. Ως φοιτητής επί πτυχίω του τµήµατος ∆ιοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστηµίου ∆υτικής Αττικής (ΠΑ∆Α), επιθυµώ να έχω τη δυνατότητα να εισαχθώ στις ΑΕΝ της χώρας, στο τµήµα Πλοιάρχων, µε τη νόµιµη και δίκαιη διαδικασία των κατατακτήριων εξετάσεων και διαπιστώνω ότι αυτό είναι δυνατό για όλους τους άλλους εκτός από τους Ελληνες αποφοίτους.
Ελπίζω να µπορέσει να αναδειχθεί και να εξεταστεί αυτό το θέµα άµεσα, ώστε να υπάρξει λύση που θα εξυπηρετεί όλους τους ενδιαφερόµενους, µιας και η σχολή έχει ηλικιακό όριο και δεν υπάρχει χρόνος για χάσιµο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ-ΠΑΝΑΓΗΣ ΓΑΛΑΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου